Фото: Pexels Женски приказниСлајдер Редовни гинеколошки контроли за поквалитетен живот Иако сѐ повеќе жени одат на превентивни гинеколошки прегледи во земјава, сѐ уште има пациентки кои доаѓаат во подоцнежна и потешка фаза на карциноми, поради што не успеваат да го вратат квалитетот на животот, како пред болеста, беше нагласено на прес-конференција по повод Неделата на женското здравје Мајка и Дете Мај 17, 2024 20 Сподели На прес-конференција по повод Неделата на женското здравје 2024 година, се потенцираа редовните превентивни прегледи, раното откривање на здравствените проблеми, како и информирањето на сите жени во земјава, дека изборот на матичен гинеколог е од клучна важност за редовните превентивни прегледи. Според претседателот на Македонската асоцијација на гинеколози и опстетричари, професор доктор Глигор Тофоски, субјективно, имаат чувство дека многу поголем број жени доаѓаат превентивно и порано на прегледи. „Успеавме дел од жените да дојдат порано на преглед и со помала интервенција да продолжат со нормален квалитет на живот понатаму“, рече Тофоски. Но, како што информираше тој, сѐ уште имало пациентки кои доаѓаат со понапредни карциноми, во потешка фаза. Тој спомена анализа од Министерството за здравство, според која, таквите пациентки никогаш не се вражаат на квалитетот на животот како пред болеста, а ја спомена и финансиската димензија. „Една пациентка со поавансирана фаза државата ја чини над двесте илјади евра со сите третмани, терапии, хемотерапии, операции, боледувања, отсуство од работа…а за разлика од тоа, секој денар инвестиран во превентивата, секоја стимулација на пациентките да доаѓаат без потреба на чисто редовен преглед кај гинеколог, може да заштеди многу пари и е многу поевтин во суштина и за пациентката, меѓутоа и за државата“, нагласи Тофоски. Меѓу другото, тој кажа дека не само жените, туку и семејствата треба да ги стимулираат нивните мајки, сестри, ќерки, да одат на преглед, да има една општа здравствена едукација. Доктор Ламбе Крстески, матичен гинеколог во Шуто Оризари, одговарајќи на новинарско прашање, кажа дека најголемиот проблем е тоа што доколку пациентката има некаков проблем, тогаш доаѓа и избира матичен гинеколог. „Не доаѓа да го избери матичниот гинеколог предвреме, туку само ако има некоја ургентна ситуација. Треба да се едуцираат да се доаѓа на превентивни прегледи, не само во ургентни ситуации каде што се ставаме во една ситуација каде треба да ја решиме многу брзо. Со тоа се оптоварува секако и терциерното здравство. Доколку имаме добра превенција, ќе се намали оптоварувањето кон терциерното здравство“, подвлече Крстески. Тој потсети дека во општината Шуто Оризари повеќе од 10 години немало матичен гинеколог. Во изминатите две години, тој работи како матичен гинеколог во оваа општина. „Со помош на проектот од Министерството за здравство, невладиниот сектор, во отворената приватна амбуланта каде може да дојдат сите жени во општина Шуто Оризари, може да добијат здравствена превентивна услуга кај матичен гинеколог. Бројката што ја имаме во моментов е 2.500 жени, според податоци од Министерството за здравство, кои имаат здравствено осигурување. Но, уште го немаат остварено правото за избирање матичен гинеколог. Затоа апелирам сите тие жени да си го остварат своето право за избирање матичен гинеколог во општината каде нема да гравитираат во соседните општини, каде прегледите се комплетно бесплатни. Има уште 1.000 пациенти кои ги има Министерството за здравство, кои немаат здравствено осигурување. Тука ги повикувам здравствените медијатори кои може да помогнат да си го остварат своето право на здравствено осигурување тие пациентки за да имаат матичен гинеколог. Со новиот закон за „фантом“ лица, може да се извади комплетна документација и да се оствари правото на здравствено осигурување“, додаде тој. На прашање дали се зголемени закажувањата на „Мој термин“, за жени на кои им е потребен преглед, а не можат да дојдат до термин од матичните лекари, професор доктор Горан Димитров, претседател на Македонското лекарско друштво, кажа дека иницирале и кај нас да има „син термин“, како во други држави. „Тоа беше наша иницијатива. Како што во други држави постои „син термин“ – слободен, тоа беше покренато како иницијатива во доцната есен минатата година. Нашиот предлог е во „Мој термин“ секогаш да има слободни места. Барем за одредени болести да има четири до шест“, соопшти Димитров. Тој кажа и дека сите жени треба да прават ХПВ тест, бидејќи се случувало да доаѓаат пациентки коишто имаат негативен ПАП, а имаат веќе инвазивна форма на рак. На прес-конференцијата, беше истакнато дека вакцината сега е веќе во Календарот и за момчиња и за девојчиња за да се направи што поголем опфат на популацијата, бидејќи науката покажува дека од отпочнување на такво нешто и голем процент на вакцинирани луѓе, некаде за 10 години опсегот на овие болести што се поврзани со ХПВ, се намалува за 90 проценти. Свое обраќање имаше и Марија Башеска Стојановска, новинарка – толкувач на знаковен јазик во МРТВ, претставничка од заедницата на лицата со попреченост. „Овие средби со гинеколози и тимот со нив, отворија многу прашања што укажуваат на потребата од нивелирање на потребата на дамите со попреченост и услугите што треба да ги добиваат подеднакво како и сите други пациенти во нашиот здравствен систем, којшто одамна е укажано дека има потреба од универзален дизајн. А тоа значи, дека дури и гинеколошките прегледи стануваат мачнина кога една глува, слепа, жена со телесна попреченост треба да се грижи и да гради здравствена култура. Токму овој проект дава еден исчекор и ги трга завесите од нашите срца за да можеме од двете страни да седнеме и слободно да ги укажеме потребите“, смета таа. Според неа, аспекти на тој пат што треба да се елиминираат, има многу. „Меѓутоа, многу е важно дека низ овој проект практично видовме дека многу работи останале несработени. Затоа што во 21. век навистина има многу модерни начини со што можат и лекарите и пациентите со попреченост да се послужат. Добро е што слабостите се детектирани, постои отворен ум дека можеме и имаме сили да го направиме тоа, секако. Сметам дека државата треба да даде севкупна поддршка ова да не биде еднократен проект, туку треба да биде нешто што ќе тече сѐ додека не стигнеме до моментот кога жените со попреченост ќе можат без поддршка, без милост на некој трет човек, да одат и да си обезбедат гинеколошки прегледи“, подвлече таа. Вечерва ќе биде свечено отворен и симпозиум со интернационален карактер што ќе трае до 19 мај, а ќе собере, како што е најавено, голем број експерти за да се осврнат на актуелните прашања за здравјето на жените. Меѓу темите се и ХПВ вакцината, улогата на обезитетот во бременоста, а ќе има и презентација на стандардната оперативна процедура на центрите за жртви од сексуално насилство. 20 Сподели FacebookTwitterGoogle+ReddItWhatsAppPinterestEmail...

Фото: Freepik СлајдерСовети Како да се изгради доверба меѓу родителите и децата? Детскиот психолог, едукаторка за воспитување и мајка, Џејми Блох, открила седум начини на кои таа самата развива почит и доверба со своите деца, а родителите кои ги применуваат можат да ја постигнат истата цел. Мајка и Дете Мај 17, 2024 30 Сподели Секојдневно се поврзуваме со луѓето. Без разлика дали се тоа нашите деца, пријателите, семејството или колегите од работа. Некои врски се подлабоки и поповрзани од другите. Кога односите што ги имаме дома со нашите деца се градат врз основа на взаемна почит и доверба, тоа не само што создава силни семејни врски, туку и многу им помага на детската самосвест и чувство на припадност. Детскиот психолог, едукаторка за воспитување и мајка, Џејми Блох, открила седум начини на кои таа самата развива почит и доверба со своите деца, а родителите кои ги применуваат можат да ја постигнат истата цел. Давање слобода на децата да пробуваат нови работи. Разговор соодветен на нивната возраст Слушање и покажување интерес за она што ги интересира. Потврдување и признавање на нивните емоции и сочувствување со нив. Комуницирање и објаснување на донесените одлуки. Давање простор за автономна, независна и креативна игра. Семејно поврзување преку игра која е насочена кон нивните интереси. „Кога односите што ги имаме дома со децата се градат на взаемна почит и доверба, се создаваат силни семејни врски. Темелите на позитивниот однос меѓу родителите и децата се градат на отворена комуникација, активен процес на решавање конфликти и афирмација на безусловна љубов. Запомнете, не е важно колку години има вашето дете, можете да започнете со овие навики додека се на која било возраст“, ​​заклучува психологот. 30 Сподели FacebookTwitterGoogle+ReddItWhatsAppPinterestEmail...

Фото: Pexels НовостиСлајдер За снаите и свекрвите: Каков ви е односот со вашата? Дали се навистина толку лоши односите снаа и свекрва? Прочитајте што покажува истражувањето, но кажете го и вашиот коментар Мајка и Дете Мај 17, 2024 75 Сподели Вики живее во Џорџија и има две возрасни деца. И двајцата се во брак. Смета дека има добри односи со сопругот на нејзината ќерка, но како свекрва не може да го каже истото за сопругата на нејзиниот син. „Кога син ми ја запозна својата идна сопруга, добро се сложувавме. Тие се во брак 18 години и денес, за жал, сфаќам дека е вистинита изреката: „Сѐ е во ред додека синот не се ожени“. Јас не се мешам во нивните проблеми, но снаа ми се однесува кон мојот син како кон слуга и тоа предизвика раздор меѓу нас“, изјавила Вики за Yahoo Life. И покрај тензиите, Вики вели дека е трпелива и дека за снаата им зборува само позитивно на синот и внукот. Сепак, поради личното искуство, шегите за свекрвите како иритирачки ликови ја иритираат. „Тоа тврдење не е фер бидејќи свекрвата не е секогаш одговорна за семејните конфликти“, вели таа. Колку е драматичен односот меѓу снаите и свекрвите? Истражување од 2020 година покажало дека само 15 отсто од анкетираните свекрви и снаи чувствуваат дека имаат проблематична врска. Повеќе од половина веруваат дека нивната врска е позитивна, додека останатите се чувствуваат неутрално. Тоа е подобрување во однос на истражувањето од 2011 година, во кое 24 отсто од жените изјавиле дека имаат лош или ужасен однос со нивната свекрва. 35 отсто ги опишале своите свекрви како „осудувачки“, и често се гледа на нив како на нарушувачки (32 отсто), контролирачки (25 отсто) и груби (22 отсто). „Во многу случаи, свекрвите имаат хармонични односи со партнерките на нивните синови, но поголема е веројатноста да слушнете за тензии. Многу свекрви не разбираат дека се наметливи. Тие имаат чувство на сопственост над нивните синови и веруваат дека можат да ги изразат своите грижи“, вели психологот Барбара Гринберг. Според Гринберг, најдобриот совет што може да им го даде на свекрвите е да се воздржуваат од давање мислења. Предлага и снаите да размислат зошто нивната свекрва нешто кажала или како таа се чувствува и да не реагираат веднаш. „Ако како свекрва сакате да дадете совет, прво побарајте дозвола од синот или снаата. На тој начин ги почитувате нивните граници“, додава психологот. Не мора совршено да се согласувате со вашата свекрва или снаа. Запомнете дека на крајот е најважна благосостојбата на семејството. свекрвиснаи 75 Сподели FacebookTwitterGoogle+ReddItWhatsAppPinterestEmail...

Фото: Freepik СлајдерСовети За родителите децата се секогаш деца, но…Сакате подобар однос со вашите возрасни ќерки и синови? Наместо да ги гледате вашиот син или ќерка како свои деца, психолозите советуваат да се обидете да го промените вашиот начин на размислување и да почнете да ги гледате како пријатели. Мајка и Дете Мај 17, 2024 133 Сподели Љубовта на родителите кон детето никогаш не се менува, без разлика на возраста. Затоа и на 30, 40, 50 години, ако имате среќа да имате сѐ уште здрави родители, тие ќе се случи да ви кажат: „Седни да ти дадам да јадеш!“ Или пак: „Оди на лекар, многу кашлаш“; „Облечи се, ладно е“… Превртувате со очи затоа што сте веќе возрасни или дури и средовечни, а мајка ви сѐ уште ве третира како дете. Здодевна е, постојано ви дава совети, ви нуди храна, па едвај чекате да си одите. И така полека, се оддалечувате, а односот ви се влошува. И залудно некој ќе ви каже дека подоцна токму ова знае да недостасува, затоа што едноставно не можете да го замислите тоа сѐ додека се сѐ уште тука, такви, грижливи, напорни и ве третираат како дете. Сепак, тоа не значи дека односот со детето нема да се развива со текот на годините. Понекогаш тоа ќе биде во позитивна насока и ќе завршите како најдобри пријатели, а постојат и ситуации кога односот со возрасното дете може да стане покомплексен. Ако вашата врска со вашиот син или ќерка спаѓа во втората категорија, не сте сами. Многу родители се борат со поврзувањето со своите деца. Добрата вест е што експертите велат дека само затоа што вашата врска не е цврста во моментов, тоа не значи дека треба да остане таква. Психолозите Тај Алонсо и Ана Ван Метер велат за Parade дека, ако сте спремни да вложите напор, има работи што можете да ги направите за да ја подобрите вашата врска. Како да се подобри односот со возрасните деца? Поправањето на секоја нарушена врска не е лесно, но не е невозможно. „Може да има многу причини зошто односите меѓу родителите и нивните возрасни деца страдаат“, објаснува Алонсо. Но, Ван Метер вели дека тоа може да се поправи. „Доколку врската помеѓу родителот и возрасното дете не е толку силна како порано, таа може да се поправи и зајакне со текот на времето. Ова бара и од родителот и од возрасното дете да вложат напор. Двете страни треба да бидат отворени, да ги почитуваат границите и да преземат одговорност“, истакнува таа. Што им треба на возрасните деца од нивните родители? Наместо да ги гледате вашиот син или ќерка како свое дете, Ван Метер ви предлага да се обидете да го промените вашиот начин на размислување и да почнете да ги гледате како пријатели. „На некој начин, здравата врска помеѓу родител и возрасно дете може да биде повеќе како пријателство меѓу двајца возрасни отколку врска родител-дете“, вели таа. Кога ќе почнете да ги гледате на тој начин, тоа може да направи голема разлика во начинот на кој се однесувате и разговарате со нив, зајакнувајќи ја вашата врска. „Понекогаш тоа е сè што е потребно покрај работи како што се взаемното почитување, љубов и поддршка“, додава. Едноставен чекор за подобар однос со возрасните деца Како и во повеќето врски, комуникацијата е клучна. Затоа Алонсо и ВанМетер се согласуваат дека ова е најважното нешто што треба да го подобрите за да го подобрите односот со вашите возрасни деца. „Важно е сите страни да имаат отворена комуникација за тоа што би било корисно за воспоставување здрава врска. Обидете се да слушате без осуда или одбрана и обидете се да го запознаете вашето дете такво какво што е тоа сега“, забележува Алонсо. Можете да започнете со изнаоѓање начини да им дадете до знаење дека ви недостига врската што некогаш сте ја имале и дека сакате вашиот однос да расте. Сепак, Ван Метер вели дека стилот и тонот на вашата комуникација се клучни. „Наместо да кажете нешто како „Ме заборави!“, обидете се да кажете нешто како „Ми недостасуваш и се радувам што ќе се видиме! Оваа порака е одличен пример кој можете да го следите бидејќи не предизвикува чувство на вина ниту пак поставува барања. Едноставно и слободно изразува наклонетост“, истакнува таа. 133 Сподели FacebookTwitterGoogle+ReddItWhatsAppPinterestEmail...

Фото: Freepik СлајдерСовети За родителите децата се секогаш деца, но…Сакате подобар однос со вашите возрасни ќерки или синови? Наместо да ги гледате вашиот син или ќерка како свое дете, психолозите советуваат да се обидете да го промените вашиот начин на размислување и да почнете да ги гледате како пријатели. Мајка и Дете Мај 17, 2024 4 Сподели Љубовта на родителите кон детето никогаш не се менува, без разлика на возраста. Затоа и на 30, 40, 50 години, ако имате среќа да имате сѐ уште здрави родители, тие ќе се случи да ви кажат: „Седни да ти дадам да јадеш!“ Или пак: „Оди на лекар, многу кашлаш“; „Облечи се, ладно е“… Превртувате со очи затоа што сте веќе возрасни или дури и средовечни, а мајка ви сѐ уште ве третира како дете. Здодевна е, постојано ви дава совети, ви нуди храна, па едвај чекате да си одите. И така полека, се оддалечувате, а односот ви се влошува. И залудно некој ќе ви каже дека подоцна токму ова знае да недостасува, затоа што едноставно не можете да го замислите тоа сѐ додека се сѐ уште тука, такви, грижливи, напорни и ве третираат како дете. Сепак, тоа не значи дека односот со детето нема да се развива со текот на годините. Понекогаш тоа ќе биде во позитивна насока и ќе завршите како најдобри пријатели, а постојат и ситуации кога односот со возрасното дете може да стане покомплексен. Ако вашата врска со вашиот син или ќерка спаѓа во втората категорија, не сте сами. Многу родители се борат со поврзувањето со своите деца. Добрата вест е што експертите велат дека само затоа што вашата врска не е цврста во моментов, тоа не значи дека треба да остане таква. Психолозите Тај Алонсо и Ана Ван Метер велат за Parade дека, ако сте спремни да вложите напор, има работи што можете да ги направите за да ја подобрите вашата врска. Како да се подобри односот со возрасните деца? Поправањето на секоја нарушена врска не е лесно, но не е невозможно. „Може да има многу причини зошто односите меѓу родителите и нивните возрасни деца страдаат“, објаснува Алонсо. Но, Ван Метер вели дека тоа може да се поправи. „Доколку врската помеѓу родителот и возрасното дете не е толку силна како порано, таа може да се поправи и зајакне со текот на времето. Ова бара и од родителот и од возрасното дете да вложат напор. Двете страни треба да бидат отворени, да ги почитуваат границите и да преземат одговорност“, истакнува таа. Што им треба на возрасните деца од нивните родители? Наместо да ги гледате вашиот син или ќерка како свое дете, Ван Метер ви предлага да се обидете да го промените вашиот начин на размислување и да почнете да ги гледате како пријатели. „На некој начин, здравата врска помеѓу родител и возрасно дете може да биде повеќе како пријателство меѓу двајца возрасни отколку врска родител-дете“, вели таа. Кога ќе почнете да ги гледате на тој начин, тоа може да направи голема разлика во начинот на кој се однесувате и разговарате со нив, зајакнувајќи ја вашата врска. „Понекогаш тоа е сè што е потребно покрај работи како што се взаемното почитување, љубов и поддршка“, додава. Едноставен чекор за подобар однос со возрасните деца Како и во повеќето врски, комуникацијата е клучна. Затоа Алонсо и ВанМетер се согласуваат дека ова е најважното нешто што треба да го подобрите за да го подобрите односот со вашите возрасни деца. „Важно е сите страни да имаат отворена комуникација за тоа што би било корисно за воспоставување здрава врска. Обидете се да слушате без осуда или одбрана и обидете се да го запознаете вашето дете такво какво што е тоа сега“, забележува Алонсо. Можете да започнете со изнаоѓање начини да им дадете до знаење дека ви недостига врската што некогаш сте ја имале и дека сакате вашиот однос да расте. Сепак, Ван Метер вели дека стилот и тонот на вашата комуникација се клучни. „Наместо да кажете нешто како „Ме заборави!“, обидете се да кажете нешто како „Ми недостасуваш и се радувам што ќе се видиме! Оваа порака е одличен пример кој можете да го следите бидејќи не предизвикува чувство на вина ниту пак поставува барања. Едноставно и слободно изразува наклонетост“, истакнува таа. 4 Сподели FacebookTwitterGoogle+ReddItWhatsAppPinterestEmail...

Фото: Freepik СлајдерСовети За родителите децата се секогаш деца, но…Сакате подобар однос со вашите возрасни ќерки или синови? Наместо да ги гледате вашиот син или ќерка како свое дете, Ван Метер ви предлага да се обидете да го промените вашиот начин на размислување и да почнете да ги гледате како пријатели. Мајка и Дете Мај 17, 2024 2 Сподели Љубовта на родителите кон детето никогаш не се менува, без разлика на возраста. Сепак, тоа не значи дека односот со детето нема да се развива со текот на годините. Понекогаш тоа ќе биде во позитивна насока и ќе завршите како најдобри пријатели, како Лорелај и Рори Гилмор. Сепак, постојат и ситуации кога односот со возрасното дете може да стане покомплексен. Ако вашата врска со вашиот син или ќерка спаѓа во втората категорија, не сте сами. Многу родители се борат со поврзувањето со своите деца. Добрата вест е што експертите велат дека само затоа што вашата врска не е цврста во моментов, тоа не значи дека треба да остане таква. Психолозите Тај Алонсо и Ана Ван Метер велат за Parade дека, ако сте спремни да вложите напор, има работи што можете да ги направите за да ја подобрите вашата врска. Како да се подобри односот со возрасните деца? Поправањето на секоја нарушена врска не е лесно, но не е невозможно. „Може да има многу причини зошто односите меѓу родителите и нивните возрасни деца страдаат“, објаснува Алонсо. Но, Ван Метер вели дека тоа може да се поправи. „Доколку врската помеѓу родителот и возрасното дете не е толку силна како порано, таа може да се поправи и зајакне со текот на времето. Ова бара и од родителот и од возрасното дете да вложат напор. Двете страни треба да бидат отворени, да ги почитуваат границите и да преземат одговорност“, истакнува таа. Што им треба на возрасните деца од нивните родители? Наместо да ги гледате вашиот син или ќерка како свое дете, Ван Метер ви предлага да се обидете да го промените вашиот начин на размислување и да почнете да ги гледате како пријатели. „На некој начин, здравата врска помеѓу родител и возрасно дете може да биде повеќе како пријателство меѓу двајца возрасни отколку врска родител-дете“, вели таа. Кога ќе почнете да ги гледате на тој начин, тоа може да направи голема разлика во начинот на кој се однесувате и разговарате со нив, зајакнувајќи ја вашата врска. „Понекогаш тоа е сè што е потребно покрај работи како што се взаемното почитување, љубов и поддршка“, додава. Едноставен чекор за подобар однос со возрасните деца Како и во повеќето врски, комуникацијата е клучна. Затоа Алонсо и ВанМетер се согласуваат дека ова е најважното нешто што треба да го подобрите за да го подобрите односот со вашите возрасни деца. „Важно е сите страни да имаат отворена комуникација за тоа што би било корисно за воспоставување здрава врска. Обидете се да слушате без осуда или одбрана и обидете се да го запознаете вашето дете такво какво што е тоа сега“, забележува Алонсо. Можете да започнете со изнаоѓање начини да им дадете до знаење дека ви недостига врската што некогаш сте ја имале и дека сакате вашиот однос да расте. Сепак, Ван Метер вели дека стилот и тонот на вашата комуникација се клучни. „Наместо да кажете нешто како „Ме заборави!“, обидете се да кажете нешто како „Ми недостасуваш и се радувам што ќе се видиме! Оваа порака е одличен пример кој можете да го следите бидејќи не предизвикува чувство на вина ниту пак поставува барања. Едноставно и слободно изразува наклонетост“, истакнува таа. 2 Сподели FacebookTwitterGoogle+ReddItWhatsAppPinterestEmail...

Фото: Pexels НовостиСлајдер „Мирисот на староста“ навистина постои: Зошто старите луѓе имаат посебна миризба и како да се поправи тоа? Можете да го почувствувате во домовите за стари лица, во куќата на вашите повозрасни роднини или додека чекате ред во продавница, но треба да знаете дека нема многу врска со хигиената. Научниците споделија дека мирисот е предизвикан од соединение наречено 2-nonenal. Мајка и Дете Мај 16, 2024 1.408 Сподели Ние ги сакаме и ги почитуваме нашите постари, но исто така знаеме дека има одредени работи што доаѓаат со возраста, покрај мудроста. Физичките промени кај постарите луѓе не се ограничени само на нивниот надворешен изглед. Има посебен мирис на телото кој е производ на стареењето, кој најчесто се нарекува „мирис на стари луѓе“. Знаеме дека тоа не е ласкав термин, но науката докажа дека навистина постои. Сте го помирисале. Тоа е како некој вид на мувлосано со подтонови на масло или маснотии и се чини дека излегува од порите. Можете да го почувствувате во домовите за стари лица, во куќата на вашите повозрасни роднини или додека чекате ред во продавница, но треба да знаете дека нема многу врска со хигиената. Научниците споделија дека мирисот е предизвикан од соединение наречено 2-nonenal. Кога хормоните се менуваат како што старееме, нашите тела произведуваат повеќе масни киселини во кожата. Бидејќи нашите нивоа на антиоксиданти се намалуваат како што старееме, тие масни киселини се изложени на оксидација со што пак, произведуваат големи количини на ноненал. Може да остане на кожата дури и по миењето, а во голема мера се излачува од пределот на градите и грбот. Постојат неколку работи кои можат да го зголемат интензитетот на мирисот: затворени простори, валкани алишта и дехидрација. Болеста и лековите исто така може да придонесат за мирисот. Студија од 2001 година објавена во Journal of Investigative Dermatology (списание за истражувачка дерматологија) покажала дека постарите субјекти имаат поголема концентрација на ноненал што се лепи за нивната облека. Една понова студија од 2012 година сугерира дека способноста на луѓето да го разликуваат мирисот на старите луѓе од другите може да биде поврзана со потсвесната врска со предците. Како и животните, тие би можеле да ја одредат возраста и здравствената состојба на некој според мирисот. Јапонците имаат име за мирисот – кареишу – и многу компании во земјата направиле производи за борба против него. Постојат средства за миење на телото, парфеми и други дезодоранси кои имаат цел да помогнат во неутрализирање на мирисот. Се вели дека една состојка, persimmon (јапонско јаболко, каки), наводно, целосно го отстранува од кожата. Како и да е, постојат некои работи што може да се направат за да се борите против она што потекнува од кожата. Вежбањето помага во метаболизмот, така што вклучувањето во физички активности може да помогне да се одржат избалансираните хормони и да се намали нивото на стрес. Друг клучен чекор е редовно перење на алиштата. Бидејќи ноненалот лесно може да се акумулира на облеката, можеби ќе треба почесто да ја перете облеката. Јадењето здрава исхрана која вклучува многу антиоксиданти и вода може да ѝ помогне на кожата. Дехидрацијата не само што ја суши кожата, туку може да придонесе и за мириси кои се шират од устата и телото. Хигиената е само еден чекор, но една од наједноставните работи што можете да ги направите е да пуштите да влезе малку свеж воздух внатре! Стареењето е неизбежно и тоа е природен дел од животот телото да се менува. Меѓутоа, покажувањето на сочувство, почит и љубов кон повозрасните е нешто што никогаш нема да застари. мирис на стари луѓестарост 1.408 Сподели FacebookTwitterGoogle+ReddItWhatsAppPinterestEmail...

Фото: Pexels НовостиСлајдер „Мирисот на староста“ навистина постои: Зошто старите луѓе имаат посебна миризба и како да го поправите тоа? Научниците споделија дека „мирисот на старите“ е предизвикан од соединение наречено 2-nonenal. Кога хормоните се менуваат како што старееме, нашите тела произведуваат повеќе масни киселини во кожата кои, бидејќи нашите нивоа на антиоксиданти се намалуваат со стареењето, се изложени на оксидација, а со тоа произведуваат големи количини на ноненал. Може да остане на кожата дури и по миењето, а во голема мера се излачува од пределот на градите и грбот. Мајка и Дете Мај 16, 2024 1 Сподели Ние ги сакаме и ги почитуваме нашите постари, но исто така знаеме дека има одредени работи што доаѓаат со возраста, покрај мудроста. Физичките промени кај постарите луѓе не се ограничени само на нивниот надворешен изглед. Има посебен мирис на телото кој е производ на стареењето, кој најчесто се нарекува „мирис на стари луѓе“. Знаеме дека тоа не е ласкав термин, но науката докажа дека навистина постои. Сте го помирисале. Тоа е како некој вид на мувлосано со подтонови на масло или маснотии и се чини дека излегува од порите. Можете да го најдете во домовите за стари лица, во куќата на вашите повозрасни роднини или во редот во продавница, но разберете дека нема многу врска со хигиената. Научниците споделија дека мирисот е предизвикан од соединение наречено 2-nonenal. Кога хормоните се менуваат како што старееме, нашите тела произведуваат повеќе масни киселини во кожата. Бидејќи нашите нивоа на антиоксиданти се намалуваат како што старееме, тие масни киселини се изложени на оксидација со што пак, произведуваат големи количини на ноненал. Може да остане на кожата дури и по миењето, а во голема мера се излачува од пределот на градите и грбот. Постојат неколку работи кои можат да го зголемат интензитетот на мирисот: затворени простори, валкани алишта и дехидрација. Болеста и лековите исто така може да придонесат за мирисот. Студија од 2001 година објавена во Journal of Investigative Dermatology (списание за истражувачка дерматологија) покажала дека постарите субјекти имаат поголема концентрација на ноненал што се лепи за нивната облека. Една понова студија од 2012 година сугерира дека способноста на луѓето да го разликуваат мирисот на старите луѓе од другите може да биде поврзана со потсвесната врска со предците. Како и животните, тие би можеле да ја одредат возраста и здравствената состојба на некој според мирисот. Јапонците имаат име за мирисот – кареишу – и многу компании во земјата направиле производи за борба против него. Постојат средства за миење на телото, парфеми и други дезодоранси кои имаат цел да помогнат во неутрализирање на мирисот. Се вели дека една состојка, persimmon (јапонско јаболко, каки), наводно, целосно го отстранува од кожата. Како и да е, постојат некои работи што може да се направат за да се борите против она што потекнува од кожата. Вежбањето помага во метаболизмот, така што вклучувањето во физички активности може да помогне да се одржат избалансираните хормони и да се намали нивото на стрес. Друг клучен чекор е редовно перење на алиштата. Бидејќи ноненалот лесно може да се акумулира на облеката, можеби ќе треба почесто да ја перете облеката. Јадењето здрава исхрана која вклучува многу антиоксиданти и вода може да ѝ помогне на кожата. Дехидрацијата не само што ја суши кожата, туку може да придонесе и за мириси кои се шират од устата и телото.Хигиената е само еден чекор, но една од наједноставните работи што можете да ги направите е да пуштите да влезе малку свеж воздух внатре! Стареењето е неизбежно и тоа е природен дел од животот телото да се менува. Меѓутоа, покажувањето на сочувство, почит и љубов кон повозрасните е нешто што никогаш нема да застари. мирис на стари луѓестарост 1 Сподели FacebookTwitterGoogle+ReddItWhatsAppPinterestEmail...

Фото: Pexels БебеСлајдер Не сакате другите да го држат вашето бебе? Обидете се да им кажете на еден од овие 7 начини Кога ќе се породите, а бебето е сѐ уште мало, сè ви е ново и непознато. Во тие први месеци родителите се исклучително чувствителни на сè во врска со бебето. И нека бидат! Клучот е да се запамети дека сите правила поврзани со бебето се ваши. Мајка и Дете Мај 16, 2024 105 Сподели Штотуку се породивте, бебето едвај ја брои својата „старост“ во недели, а сите би сакале да ви дојдат на гости, да го видат бебето. Се слушате себеси како велите „Да, секако“, а всушност тоа е последното нешто што го сакате во моментов. И кога ќе дојдат, сите сакаат да го држат вашето бебе. И да, можеби ви здосадило да го носите бебето во раце и можеби сте уморни и сакате вашите раце да бидат празни и слободни, но – можеби не сакате другите да го држат вашето бебе во раце. И навистина не е важно зошто. Можеби се плашите за безбедноста на бебето, можеби не сакате да ризикувате да се зарази со некој од вирусите, можеби… Воопшто не е важно. Важно е вие ​​да ги поставите правилата и да се почитува вашето мислење. Сепак, не е секогаш лесно да им го кажете тоа на оние кои ви се блиски и навистина сакаат да го видат вашето дете. Еве како да се справите со таа ситуација или да не дозволите да се претвори во – ситуација. Размислете за контекстот. Размислете кому би било во ред да му го доверите држењето на бебето и под кои околности. Можеби, на пример, е во ред навистина блиските членови на семејството да го држат бебето, но ако им дадете на знаење дека треба да ги дезинфицираат рацете или да носат маска за лице. Бидете отворени со вашите блиски пријатели и семејството. Ако сакате да поставите правила за тоа блиско семејство, најдобро е тоа да го направите пред да се роди бебето за однапред да се знаат очекувањата и правилата. Обидете се да не го правите тоа во моментот кога ќе се случи, иако понекогаш и тоа би можело да биде добро. Но, ако можете, направете го тоа порано за сите да се помират со тоа. Подгответе се што ќе кажете. Добро е однапред да подготвите некои теми за разговор со оние кои доаѓаат да ве посетат. Бременоста и рутината со бебето, околу која сè се врти, би можеле да влијаат на тоа што навистина не знаете за што да разговарате. Подгответе изговор зошто бебето не е со вас, а потоа вклучете се во разговор со посетителите. „Жал ми е, но штотуку заспа“ или „Едноставно не е вистинското време, можеби за неколку недели кога ќе фатиме ред“ и „Ако се разбуди, тоа е тотален кошмар, извинете“. Убедете ја таа личност. Ако се работи за блиска личност, уверете ја дека ви е многу важна и дека навистина сакате да биде поврзана со бебето и дека ќе се погрижите тоа да се случи, но не во овој момент. Можеби таа може да го држи бебето, но не во овој момент. Само треба да бидете многу, многу јасни за границите и директно да ги комуницирате. Подгответе изјава за странци. Ако ви пријдат познаници и ви речат: „Ох, колку слатко бебе, може ли да го подржам малку?“, тогаш вашиот одговор може да биде многу вообичаена фраза како „подобро јас да го држам“ или „бебето се чувствува поудобно со мене“. Не чувствувајте потреба да објаснувате Без разлика за кого станува збор, родителите не треба да се чувствуваат како да мора никому да објаснат нешто. Во ред е да поставите граници и да се држите до нив, но со близок член на семејството може да биде незгодно, бидејќи се справувате со претпоставките и очекувањата на другите луѓе, а тие понекогаш може да бидат длабоко вкоренети и доста емотивни. Користете носилка за бебиња Носилката може да биде толку добар изговор! Тоа е дефинитивно измама со предумисла, но вреди и не мора да се чувствувате виновни за тоа. На пример, ако го носите вашето бебе во „марама“ или носилка („кенгур“), многу е помала веројатноста луѓето да побараат од вас да го подржат бебето. 105 Сподели FacebookTwitterGoogle+ReddItWhatsAppPinterestEmail...

Фото: Тик-Ток НовостиСлајдер Танцувајте како да се 80-тите! Новиот Тик-Ток предизвик може само да ве расположи и – да ве врати назад во времето Сите знаеме дека 80-тите беа сосема луди години, а многу од денешните родители – и баби и дедовци – ги имаа своите најзабавни моменти токму тогаш. Па зошто да не ја споделите таа атмосфера со помладите? Мајка и Дете Мај 16, 2024 83 Сподели Се сеќавате на 80-тите? Веројатно матно, бидејќи многу од денешните родители на мали деца тогаш биле мали деца. А некои сè уште не биле ни родени. Но, без разлика дали 80-тите биле пред или по вашето раѓање, не можете а да не знаете за сѐ што донесоа тие луди години со себе. Тоа беше навистина лудо и среќно време. Едноставно, само да посака човек временска машина за да се врати во тие години и да танцува на подиумот… Тоа беше отприлика идејата зад новиот предизвик на Тик-Ток што се појави на оваа платформа. Иако најчесто не ги одобруваме Тик-Ток предизвиците, па од многу од нив дури ни е и мачно, овој навистина не израдува. Имено, во овој нов предизвик, децата (хм, некои од нив веројатно се веќе родители) ги замолија родителите да „танцуваат како да се во 80-тите“ пред нивната камера и сите танцуваа на иста песна – Smalltown Boy, од 1984 година, на британскиот поп-бенд Bronski Beat. Меѓу првите и најгледани видеа е видеото на Табата Лин на кое нејзината мајка Лини Лин танцува како дел од предизвикот, а видеото има повеќе од 8 милиони прегледи. 30-годишната тиктокерка Табата го објавила видеото како „прослава на Денот на мајката“, а дошла на идеја кога го видела предизвикот и сфатила дека нејзините родители постојано танцуваат низ куќата. @tabathalynnk My moms 80s dance moves, I wanna be her when I grow up 😍 our kids better not ask us this in 30 years 😂 #80s #momsoftiktok #dancemoves ♬ original sound – Tiktok / IG strategy 🚀 „Ова се танцовите потези на мајка ми од 80-тите – сакам да бидам таа кога ќе пораснам“, вели Табата, но додава и нешто со што мораме да се согласиме: „Подобро е нашите деца да не го бараат тоа од нас за 30 години, којзнае што би „добиле“, а сигурно не би било толку забавно. Предизвикот го испробала и Валери Мартинез (23), која вели дека ѝ е благодарна на нејзината мајка Јејн Велакез (58) и можноста да го доживее тоа. „Ова не натера многу повеќе да цениме што се имаме една со друга и сега ќе објавувам повеќе за мајка ми бидејќи луѓето овде апсолутно ја обожаваат“. @lavaleritaaa Love her 😭 “Se me espeluco el moño” 😂 #80s #momdancechallenge ♬ original sound – Tiktok / IG strategy 🚀 Колку е добар овој предизвик! Можеби магијата лежи во откривањето на скриените таленти на вашите родители, а можеби и во носталгијата за 80-тите. Некои татковци се приклучија на предизвикот, па ќерката Ванеса Тоначи (29) го сними својот татко Џон Тоначи (67). А неговите движења беа јасен доказ дека тие години ги поминал на подиумот. @veeantonacci 🥹🫶 best moves #80s #80smusic #80sdance #parentsdancing #parents #80saesthetic ♬ original sound – Tiktok / IG strategy 🚀 1980-тите беа бурни и шарени и гласни, беа еден вид транзициски период, а сето тоа ги правеше единствени и важни, поради што и помладите генерации со задоволство се „враќаат“ во тие години. Танцува како во 80-тите години и актерката Сузане Непи, која вели дека 80-тите дефинитивно биле нејзини „забавни години“. Нејзината ќерка, Мери Непи, вели дека тоа се гледа на видеото на нејзината мајка. Таа целосно му се предаде, вели. Меѓу другите, таа ги покажа своите вештини и во малку подзаборавениот „робот-танц“. @marynepi One thing about Ms. Suzanne, shes gonna slay. #fypage #dance #slay #80s #yasqueen #trending #trend ♬ original sound – Tiktok / IG strategy 🚀 Покрај сите необични, луди, луди, опасни и забранети Тик-Ток предизвици, овој е малку поинаков. Овој нè воодушеви толку многу што сега и самите би почнале да танцуваме – како да се 80-тите! 83 Сподели FacebookTwitterGoogle+ReddItWhatsAppPinterestEmail...

Фото: Приватна архива (На фотографијата е Мирјана Митревска со своите родители/посвоители) Животни приказниСлајдер Посвоена е на 3 години, на 30 доживеала мозочен удар: „Пресудата на судот во Стразбур е победа за сите посвоени деца“ Во пресудата на Европскиот суд за човекови права во Стразбур со која Мирјана Митревска од Скопје го доби спорот против Македонија, откако не успеа да добие податоци за своите биолошки родители од надлежните во земјава, се повикуваат домашните судови директно да ја имплементираат пресудата. Госпоѓа Митревска се надева дека со ова таа, но и сите други посвоени деца конечно ќе го најдат она парче од животниот мозаик кое секогаш им недостасувало за целосна среќа Драгица Христова Мај 15, 2024 1.271 Сподели По значајната пресуда на Европскиот суд за човекови права, по повод жалбата на 46-годишната скопјанка Мирјана Митревска со која се упатува на неможноста да добие информации за своето биолошко потекло и за нејзиното посвојување, ќе се наметне потребата од итна и неодложна промена на македонскиот закон за семејство. Ова е нешто што веќе одамна го бараат сите оние некогашни деца кои биле посвоени и кои немаат никакви информации за своето потекло. Нашата соговорничка Мирјана Митревска ни ја раскажа накусо својата приказна. „Јас сум посвоена на неполни три години. До посвојувањето сум била во згрижувачко семејство и од секогаш знаев, односно се сомневав дека сум посвоена, иако потајно посакував тоа да не е вистина. Имав во главата некои слики од животот како малечка, ама не знаев дали се од овде или од таму, што може да знае мало дете“, ја почнува својата приказна госпоѓа Митревска. Мирјана Митревска со својата мајка (посвоителка) Госпоѓа Мирјана Митревска денес Таа вели дека иако се сомневала никогаш не ги прашала отворено своите родители/посвоители дали е нивна или посвоена, затоа што се плашела да не ги повреди.„Постојано го потиснував во себе ова чувство, па и желбата да ја дознаам вистината не беше многу јака со оглед на тоа што имав љубов од посвоителите, а тоа е желба на секое дете, да расте со љубов. Но кога го родив мојот син желбата ми се зголеми и си помислив, колку би требало да биде силна причината да се остави своето дете. Тогаш почнав кришум да трагам по вистината. Не можев да дознаам ништо бидејќи законот во нашата држава ги забранува податоците на биолошките родители. Се борев сама со себе затоа што не сакав да ги повредам моите родители (посвоители). Поминаа 6 години кога одлучив гласно да прашам за тоа која сум јас и од каде сум, но наидов на револт од нивна страна“, раскажува таа.Нејзините родители не сакале или, како што вели, можеби и не знаеле ништо повеќе да ѝ кажат освен дека е посвоена и толку. Нејзините родители/посвоители не ја поддржувале, па таа почнала поактивно да трага по вистината дури после нивната смрт.„Тоа сознание ме погоди многу, како целиот дотогашен живот да беше лага. Иако веќе имав свое семејство и бев мајка, многу ме погоди. Бидејќи се плашев и не сакав да ги повредам моите посвоители, а сепак имав голема желба за вистината, постојано акумулирав стрес. Од стресот кој го живеев една година подоцна, на само 30 години, добив мозочен удар. Каде и да отидев потоа, бидејќи мозочен удар доживеав многу млада, ме прашуваа за работи кои не можев да ги знам, дали имало слични проблеми во моето биолошко семејство и слично. Ова, како и стравот дека моите деца можат да имаат подцна во животот проблеми поради тоа што јас не го знам своето потекло, на пример, може да дојде до инцест, продолжив да трагам“, вели Мирјана.Таа сега има 46 години и сѐ уште се справува со последиците, има проблем со говорот, но тоа не ја спречило да во нејзината потрага по одговорите од државните институции.„Одев по болници, во социјално, ама секаде наидував на препрека наречена закон, бидејќи нашиот закон не дозволува да се дадат податоците од биолошките родители. Доаѓав до разни приказни и тоа ме болеше многу, а после неуспешната потрага се чувствував како да бев повторно оставена. Имав осуди и од околината, од роднините затоа што ја барав вистината, ама со помош на некои луѓе кои ги најдов во групите за посвоени деца, сепак продолжив да чекорам по тој трнлив пат на кој сега се надевам дека му дојде крајот“, вели госпоѓа Мирјана и им порачува на сите деца, родители и посвоители да не се срамат.„Не е срамота да посвоиш и да бидеш посвоен, а вистината е една и секогаш излегува на виделина“, порачува таа.Мирјана ја има поддршката од своето семејство, сопругот и двете деца, во нејзината потрага по вистината.„Во Стразбур бев благодарение на адвокатката Павлина Зефиќ која ме застапуваше и поради чија помош дојдовме до позитивен резултат“, благодарна е Мирјана.Имено, Европскиот суд за човекови права донесе значајна пресуда по повод жалбата на г-ѓа Митровска, со која се упатува на неможноста да добие информации во врска со нејзиното посвојување. Постапката беше иницирана од страна на Македонското здружение на млади правници (МЗМП, а жалителката е застапувана од адвокат Павлина Зефиќ.Со жалбата се аргументираше повреда на член 8 од Европска конвенција за заштита на човекови права со кој се гарантира правото на почитување на приватен и семеен живот. Оваа пресуда е од особено значење бидејќи упатува на правото на секој да знае кои му се биолошките родители, како и да се има пристап до информации поврзани со здравјето, што севкупно е вклучено во опфатот на приватниот живот. Оттука, последиците кои оваа пресуда ќе ги наметне ќе предизвикаат итна и неодложна промена на Законот за семејство, велат од здружението.Адвокатката Павлина Зефиќ вели дека во пресудата на Европскиот суд за човекови права во Стразбур се повикуваат домашните судови директно да ја имплементираат пресудата.„Сепак, ќе треба Министерството за труд и социјална политика да ги иницира промените и дополнувањата на законот за семејство за да може да се имплементира пресудата на европскиот суд“, вели Зефиќ. Се надеваме дека за ова нема да се чека премногу долго, во интерес на госпоѓа Мирјана, но и на сите други посвоени деца на кои, како што вели и нашата соговорничка, секогаш им недостасува едно парче за целосна среќа во нивниот животен мозаик. Македонското здружение на млади правници – МЗМП информираше дека пресудата на Европскиот суд за човекови права е од особено значење бидејќи упатува на правото на секој да знае кои му се биолошките родители, како и да се има пристап до информации поврзани со здравјето, што севкупно е вклучено во опфатот на приватниот живот. Оттука, последиците кои оваа пресуда ќе ги наметне ќе предизвикаат итна и неодложна промена на Законот за семејство. Мирјана Митревскапосвоени децапресуда 1.271 Сподели FacebookTwitterGoogle+ReddItWhatsAppPinterestEmail...

Фото: Freepik ДецаСлајдер Недостатокот на активност во детството предизвикува оптоварување на срцето во пубертетот Оптоварувањето на срцето било особено големо кај адолесцентите кои акумулирале ниско или никакво ниво на енергична физичка активност. Мајка и Дете Мај 15, 2024 147 Сподели Според една неодамнешна финска студија спроведена на Универзитетот Јиваскила високото ниво на седечки начин на живот и физичката неактивност од детството го оптоваруваат срцето подоцна во животот, за време на пубертетот и адолесценцијата.Високото оптоварување на срцето на толку рана возраст е увертира за срцева слабост и други срцеви заболувања. Затоа, зголемувањето на умерена, па дури и енергична физичка активност од детството па натаму е особено важно во превенцијата од разни срцеви заболувања. Во заедничко истражување на Факултетот за спортски науки на Универзитетот во Јиваскила и на Институтот за биомедицина на Универзитетот во Источна Финска, седечкото однесување (седентарен начин на живот) и физичката активност биле следени од детството до доцната адолесценција во текот на осум години. Нивоата на седечко однесување и физичка активност биле следени кај 153 адолесценти. Студијата покажала дека адолесцентите кои акумулирале високо ниво на седење и ниски нивоа на умерена до енергична физичка активност од детството па наваму, имале далеку поголемо ниво на оптоварување на срцето во адолесценцијата. Оптоварувањето на срцето беше особено високо кај адолесцентите кои акумулирале малку или никакво ниво на енергична физичка активност. Покрај тоа, високите нивоа на седечки начин на живот и ниските нивоа на физичка активност се поврзани со повисок процент на вкупните телесни масти. Процентот на телесните масти делумно ја објаснила поврзаноста помеѓу седечкото однесување, физичката активност и срцевиот обем на работа. Лесната физичка активност, од друга страна, не била поврзана со срцевото оптоварување. Овие резултати ја нагласуваат важноста од зголемување на физичката активност, особено умерената и енергична активност, намалувањето на седечкото однесување и превенција на прекумерната тежина од детството за превенција од срцеви заболувања. Како што изјавил еден од авторите на оваа студија, д-р Еро Хаапала, младите поминуваат девет до десет часа дневно седејќи, а само еден од десет адолесценти акумулирал 60 минути умерена до енергична физичка активност дневно, наведувајќи дека тоа се загрижувачки бројки. „Високите нивоа на дневна умерена до енергична физичка активност треба да бидат нормален дел од детството и адолесценцијата, бидејќи го подобруваат здравјето на срцето, но и општото здравје на младиот човек“, нагласил д-р Хаапала. 147 Сподели FacebookTwitterGoogle+ReddItWhatsAppPinterestEmail...

Фото: Freepik СлајдерСовети Марко сака да јаде! Зошто некои деца зборуваат за себе во трето лице и кога е време да побарате помош? Иако може да биде многу слатко и смешно да се слушне детето како зборува за себе во трето лице, вистината е дека во одреден момент треба да се преземе нешто во врска со тоа, бидејќи станува збор за застој во говорот Мајка и Дете Мај 14, 2024 83 Сподели Марко сака да јаде, е обична реченица на која можете да се насмеете и да му дадете на Марко да јаде. Звучи симпатично и смешно кога вашето илои кое било друго дете зборува за себе во трето лице. Зборувањето за себе во трето лице често е тема на хумористичните серии, па сосема е очекувано ваквиот говор на вашето дете да ве насмее и да ви биде симпатичен. Но, дали е во ред детето така да зборува за себе и зошто го прави тоа? Одговорот лежи во мало, но не секогаш загрижувачко доцнење во развојот на говорот. Стекнувањето говор е важна пресвртница во развојот на детето. Детските комуникациски вештини се развиваат и напредуваат додека децата растат и комуницираат со нивната околина. Сепак, понекогаш може да има одложувања или стагнација што укажува на тоа дека треба да работиме на проблемот. На пример, ако вашето дете зборува за себе во трето лице, можеби ќе треба да се консултирате со специјалист за да ја утврдите причината за ова однесување. Луѓето зборуваат во прво лице, односно ја користиме заменката „јас“ за да ги изразиме нашите желби, искуства и мислења. Кога детето зборува за себе во трето лице, обично ги користи заменките „тој“, „таа“, „тие“ или своето име. Овој феномен е прилично впечатлив и може да биде предизвикан од различни причини. Еве ги најчестите причини и како можете да му помогнете на вашето дете. Дали зборува во трето лице? Размислете за говорот на вашето дете. Можеби не ни забележувате дека тоа се случува, па преиспитајте се и обидете се да се потсетите на некои од изјавите на вашето дете: дали обично зборува во трето лице, како „Марија сака повеќе слатки“, „Не сака да се бања“ или „Му се спие?“ Овој тип на вербално изразување е вообичаен во раните години, односно до возраст од околу три години. Но, со наполнети 4-години ваквата комуникација може да нè предупреди на поголем проблем. Ваквата комуникација може да биде дел од процесот на созревање, но ако детето веќе е во предучилишна возраст и уште зборува така, треба да се запрашаме дали го имитира она што го гледа дома. Ако размислите добро, не е невообичаено да му кажеме на детето: „Мама е уморна“ или „Тато не може да си игра со тебе во моментов“. Тогаш постои можност детето едноставно да го копира овој вид говор. Причини за говор во трето лице Важно е да се земе предвид дека постојат и некои медицински причини кои можат да предизвикаат децата да зборуваат во трето лице. Тоа се, на пример, психоза или одреден степен на нарушување од спектарот на аутизам. Детска психоза Детската психоза вклучува широка група на нарушувања кои имаат заедничка основа: детето не е во состојба да направи разлика помеѓу неговата внатрешна реалност и неговата надворешна реалност. Затоа, погрешните сфаќања, нелогични мисли и фантазии се земаат за вистинити и предизвикуваат конфузија и мешање во секојдневниот живот на детето. Зборувањето за себе во второ или трето лице е само мал дел од симптомите што можат да се појават во овој случај. Детето може да каже „гладен си“ или „тој е гладен“ наместо во прво лице – јас сум гладен. Ова може да значи дека детето има потешкотии да го препознае сопствениот идентитет. Психозата е ретка кај децата и обично се јавува во втората деценија од животот. Сепак, некои симптоми на детска психоза може да се појават уште на тригодишна возраст. Нарушување од спектарот на аутизам Нарушувањето од спектарот на аутистизмот може да се појави во различни степени и да влијае на секое дете различно. Меѓутоа, зборувањето за себе во трето лице, второ лице или со прашања е нешто што често се поврзува со ова нарушување и е важен предупредувачки знак. Понекогаш првите индиции може да се фатат уште порано, но ова може да биде јасен показател дека има проблем. Ако се сомневате, дефинитивно консултирајте се со експерт. Секогаш распрашувајте се и прашувајте Сè на сè, причините зошто детето може да зборува за себе во трето лице може да бидат различни и не се сите еднакво сериозни. Постои голема веројатност дека тоа е само едноставно доцнење во комуникацијата, а може и да има важно нарушување кое бара третман. Во секој случај, експертите можат да ја постават дијагнозата и да ги насочат родителот и детето на најсоодветните интервенции. Во овој случај, педијатар, невролог, детски психолог, логопед може да ви биде од голема помош. 83 Сподели FacebookTwitterGoogle+ReddItWhatsAppPinterestEmail...

Фото: Pexels СлајдерСовети Четири фрази кои можат да го смират анксиозното дете Детскиот психолог и едукаторка за родители Џејми Блох открила четири едноставни фрази кои можат да помогнат да се смират вознемирените деца. Мајка и Дете Мај 14, 2024 600 Сподели Анксиозноста кај децата може да биде предизвик за родителите, кои понекогаш не знаат како да обезбедат соодветна поддршка. Сепак, преку нежни и поддржувачки зборови и реченици, родителите можат да изразат разбирање, сигурност и љубов и да им дадат на децата чувство дека не се сами и дека сѐ ќе биде во ред. Детскиот психолог и едукаторка за родители Џејми Блох открила четири едноставни фрази кои можат да помогнат да се смират вознемирените деца. Фразите се следните: Гледам дека нешто во врска со ова те мачи. Те разбирам. Земи си време. Наскоро ќе проверам дали се чувствуваш подобро и дали си подготвен да се обидеш повторно да разговараш.Ми се чини дека си загрижен, можеш ли да ми кажеш нешто повеќе околу тоа што те мачи?Знам колку е тешко ова за тебе во моментов. Јас сум тука. Не одам никаде и ти си безбеден. Те сакам.Понекогаш кога се грижам, го чувствувам тоа во стомакот, а понекогаш го чувствувам во градите. Каде ја чувствуваш ти твојата загриженост/анксиозност? Кога нашите деца се вознемирени, загрижени, засрамени, исплашени или срамежливи, им треба родител или старател кој ќе им се обрати со зборови без срам и без осуда. Треба да бидеме тука за нив дури и кога не ги разбираме нивните грижи – истакнала Блох. 600 Сподели FacebookTwitterGoogle+ReddItWhatsAppPinterestEmail...

Фото: Freepik ДецаСлајдер 3 причини зошто возрасните деца се однесуваат лошо кон вас Родителите кои доживувааат слични проблеми со нивните возрасни деца се соочуваат со тобоган од емоции, од тага до фрустрација. Прашувајќи се зошто нивните деца се однесуваат лошо кон нив, тие се борат со чувството на вина и желбата да разберат. Мајка и Дете Мај 14, 2024 105 Сподели Порталот Psychology Today неодамна ја пренесе приказната за Ема, која се наоѓа себеси како седи во нејзината детска соба, опкружена со реликвии од некое поедноставно време, а сепак се бори со сложени емоции кон нејзините родители како возрасна. Тензијата меѓу нив се градела со години, тоа била кулминација на различни ставови, нерешени конфликти и неисполнети очекувања. Нарушен однос помеѓу возрасно дете и родители Чувствувајќи се погрешно разбрана, Ема се борела да ги усогласи своите тежнеења со визиите на нејзините родители за тоа како треба да изгледа нејзиниот живот. И покрај обидите да се премости јазот, комуникацијата честопати недостасувала, што довело до ескалација на расправиите и емоционална дистанца. Сепак, под површината тлеел копнеж за поврзување и прифаќање. Родителите кои доживувааат слични проблеми со нивните возрасни деца се соочуваат со тобоган од емоции, од тага до фрустрација. Прашувајќи се зошто нивните деца се однесуваат лошо кон нив, тие се борат со чувството на вина и желбата да разберат. Три главни причини зошто возрасните деца се однесуваат лошо кон вас Психологот Џефри Бернштајн открива три клучни причини зошто возрасните деца ве третираат со непочитување. 1. Сте биле критични и омаловажувачки Родителите кои често ги критикуваат или отфрлаат чувствата или достигнувањата на своето возрасно дете може да предизвикаат емоционална штета, предизвикувајќи тоа да се чувствува несоодветно и безвредно. Постојаното критикување и поништување може да поттикнат чувство на беспомошност и несигурност кај детето, што може да доведе до незадоволство и лутина. Освен тоа, користењето вина, срам или манипулативни тактики за контрола на однесувањето на возрасното дете може да ја влоши тензијата во врската. Непочитувањето на нивните граници и независност може дополнително да го отуѓи возрасното дете бидејќи не може да избега од влијанието или контролата на неговите родители. Емпатијата, разбирањето и позитивната поддршка се клучни за негување на здрав однос со вашето возрасно дете. 2. Не сте признале дека се возрасни Како што децата преминуваат во зрелоста, родителите може да се борат да се приспособат од улогата на старател до препознавање на нивното дете како независен возрасен. Оваа тешкотија може да произлезе од различни фактори, вклучувајќи ја носталгијата за младоста на нивните деца, природната тенденција тие да се заштитат и да се грижат за нив и предизвикот да се приспособат на нова динамика каде што детето е посамодоволно. Некои родители можеби погрешно веруваат дека мора да ја задржат контролата врз животот на нивните возрасни деца, што доведува до тешкотии да се откажат од таа контрола додека нивните деца созреваат. Нереалните очекувања и недоволното разбирање на нивното ниво на одговорност и независност може дополнително да ги комплицираат работите. Ефективната комуникација, меѓусебното почитување и препознавањето на автономијата на вашето возрасно дете се клучни. 3. Заглавени сте во нерешени, емоционално оптоварувачки тензии Емоционалната напнатост помеѓу родителите и возрасните деца може да произлезе од различни извори, како што се различни вредности, конфликти за минати настани или борби да се прилагодат и променат улогите и динамиката. Овие нерешени емоции често се манифестираат како стрес, анксиозност и тензии во врската за двете страни. Работите се комплицираат бидејќи како што децата созреваат и воспоставуваат сопствени идентитети, тие може да развијат вредности или верувања кои се во спротивност со оние на нивните родители, што доведува до несогласувања и тензии. Покрај тоа, нерешените конфликти или трауми од минатото може повторно да се појават подоцна во животот, што придонесува за тензија меѓу родителите и возрасните деца. Лошите обрасци на комуникација може да ги влошат овие проблеми, што доведува до недоразбирања и болни расправии. Решавањето на напнати емоции со вашето возрасно дете бара приоритет на позитивната комуникација, емпатија и разбирање. Обидете се да се вклучите во отворен и искрен дијалог, активно слушајте ги грижите на вашето дете и обидете се да ја разберете неговата перспектива. 105 Сподели FacebookTwitterGoogle+ReddItWhatsAppPinterestEmail...

Фото: Unsplash СлајдерСовети Олеснете ја менопаузата во 5 чекори: Ќе заборавите на валунзите со помош на природни методи Менопаузата започнува кон крајот на 40-тите или раните 50-ти години и обично трае неколку години. Мајка и Дете Мај 13, 2024 70 Сподели Најмалку две третини од жените во менопауза доживуваат симптоми како што се топли бранови (валунзи), ноќно потење, промени во расположението, раздразливост и замор. Покрај тоа, според Healthline, жените во менопауза имаат зголемен ризик од неколку болести, вклучувајќи остеопороза, дебелина, срцеви заболувања и дијабетес, па многумина се свртуваат кон природни начини за справување со овие проблеми. За да ги олесните симптомите на менопауза, еве неколку совети кои можат да ви помогнат: Јадете храна богата со витамин Д и калциумХормоналните промени за време на менопаузата може да доведат до слабеење на коските, зголемувајќи го ризикот од остеопороза. Калциумот и витаминот Д се поврзани со добро здравје на коските, па затоа е важно да внесувате доволно од овие хранливи материи во вашата исхрана.Адекватниот внес на витамин Д за време на постменопаузата е исто така поврзан со помал ризик од фрактура на колкот поради слаби коски. Многу намирници се богати со калциум, вклучително и млечни производи како јогурт, млеко и сирење. Покрај тоа, храната збогатена со калциум е исто така добар извор, вклучувајќи одредени житарки, овошен сок или млечни алтернативи. Сончевата светлина е вашиот главен извор на витамин Д, бидејќи вашата кожа го произведува кога е изложена на сонце. Меѓутоа, како што стареете, вашата кожа станува помалку ефикасна во производството на овој витамин. Јадете многу овошје и зеленчук Исхраната богата со овошје и зеленчук може да спречи многу симптоми на менопауза. Овошјето и зеленчукот се нискокалорични и можат да ви помогнат да се чувствувате сити, па затоа се одлични за слабеење и одржување на тежината. Тие исто така можат да помогнат во спречување на голем број болести, вклучително и срцеви заболувања, што е важно бидејќи ризикот од срцеви заболувања се зголемува по менопаузата. Ова може да се должи на фактори како што се возраста, зголемување на телесната тежина или евентуално намалено ниво на естроген. Јадете храна богата со фитоестрогени Фитоестрогените се природни растителни соединенија кои можат да ги имитираат ефектите на естрогенот во телото. Затоа, тие можат да помогнат во балансирање на хормоните. Се смета дека високиот внес на фитоестрогени во азиските земји, како што е Јапонија, е причината зошто жените во менопауза во тие региони ретко доживуваат топли бранови. Храна богата со фитоестрогени се: соја и производи од соја, тофу, ленено семе, сусам, грав. Едно истражување покажало дека исхраната богата со соја е поврзана со намалени нивоа на холестерол, понизок крвен притисок и намалена сериозност на валунзите и ноќното потење кај учесничките кои почнуваат да влегуваат во менопауза. Пијте доволно водаДехидрацијата е често проблем за време на менопаузата, која веројатно е предизвикана од намалување на нивото на естроген. Пиењето од 8 до 12 чаши вода дневно може да помогне со овие симптоми. Водата за пиење може да ја намали и надуеноста која може да се појави поради хормоналните промени. Во текот на денот потребно е да се испијат најмалку два литри вода.Покрај тоа, водата може да помогне да се спречи зголемување на телесната тежина и да помогне во губење на тежината со тоа што ќе ви помогне да се чувствувате посити и малку да го забрзате вашиот метаболизам. Не прескокнувајте оброциРедовните оброци можат да бидат важни кога минувате низ менопауза. Неправилната исхрана може да влоши одредени симптоми на менопаузата и да го отежне одржувањето на добра телесна тежина. Едногодишната програма за следење на промените во тежината кај жените во постменопауза открила дека прескокнувањето оброци е поврзано со 4,3% помалку губење на тежината. валунзименопаузаприродни методи 70 Сподели FacebookTwitterGoogle+ReddItWhatsAppPinterestEmail...

Фото: Unsplash Женски приказниСлајдер Апстиненцијата од секс е лоша за женското здравје: Што се случува во телото на жената ако долго нема интимни односи? Последиците од апстиненцијата можат да бидат непријатни и на таков начин да влијаат на женското здравје. Не мора веднаш да се загрижите, но вреди да се запознаете за навреме да препознаете одредени симптоми. Мајка и Дете Мај 13, 2024 329 Сподели Интимноста е неопходна во една врска бидејќи помага да се продлабочи врската, да се поврзат партнерите и да се покаже емоционалната поврзаност. Но таа воедно многу влијае и на здравјето, особено на женското здравје. Експертите предупредуваат дека недостатокот на интимни односи остава траги и во физичкиот и во менталниот домен. Покрај најпознатите симптоми како губење на либидото, има уште неколку кои вреди да се споменат и да им се обрне внимание. СтресЗголемениот крвен притисок и појавата на стрес се едни од првите негативни знаци кои можат да се забележат. Имено, задоволството кое произлегува од интимните односи, овозможува опуштање, лачење на серотонин, кој дава чувство на среќа. Во отсуство на истото се случува сосема спротивното. Се ангажираат стресорите и се чувствува незадоволство, а кај некои се појавува дури и чувство на недостатност. Една канадска здравствена студија од 2014 година покажала дека недостатокот на интимни односи може да доведе до целосно игнорирање на нејзината можност и генерално одбивање. Тие стануваат вишок, непотребна појава во животот, па поединците кои не ги практикуваат доволно ја губат општата желба за нив, а со тоа и возбудата што вообичаено се јавува при интеракција со партнерот. Лошо интимно здравјеФизичките нуспојави вклучуваат опуштање на вагиналните ѕидови, особено кај жените кои влегуваат во менопауза. Таквата појава постепено ги прави интимните односи болни и затоа непожелни. Дополнително, кај некои жени може да се појави атрофија на клиторисот. Бидејќи содржи речиси 10.000 нервни завршетоци и е една од најчувствителните области на човечкото тело, продолжените периоди на апстиненција можат привремено да го намалат, исто како и неговата чувствителност. Ова се случува поради недостаток на стимулација што го поттикнува протокот на крв. Менструален циклусКонечно, тоа влијае и на менструалниот циклус. Редовниот однос ја намалува болката кај жените за време на менструацијата. Како резултат на намалувањето на нивната фреквенција, болката се влошува и интензивира. Имено, научниците утврдиле дека оргазмот предизвикува контракции на матката, што доведува до поголемо и побрзо исфрлање на крвта и влијае на повисоко ниво на ендорфин, кој помага при менструални грчеви. Иако многумина не се подготвени да зборуваат на овие теми, неопходно е да се информирате и да знаете колку се потребни интимните односи, не само за вас и вашиот партнер, туку и за вашето тело. женско здравјеинтимно здравјесекс 329 Сподели FacebookTwitterGoogle+ReddItWhatsAppPinterestEmail...

Фото: Pixabay БременостСлајдер Дали царскиот рез е добар избор? Оперативното породување е покомплицирано и носи поголеми ризици, но се прави сѐ почесто. Одлуката за царски рез би треба да се донесе само кога самиот лекар ќе го предложи, бидејќи тоа значи дека има здравствени индикации за неговото изведување. Мајка и Дете Мај 13, 2024 83 Сподели Многу мајки погрешно веруваат дека операцијата е подобар избор за породување, но тоа има и свои ризици и потешко закрепнување што мора да се земе предвид. Затоа, најдобро е кога самиот акушер ќе процени дали ризикот од бременост и вагинално породување е таков што е подобро да се избере операција наместо природен начин. Кога се прави царски рез?Царскиот рез е оправдан кога постои ризик за мајката или бебето и безбедно породување преку вагинален канал е невозможно. Апсолутните компликации значат дека едноставното природно породување е небезбедно и не треба да се врши под никакви околности. Тумори, проблеми со ‘рбетот, проблеми со карлицата, плацента превиа се некои од состојбите кај мајката, но и неправилната положба на детето може да биде индикација за планиран или итен царски рез. Релативни компликации се оние кај кои е можно природно породување, но ќе донесат бројни компликации. Големо бебе, проблеми со карлицата на мајката, стеснета карлица, ниска плацента… се дел од условите кои лекарот ќе ги земе предвид при одлучувањето за начинот на породување на трудницата. Индикации за царски рез може да бидат и доколку е загрозен животот на бебето или мајката, па затоа е неопходно итно да се прекине бременоста. Најчесто тоа се состојби поврзани со бебето, но се проверува и здравствената состојба на мајката и се носи најдобрата одлука. Како се одвива закрепнувањето по операцијата?Иако природното породување трае подолго и моментално е поболно за мајката, таа по него побрзо закрепнува отколку по царски рез. Секоја мајка доживува различни симптоми, но најчесто станува збор за месеците на опоравување по оперативното породување, кога ќе ги почувствувате последиците и мора да бидете внимателни кога се враќате на вообичаените активности. Раната брзо зараснува, но се работи за два засеци, па затоа е важно да му се даде време на телото да закрепне. Не треба да носите ништо потешко од бебето подолго време, можни се болки во грбот, како и долготрајни последици по анестезијата. Од друга страна, вагиналното породување моментално е поболно, а закрепнувањето најчесто е потешко во првите неколку недели, особено ако трудницата имала епизиотомија, но после тоа побрзо се враќа на редовните обврски и има помалку последици. Затоа се препорачува ова да биде првиот избор за раѓање дете. Имајте здрава бременост за побрзо закрепнувањеВо текот на сите месеци од бременоста треба да ги следите советите на лекарот, да се храните здраво и да се занимавате со умерена физичка активност. Ова ќе ви овозможи поздраво функционирање во текот на сите месеци, но и побрзо закрепнување и губење на тежината по породувањето. Советите се однесуваат и на царски рез и на природно породување, но е значително корисен токму во оваа прва ситуација и може значително да го скрати времето на закрепнувањето. Многу трудници не го знаат начинот на породување до третото тримесечје, па затоа е важно да се биде доследен во текот на бременоста за потенцијално полесно породување и побрзо закрепнување. Дали царскиот рез е добар избор? Да, во многу ситуации кога тоа го бара здравствената состојба на мајката или детето. И покрај мислењата, ова е покомплициран начин на раѓање бебе, но исто така е оправдан во многу ситуации. 83 Сподели FacebookTwitterGoogle+ReddItWhatsAppPinterestEmail...

Фото: Unsplash СлајдерСовети Многу родители го смируваат своето дете со мобилен, еве зошто е тоа опасно Експертка за родителство советува што да се прави кога детето има изливи на бес и објаснува зошто смирувањето на детето со мобилен телефон е штетна практика… Мајка и Дете Мај 13, 2024 106 Сподели Децата се многу посложени суштества отколку што понекогаш мислиме. Кога вашето дете ве полудува со своето однесување, често се чувствувате беспомошни и не знаете што да направите. Ако згора на тоа имате и лош ден, се доведувате во особено чувствителна ситуација која бара челични нерви. Но, според експертите, сето ова е сосема нормално и всушност би било чудно децата постојано да бидат вистински ангели, пренесува TheSun. Сепак, постојат некои причини зошто децата често имаат изливи на бес. Д-р Росина МекАлпајн, од Австралија, е експерт за грижа за деца и знае нешто за тоа зошто децата се однесуваат лошо. „Кога првпат станав мајка во 2007 година, постојано добивав спротивставени совети како „храни го бебето кога ќе побара“ наспроти „храни го бебето на секои 4 часа за да воспостави рутина“. Или „остави го бебето да се смири самото од плачење и да заспие“ наспроти „помогни му да се смири и да заспие“. Поради сите тие совети, бев збунета и имав ниска самодоверба во одлуките за родителство“. Како универзитетски наставник и истражувач, Росина одлучила да копа подлабоко во светот на детскиот развој и родителството за да си помогне себеси и на другите во донесувањето најдобри одлуки. Собраното знаење и искуство денес го споделува со родителите ширум светот. Проблеми со нереални очекувањаКога станува збор за снаоѓање во стресни моменти како хранење, родителите може да бидат малку изгубени. „Малите деца имаат многу краток опсег на внимание“, вели таа. „Со текот на времето, со трпение, упорност и вежбање, малечките ќе уживаат во оброците со своите родители и ќе останат на трпезата подолго и ќе ги развиваат своите афинитети за широк спектар на оброци. Правејќи ги оброците пријатни наместо планирани и наметнати, ќе се создаде одлична основа за живот полн со среќни заеднички оброци“. Разумните очекувања се клучот за сѐАнита Клир, експертка за родителство и авторка на The Work/Parent Switch, се согласила дека разумните очекувања се најважни. „Детскиот бес не е ваша вина, тоа е дел од детето кое сè уште не научило како да ги регулира своите чувства и соодветно да ги изразува“, објаснила таа. „Избегнувајте работи што само го влошуваат бесот, како што е давање премногу внимание на бесот или попуштање и давање на вашето дете нешто што неразумно го бара од вас. Останете смирени и признајте ја емоцијата зад изливот на бес. Родителите можат ненамерно да поттикнат неконтролирано однесување давајќи им на децата „случајна награда“Анита објаснила: „Ако вашето дете хистеризира и плаче, а вие одговарате со тоа што ќе му дадете мобилен телефон за да го замолчите, тогаш даавањето на мобилниот телефон делува како позитивна награда за испадот на детето. Вашето дете најверојатно ќе ги повтори ваквите испади во иднина затоа што ваквото однесување било наградено“. Важно е да се запамети дека „децата не се мали возрасни луѓе“, вели Анита. „Кога на детето му е тешко, добро е да се запрашате која незадоволена потреба предизвикува такво однесување. Тоа не значи дека треба да му дадеме на детето сè што сака. Ако неконтролираното однесување на детето е предизвикано од тоа што не му дозволуваме да земе бисквит, решението е да не му дадете бисквит. Децата имаат свој начин на размислувањеРосина исто така вели дека клучот за намалување на бесот е разбирањето дека децата имаат свој начин на размислување. „Родителите често се многу зафатени обидувајќи се да ги балансираат многуте барања на работата и семејството, а ако детето се чувствува запоставено или игнорирано, може да почне да се однесува лошо за да го привлече вниманието на родителите. Децата на кои им е досадно исто така може да прават несоодветни работи. Затоа, квалитетно време со родителите, со братот или сестрата или времето поминато со омилените активности кои ги исполнуваат може да биде од помош“. И покрај нашите најдобри напори, понекогаш нападите на бес се неизбежни. Но, според Росина, постојат некои работи што родителите можат да ги направат за да реагираат соодветно за време на тантрумите: Спуштете се на нивото на детето и останете колку што е можно посмирени.Уверете го и смирете го детето дека сѐ ќе биде во ред.Објаснете дека сте таму за да го решите проблемот заедно веднаш штом ќе се смири.Помогнете му на детето да се смири со допир (ако ви дозволи) и помогнете му да земе длабок здив. 106 Сподели FacebookTwitterGoogle+ReddItWhatsAppPinterestEmail...

Фото: Pexels БременостСлајдер Дали е опасно бремените жени да пијат алкохол во умерени количини? Новото истражување покажало дека ниту една количина на алкохол за време на бременоста не е безбедна, бидејќи дури и малото или умереното консумирање алкохолни пијалаци може да предизвика проблеми во текот на бременоста. Мајка и Дете Мај 10, 2024 39 Сподели Бремените жени се предупредени дека ризикуваат појава на абнормалности кај новороденчињата доколку пијат каква било количина на алкохол. Едно ново истражување открило дека ниту една количина на алкохол не е безбедна за детето, а дури и мало или умерено консумирање алкохол може да предизвика предвремено породување, пишува Мирор.Истражувањето објавено во списанието „Alcohol Clinical and Experimental Research“, исто така, покажало дека ефектот на алкохолот врз бебето може да варира во зависност од полот.Утврдено е дека постои поголем ризик момчињата да се родат предвреме, а девојчињата да имаат ниска родилна тежина. Експертите од Универзитетот во Ново Мексико проучувале 281 трудница и нивните деца. Тие се фокусирале на оние кои пиеле алкохолни пијалаци умерено или повремено, околу времето кога забремениле или пред да сфатат дека чекаат дете. И покрај фактот што жените генерално престанале или ја намалиле консумацијата на алкохолни пијалаци откако ја откриле својата бременост, проблемите сепак биле видливи и кај машките и кај женските деца. алкохолбременостистражување 39 Сподели FacebookTwitterGoogle+ReddItWhatsAppPinterestEmail...

Фото: Freepik ДецаСлајдер Која е разликата помеѓу хиперактивно и немирно дете? Како се однесуваат децата со нарушено внимание и оние кои се само палави? Ако вашето дете е немирно дете, живо, полно со енергија, постојано во движење, зборливо, љубопитно… сепак не значи дека е хиперактивно, односно има пореметување. Можеби е само немирнo Како можат родителите да разликуваат хиперактивно дете од дете кое е „само“ немирно? Мајка и Дете Мај 10, 2024 202 Сподели „Денес прилично голем број деца се опишуваат како – „хиперактивни“, па се чини дека поимот стана многу популарен. Ако вашето дете е немирно дете, живо, полно со енергија, постојано во движење, зборливо, љубопитно… сепак не значи дека е хиперактивно, односно има пореметување. Можеби е само немирнo“, рекол детскиот психијатар проф. д-р Светомир Бојанин и објаснил како родителите можат да разликуваат хиперактивно дете од дете кое е „само“ немирно. Како се однесува хиперактивно дете? „Тоa е немирно дете, чиј немир нема никаква смисла. Неговото внимание е исклучително краткотрајно. Сè што ќе види, сака да го фати, а кога ќе го фати, само го погледнува и го остава. Или, поради брзање и невнимание, ќе му падне. Тој е способен постојано да прекинува сè уште незавршена активност за да започне сосема нова, па да ја остави недовршена и таа и така натаму… Хиперактивно дете е всушност дете со расфрлано внимание. Сака сè ново што ќе види, сака да допре, сè што ќе слушне – тоа сака да го види, притоа игнорирајќи сѐ со што моментално е ангажирано, не поврзувајќи го новото со она што веќе го прави. Ова внимание се буди без никаква селекција или скала на вредности, кои би им дале приоритет на некои содржини, а некои би занемариле. Напоредно со слабеењето на вниманието, се зголемува моторниот немир, кој е и мотивиран од вниманието и го придружува. Типично за овие деца е да изгледаат неуморно, да не се исцрпуваат со своето трчање… постојана, безумна активност. Меѓутоа, кога ќе добијат задача да направат нешто смислено, на пример, да маршираат како војници или да нацртаат нешто што бара прецизност на движењето и екстремно внимание, тие се уморуваат многу порано од другите деца. Уморни се од сопственото доброволно барање некое време да го задржат вниманието во истата напнатост, како и од тоа што се стремат организирано да ги спроведуваат движењата, според целта на она што им е зададено.На хиперактивните деца им е потребна специјално организирана и насочена програма за насочување преку воспитување и образование. Секое дете треба да се „води“ на начин што ќе ја задоволи неговата љубопитност, која секогаш е проследена со итна акција. Во таа смисла, потребно е задачите што се поставуваат пред детето да бидат што е можно пократки – да не бараат премногу доброволен напор за да се совлада вниманието и сопствената потреба за движење на телото. На детето треба да му се дадат проблеми кои можат да се завршат во одреден пократок временски период. Во исто време, секоја задача мора да биде од низа од оние што тој веќе ги имал и ги совладал, што го мотивира со изгледи за успех во нејзиното решавање.Секое дете, дури и хиперактивното, сака да биде успешно, според стандардите на околината. Кога ќе совлада одредена серија проблеми, се даваат нови серии на задачи со малку потешки барања. Детето ќе „влезе во обид“ да ги реши – и со тоа да ги надмине, учи, секогаш со поголем оптимизам. А тоа е важно за секој успех во учењето на тајните на животот и совладувањето на сопственото однесување кон другите. Затоа, хиперактивното дете има бавен развој на внимание и зголемена потреба за движење – со тоа што ниту едното од нив не одговара на неговата возраст. Има своја дијагноза, како и методи на превенција и лекување“. Како се однесува „само“ немирно дете? „Немирно дете е она кое е главно кое е претежно „златно“, „фино“… но чии родители обично се презаштитнички, па не го учат навреме значењето на зборот не и изразот „тоа не може“, како реалност во која живееме. Таквата презаштита го попречува созревањето на детето, што значи развој и растење. Кога детето знае како да направи нешто, тој сака да го направи тоа. Значи, неопходно е постојано да го поттикнуваме да ни донесе нешто, да ни помогне, да ги постави работите, да го прави она што може – а тоа му дава важност пред себе и во остварувањето на искуството на групна припадност во кругот на семејството. Тоа е важно за развојот на неговата личност.Двегодишно дете би сакало да допира и преместува нешта, тригодишно дете веќе сака да си игра со нив, да ги средува и уредува. Четиригодишно дете веќе може да црта… и така натаму. Треба да ја водиме неговата љубопитност од тема до тема и да му помогнеме да се реализира како некој што веќе го знае „ова и она“. Покрај тоа, го учиме дека постојат ограничувања кои ги прават посакуваните постапки поуспешни, кои го прават однесувањето поубаво, односите со другите позрели.Ако детето не знае за ограничувања, ќе се однесува непромислено… ќе наликува на клиничката слика на хиперактивно однесување. Она што ќе го разликува од таквото однесување е тоа што, кога ќе наиде на нешто што го интересира, може да ги одложи другите задоволства и да организира игра, да создаде свое мало катче и да го најде својот мир“. Кои се разликите и сличностите помеѓу хиперактивно и немирно дете? „Хиперактивно дете е заробено во своите немири. Така се однесува и кога оди на гости и кога доаѓаат гости. Секогаш е така како што се очекува: неорганизирано и надвор од атмосферата на дадената ситуација. Немирното дете знае да биде само. Може да се заигра градејќи и разградувајќи си своите комбинации на играчки. Тоа знае како да си игра со другите во тишина – во хармонична радост, во живоста на активностите. Слободен е во своите начини на поврзување со другите и со себе“. Кога е потребна помош? „Најчесто родителите не можат објективно да го оценат однесувањето на своето дете. Но, доколку се сомневаат дека постои проблем, можат да побараат помош од психолог или дефектолог во училиште, градинка, здравствен дом или Завод за ментално здравје. Сепак, секое сомневање за хиперактивност или веќе потврдена дијагноза бара консултација со најблиската служба за ментално здравје. По комплетен третман од страна на стручен тим и дијагноза, потребна е работа на стручен дефектолог, кој е експерт за примена на терапија со движење која помага да се стабилизира вниманието на детето и совладување на сопствените движења, како и редовни посети на развоен психијатар за можна медикаментозна терапија и работа со семејството. Сите деца по природа се послушни. Тие едвај чекаат да ги послушаат своите родители. Важно е да ги водите и воспитувате – не со принципи, туку со разбирање, а тоа значи со љубов. Да се ​​разбере детето и да му се овозможи да нè разбере е крајниот чин на љубов. Нема потреба да се плашат децата со строгост, бидејќи послушноста од страв дава сосема поинаков квалитет на личноста“. немирно детехиперактивноста 202 Сподели FacebookTwitterGoogle+ReddItWhatsAppPinterestEmail...

Фото: Freepik ДецаСлајдер Која е разликата помеѓу хиперактивно и немирно дете? Како се однесуваат децата со нарушено внимание и оние кои се само немирни? Ако вашето дете е немирно дете, живо, полно со енергија, постојано во движење, зборливо, љубопитно… сепак не значи дека е хиперактивно, односно има пореметување. Можеби е само немирнo Како можат родителите да разликуваат хиперактивно дете од дете кое е „само“ немирно? Мајка и Дете Мај 10, 2024 1 Сподели „Денес прилично голем број деца се опишуваат како – „хиперактивни“, па се чини дека поимот стана многу популарен. Ако вашето дете е немирно дете, живо, полно со енергија, постојано во движење, зборливо, љубопитно… сепак не значи дека е хиперактивно, односно има пореметување. Можеби е само немирнo“, рекол детскиот психијатар проф. д-р Светомир Бојанин и објаснил како родителите можат да разликуваат хиперактивно дете од дете кое е „само“ немирно. Како се однесува хиперактивно дете? „Тоa е немирно дете, чиј немир нема никаква смисла. Неговото внимание е исклучително краткотрајно. Сè што ќе види, сака да го фати, а кога ќе го фати, само го погледнува и го остава. Или, поради брзање и невнимание, ќе му падне. Тој е способен постојано да прекинува сè уште незавршена активност за да започне сосема нова, па да ја остави недовршена и таа и така натаму… Хиперактивно дете е всушност дете со расфрлано внимание. Сака сè ново што ќе види, сака да допре, сè што ќе слушне – тоа сака да го види, притоа игнорирајќи сѐ со што моментално е ангажирано, не поврзувајќи го новото со она што веќе го прави. Ова внимание се буди без никаква селекција или скала на вредности, кои би им дале приоритет на некои содржини, а некои би занемариле. Напоредно со слабеењето на вниманието, се зголемува моторниот немир, кој е и мотивиран од вниманието и го придружува. Типично за овие деца е да изгледаат неуморно, да не се исцрпуваат со своето трчање… постојана, безумна активност. Меѓутоа, кога ќе добијат задача да направат нешто смислено, на пример, да маршираат како војници или да нацртаат нешто што бара прецизност на движењето и екстремно внимание, тие се уморуваат многу порано од другите деца. Уморни се од сопственото доброволно барање некое време да го задржат вниманието во истата напнатост, како и од тоа што се стремат организирано да ги спроведуваат движењата, според целта на она што им е зададено.На хиперактивните деца им е потребна специјално организирана и насочена програма за насочување преку воспитување и образование. Секое дете треба да се „води“ на начин што ќе ја задоволи неговата љубопитност, која секогаш е проследена со итна акција. Во таа смисла, потребно е задачите што се поставуваат пред детето да бидат што е можно пократки – да не бараат премногу доброволен напор за да се совлада вниманието и сопствената потреба за движење на телото. На детето треба да му се дадат проблеми кои можат да се завршат во одреден пократок временски период. Во исто време, секоја задача мора да биде од низа од оние што тој веќе ги имал и ги совладал, што го мотивира со изгледи за успех во нејзиното решавање.Секое дете, дури и хиперактивното, сака да биде успешно, според стандардите на околината. Кога ќе совлада одредена серија проблеми, се даваат нови серии на задачи со малку потешки барања. Детето ќе „влезе во обид“ да ги реши – и со тоа да ги надмине, учи, секогаш со поголем оптимизам. А тоа е важно за секој успех во учењето на тајните на животот и совладувањето на сопственото однесување кон другите. Затоа, хиперактивното дете има бавен развој на внимание и зголемена потреба за движење – со тоа што ниту едното од нив не одговара на неговата возраст. Има своја дијагноза, како и методи на превенција и лекување“. Како се однесува „само“ немирно дете? „Немирно дете е она кое е главно кое е претежно „златно“, „фино“… но чии родители обично се презаштитнички, па не го учат навреме значењето на зборот не и изразот „тоа не може“, како реалност во која живееме. Таквата презаштита го попречува созревањето на детето, што значи развој и растење. Кога детето знае како да направи нешто, тој сака да го направи тоа. Значи, неопходно е постојано да го поттикнуваме да ни донесе нешто, да ни помогне, да ги постави работите, да го прави она што може – а тоа му дава важност пред себе и во остварувањето на искуството на групна припадност во кругот на семејството. Тоа е важно за развојот на неговата личност.Двегодишно дете би сакало да допира и преместува нешта, тригодишно дете веќе сака да си игра со нив, да ги средува и уредува. Четиригодишно дете веќе може да црта… и така натаму. Треба да ја водиме неговата љубопитност од тема до тема и да му помогнеме да се реализира како некој што веќе го знае „ова и она“. Покрај тоа, го учиме дека постојат ограничувања кои ги прават посакуваните постапки поуспешни, кои го прават однесувањето поубаво, односите со другите позрели.Ако детето не знае за ограничувања, ќе се однесува непромислено… ќе наликува на клиничката слика на хиперактивно однесување. Она што ќе го разликува од таквото однесување е тоа што, кога ќе наиде на нешто што го интересира, може да ги одложи другите задоволства и да организира игра, да создаде свое мало катче и да го најде својот мир“. Кои се разликите и сличностите помеѓу хиперактивно и немирно дете? „Хиперактивно дете е заробено во своите немири. Така се однесува и кога оди на гости и кога доаѓаат гости. Секогаш е така како што се очекува: неорганизирано и надвор од атмосферата на дадената ситуација. Немирното дете знае да биде само. Може да се заигра градејќи и разградувајќи си своите комбинации на играчки. Тоа знае како да си игра со другите во тишина – во хармонична радост, во живоста на активностите. Слободен е во своите начини на поврзување со другите и со себе“. Кога е потребна помош? „Најчесто родителите не можат објективно да го оценат однесувањето на своето дете. Но, доколку се сомневаат дека постои проблем, можат да побараат помош од психолог или дефектолог во училиште, градинка, здравствен дом или Завод за ментално здравје. Сепак, секое сомневање за хиперактивност или веќе потврдена дијагноза бара консултација со најблиската служба за ментално здравје. По комплетен третман од страна на стручен тим и дијагноза, потребна е работа на стручен дефектолог, кој е експерт за примена на терапија со движење која помага да се стабилизира вниманието на детето и совладување на сопствените движења, како и редовни посети на развоен психијатар за можна медикаментозна терапија и работа со семејството. Сите деца по природа се послушни. Тие едвај чекаат да ги послушаат своите родители. Важно е да ги водите и воспитувате – не со принципи, туку со разбирање, а тоа значи со љубов. Да се ​​разбере детето и да му се овозможи да нè разбере е крајниот чин на љубов. Нема потреба да се плашат децата со строгост, бидејќи послушноста од страв дава сосема поинаков квалитет на личноста“. немирно детехиперактивноста 1 Сподели FacebookTwitterGoogle+ReddItWhatsAppPinterestEmail...

Фото: Pexels СлајдерСовети Мажите кои ги имаат овие четири квалитети се најдобри партнери Искреност, интегритет, почит кон вас, добродушност. Според психологот д-р Перин Елиша, овие четири специфични особини се дел од способноста да се создаде здраво, сигурно, енергично партнерство во кое ќе уживате со децении. Мајка и Дете Мај 10, 2024 102 Сподели Повеќето жени знаат што сакаат од мажот. Можеби имаме дури и листа на квалитети што би сакале да ги има нашиот иден партнер. Сепак, повеќето списоци од овој тип се засноваат на лични преференции за запознавање, така што не ги земаме нужно предвид специфичните особини кои се важни кога одредуваме дали мажот го има она што е потребно за да создаде среќна, здрава врска или брак, вели психологот д-р Перин Елиша. Таа ги издвоила карактеристиките кои укажуваат дека мажот кој го сакаме е вистинскиот партнер за нас. „Ова се типови на особини кои ја предвидуваат способноста на мажот вистински да ве направи и да ве одржува среќни на подлабок начин. Ако мажот со кој излегувате или во кој се вљубувате ги има овие четири доминантни особини на личноста, задржете го затоа што таквите мажи се најдобри момчиња и сопрузи“, изјавила таа за YourTango. Еве што издвоила: Искреност.Интегритет.Почит кон вас.Добродушност. „Се разбира, има многу повеќе квалитети и особини на личноста кои треба да ги барате кај мажот. Сепак, овие четири специфични особини се дел од способноста да се создаде здраво, сигурно, енергично партнерство во кое ќе уживате со децении. Тие се основата на здрав потенцијал“, заклучила д-р Елиша. 102 Сподели FacebookTwitterGoogle+ReddItWhatsAppPinterestEmail...

Фото: Pexels ДецаСлајдер Образовниот систем во Данска вклучува и учење на емпатија Во образовниот систем на Данска постои и програма Без насилство, во која се вклучени деца од три до осум години, а во рамките на која зборуваат за насилството од врсниците и задевањето и учат да бидат погрижливи кон другите. Мајка и Дете Мај 10, 2024 42 Сподели Данскиот образовен систем има задолжителна национална програма наречена „Чекор по чекор“, која се спроведува од предучилишна возраст. На децата им се прикажуваат слики од детски лица кои покажуваат различни емоции: тага, страв, лутина, фрустрација, среќа итн. „Децата зборуваат за овие слики и се обидуваат со зборови да го искажат она што прикажаното дете го чувствува, а со тоа учат да ги препознаваат своите и туѓите емоции. Така учат емпатија, решавање проблеми, самоконтрола и читање на туѓите изрази на лицето“, пишува Ибен Дисинг Сандал во книгата Данско образование на децата. Клучната карактеристика на таа програма е што водителите и децата не ги проценуваат емоциите, туку само ги препознаваат и ги почитуваат. Друга програма, CAT сет, добива сè поголема популарност. Служи за зголемување на емоционалната свест и емпатија и е фокусирана на вербализирање на искуства, мисли, чувства и сензации. „CAT сет содржи картички со претстави на лица, мерни стапчиња за мерење на интензитетот на емоциите и прикази на човечко тело во кои учесниците можат да ги нацртаат физичките видови на емоции и местата на емоциите во телото. Тој содржи и прибор наречен Мој круг, така што децата ги цртаат своите пријатели во различни делови од кругот, членови на семејството, професионалци и странци, што им помага да го разберат местото на другите луѓе во нивните животи“, продолжува Сандал. Во училиштата, децата кои не сакаат да споделуваат седат покрај дарежливите деца Постои и програма Без насилство, во која се вклучени деца од три до осум години, а во рамките на која зборуваат за насилството од врсниците и задевањето и учат да бидат погрижливи кон другите. Друг, помалку очигледен, пример за учење на емпатија во данските училишта е спарувањето на деца со различни силни и слаби страни. На пример, учениците кои се подобри во учењето седат до ученици кои не се толку добри во учењето, дете кое не сака да споделува седи покрај дарежливо дете итн. „Целта е учениците да видат дека секој има позитивна особина и да се обидат да си помогнат едни на други да стигнат до следното ниво. Таквиот систем поттикнува соработка, тимска работа и почит“, вели Сандал. Емпатијата е клучна карактеристика Емпатијата е еден од клучните фактори за лидерски, претприемачки, менаџерски и деловен успех. Го намалува насилството од врсниците, ја зголемува способноста за простување, во голема мера ги подобрува меѓучовечките односи и ја зајакнува социјалната кохезија. „Истражувањата покажуваат дека емпатичните тинејџери се поуспешни од нивните понарцисоидни врсници затоа што се водени од целта. Ако размислите малку за тоа, ќе сфатите дека има смисла. Успешните луѓе не работат сами, на секој од нас му треба поддршка на другите да постигнеме позитивни резултати“, нагласува Сандал. Можеби активното учење на емпатијата кај децата, по примерот на Данска, би ги направило посреќни возрасни во иднина. Данскадецаемпатија 42 Сподели FacebookTwitterGoogle+ReddItWhatsAppPinterestEmail...

Скриншот: Инстаграм Деца 1-6Слајдер Кога првпат се пробува сладолед… (ВИДЕО) Никогаш не е како првиот пат… Веројатно сите сме реагирале вака кога првпат сме пробале сладолед, ама кој ќе се сеќава на тоа Мајка и Дете Мај 9, 2024 82 Сподели Пробувањето нова храна е интересно искуство за секое бебе, ама дефинитивно не е исто кога се пробува, на пример, брокула и кога се пробува сладолед. Неодамнешното вирално видео го докажува тоа. Мајката Британи Џерниган, на социјалните мрежи сподели видео од првото вкусување на сладолед на нејзиното девојче Блејкли, а нејзината реакција воодушеви многумина.Штом девојчето го проба сладоледот, широко ги отвори очите и го грабна сладоледот со двете раце. Нејзиното лице открива дека е повеќе од воодушевена.Бидејќи ваквите видеа се навистина слатки, ова собра повеќе од 4,6 милиони прегледи. Патем, не сме поддржувачи на објавувањето на деца на социјалните мрежи, ама кога не му ја мислат нивните родители… View this post on Instagram A post shared by Pubity (@pubity) 82 Сподели FacebookTwitterGoogle+ReddItWhatsAppPinterestEmail...

Фото: PA НовостиСлајдер Медицинско чудо: 18-месечно глуво девојче е излечено со новата генска терапија На едно британско девојче му е овозможено да слуша откако врз неа, за првпат во светот, била применета револуционерна генска терапија Мајка и Дете Мај 9, 2024 114 Сподели Опал Сенди, 18 месеци, од Оксфордшир, е родена целосно глува поради аудитивна невропатија предизвикана од прекин на нервните импулси кои патуваат од внатрешното уво до мозокот. Сега, благодарение на генската терапија која се тестира во Велика Британија и ширум светот, слухот на девојчето е речиси нормален и би можел уште повеќе да се подобри. Проф. Манохар Бенс, хирург за уво и главен истражувач за испитувањата изјавил за новинската агенција PA дека резултатите се подобри отколку што очекувале и отколку што се надевале. „Имаме резултати (со Опал) кои се спектакуларни и многу блиску до враќање на нормалниот слух. Затоа се надеваме дека е тоа потенцијален лек“. Аудитивната невропатија може да биде предизвикана од грешка во генот OTOF, кој е одговорен за создавање на протеин наречен отоферлин. Ова им овозможува на клетките во увото да комуницираат со аудитивниот нерв. За да се надмине грешката, генската терапија на „новата ера“ што ја развива биотехнолошката компанија Regeneron вметнува активна копија од генот во увото. Во овој случај, девочето со операција во септември минатата година примило инфузија со активен ген на десното уво. 114 Сподели FacebookTwitterGoogle+ReddItWhatsAppPinterestEmail...

Фото: Freepik СлајдерСовети Зошто казната, критиката и викањето обликуваат деца кои уште повеќе „грешат“? Истражувањата покажуваат дека казнувањето, критиката и викањето често имаат контрапродуктивни ефекти и резултираат со однесување што сакаме да го избегнеме Мајка и Дете Мај 9, 2024 75 Сподели Родителите често користат казнување, критикување и викање за да го смират несаканото однесување на нивните деца. Сепак, истражувањата покажуваат дека овие пристапи често имаат контрапродуктивни ефекти, што често резултира со самото однесување што тие сакаат да го избегнат. Зошто толку често не успева? Еве неколку клучни причини: Негативните емоции го намалуваат капацитетот за учење Кога децата се соочуваат со казна, критика или гнев, тие често чувствуваат срам, лутина или се обесхрабрени. Овие негативни емоции го намалуваат нивниот капацитет за учење бидејќи се фокусираат на нивните емоционални реакции наместо на лекцијата што нивните родители се обидуваат да им ја пренесат. Зголемување на несаканото однесувањеДецата кои често се казнувани или критикувани може да станат поотпорни на овие методи на дисциплина. Наместо да се менуваат, тие можат да станат дефанзивни, агресивни или пасивни во нивните одговори. Ова може да доведе до маѓепсан круг на несакано однесување и негативни реакции од родителите. Недостаток на алтернативиЧесто родителите користат казни и критики затоа што се чувствуваат неспособни или несигурни во примената на алтернативни методи. Недостатокот на техники за позитивна дисциплина може да резултира со потпирање на оние кои се помалку ефективни и може да му наштетат на односот родител-дете на долг рок. Недостаток на емоционална поврзаностКазнувањето, критиката и викањето може да ја оштетат емоционалната врска помеѓу родителот и детето. Децата кои се чувствуваат критикувани или казнети може да се оддалечат од своите родители, што може да го отежне создавањето позитивни и поддржувачки односи. Наместо овие пристапи, обидете се да користите техники за позитивна дисциплина кои се фокусираат на развивање на самоконтрола, разбирање и вештини за решавање проблеми. Овие техники вклучуваат поставување јасни граници, користење позитивно засилување (пофалби на саканото однесување), комуникација и моделирање на саканото однесување (родителот е пример за детето). Преку овие методи, родителите создаваат поддржувачка и безбедна средина која поттикнува позитивно однесување и емоционален развој кај нивните деца. Ова може да резултира со долгорочни придобивки во односот родител-дете и во однесувањето на детето во текот на растењето. децаказникритики 75 Сподели FacebookTwitterGoogle+ReddItWhatsAppPinterestEmail...

Фото: Pexels ДецаСлајдер Како да ги препознаете раните симптоми на дијабетес кај децата Болеста најчесто се активира кај децата кои имаат централна дебелина и кај оние со изразена генетска предиспозиција (некој од блиските роднини боледувал од дијабетес). Мајка и Дете Мај 9, 2024 63 Сподели Дијабетесот кај децата е сѐ почест и кај светската популација и кај нас. За жал, тоа повеќе не е болест само за возрасни. Статистиката вели дека процентот на деца кај новодијагностицираните пациенти со дијабетес тип 2 се движи од 8 до дури 45 проценти, во зависност од климата, начинот на живот и генетската предиспозиција. Дијабетес кај децата: Кои се симптомите и како родителите да ги препознаат?Како и во случајот со многу други хронични болести, симптомите на дијабетес тип 2 кај децата може да бидат скриени или маскирани како знаци на други болести. Често, дијабетесот кај децата се открива при рутински тест на крвта или кога станува збор за настинка, на пример. Сепак, некои знаци кои би можеле да укажуваат на тоа дека децата може да имаат дијабетес не треба да се игнорираат. Некои од нив се вообичаени кога се во прашање децата, но има и специфични: често мокрење во текот на ноќтазголемен апетит и жедслабост и заморгубење на тежинатрнење во екстремитетите (раце, стапала, потколеници)заматен видраздразливостчести промени во расположението и амплитудипромени на кожатависок крвен притисок (и кај момчињата и кај девојчињата)полицистични јајницичести инфекции (генитални, на кожата и во усната шуплина)побавно зараснување на раните Зошто дијабетесот се јавува кај децата?Клучни фактори за развој на дијабетес кај децата се генетската предиспозиција во комбинација со факторите на околината, како и навиките за животниот стил. Механизмот на болеста е ист како кај возрасните. Нема разлика, а во основа се работи за отпорност на инсулин (намалена чувствителност на инсулин). Болеста најчесто се активира кај деца и адолесценти кои имаат централна дебелина и кај оние со изразена генетска предиспозиција (некои од блиските роднини боледувал од дијабетес). Исто така, ако мајката имала гестациски дијабетес за време на бременоста, веројатноста детето да се разболи е поголема. Ризикот постои и кај бебињата кои се родени предвреме, со мала или висока родилна тежина и бебиња кои не биле доени. Други фактори на ризик се: нервоза и хроничен стрессклоност кон депресивно расположение и повлекување во себефизичка и ментална намалена активностнарушувања на спиењето. Како се поставува дијагнозата?Дијагнозата на дијабетес кај децата се поставува на ист начин како кај возрасните: врз основа на проценка на клиничката слика и лабораториските анализи кои содржат: ниво на гликоза во крвтаниво на гликоза во уринататест за толеранција на гликоза. Важноста од препознавање на симптомите и можните компликацииДецата кои се дебели се меѓу оние со најголем ризик не само за развој на дијабетес, туку и за бројни компликации. Дијабетесот е фактор на ризик за други метаболички, ендокринолошки, кардиоваскуларни, респираторни и ортопедски состојби. Меѓутоа, може да дојде и до други нарушувања на здравјето и намален квалитет на живот и зголемена рана смртност. Дебелите деца често се изопштени од друштвото, стигматизирани и понижувани, што може да предизвика психолошки последици (губење на самодовербата, депресивни мисли, нарушувања во исхраната…). Најчестите компликации од дијабетесот кај децата се: Висок крвен притисокдислипидемијаметаболички синдромпроблеми со коскитезаболување на црниот дроб (замастен црн дроб)апнеја при спиењеполицистични јајницихронично воспалениеклиничка депресија.Колку порано се појави дијабетес, толку се поголеми шансите за компликации. Може ли дијабетесот да се спречи кај децата: Најдобрите методи за превенција Пред сè, важно е да се спречи дебелината кај децата. Поздравите животни навики кои вклучуваат урамнотежено мени и разновидна листа на храна, како и редовна физичка активност се основата на добрите превентивни мерки. На листата на секојдневна храна треба да се вклучат интегрални житарки, зеленчук, овошје, млечни производи, посно месо, мешунки… Важно е и децата да консумираат доволно количество течност. Потребно е колку што е можно да се намали седењето, да си легнуваат порано и да имаат доволно квалитетен сон. дијабетесдијабетес кај децасимптоми на дијабетес 63 Сподели FacebookTwitterGoogle+ReddItWhatsAppPinterestEmail...

Фото: Freepik СлајдерСовети Прегратката е биолошка потреба всадена во нашиот код Гушкањето треба да биде на самиот врв на приоритети во нашиот дом, а и пошироко… Мајка и Дете Мај 8, 2024 78 Сподели Денес, животот е брз. Часовникот го диктира денот, често трчаме еден покрај друг и немаме време да го запреме времето и да се прегрнеме растоварено, чувствувајќи ја целосната лековитост на прегратката. Децата со прегратка растат поздрави и постабилни, создавајќи „корени“ кои ќе им помогнат за време на силните ветришта на животот. Како прегратките влијаат на нашето здравје и колку можат да го променат животот, како и какви прегратки има – е тема за која пишувал и Срѓан Зиројевиќ, спортски стручњак, професионален фудбалски тренер, со специјализација во перформансите и рехабилитацијата на спортистита, човек кој се усовршувал преку образование во различни области преку курсеви по традиционална кинеска медицина, неврологија, биохемија, фармакологија, невербална комуникација, хипнотерапија, зоологија… „Луѓето со кои нашата прегратка трае подолго, но и носи во себе одреден притисок врз нашата кожа, со нив сме поблиски, тоа им е јасно на сите. Тоа не е случајно, милиони рецептори во кожата реагираат и произведуваат одредени импулси кои патуваат до различни региони на мозокот за неколку милисекунди. Рецепторите во нашата кожа реагираат на притисок, вибрации, топлина, студ, болка… Постои и посебен вид на нервни завршетоци кои се специјализирани исклучиво за нежен и пријатен допир. Регистрираат дали ни се допаѓа допирот или не. Овие рецептори припаѓаат на класата на механорецептори со низок праг, а нивниот поголем број се наоѓа на грбот и рамената како и на лицето. Тие се поврзани и со регулирање на емоциите. Децата кои не добиваат доволно прегратки во детството имаат поголем број на физички и психички потешкотии во зрелоста, како и потешкотии да ги покажат своите и да ги разберат туѓите емоции. Очигледно ни треба некој да не прегрне, тоа е биолошка потреба вградена во нашиот код“. Како прегратката влијае на нашето здравје?Науката потврдува дека прегратката може да го намали стресот, да го зголеми чувството на сигурност и блискост и да го подобри менталното здравје. При гушкање, особено личност со која сме особено блиски, во нашето тело се ослободува хормонот окситоцин, познат како „хормон на љубовта“. Прегратката е нашата биолошка потреба Поради зголемувањето на љубовниот хормон се намалува нивото на кортизол – хормонот на стресот. На тој начин нашето тело се опушта, а физички и психички се чувствуваме полесни и подобри. Освен тоа, прегратките влијаат и на намалување на крвниот притисок и отчукувањата на срцето. Тоа значи дека прегратките можат да го спречат раниот почеток на срцевите заболувања и да го намалат ризикот од оваа опасност. Исто така, можно е да се зајакне имунолошкиот систем со прегратки, бидејќи како што покажале студиите – редовните прегратки ја поттикнуваат активноста на белите крвни зрнца кои се одговорни за борба против воспалението. Ова значи дека посреќните луѓе се поздрави луѓе! Прегратките можат да ни го подобрат животот Чувството дека некој е тука за вас, но и дека сте помогнале некому да се чувствува подобро, секако ќе влијае на вашето расположение, а исто така може позитивно да влијае и на самодовербата – бидејќи чувството на поддршка и љубов што доаѓа со прегратките во голема мера ја менува самопочитта кај човекот. 78 Сподели FacebookTwitterGoogle+ReddItWhatsAppPinterestEmail...

Моето посебно детеСлајдер Сина лента за инклузија на лицата со развојни потешкотии: Повторно активирање на инклузивната лента Ова е нашата сончогледова лента, лента која испраќа инклузивна порака, порака за разбирање, прифаќање и сакање. Оваа лента е за сите лица кои имаат потреба од истата, а се со видлива или невидлива попреченост, порачуваат здруженијата кои се иницијатори на повторното активирање на сините инклузивни ленти Мајка и Дете Мај 8, 2024 353 Сподели Амела Мемиш Апостоловска, авторка на книгата ,,Гласот од тишината” и основачка на истоименото здружение за личен развој, едукација и психолошка помош и поддршка, заедно со Здружението на граѓани „Куќа на среќата“ повторно ја активираат инклузивната лента Сончогледи кон сонцетоза видлива и невидлива попреченост на лица со потешкотии во развојот. Тие повторно ја активираат инклузивноста и поттикнуваат на кревање на свесноста за лицата со попречености преку инклузивната лента која ќе ја носат лицата со потешкотии во развојот. „Ако видите мајка како го носи овој симбол во супермаркет и држи дете за рака, тоа може да значи дека детето има невидлива попреченост. Чекањето во ред, може да биде невозможно да горазбере едно дете со аутизам, па можете да им го отстапите редот на овие лица.Ако видите дека некој носи видлива инклузивна лента, значи дека таа личност или лицето кое го придружува може да има скриена попреченост, физичка или психичка.Можеби ќе им оставите малку повеќе простор, можеби ќе им пружите повеќе разбирање.Сите заедно можеме да успееме и да направиме промена која ќе биде подобра за сите. Од голема важност за децата со попреченост е раното откривање на проблемот кој го поседува детето. Раното соочување со тој предизвик ќе им придонесе на родителите и самото дете да се насочат кон решавање на сите проблеми што се врзани за индивидуалните активности, како и интеракцијата со врсниците. Раната поддршка на децата со попречености е етичка и законска обврска не само на родителите и задолжените професионалци туку и на целото општество. Во раната поддршка влегува и рехабилитацијата. Таа подразбира на децата со попречености кои ќе ја носат инклузивната лента со симболот Сончоглед да им се обезбедат претпоставки, со кои тие ќе го постигнат оптимумот или максимумот на развој на своите потенцијали, без разлика на тоа колку тие потенцијали се скромни или изразени. Принципот на рана интервенција и едукација ќе бидезадоволена кога ќе му се овозможи на лицето здрава интеракција со врсниците, со тоа што ќе се обрне посебно внимание на оние лица кои носат инклузивна лента во активности во кои детето покажува најголеми способности. Ова е нашата сончогледова лента, лента која испраќа инклузивна порака, порака за разбирање, прифаќање и сакање. Оваа лента е за сите лица кои имаат потреба од истата, а се со видлива или невидлива попреченост.Доколку забележите лице кое ја носи оваа лента околу вратот, разберете дека ви испраќа порака, прифатете го неговото однесување и потреба, сакајте, не осудувајте“, порачуваат иницијаторите на повторното активирање на инклузивната лента. Тие најавуваат и натамошни активности кои ќе вклучуваат едукација на населението за препознавање на инклузивната лента на различностите, како и едукација за можностите за покренување иницијативи на граѓани, преку организација на дебати, работилници,јавни трибини. Исто така и организирање на индивидуални и групни тренинзи и обуки, создавање различни можности за креативно изразување на децата со попреченот. Осознавање и утврдување на влијанието на прекумерното користење на современите технологии, врз растот и развојот на децата, особено на нивните когнитивни способности.Подготовка и реализација на кампањи, јавни и забавни настани и предавања за јакнење на јавната свест по однос на ова прашање, едуцирање и помош на наставници и стручни лица чија дејност еобразование на деца, а заради нивно упатување и поучување за начинот и пристапот кај децата со потешкотии во развојот, едукација на друштва, бизнис секторот и граѓаните од сферата наприфаќање на различностите, инклузијата и еднаквоста, како и обуки за наставници, лекари и родители на деца со посебни потреби. „На сите нас останува ако забележиме лице кое ја носи оваа лента да го разбереме, прифатиме и сакаме. Прифатете ги различностите не ги осудувајте, разберете ги нивните потреби, дајте им предност, сакајте ги зошто љубовта нема граници, нема различности“, порачуваат тие. 353 Сподели FacebookTwitterGoogle+ReddItWhatsAppPinterestEmail...

Фото: Pexels БременостСлајдер Што може да предизвика лажно позитивен тест за бременост? Лажно позитивни резултати од тестот за бременост се многу ретки, но се можни. Зошто се случува и што може да биде причината за тоа… Мајка и Дете Мај 8, 2024 73 Сподели Кога жените прават тестови за бременост, поминуваат низ виор од емоции. Без разлика дали сакаат да забременат или не, тие неколку минути чекање им изгледаат како цела вечност. На крајот на краиштата, едно мочање на стапче може да ја доведе жената до голема животна промена. Иако повеќето од добиените резултати се точни, има случаи кога тестот е лажно позитивен. За среќа, огромното мнозинство на резултатите од домашните тестови за бременост ќе бидат точни. Всушност, студиите покажуваат дека кога се правилно спроведени, овие тестови се околу 99% точни, но постои можност за лажни негативни и лажни позитивни резултати. Лажно позитивен резултат од тестот за бременост значи дека резултатот од тестот вели дека сте бремени, но не сте. Во повеќето случаи, тоа значи дека тестот го открил хормонот за бременост hCG во вашата урина, а всушност тој не бил присутен. Меѓутоа, понекогаш може да има hCG во урината дури и ако не сте (или повеќе не сте) бремени со одржлив ембрион. Можни причини за лажно позитивен тест за бременостПостојат голем број причини зошто домашниот тест за бременост може да покаже лажно позитивен резултат. За вашиот тест за бременост да биде лажно позитивен, или имате hCG во вашето тело од медицинска причина, која не е бременост, или тестот не функционирал правилно. Повикајте го вашиот лекар за совет што да направите ако добиете позитивен резултат, но знаете или се сомневате дека не сте бремени. Можеби ќе сакаат да направат тест на крвта за да видат дали има hCG во вашата крв или да направат други тестови за да исклучат какви било други здравствени проблеми. Грешка на тестотИако ретко, домашниот тест за бременост што го користите може да е погрешен. Тестот можеби не бил правилно чуван или можеби е оштетен од топлина или вода. Може да има и грешка поради проблем со производството, но сепак, ова е ретко. Поверојатно, иако сè уште невообичаено, грешката би можела да биде последица на погрешен тест. На пример, можеби сте чекале премногу долго за да ги прочитате резултатите или можеби погрешно сте ги протолкувале тест лентите, кои понекогаш имаат слаби линии, наречени линии на испарување, кои можат да се појават дури и со негативни резултати. Вистинските позитивни резултати ќе се појават како светли линии. Рана загуба на бременостДруга можност е да сте имале вистински позитивен, во смисла дека hCG е пронајден во урината, но нивото на hCG се намалува. Ова технички не е лажно позитивно во смисла дека тестот открил hCG, но е лажен резултат во смисла дека можеби немате остварлива бременост. Овој понизок hCG може да биде знак за спонтан абортус или хемиска бременост, што се случува кога ембрионот не се имплантира или не расте. Можеби сè уште имате hCG во вашето тело по неодамнешен спонтан абортус. Ектопична бременостМоже да добиете позитивен резултат од тестот за бременост и со вонматерична бременост. Понекогаш оплодената јајце клетка може да се всади надвор од матката, предизвикувајќи ектопична бременост. Тоа е сериозна и често многу опасна состојба за жената, која треба веднаш да се лекува. Вонматерична бременост обично се случува ако оплодената јајце клетка се „заглави“ во јајцеводот за време на нејзиното патување до матката. Вонматерична бременост може едноставно да се случи, но факторите на ризик вклучуваат: ткиво со лузни или воспаление во јајцеводотискривен јајцевод или други вродени аномалииисторија на лекување на неплодност како што е ин витро оплодување (ИВФ)историја на операција на матката или јајцеводитеисторија на инфекции на матката во минатотоисторија на претходна вонматерична бременостВонматерична бременост може да се појави и во грлото на матката, јајниците или абдоминалната празнина. Ова е медицински итен случај. Сериозна и често многу опасна состојба за жената, која треба веднаш да се лекува. Имено, лекарите предупредуваат дека вонматерична бременост може да доведе до значителна загуба на крв, но и до губење на репродуктивните органи. Симптомите на вонматерична бременост вклучуваат: остри бранови на болка во стомакот, карлицата, рамото или вратотсилна болка на едната страна од абдоменотлесно до обилно крварење од вагинатавртоглавица или несвестицапритисок врз ректумотПобарајте итна медицинска помош ако се сомневате на вонматерична бременост. Одредени медицински состојбиПостојат голем број медицински проблеми кои можат да предизвикаат лажно позитивен резултат. На пример, позитивен тест за бременост понекогаш може да укаже на моларна бременост, еден вид неканцерозен тумор, исто така познат како хидатиформна бенка. Други можности вклучуваат инфекција на уринарниот тракт, одредени видови на рак на јајниците и болести на бубрезите. Одредени лековиНекои лекови, исто така, може да создадат лажно позитивен резултат од тестот за бременост. Тие вклучуваат некои антиконвулзиви, лекови против анксиозност, антихистаминици, диуретици, лекови за хемотерапија, антипсихотици, лекови за лекување на Паркинсонова болест и метадон. 73 Сподели FacebookTwitterGoogle+ReddItWhatsAppPinterestEmail...

Фото: Freepik Деца 1-6Слајдер Спиењето во ист кревет со децата позитивно влијае и на родителите и на децата! Приврзаното родителство, кое вклучува и заедничко спиење, може да има позитивно влијание врз физичкото и менталното здравје на детето, тврдат експертите. Мајка и Дете Мај 8, 2024 408 Сподели Сузан Краус Витборн, професорка по психологија на Универзитетот Масачусетс Амхерст (Massachusetts Amherst), верува дека приврзаното родителство може да им помогне на децата да растат во посреќни и посигурни луѓе. „Приврзаното родителство е начин на воспитување на децата при кој родителот создава посебна врска со своите деца“, објаснува Витборн за Mirror. Професорката вели дека целиот пристап на приврзаното родителство е поврзан со четири главни концепти. Првиот се однесува на родителите и децата кои спијат заедно во иста просторија или дури во ист кревет, со соодветни мерки на претпазливост. Иако се водат бројни дебати за исправноста на овој тип на воспитување, новото истражување покажа дека таквиот пристап на родителите позитивно влијае на психичката и физичката состојба на детето, но и на родителите. Покрај заедничкото спиење, овој воспотен метод вклучува и одговор на секој детски плач и барање, за разлика од тоа да му дозволите на детето да се смири самостојно и физичко присуство изразено со галење или гушкање. Докажано е дека и родителите и децата имаат корист од овој тип на воспитување и поврзување. Родителите се посреќни и помалку се караат. Покрај тоа, тие создаваат посебен однос со нивните деца кој се развива со текот на годините. Од друга страна, децата на приврзаните родители имаат пониско ниво на стрес, многу помалку плачат, имаат поголема наклонетост кон своите родители и повисоко ниво на емпатија. Сите овие емоции им помагаат на децата подобро да ги контролираат своите чувства во иднина, но и подобро да се прилагодат на новите луѓе и новите ситуации. Додека едни велат дека не се согласуваат со овој пристап бидејќи децата стануваат премногу зависни од родителите, други го фалат и велат дека нивното дете плаче многу помалку од порано. Иако овој начин на воспитување има позитивен ефект врз родителите и децата, на самите родители останува да одлучат дали тоа е правилно за нив и за нивните деца. 408 Сподели FacebookTwitterGoogle+ReddItWhatsAppPinterestEmail...

Фото: Freepik Моето посебно детеСлајдер Како изгледа пубертетот за дете со аутизам? Дефектолог открива што да правите ако стане агресивно Дефектологот Миљана Цветковиќ за српскиот портал Јумама открива како изгледа пубертетот кај децата со аутизам и што можат родителите да направат ако се појави агресивност! Мајка и Дете Мај 7, 2024 120 Сподели Во текот на пубертетот, телото поминува низ хормонални и физички промени кои го подготвуваат телото за возрасниот период, а особено за половата зрелост. Не постои одредена возраст за почеток на пубертетот бидејќи сите тела се менуваат и растат во свое време. Меѓутоа, обично започнува на возраст од 10 до 14 години кај девојчињата и околу 13-тата година кај момчињата. За време на пубертетот се случуваат различни физички и емоционални промени. Како децата со аутизам поминуваат низ пубертетот зборува за српскиот портал „Јумама“ Миљана Цветковиќ, дефектолог и психотерапевт. Какви тешкотии имаат децата на оваа возраст? Пубертетот е период кој носи голем број физички, емоционални и социјални промени, што може да биде особен предизвик за децата со аутизам. Тешкотиите на оваа возраст може да вклучуваат тешкотии во разбирањето и управувањето со емоционалните промени, предизвикувајќи кај нив да доживеат зголемена анксиозност или депресија. Децата со аутизам може да имаат тешкотии да ги разберат социјалните норми, а несоодветните вештини за социјализација може да ги направат ранливи на изолација или злоупотреба од врсници. Важно е да се забележи дека сексуалноста е често табу-тема во контекст на аутизмот, но важно е да се има предвид дека и овие деца го развиваат својот сексуален идентитет и потреби, па неопходно е да се обезбеди поддршка преку структурирани активности, едукација за сексуалноста и емоционалните вештини, како и отворени и искрени разговори за промените што се случуваат. За време на пубертетот се случуваат различни емоционални промени, а што се случува кога детето со аутизам е агресивно? Како треба да постапи родителот, дали може да помогне? „Агресивното однесување кај децата со аутизам може да биде предизвик и за самите деца и за нивните родители. Агресијата може да биде резултат на различни фактори, вклучително и фрустрација поради комуникациски или сензорни предизвици, анксиозност или тешкотии во регулирањето на емоциите“, објаснува дефектологот Миљана Цветковиќ и додава: Кога се соочуваме со агресивно однесување на дете со аутизам, прво е важно да се обезбеди безбедност, како за детето така и за околината. Потоа, обидете се да ја идентификувате причината за агресијата. За да го направите ова, можете да обрнете внимание на околностите во кои се јавуваат агресијата и знаците. Кога ќе ја разберете причината за агресијата, можете да пристапите кон различни стратегии за да го намалите или надминете тоа однесување. Важно е да се фокусира вниманието на позитивното однесување и да се награди детето кога користи алтернативни стратегии за да ги изрази своите потреби или емоции. Дефектологот нагласува дека во случај на агресија кај деца со спектар на аутизам, важно е да се соработува со тим од експерти: Преку соработка со психолози, дефектолози или други експерти, можно е да се развијат индивидуализирани стратегии приспособени на потребите и спецификите на детето со аутизам. Фокусот би можел да биде на неутрализирање на агресивното однесување и развивање емоционална компетентност преку ментализација, која секако ќе биде специфична, заклучува дефектологот. 120 Сподели FacebookTwitterGoogle+ReddItWhatsAppPinterestEmail...

Фото: Freepik БебеСлајдер Исклучиво издојување – опција за која ретко се зборува Издојувањето е често алтернатива за мајките кои не можат да дојат, а понекогаш е и своеволен избор. Без разлика на причините, за ексклузивното издојување ретко се зборува, а ние ви ги пренесуваме најважните факти Мајка и Дете Мај 7, 2024 66 Сподели „Дали доите или давате адаптирано млеко? Тоа е прашање со кое се соочуваат многу новопечени мајки, но за некои од нив одговорот е: Ниту едно. Станува збор за оние мајки кои избираат исклучиво да се издојуваат и на тој начин да обезбедат свое млеко за детето, но преку шише. Иако издојувањето не е непознато, ексклузивното издојување сè уште е релативно ретка практика, имајќи предвид дека тоа секогаш се споменува како помош при доењето.Некои мајки избираат исклучиво издојување затоа што имаат недоносено бебе кое не може да биде доено или имаат проблеми со доењето, други поради неможноста постојано да го дојат или поради можноста некој друг да го храни бебето, а трети затоа што едноставно не сакаат да дојат, но сакаат да му обезбедат на детето сопствено млеко. Можни причини за ексклузивно издојување Постојат многу причини зошто некои мајки не можат да ги дојат своите бебиња. Советничката за доење Јофија Бок ги издвои најважните: Психолошки состојби: Некои бебиња привремено не можат да бидат доени, на пример поради предвремено раѓање, а некои никогаш, како бебиња со расцеп на усна и непце или со сериозни невролошки проблеми. Психолошки проблеми: Некои жени кои, на пример, имаат историја на сексуална злоупотреба, може да имаат големи психолошки проблеми кога станува збор за доењето. Потешкотии со доењето: Некои мајки имаат проблеми со доењето, како што се маститис, неправилно цицање на бебето и слично. Без разлика на причината, издојувањето дефинитивно не е толку едноставно како што мислат многу луѓе. Мајките кои издојуваат млеко го прават тоа пет, шест или дури седум пати на ден и редовно се будат навечер кога нивните бебиња спијат за да го одржат и да ги зголемат своите залихи со млеко.На почетокот, додека не направите залиха на млеко, може да се чувствувате како да сте врзани за апаратот за издојување, со оглед на тоа дека издојувате и до 10 пати на ден. Веројатно ќе ве болат градите, а освен тоа, има и друга работа: миење на шишињата за издојување, на шишињата за хранење и на деловите за издојување. Сепак, наскоро ќе воспоставите ритам и ќе научите неколку трикови кои ќе ви заштедат време, како што е овој корисен пример: Чувајте го апаратот за издојување во пластична кеса во фрижидер и мијте ја само еднаш дневно. Два типа на издојување: рачно и електрично Рачно издојување: Ова е најстарата, најеколошката и најевтината форма на издојување за која не е потребна дополнителна опрема. Рачното издојување млеко е најчесто за доилките и најпрактичен начин на исфрлање млеко во споредба со пумпите за гради. На мајките често овој метод им е многу попријатен и поефикасен од издојувањето со пумпа, особено ако имаат проблеми со рефлексот на ослободување на млекото или ако брадавиците се оштетени. Дополнително, издојувањето со рака е нежно и не предизвикува болка или модринки на дојката, а доколку дојде до појава на модринки, тогаш се работи за неправилна техника. Електрични пумпи за гради: Денес има широк спектар на електрични пумпи за гради, а советничките за лактација препорачуваат електрична пумпа за гради кога има ограничено време за издојување или кога се потребни поголеми количини млеко. Во секој случај, ако треба често да издојувате млеко – електричната пумпа за гради најверојатно ќе даде најдобри резултати. Ќе ви помогне да заштедите многу време, да ја зголемите количината на млеко, но треба да имате на ум дека електричните пумпи за гради се поголеми и поскапи.Ако размислувате за ексклузивно издојување и сте загрижени дека тоа може да има негативен ефект врз поврзувањето со бебето, не грижете се. Како што нагласува советничката за лактација, воспоставувањето силна врска со бебето е апсолутно независно од начинот на хранење на бебето. Љубовта и грижата за вашето бебе секогаш ќе резултира со позитивно поврзување. бебињаиздојувањемајки 66 Сподели FacebookTwitterGoogle+ReddItWhatsAppPinterestEmail...

Животни приказниСлајдер Бесценето другарство, од Градски ѕид и „Ленин“ па до крај на светот: Деко плива во светот на џет-сетот, Боза го носи светот тука Дејан Стојиљковски (Деко) живее во Франција, работи со богати и славни како Анџелина Џоли и Бред Пит, а Димитар Бозаџиев (Боза) живее во Скопје и увезува странски вина и деликатеси како фоа гра и врвно Иберико месо. Другари се речиси половина век Драгица Христова Мај 7, 2024 3 Сподели Димитар Бозаџиев и Дејан Стојиљковски се другари од забавиште. Двајцата пораснале во Градски ѕид, учеле заедно најпрвин во „Ленин“, а потоа и во „Орце Николов“. Во војска не биле заедно ама одржувале контакт, а потоа, Димитар се запишал на студии во Скопје, а Дејан во Германија. Никогаш не го прекинале контактот, напротив, иако Дејан живеел прво во Германија, а потоа во Франција, каде што е и ден денес, а Димитар во Скопје, велат дека имале поинтензивен контакт отколку што имаат меѓусебе оние што останале тука. Заедно ја запалиле првата цигара, заедно учеле, а си правеле и јадење, јајца во разни варијанти, едниот со вегета, другиот без и секогаш уживале во храната, иако во тоа време наместо со вино, ја спарувале со јогурт. Во 1988 година Дејан отишол во Германија на студии. Неговиот татко бил дипломат и во тоа време бил конзул во Дизелдорф. Имале семеен договор, едниот син да студира дома, односно, во тогашна СФРЈ, а другиот во странство, но потоа да се врати и тој дома. Во меѓувреме се случи распадот на Југославија, па Дејан сепак не се вратил туку останал во Германија кадешто се запознал со неговата сега веќе поранешна сопруга со која решиле да се преселат во Франција. Формирале семејство и добиле две сега веќе возрасни деца. Дејан живее во Франција од 1999 година. Прво почнал да работи во ресторан во еден од пореномираните хотели на Азурен брег. Со неговиот пријател кој бил и директор на ресторанот, набргу отвориле клуб-ресторан во Ница кој сѐ уште постои, но Дејан вели дека тоа не било негов сон па набргу се повлекол од таа работа. Потоа имал неколку успешни компании, а денес неговата „Ривиерам“ е основна алатка за луксузен туризам на Азурниот брег. Станува збор за компанија за услужни дејности во која луѓето кои доаѓаат на Азурен брег можат да ги добијат сите потребни информации, совети, транспорт од секаков тип, но и сѐ друго што ги интересира или им е потребно таму. Има одлично реноме и работи само со мал круг на луѓе, а тоа се најчесто познати личности. „Знаењето на повеќе јазици, меѓу кои, освен нашиот и српско-хрватскиот, се францускиот, англискиот, германскиот и италијанскиот се еден од адутите за мојот успех во оваа работа, а морам да признаам и дека онаа скопска школа ме има исшлифувано за да можам да се снајдам и да работам во една ваква средина како оваа, во Монако“, раскажува накусо за својот животен пат Дејан кој е премногу скромен за да зборува поопширно за својата работа и за своите клиенти, најчесто, познати личности и политичари кои од уста на уста го шират добриот глас за нашиот дискретен и шармантен пријател. „На Анџелина Џоли ѝ беше интересно да разговара со некој од Балканот“ Дејан не сака да го открива идентитетот на повеќето клиенти, но ни раскажува за неговото искуство од работата со холивудските ѕвезди Анџелина Џоли и нејзиниот тогашен сопруг Бред Пит. „Во 2007 година кога Анџелина Џоли и Бред Пит беа во Ница, јас му бев десна рака на нивниот шеф на протокол. Анџелина ги роди нивните близнаци во Санта Марија, породилното крило на болницата Ленвал во Ница, чија изградба беше нејзина донација. Во тој период Џоли го снимаше филмот „Мед и млеко“, па ѝ беше особено интересно да зборува со некој од Балканот. Не ја интересираше тоа од која вероисповед сум, туку како го перцепирам соживотот. Беше исклучително позитивна и многу пријатна како човек“, раскажува Дејан. Никогаш не се сликал со своите клиенти токму поради тоа што, како што вели, во овој бизнис мора да има апсолутна дискреција. „Кога доаѓаат филмските ѕвезди, на пример, на филмски фестивал во Кан, а сите папараци сакаа да ги начекаат некаде за да ги сликаат, тогаш нивните луѓе од обезбедувањето ми се јавуваат мене, како познавач на теренот да резервирам три ресторани за да не се знае во кој од нив ќе одат. Кога има голема концентрација на луѓе, безбедноста е најважен момент во организацијата“, објаснува Дејан зборувајќи за дел од својата работа во тој дел од светот кој многу од нас го знаат само од филмовите. За другарството и за виното За сите овие години, вели Дејан, се навикнал на животот таму, стекнал и пријатели, но она што му недостасува е искрената дружба со луѓето во Македонија, како и неговиот другар Димитар со кој и покрај далечината, другаруваат речиси 50 години. „И таму си имам свој круг на луѓе и веќе живеам подолго во странство отколку што сум живеел во Македонија, но ми фали блискоста со луѓето со кој сум пораснал и сум живеел во првите 18 години од животот, периодот кога сум се изградил како личност и кој ми бил патоказ за понатаму“, вели тој и објаснува дека иако е тој таму, а Боза (тоа е прекарот на Димитар) тука, низ годините си помагале колку што можеле и се надополнувале меѓусебе. Според него, Димитар, кој од секогаш бил гурман и се определил токму за таа бранша во која работи и денес, а е поврзана со виното и кулинарството, е одличен познавач на светската гастрономија. „Татко ми беше голем гурман и кај нас секогаш се готвела убава храна. Дедо ми по мајка правеше вино и јас уште од дете се интересирав за овој процес. Одев на гроздобер во Градско и Кавадарци и сета таа приказна околу виното многу ме интересираше, а со време ми премина во пасија. Воден од љубовта кон виното уште во раните 2000-ти во Лондон завршив курс за сомелиери, а и самиот почнав да правам вино на нашиот семеен имот во Лисиче. Благодарение на познанството со луѓето од Бовин имав достап до одлично грозје од нивните насади. Виното беше многу успешно но после некоја година, поради професионални обврски, веќе немав доволно време за да му се посветам и да продолжам да го правам со ист квалитет, па престанав“, раскажува Димитар. Низ годините, работејќи за некои од странските мисии во Македонија, им го покажувал на странците најдоброто од Македонија, од македонската култура, гастрономија и винарство, ангажирајќи се во делот на логистиката и протоколот. Од неодамнешната посета на Димитар во Ла Риоха Дејан во својот дом во Франција „Создадов бројни пријателства и контакти и многу од нив ме советуваа да отворам приватна компанија, па кога конечно го направив тоа, почнав да се занимавам прво со увоз на вино, а потоа и на некои деликатесни производи кои инаку кај нас ги нема. До ден денес се бавам со тоа и увезувам околу 65 етикети на вина од Италија, Франција, Шпанија и Португалија и од промотор на македонските вина пред странците со кои работев низ годините, сега сум увозник на странски вина во Македонија. Секако, тоа не треба да се сфати како напад на македонското вино, туку како придонес кон подигнување на македонската винска култура, но и генерално, за подобрување на познавањето на вината од светот што е неопходно за да може и успешно да се извезува“, ни го објаснува Димитар своето размислување. Последните шест години тој е и потпретседател на здружението на Вински Витези. Во 2018 здружението било домаќин на меѓународен конгрес на вински братства од цел свет и токму благодарение на Димитар 120 гости од светот посетиле голем број македонски винарии и ресторани во текот на нивниот 7-дневен престој. Тоа е една од работите во која двајцата стари другари си помогнале, па Димитар го повикал Дејан како лингвист да работи на симултан превод на повеќе јазици. За гурманлукот, деликатесите и другарската скопска шема Инаку, деликатесите кои ги увезува Димитар не се секогаш профитни проекти, но се дел од неговата мисија за подигање на ено и гастро-културата во Македонија. Последен проект, вели, му е увоз на врвно Иберико месо директно од Шпанија. А кога еден ваков гурман како Димитар ќе ви каже дека е нешто добро, верувајте му на збор. Тој не само што е гурман, туку е добар и во кујна. Една од работите кои ги приготвува особено добро е шпанската паеља. Го обожава и јагнешкото месо, но и сите видови на печурки кои растат кај нас, од смрчка, вргањ, лисичарки, како и македонскиот црн тартуф. Дејан пак е сведок дека кога се храната и виното на дневен ред, на неговиот другар му нема рамен. „Кога доаѓам во Македонија, секогаш ме демне некое кебапче плус и друга храна на која е тешко да ѝ се одолее и сигурен сум дека ако останев да живеам во Македонија, ќе имав 20 килограми повеќе, затоа што не би можел да им одолеам на некои работи, а особено не можам да одолеам кога Димитар настојува дека нешто е толку добро што едноставно мора да се проба“, се смее Дејан, а Димитар признава: „Кога доаѓа Деко (тоа е прекарот на Дејан) во Македонија, успевам да го вратам во скопската шема. Седнуваме секаде кадешто сум намислил да го однесам, од мали домаќински кафанчиња каде што јадеме шкембе чорба, до подобри ресторани со најдобри риби и бифтеци. Тврд орев е бидејки во Франција се стекнал со други прехрамбени навики, но некако стално успевам да го убедам“, се смешка со видливо задоволство Димитар додека ни раскажува. Вели дека шест-седум пати досега и тој му бил гостин на Дејан. „Сум имал можност да се запознаам со разни производители на вина токму благодарение на Дејан па со некои од нив соработувам и ден денес. Тој ме однесе и во Сан Ремо, дестинација која јас самиот веројатно не би ја одбрал за посета бидејќи го знаев само по музичкиот фестивал кој се одржуваше таму, но не знаев дека е и град на цвеќето, дека има одличен маслинов зејтин и убави ресторани“, раскажува Димитар. Двајцата другари велат дека со развојот на социјалните мрежи нивните контакти се уште почести па сега и ако не се слушнат, некогаш знаат да си испратат по некоја фотографија од некое интересно место кадешто се наоѓаат во моментот. Иако муабетите со нив немаат крај, ги оставивме да си продолжат со нивните обврски и да уживаат во заедничките моменти во градот кој и на двајцата не само што им е подеднакво важен, туку и покрај сите негови маани и промени, исто така и најмил од сите. 3 Сподели FacebookTwitterGoogle+ReddItWhatsAppPinterestEmail...

Фото: Freepik НовостиСлајдер Баба или дедо? Од страната на мама или на тато? Што вели науката, кој има најголемо влијание врз децата? Ги сакаме нашите баби и дедовци – и тоа важи за сите деца, речиси без исклучок. Но, се чини дека науката знае кој всушност има најголемо влијание врз децата и зошто … Мајка и Дете Мај 7, 2024 2.854 Сподели Дали знаете за дете кое не ги обожава своите баба и дедо? Тешко. Се разбира, секогаш има исклучоци, но бабите и дедовците се тие кои го разубавуваат нашето детство, оние кои се секогаш тука за да ја олеснат „строгоста“ која родителите со право и со причина во дело ја спроведуваат родителите, оние што ги гледаме само на некое време и тогаш ги обожаваме најмногу на светот.Секое дете кое имало или има баба го знае олеснувањето што го носи бабината прегратка и го знае тоа чувство кога се приближува до нејзината куќа, знаејќи дека нешто убаво го чека на масата. Не е потребно истражување за да се потврди фактот дека присуството на баба – лекува. Но, едно истражување понудило и статистички доказ дека бабите им помагаат на внуците да ги надминат животните тешкотии.Како нè штитат бабите?Истражувачите од Универзитетот Турку во Финска ги проучувале податоците собрани во анкетата од 2007 година која ја пополниле повеќе од 1.500 млади Англичани и Велшани на возраст од 11 до 16 години, и тоа само оние кои не живееле со своите баба и дедо или кои имале жива барем една баба или дедо. Ова истражување вклучувало прашалник за однесувањето за да се измерат емоционалните и бихејвиоралните проблеми на младите. „Нашето главно откритие беше дека вложувањето на бабата од страна на мајката можеше да ги заштити децата од негативното влијание на повеќекратните негативни искуства во раните животни времиња“, изјавил водечкиот истражувач Самули Хеле за HuffPost. „Несаканите искуства од детството“ во овој случај се однесуваат на трауматски настани или тешки околности што се случиле на возраст од 0 до 17 години. Ова може да вклучи злоупотреба, занемарување, сведоци на насилство, живеење со родител со проблеми со злоупотреба на супстанции или живеење во сиромаштија… Иако, се разбира, не секоја личност која имала лошо искуство во детството ќе има проблеми подоцна во животот, тие се со поголема веројатност да имаат – и оваа веројатност се зголемува со секоја дополнителна траума.Во детството, овие искуства можат да го променат развојот на мозокот и да влијаат на одговорот на телото на стрес, негативно да влијаат на нивната способност да развиваат здрави врски, да влијаат на нивната способност на задржување на вниманието, учење и донесување одлуки и да доведат до лошо ментално здравје“, објаснила Витни Раглин Бигнал, вонреден клинички директор на Фондацијата за ментално здравје на децата. Во зрелоста, таквата личност исто така има поголема веројатност да доживее проблеми со менталното здравје, како и проблеми со зависност и хронични физички здравствени проблеми, како што се дијабетес, астма и рак. Бабата ублажува сè Ако некој успее да спречи негативни искуства од детството или на некој начин да го ублажи нивниот ефект, тоа може да има позитивно влијание врз личноста подоцна во животот. А голема улога во тоа имаат бабите. Децата кои имале неповолни искуства од детството имале помала веројатност да ги покажат негативните ефекти од тие искуства додека растеле, доколку во нивниот живот постоела баба по мајка која им нудела поддршка – доколку таа се грижела за нив или давала финансиска помош или слично. Секако интересно е што истражувачите откриле дека само бабите од страната на мајката го имаат овој „заштитен“ ефект, а не и другите баби и дедовци. Истражувачите се согласуваат дека ова откритие е очекувано и е во согласност со еволутивната теорија позната како хипотеза за баба, која вели дека со помошта во грижата за децата, бабите ја зголемуваат плодноста на нивните ќерки. Но, се разбира, постојат исклучоци кои докажуваат дека во реалниот живот може да има бројни примери на баби и дедовци од страна на таткото кои обезбедуваат иста грижа со ист заштитен ефект. Водачите на студијата исто така предупредиле дека овој заштитен ефект не е доволно силен за целосно да го избрише влијанието на траумата. „Дури и највисокото ниво на заложби на бабите по мајки, видено во овие податоци, не успеало целосно да ги заштити внуците од негативните ефекти на негативните искуства во раните животни периоди“, рекла Раглин Бињал. Се разбира, тоа не е правило и нема да го сметаме за единствена вистина, но звучи некако логично. Како и да е, ги сакаме бабите и дедовците! 2.854 Сподели FacebookTwitterGoogle+ReddItWhatsAppPinterestEmail...

Фото: Pexels СлајдерСовети Командантскиот стил на воспитување повторно е во тренд Командантското родителство се фокусира на еден аспект од воспитувањето на децата, а тоа е управувањето со лошото однесување. Ја поттикнува родителската контрола врз децата и користење на сите расположливи средства. Мајка и Дете Мај 7, 2024 80 Сподели Ако го пребарате поимот командантско родителство, ќе наидете на неколку написи на Д-р Фил од раните 2000-ти. Иако се смета за застарен, овој стил на родителство денес интригира сѐ повеќе родители. „Како и повеќето екстремни форми на родителство, командантското родителство се фокусира на еден аспект од воспитувањето на децата, а тоа е управувањето со лошото однесување. Ја поттикнува родителската контрола врз децата и користење на сите расположливи средства. Го игнорира фактот дека децата се човечки суштества со свои сопствени мисли, преференции, желби и емоции“, објаснува психологот Џесика Стерн за „Парада“. Вели дека целта на командантското родителство е да се оствари зацртаната цел без оглед на сѐ. „Командантското родителство првично беше предложено од д-р Фил како стратегија за справување со несаканото однесување на детето. Менталитетот на командантското родителство е „да се направи сѐ што е потребно“, „никогаш да не се повлекува“ и да се натераат децата да го променат своето однесување „со кои било средства“, вели Стерн. Темелен концепт е празнење на детската соба. Односно, детето во собата може да има основни работи, а сѐ останато треба да се „заработи“ со добро однесување. „Овој стил се карактеризира со строга контрола и строго спроведување на правилата со јасни очекувања. Родителот вади сѐ од детската соба, зема сѐ што им се допаѓа и во што уживаат децата. Во собата можат да останат само душекот, ќебето и перницата”, вели Стерн. На децата им е потребна социјална интеракцијаВо раните 1900-ти, Џон Вотсон ги советувал родителите да ја поттикнуваат независноста кај малите деца на овој начин: „Никогаш не ги гушкајте и бакнувајте, никогаш не дозволувајте да ви седат во скут. Ако морате, бакнете ги еднаш во челото за добра ноќ. Ракувајте се со нив наутро“. Во 2024 година, ова не е баш препорачлива воспитна практика за модерната генерација. „Децениските истражувања за развојот на детето покажаа дека Вотсон погрешил. На децата им е потребна социјална интеракција – вклучително и допир – за сè, од здрав физички раст до добри социјални вештини“, објаснува д-р Стерн. Кога станува збор за придобивките од командантското родителство, се издвојуваат три работи: постојаните награди и казни подразбираат разбирање на очекувањата, поставени се граници и се обезбедува структура, а одговорноста се развива преку дисциплина. Меѓутоа, има многу повеќе недостатоци. „Децата израснати во оваа средина може да чувствуваат дека не им е дозволено да прават грешки или слободно да се изразуваат, што може негативно да влијае на нивното чувство за себе и нивната способност да формираат здрави врски“, објаснува советничката Мишел Џордано. Децата го имитираат однесувањето што го гледаат од нивните родителиОвој стил може да ја намали самодовербата, да предизвика проблеми со менталното здравје, не развива емоционални вештини и одразува динамика изградена на моќ. „Командантското родителство моделира употреба на моќ за контрола на друго лице, им нанесува емоционална болка на другите, учи решавање конфликти преку сила наместо со преговарање и ги жртвува добрите односи за да го добиете она што го сакате. Немојте да се изненадите ако вашето дете го имитира однесувањето што го доживува со вас – со браќата, сестрите и врсниците на училиште“, предупредува Стерн. 80 Сподели FacebookTwitterGoogle+ReddItWhatsAppPinterestEmail...

Фото: Pexels Женски приказниСлајдер Олеснете ја менопаузата во 5 чекори: Ќе заборавите на топлите бранови со помош на природни методи Редовните оброци можат да бидат важни кога минувате низ менопауза. Неправилната исхрана може да влоши одредени симптоми на менопаузата и да го отежне одржувањето на добра телесна тежина. Мајка и Дете Мај 3, 2024 1.207 Сподели Менопаузата започнува во доцните 40-ти или раните 50-ти години и обично трае неколку години.Најмалку две третини од жените во менопауза доживуваат симптоми како што се топли бранови (валунзи), ноќно потење, промени во расположението, раздразливост и замор. Покрај тоа, според Healthline, жените во менопауза имаат зголемен ризик од неколку болести, вклучувајќи остеопороза, дебелина, срцеви заболувања и дијабетес, па многумина се свртуваат кон природни начини за справување со овие проблеми. За да ги олесните симптомите на менопауза, еве неколку совети кои можат да ви помогнат: Јадете храна богата со витамин Д и калциумХормоналните промени за време на менопаузата може да доведат до слабеење на коските, зголемувајќи го ризикот од остеопороза. Калциумот и витаминот Д се поврзани со добро здравје на коските, па затоа е важно да внесувате доволно од овие хранливи материи во вашата исхрана.Адекватниот внес на витамин Д за време на постменопаузата е исто така поврзан со помал ризик од фрактура на колкот поради слаби коски. Многу намирници се богати со калциум, вклучително и млечните производи како јогурт, млеко и сирење. Покрај тоа, храната збогатена со калциум е исто така добар извор, вклучувајќи одредени житарки, овошен сок или млечни алтернативи. Сончевата светлина е вашиот главен извор на витамин Д, бидејќи вашата кожа го произведува кога е изложена на сонце. Меѓутоа, како што стареете, вашата кожа станува помалку ефикасна во производството на овој витамин. Јадете многу овошје и зеленчук Исхраната богата со овошје и зеленчук може да спречи многу симптоми на менопауза. Овошјето и зеленчукот се нискокалорични и можат да ви помогнат да се чувствувате сити, па затоа се одлични за слабеење и одржување на тежината. Тие исто така можат да помогнат во спречување на голем број болести, вклучувајќи ги и срцевите заболувања, што е важно бидејќи ризикот од срцеви заболувања се зголемува по менопаузата. Ова може да се должи на фактори како што се возраста, зголемување на телесната тежина или евентуално намалено ниво на естроген. Јадете храна богата со фитоестрогени Фитоестрогените се природни растителни соединенија кои можат да ги имитираат ефектите на естрогенот во телото. Затоа, тие можат да помогнат во балансирање на хормоните. Се смета дека високиот внес на фитоестрогени во азиските земји, како што е Јапонија, е причината зошто жените во менопауза во тие региони ретко доживуваат топли бранови.Храна богата со фитоестрогени се: соја и производи од соја, тофу, ленено семе, сусам, грав. Една студија покажала дека исхраната богата со соја е поврзана со намалено ниво на холестерол, понизок крвен притисок и намалена сериозност на топлите бранови и ноќното потење кај учесниците кои почнале да влегуваат во менопауза. Пијте доволно водаДехидрацијата е често проблем за време на менопаузата, која веројатно е предизвикана од намалување на нивото на естроген. Пиењето од 8 до 12 чаши вода дневно може да помогне со овие симптоми. Водата за пиење може да ја намали и надуеноста која може да се појави поради хормоналните промени. Во текот на денот потребно е да се испијат најмалку два литра водаПокрај тоа, водата може да помогне да се спречи зголемување на телесната тежина и да помогне во губење на тежината со тоа што ќе ви помогне да се чувствувате посити и малку да го забрзате вашиот метаболизам. Не прескокнувајте оброциРедовните оброци можат да бидат важни кога минувате низ менопауза. Неправилната исхрана може да влоши одредени симптоми на менопаузата и да го отежне одржувањето на добра телесна тежина. Едногодишната програма за следење на промените во тежината кај жените во постменопауза откри ладека прескокнувањето оброци е поврзано со 4,3% помалку губење на тежината, 1.207 Сподели FacebookTwitterGoogle+ReddItWhatsAppPinterestEmail...

Фото: Pixabay НовостиСлајдер Научeн тим ја откри тајната на создавањето на идентични близнаци Научниците го открија овој досега непознат процес со одгледување на синтетичка структура на ембрион надвор од матката. Мајка и Дете Мај 2, 2024 168 Сподели Ако некогаш сте се запрашале која е биолошката тајна за создавање на идентични близнаци, се чини дека науката конечно ни го понуди вистинскиот одговор, со одгледување на синтетичка структура на ембрион надвор од матката. Имено, истражувачите од Мастрихт тврдат дека откриле како се создаваат идентични близнаци, преку процес кој покажува забрзан раст на ембрионот во многу рана фаза, кој потоа се дели на два идентични дела.Увид во процесите што се случуваат во утробата Научниците го открија овој досега непознат процес со одгледување на синтетичка структура на ембрион надвор од матката. „Надвор од матката го направивме видливо она што се случува во матката“, велат водечките научници Клеменс ван Блитерсвијк и Ерик Вриј, чие истражување е објавено во списанието „Advanced Materials“. Забрзаниот раст се одвива во бластоцистата, некој вид балон кој подоцна се развива во плацента. Доколку тој балон пребрзо расте, групата клетки кои подоцна ќе станат ембрион се дели на две, додека во исклучителни случаи на сличен начин може да се создадат идентични тројки или четворки, велат научниците. „Скрининг со висока пропусност“Во 2018 година, истражувачите од Медицинскиот центар на Универзитетот во Мастрихт (UMC+) и Институтот MERLN го создадоа првиот синтетички ембрион, кој беше одгледан од матични клетки од глушец. Минатата година израелските истражувачи успеаја да го направат истото со човечки матични клетки, а сега во Мастрихт се „одгледуваат“ синтетички идентични ембриони близнаци. Ова откритие делумно се должи на автоматизираниот процес на истражување што го користеа истражувачите од Мастрихт, наречен „скрининг со висок пропуст“. Овој тип на скрининг им овозможува истовремено да испитаат илјадници, потенцијално дури и милиони, клеточни структури и да ги изложат на различни услови. Сепак, фактот дека сега е јасно како синтетичкиот ембрион се развива во идентични близнаци не е цврста гаранција дека тоа е токму така при природното оплодување, додека Ван Блитерсвијк тврди дека доказите за тоа се индиректни. Значајни придобивки од истражувањетоИстражувачите нагласуваат дека нивните наоди можат да придонесат за знаење за спонтани абортуси и плодност, пренесува холандскиот јавен радиодифузер НОС. Со бременост со близнаци, компликациите се јавуваат почесто при раната имплантација, а со помош на новите сознанија тие можат да се спречат или лекуваат. Покрај истражувањето на процесот на формирање на идентични близнаци, научниците се фокусирале и на развој на ткиво за пациентите за кои донаторските органи не се достапни, бидејќи почетокот на формирањето на органи веќе може да се види кај синтетичките ембриони. „Првично сакаме да истражиме дали можеме да одгледуваме црвени крвни зрнца. Очекувам дека во блиска иднина ќе стане јасно дали е тоа изводливо“, изјавил Ван Блитерсвајк. И покрај потенцијалните приговори од општеството за истражување на ембриони, научниците истакнале дека не се загрижени, бидејќи веруваат дека има голема поддршка за нови истражувања. 168 Сподели FacebookTwitterGoogle+ReddItWhatsAppPinterestEmail...

Фото: Freepik СлајдерСовети Зборови кои никогаш не треба да им ги кажувате на децата Кога вашето дете се однесува лошо, обидете се да го прашате дали тоа што го направило било љубезно? Дали било безбедно? Дали било пристојно? Овие три прашања можат да иницираат процес на промена и поука – без категоризирање или етикетирање. Мајка и Дете Мај 2, 2024 6.622 Сподели Кога го нарекуваат своето дете со погрдни имиња, родителите може да веруваат дека тоа ќе гo мотивира да се однесува подобро, да бидe уреднo, поучтивo или повеќе да учи, но детето ги апсорбира тие зборови и врз нив ја гради сликата за себе. „Ако се сеќавате колку лошите зборови ве повредувале кога сте биле дете, зошто кога било би им ставале етикети на вашите деца што би можеле да ги повредат? Зошто вашето дете би го нарекле неуредно, лажго, глупаво, ужасно и слично“, прашува Шерон Силвер, авторка на книгата „Stop Reacting and Start Responding“, експерт за ран развој и поборник на концептот на проактивно родителство. Дали родителите кои го прават ова веруваат дека таквите придавки ќе променат нешто кај нивните деца или ќе им помогнат да го поправат своето однесување? Дали такво нешто може да биде делотворно? „Лошо“ момчеШерон Силвер ја опишува ситуацијата во самопослуга, кога слушнала како една мајка мирно и тивко го прашува нејзиниот син: „Дали си лошо момче?“ Детето се обидело да се оддалечи од мајка си, како да сака да го избегне осилото на нејзините зборови, но не можело. Тажно ја спуштило главата и рекло „Да“. Лицето на тоа момче ја раскажа целата приказна. Очигледно беше дека ова не е првпат мајка му да му ги кажува тие зборови. Можеше да се види како момчето ја апсорбира оваа порака и како таа станува дел од начинот на кој тој ќе се перцепира себеси, сега и во иднина – јас сум лоша, ужасна личност. Детето верува во пораките на родителитеПовеќето од нас се сеќаваат колку нè болело кога врсниците нè викале со погрдни имиња, а замислете колку е полошо кога родителите му го прават тоа на детето. Кога личноста за која детето верува дека е секогаш во право, неговата сакана мајка или татко, ќе му стават таква етикета, тоа само ја прифаќа и се дефинира според неа. Повредата е толку длабока што е потребно многу репрограмирање за да се промени нешто. „Зошто воопшто употребуваме груби зборови? Постојат многу подобри начини да се поттикне детето навистина да се промени“, вели Шерон Силвер и предлага три прашања за подобрување на однесувањето на децата: Кога вашето дете се однесува лошо, обидете се да го прашате дали тоа што го направило било љубезно? Дали било безбедно? Дали било пристојно? Овие три прашања можат да иницираат процес на промена и поука – без категоризирање или етикетирање. 6.622 Сподели FacebookTwitterGoogle+ReddItWhatsAppPinterestEmail...

Фото: Freepik Женски приказниСлајдер Како се менуваат жените кога ќе станат мајки? Откако ќе добиете дете, станувате сосема друга личност, вели науката Многу истражувања докажаа дека бременоста и мајчинството го менуваат мозокот на многу, фасцинантни начини. Мајка и Дете Мај 2, 2024 1.954 Сподели Многу жени признаваат дека за време на бременоста и во првите денови од мајчинството ја доведувале во прашање сопствената одлука за родителството и се прашувале дали сепак ќе бидат истата личност. Жените чија кариера е високо на листата на приоритети се запрашале и дали ќе можат да продолжат да градат кариера со дете, пишува mother.ly. Промена на животниот стилНевозможно е да се негира дека животот и приоритетите драстично се менуваат по породувањето. Но и вие се менувате. Различни прашања се јавуваат во различни фази од вашиот живот. Животот со новороденче е далеку поинаков од животот без дете, а животот со тинејџер е далеку поинаков од животот со новороденче. Иако вашата главна грижа пред да имате деца можеби беше како да постигнете завидна кариера, по породувањето можеби ќе почнете да се прашувате како да бидете успешни на две нивоа во исто време – како мајка и како вработена жена. Едноставно кажано, преку ноќ ќе станете сосема друга личност. Науката потврди дека жените се менуваат по бременостаScientific American пред неколку години објави дека речиси сите женски цицачи се подложени на „фундаментални промени“ за време на бременоста и по породувањето и дека хормоните на бременост и доење можат да го променат мозокот, зголемувајќи ја големината на невроните во некои региони и создавајќи структурни промени во други. Други истражувања покажаа дека комбинацијата на хормони за бременост и искуството од бременоста и раѓањето ја подобруваат нашата меморија и способностите за учење. Холандските истражувачи неодамна докажаа дека за време на бременоста феталните клетки влегуваат и се шират низ телото на мајката. Феноменот наречен „микрохимеризам“ се однесува на присуството на клетки „со различна генетска позадина“ во вашето тело. Истражувачите собрале примероци од 26 жени кои биле бремени со синови и утврдиле присуство на хромозомот Y кај сите нив. Ова е цврст доказ дека не сте истата личност откако ќе станете мајка. Промена на приоритетитеИнтересно е што сите мајки во истражувањето одговориле потврдно на прашањето дали чувствуваат дека се промениле откако станале мајки. Сепак, сите сметаат дека кога си бремена, имаш време да размислуваш и да се грижиш за губење на идентитетот, но кога детето е тука, нема време да се грижиш за животот, бидејќи животот со дете е вреден – повреден од стравот од губење на идентитетот. 1.954 Сподели FacebookTwitterGoogle+ReddItWhatsAppPinterestEmail...

Фото: Freepik СлајдерСовети Детските психолози бараат од родителите и бабите и дедовците да престанат да ги практикуваат овие навики Овие правила на кои укажуваат психолозите не се нови, но вреди да се потсетиме како не треба Мајка и Дете Мај 2, 2024 15.224 Сподели Рoдителите често даваат сѐ од себе кога станува збор за родителството, а родителството, за жал, не доаѓа со упатства за употреба. Без разлика дали се работи за родители или баби и дедовци, сигурно е дека ги сакаат своите деца со целото срце, но и најдобрите понекогаш грешат. Затоа, на секого му треба повремено потсетување за тоа како однесувањето и навиките можат да влијаат на децата, за да можат соодветно да се приспособат доколку е потребно. Значи, ако сакаат да ги подобрат своите способности како родители, баби и дедовци, детските психолози бараат од нив да престанат со одредени навики. Ова се некои од нив. Користење на времето пред екраните за смирување„Важно е децата да се вклучат во различни активности засновани на игра кои промовираат раст во различни области, вклучувајќи визуелно-моторни, физички вежби и социјализација. Меѓутоа, кога бабите и дедовците добронамерно ги ставаат внуците пред екранот за да бидат добри и да имаат занимација и едните и другите пропуштаат важно време за меѓусебно поврзување“, вели детскиот психолог д-р Розеан Капана-Хоџ за Parade. Претпоставување дека чувствата не се голема работаДетскиот психолог д-р Керолин Данда вели: „Престанете да претпоставувате дека чувствата на децата не се голема работа, обидувајќи се да ги отфрлите или пребрзо да ги поправите. Наместо тоа, прво потврдете ги чувствата и сослушајте ги децата. Дури и ако родителите мислат дека нивните деца претерано реагираат на ситуацијата, запомнете дека тие ги немаат истите вештини за саморегулација, перспектива или мудрост како вие“. Таа предупредува дека отфрлањето на нивните чувства може да направи да се чувствуваат неценети, да ја уништи нивната самодоверба и да ја спречи нивната способност за ефективно изразување. Викање и прекумерна критика„Минатите генерации можеби се воспитувани со фокус на негативното однесување и со тенденција да викаат за да го привлечат вниманието на децата. Сепак, редовното викање може да создаде страв и вознемиреност, што доведува до проблеми со управувањето со стресот, самодовербата и комуникацијата“, предупредува Капана-Хоџ. Користење на вината за мотивацијаЧувството на вина никогаш нема да резултира со подобро однесување, велат психолозите. Д-р. Капана-Хоџ вели: „Обидот да се контролира однесувањето преку вина може да доведе до чувство на безвредност и нездрава желба да се задоволат другите. „Гледај колку напорно работам за тебе“ или „Помогни ѝ на баба или ќе се налутам“ нема да помогнат децата се развиваат во самоуверени возрасни луѓе кои знаат како да поставуваат граници“. Недостаток на конзистентни правила и граници„Мислам дека повеќе од која било друга поплака што ја слушам од родителите е дека бабите и дедовците не ги следат правилата за дисциплина“, забележува д-р Капана-Хоџ. Ввели дека недоследните правила може да создадат конфузија и несигурност кај децата, што може да доведе до влошување на однесувањето. „Најдоброто учење се случува кога децата имаат јасни, доследни граници што прават да се чувствуваат сакано и безбедно, а истовремено ги учат на одговорност и самоконтрола“, заклучува психологот. 15.224 Сподели FacebookTwitterGoogle+ReddItWhatsAppPinterestEmail...

Фото: Freepik НовостиСлајдер Верноста и лојалноста се одлука. За неверство не е потребен физички контакт Влегувањето во врска е како влегување во продавница. Влегувате по своја слободна волја. Знаете каде влегувате и знаете кој е концептот. Значи, вие сте муштерија, влегувате, купувате, а тоа значи дека плаќате и излегувате. Ако земете нешто и не платите, сте прекршиле туѓ концепт. Ако како некој што не платил изјавите дека тој што бара да платите ви ја нарушува слободата, тоа значи дека не ги разбирате границите. Мајка и Дете Апр 30, 2024 168 Сподели Верноста е доблест која во денешно време е целосно запоставена. Малку се зборува за верноста. Сите знаеме да препознаеме физичко предавство. Сите знаеме што е физичко насилство, но она што е внатре и што не се гледа ретко се споменува. Емотивното битие, иако невидливо, е исто толку важно како и физичкото. Како што го миеме лицето, треба да го измиеме и своето битие. Емоционална хигиена. Тоа е всушност едно поле составено од граници кои се како мрежа. Како географска карта. Како протокот на крв. Како координатен систем. Кога ги знаеме и почитуваме нашите граници, тогаш ќе ги почитуваме и границите на другиот. Луѓето често не можат да направат разлика помеѓу обичното флертување и предавството. Секогаш се поставува прашањето за слободата. Ако на слободата гледаме како на одлука, работите стануваат многу појасни. Влегувањето во врска е како влегување во продавница. Влегувате по своја слободна волја. Знаете каде влегувате и знаете кој е концептот. Значи, вие сте муштерија, влегувате, купувате, а тоа значи дека плаќате и излегувате. Ако земете нешто и не платите, сте прекршиле туѓ концепт. Ако како некој што не платил изјавите дека тој што бара да платите ви ја нарушува слободата, тоа значи дека не ги разбирате границите. Не. Никој не ви ја нарушил слободата. Вие сте ја нарушиле туѓата слобода затоа што знаевте каде влегувате и кои се правилата. Постојат и правила на игра. Ако играте шах, не можете да ги користите правилата што се користат во „не лути се човеку“. Некој ќе рече: „Но, врските не се игра“. Тие не се игра со цел некој да биде поразен, но она што е исто со врските и игрите е дека и двете имаат правила, т.е. граници и дека ги правите и двете и ги започнувате со вашата слободна одлука и вашата волја. Кога веќе сте во врска, прашањето е дали ја гледате врската како тим со иста цел или луѓето со кои сте во врска ги гледате како ривали кои треба да ги поразите. Ако зборуваме за емотивни и блиски врски, тогаш ќе се согласиме дека тоа е секогаш тимска игра. Значи целта е иста. Целта е љубов и мир. Во секое битие е желбата за мир. Секој човек сака мир и спокојство и безбедност. Кога ќе влезете во емотивна врска со некого, јасно е дека крајната цел на тоа патување е мирот. Без разлика дали овој мир го постигнуваме преку бурен емотивен живот или станува збор за мирно пристаниште – секако се тежнее кон задоволување и сатисфакција а тоа повторно води кон мир. Ако на врската гледаме како на чамец што треба да го однесеме некаде со веслање, тогаш некако ќе се обидеме да весламе за тој да стигне до својата дестинација. Предавството, измамата и неверството е исто како да се избуши чамецот или да се стави вода во него. Замислете двајца луѓе веслаат, а потоа еден го напушта веслањето и почнува да става вода во чамецот или да го дупчи. Токму тоа е предавство. Луѓето ги сведуваат предавството и измамата само на физички чин и контакт. Сепак, тоа е само манифестација и тоа онаа крајна манифестација на предавство. Ако добро го познавате вашето внатрешно битие и ако вашиот партнер добро го познава неговото и вашето внатрешно битие и граници, тогаш многу е јасно дека уживањето во долги разговори со други луѓе и размислувањето за други луѓе и фантазирањето за другите луѓе е еден вид предавство. Тоа е само првиот чекор. Верноста и лојалноста се квалитети кои се сведуваат на одлука. Наша одлука е дали сакаме да бидеме лојални. Зошто? Затоа што го знаеме нашето битие, нашите потреби и нашите граници. Знаеме да ги цениме нашите потреби. Ако знаеме да го цениме своето, тогаш знаеме и што ценат другите. Ако стапиме во врска со некого, многу ни е јасно дека тој ги споделува со нас своите грижи и стравови и планови и желби исто како и неговите успеси и спомени. Тоа е како кога ќе донесете огромна кутија полна со сѐ и сешто и ќе ја дадете некому да ја држи. Верност и лојалност е кога знаеш да ја држиш таа кутија, а не да ја тресеш или кршиш или да ја даваш на други додека ти си играш со туѓи кутии. Сами одлучуваме дали се согласуваме да ги задржиме и да ги дадеме кутиите. Ако веќе сме зеле нечија кутија, зошто би ја скршиле? Разменувањето пораки и е-пошта со други и уживањето со другите е емотивно мамење. Флертувањето е емоционално мамење. Ако вашите пријатели и вашите партнери флертуваат и мислат дека тоа е добро – вие сте двојно во опасност освен што сте двојно изневерени. Кога велиме предавство, не мислиме на тоа драматично предавство кога светот се распаѓа, туку границите се нарушени и некаде вашиот внатрешен мир е нарушен. За неверство не е потребен физички контакт. Зошто сето тоа е штетно освен што е предавство? Бидејќи енергијата се троши. Енергија која се троши на погрешни работи. Луѓето често се залажуваат и велат: „Јас сум слободна личност и му давам слобода на партнерот и не ми влијае ако тој флертува или ме изневерува“. Тоа не е слобода. Тоа е ниска самодоверба. Тоа е исто како да велиме дека немаме проблем со тоа што тројца други луѓе ја користат нашата четка за заби (не само за заби, туку и за миење прозорци). Жените често погрешно се учат дека мажите се ловци и затоа мора да изневеруваат. Ова не е вистина. Верноста е капацитет и одлука. Луѓето знаат дали имаат капацитет да бидат лојални. Луѓето кои го немаат овој потенцијал и капацитет не се луѓе кои можат да одржуваат трајни врски. Зад тоа обично стои нарцизам или ниска самодоверба. Исто така, лојалноста е некако одлука која се однесува на односот кон животот и очекувањата од себе и од животот. Луѓето изневеруваат од различни причини, но тоа е друга тема. Ова е за самиот корен на верноста. За тоа што тргнува од самата идеја. Не треба да дозволиме луѓето да не изневеруваат и да не мамат. Тоа е непочитување. Тоа е тажно. Не е ниту забавно, ниту весело, ниту интересно, ниту корисно. Тоа не е здраво. За крај ќе напишам дека меѓу животните има и многу видови кои се верни. Лебеди, црни мршојадци, волци, пингвини, дабари и многу други видови се животни кои имаат еден партнер долги години. Значи, кај овие животни лојалноста не е само прашање на одлука. Што е тогаш? Текстот е од ТУКА. неверствопарпредавство 168 Сподели FacebookTwitterGoogle+ReddItWhatsAppPinterestEmail...

Фото: Freepik НовостиСлајдер Зошто децата од исто семејство се толку различни? Дали едно непослушно, хиперактивно двегодишно дете би било посмирено со потрпелива мајка? И, дали екстровертните родители воспитуваат исти такви деца? Има сѐ повеќе докази дека карактерот и однесувањето на родителите, колку и да се добри, имаат мало влијание врз формирањето на личноста на детето. Невробиолозите објаснуваат зошто е тоа така… Мајка и Дете Апр 30, 2024 1.099 Сподели Дали некогаш сте размислувале во каква личност ќе порасне вашето дете и кој е одлучувачки фактор во неговиот развој? Дали однесувањето на мајката може да ја обликува личноста на детето или барем да влијае на тоа? Според научните сознанија, вие веќе сте го направиле најголемиот дел од тоа „обликување“ – со едноставно пренесување на вашите гени. Половина од нашите карактерни црти ги наследуваме од родителите. Тоа значи дека гените (природата), околината во која живееме и начинот на кој сме воспитани влијаат на нашиот карактер колку и она што го наследуваме. Ова сознание ќе биде големо и веројатно непријатно изненадување за повеќето родители кои веруваат дека нивното влијание е одлучувачко во формирањето на детето. Откако Фројд утврди дека детството е клучниот период за разбирање на сите појави во човечката раса, психологијата бара одговори за сите форми на однесување во најраните искуства. Според оваа теорија, лошиот однос со родителите е причина за формирање на интровертна и огорчена личност, додека растењето во големо семејство (со многу деца) е причина за изразената натпреварувачка природа на личноста и потребата за доминација. Сепак, ниту ова не е сосема точно. Размислете повторно Кога станува збор за личноста, се чини дека сите други средини имаат посилно влијание врз детето од онаа што ја создаваат родителите во домот. Оваа теорија стана дел од психолошката наука од 1987 година, кога британскиот психолог Роберт Пломин објави научна статија насловена „Зошто децата од исто семејство се толку различни?“ Анализирајќи ги студиите за близнаци и посвоени деца, Пломин сугерираше дека нормалната средина во која растат родените браќа и сестри – што го вклучува стилот на родителство, како и расположението и приоритетите на целото семејство – не ја обликува личноста и не влијае на психолошкиот развој. Терминот „нормално“ значи отсуство на физичка и ментална злоупотреба или занемарување на потребите на децата. Исто така, нормална средина е онаа во која родителите не се однесуваат премногу заштитнички, ниту пак премногу бараат од своите деца. Најјасен доказ за заклучокот на Пломин е истражувањето на посвоени двегодишни деца одгледани со други деца со кои не се биолошки поврзани. Под претпоставка дека начинот на воспитување на детето има силно влијание врз дефинитивното формирање на личноста, би било логично да се очекува дека децата израснати во исто семејство се послични по карактер отколку случајните минувачи на улица. Тоа, сепак, не е така. Според Пломин, средината која влијае на формирањето на личноста не е внатре во семејството, туку надвор од него. Со такви пријатели… Американските истражувачи отидоа чекор подалеку во поддршката на оваа теорија тврдејќи дека децата се главно под влијание на нивните врсници. Други психолози веруваат дека формирањето на личноста е под влијание на начинот на кој другите луѓе нè перцепираат. Карактеристиките како изгледот и интелигенцијата влијаат на тоа како другите луѓе не гледаат, така што нивната реакција кон нас станува длабоко вградена во нашата личност. Секако, сето ова не значи дека влијанието на родителите и семејството е помалку важен фактор во развојот на детето. Задачата на родителите е да го олеснат влегувањето на детето во светот, како и да го водат, поддржуваат, поттикнуваат и покажуваат што е добро, а што лошо во тој свет. На крајот на краиштата, сфаќањето дека како родители не сме апсолутно одговорни за тоа какви ќе бидат нашите деца, носи некакво олеснување. Нè ослободува од одредена доза на вина и вознемиреност и ни помага да бидеме поопуштени и подобри родители, свесни дека секоја ситница што ја правиме или не ја правиме нема да има значителни последици врз развојот на детето. Нема повеќе судири помеѓу природата и воспитувањето Ако сите карактеристики на човековото однесување се наследни, тогаш веќе не важи старата полемика за спротивставените влијанија на природата и воспитувањето. Модерната наука покажува дека двата фактори работат заедно. Интелигенцијата е една од особините што се наследува во најголема мера (60 до 80%). Гените пренесуваат некои особини на кои никогаш не би помислиле. На пример, капацитетот за емпатија е наследен до одреден степен, како и тенденцијата за собирање и чување на работи. Врската помеѓу влијанието на природата и воспитувањето (влијанието на околината) сѐ уште е предмет на научно истражување. Од моментот на зачнувањето, нашата ДНК постојано се реинтерпретира. Индивидуалните гени се вклучуваат и исклучуваат како реакција на светот што не опкружува и на животот што го водиме. И тоа е сѐ што можеме – да реагираме. Текстот е од ТУКА. 1.099 Сподели FacebookTwitterGoogle+ReddItWhatsAppPinterestEmail...

Фото: Pexels СлајдерСовети Три работи кои најмногу ја одложуваат и спречуваат деменцијата: Бесплатни се! Ова не се единствените фактори на ризик за деменција поврзани со начинот на живот, но нивното контролирање може значително да го намали ризикот од развој на болеста. Мајка и Дете Апр 30, 2024 2.302 Сподели Деменцијата е исклучително честа појава. Оваа состојба не може целосно да се спречи. Возраста, генетиката и надворешните влијанија можат да играат улога во развојот на деменција. Сепак, можеме да влијаеме на некои фактори на ризик поврзани со начинот на живот. Фактор на ризик: недоволно вежбањеЗнаеме дека најмалку 150 минути вежбање неделно има далекусежни ефекти врз здравјето, покрај одржувањето на телесната тежина. Но, главната придобивка од физичката активност е намалување на ризикот од деменција. „Дебелината, високиот крвен притисок и дијабетесот се поврзани со до 50 проценти од случаите на деменција“, вели д-р Алваро Пасквал-Леоне, професор по неврологија на здравствената школа на Харвард. „Значи, има смисла дека контролирањето на факторите на ризик, како што е (седечки) начинот на живот што придонесува за развој на овие состојби, може значително да ги намали стапките на деменција“. Покрај тоа што помага во контролата на дебелината, хипертензијата и дијабетесот, Пасквал-Леоне тврди дека физичката активност може да го стимулира формирањето на нови клетки во мозокот. „Тоа ја подобрува ефикасноста на механизмите за пластичност на мозокот, кои се клучни за стекнување нови вештини и формирање на сеќавања“, вели тој. Стремете се кон комбинација од аеробни вежби како одење или возење велосипед, вежби за сила со тегови или еластични ленти и вежби за ум-тело како јога или таи чи, кои можат да го смират умот. Постепено зголемувајте го вашето вежбање на најмалку 30 минути дневно, пет дена во неделата. Фактор на ризик: Недоволна социјална интеракцијаОсаменоста е многу поврзана со депресија, злоупотреба на алкохол и проблеми со спиењето. Се покажало дека осаменоста и лошиот социјален ангажман се фактори на ризик за деменција, потврдува за HuffPost д-р Смита Пател, лекар и невролог. Покрај заштитата на мозокот, Пател истакнала дека зголемената социјална интеракција исто така може да го продолжи животот. „Вкупната стапка на преживување се зголемува за 50 проценти ако имате силни социјални односи. Повеќе од 80 проценти од стогодишниците секојдневно комуницираат со пријател или член на семејството“. Интеракциите со семејството, пријателите и соседите нè прават она што сме“, објаснила Пасквал-Леоне. „Тие моменти не само што не прават среќни, туку и ја подобруваат функцијата на мозокот и општото здравје. Истражувањата покажуваат дека чувството на осаменост може да биде подеднакво штетно за здравјето како и попознатите фактори на ризик како секојдневното пушење или сериозни здравствени состојби како што е дијабетесот“. Ако сте загрижени дека не добивате доволно социјална интеракција, Пасквал-Леоне вели дека има некои чекори што можете да ги преземете веднаш. „Започнете со идентификување на пет блиски пријатели и поврзување со секоја од нив најмалку еднаш неделно“, вели таа. „Ова може да значи да им се јавите на телефон или да се сретнете на кафе. Потоа запрашајте се дали се чувствувате осамено. Ако одговорот е да, разговарајте со вашето семејство и најблиските пријатели за тоа што можете да направите заедно. Можете исто така да размислите да се приклучите на клуб, курс или група на луѓе кои ги делат вашите интереси“. Фактор на ризик: Недоволен сон„Недостатокот на сон, особено спиењето помалку од пет до шест часа навечер, е поврзано со зголемен ризик од развој на деменција подоцна во животот“, вели неврологот Пател. За жал, несоницата станува сѐ почеста како што старееме. Ако не можете да спиете повеќе од пет часа навечер, Пасквал-Леоне предлага неколку чекори што можете да ги преземете. „Подобар режим на спиење се постигнува со ограничување на алкохолот, избегнување големи оброци и пијалаци два часа пред спиење, одржување на удобно ладење, избегнување изложување на мобилни телефони, лаптопи и телевизор два часа пред спиење и користење на апликација или уред што произведува смирувачки бел шум“. вежбањедеменцијастарост 2.302 Сподели FacebookTwitterGoogle+ReddItWhatsAppPinterestEmail...

Фото: Pexels СлајдерТинејџер Психолог открива како да разговарате со тинејџер Наместо едноставно насочување на однесувањето или поставување рутински прашања, смислените разговори би требало да се фокусираат на интересите на тинејџерот Мајка и Дете Апр 30, 2024 1.219 Сподели Психологот Дороти Чин потсетува за порталот Psychology Today на трогателната сцена од филмот The Joy Luck Club во која ќерката ѝ соопштува на мајката дека станала независна. Овој момент ја сумира неповрзаноста што често се чувствува меѓу родителите и адолесцентите затоа што адолесцентите потврдуваат независност, оставајќи ги родителите да се прашуваат кога нивното дете пораснало. Како да се помирите со независноста на сопственото дете?Иако адолесценцијата често се прикажува како турбулентна фаза со многу предизвици, одржувањето силна врска родител-тинејџер не само што е изводливо, туку и поедноставно отколку што многумина претпоставуваат. Потпирајќи се на нејзината стручност како психолог и искуството како родител на тинејџери, Чин нуди сознанија. Ја нагласува потребата на родителите да ја редефинираат комуникацијата за време на адолесценцијата. Наместо едноставно насочување на однесувањето или поставување рутински прашања, значајните разговори треба да се фокусираат на интересите на тинејџерот.Чин ги признава културолошките варијации во динамиката родител-дете, особено во колективистичките култури во кои разговорот со децата на еднаква основа може да изгледа неконвенционално. Нагласува дека адолесценцијата е клучен период на индивидуален раст, повикувајќи ги родителите да прифатат поинаква динамика за доброто на своето дете и семејството. Дозволете им на тинејџерите простор самостојно да управуваат со своите емоцииПонатаму, Чин ги советува родителите да се воздржат од доминација во разговорите, овозможувајќи им на тинејџерите простор сами да управуваат со своите емоции и искуства. Иако е природно родителите да се чувствуваат горди или загрижени, усогласувањето на емоционалниот тон со нивниот тинејџер е клучно за поддршка на нивниот развој. Поттикнувајќи ги родителите да ги споделат сопствените животни приказни и искуства, Чин нагласува дека адолесцентите сѐ повеќе се интересираат за минатото на нивните родители. Зборувањето за сопствената историја и искуства може да му помогне на вашиот тинејџер да постигне сопствена независност. Додека тинејџерите преговараат за нивниот пат до независност, за нив е корисно да видат дека и нивните родители живеат живописни, независни животи. Чин додава: Она што родителите треба да го разберат е дека тинејџерите се обидуваат да станат независни од нив. Да, ќе ви го растргнат срцето кога ќе си заминат од дома, но ако ги држите премногу цврсто, толку е поголема нивната потреба да побегнат од вас. Исто така, живеењето ангажиран живот им моделира можности за нивната иднина.На крајот на краиштата, ја нагласува важноста од адаптирање на комуникацијата, почитување на автономијата на адолесцентите, споделување лични искуства и моделирање на независно живеење со цел да се одржи силна врска со тинејџерите во оваа трансформативна фаза. комуникацијародителитинејџери 1.219 Сподели FacebookTwitterGoogle+ReddItWhatsAppPinterestEmail...

Фото: Pexels НовостиСлајдер Бирате бебешка количка или автомобил? Кога опремата за деца ќе стане прашање на престиж… Кога децата се мали најмногу се грижиме дали добиваат доволно млеко и дали дишат додека спијат. Дали очекувавте дека само за една бебешка количка ќе треба да издвоите една цела плата или повеќе затоа што во спротивно ќе се соочите со осудата на другите родители? Мајка и Дете Апр 29, 2024 101 Сподели Кога се роди син ми, во далечната 1993 година, земавме креветче, количка и оградичка од братучед ми, а подоцна добивме и „кенгур“ за носење, како и онаа количка која најдолго ја користевме, чадор-количка, од сестра ми. Се разбира, зборувам за користени работи во кои израснало најмалку едно бебе. И тогаш имаше луѓе кои даваа куп пари за нови работи за своите деца. Сеедно, тогаш дефинитивно немаше толку различни модели како денес. Овие што ги има сега, речиси сите се како малечки скапи болиди, не знае човек дали се толку во функција на удобноста на бебето или пак за покажување. Како да се натпреваруваат која ќе има полуксузна и побрендирана опрема. Дури и кога ги шетаат во нив своите мали наследници, се облекуваат во тон со опремата за бебето, да не биде дека се распар. Како и да е, колку што гледам, цените за колички денес се движат од нешто помалку од 500 евра па до 1.000. Којзнае, веројатно има и поскапи. Но не можат сите да си ги дозволат. Иако е прашање дали, дури и кога би можеле, има потреба да се вложуваат толку пари во една количка кое бебето ќе ја користи отприлика една година. Впрочем, во тоа време кога син ми беше бебе никогаш не почувствував осуда поради тоа што сум зела веќе користена количка. Мислам и дека повеќето го правевме истото, а и немаше голема разлика помеѓу количките. Не постоеја вакви болиди како денес, или пак онакви елегантни тркалезни колички во кои кога ќе ѕирнеш очекуваш да видиш бебе со круна. Ама тоа е, времињата се менуваат и се чини дека станува сѐ потешко за оние на кои овие работи им се важни. Оние кои имаат многу постојано се натпреваруваат со другите кои имаат многу, а оние кои немаат, се жалат себеси и своите деца затоа што немаат. Нормалните луѓе, верувам дека не се занимаваат со вакви нешта како што е тоа брендот на бебешката количка, на облеката и слично. На пример, неодамна се појави едно видео на Тик-Ток во кое мајка од Њујорк се пожали дека поради обичната количка за нејзиното бебе за време на семејниот излет во зоолошката градина, чувствувала осуда од страна на другите родители кои, сите до еден, туркале пред себе луксузни колички. Кога децата беа мали ние најмногу се грижевме за тоа дали добиваат доволно млеко и дали дишат додека спијат. Се грижевме и ако не спиеја ноќе со часови па трчавме по лекари за да ни кажат во што е проблемот. Се грижевме да бидат суви и среќни бевме затоа што се појавија пелени за еднократна употреба. Денес повторно им се враќа модата на оние платнените, ама тоа е веќе прашање на висока свест за заштита на природата. Искрено, кога би имала сега бебе, после искуството и со едните и со другите, не верувам дека би им се вратила на платнените. Мислам, некои работи, колку и да се грижите за природата, се навистина толку добри! Но, денес има една работа за која повеќето од нас не очекуваат дека ќе се грижат кога ќе станат родители, а тоа е осудата на другите родители поради бебешката опрема. Токму за тоа зборува оваа мајка во видеото подолу. @brookesobasic I didn’t realize my stroller would enable classist side eyes 🤨 #mamatok #stroller #graco #vista #uppa #nuna #wonderfold #richmom #poormom #parenting #babygear ♬ original sound – Brooke „За време на семејниот излет во зоолошката градина, чувствував како другите ме осудуваат затоа што туркав количка која не беше меѓу поскапите. Секоја количка беше луксузна, освен мојата обична”, изјавила оваа жена по име Брук. Нејзиното искуство очигледно не е единственото, бидејќи многумина во коментарите изразиле дека доживеале слично чувство на срам. Танај Хауард пишува за списанието Parents дека не осудува никого за изборот на опрема за нивното дете. „Знам колку пари имам и се грижам за својот џеб. Никогаш не би се задолжила за да се вклопам со мајките во паркот или само за да бидам дел од бандата која има луксузна опрема за бебиња”, објаснува таа наведувајќи дека живее во Њујорк, каде киријата е превисока. „Не можев да замислам да платам сума која е месечна кирија за еднособен стан за да купам количка. Моите деца и онака не ја користеа многу. Но, на многу семејства им треба количка, а тоа колку е скапа или ексклузивна треба да биде последното нешто што ви е на ум. На долгата листа на работи за кои другите луѓе ќе ни судат во текот на родителството, цената на туѓите бебешки работи не треба да има никакво влијание врз вас. Кога сакате да купите каква било опрема за бебиња, ги советувам родителите да бараат безбедност, едноставна употреба и издржливост“, вели Хауард. 101 Сподели FacebookTwitterGoogle+ReddItWhatsAppPinterestEmail...

Фото: Freepik НовостиСлајдер Кога децата се мали најмногу се грижиме дали добиваат доволно млеко и дали дишат додека спијат. Дали очекувавте дека само за една бебешка количка ќе треба да издвоите една цела плата или повеќе, затоа што во спротивно ќе се соочите со осудата на другите родители? Мајка и Дете Апр 29, 2024 1 Сподели Бирате бебешка количка или автомобил? Кога опремата за деца ќе стане прашање на престиж… Кога се роди син ми, во далечната 1993 година, земавме креветче, количка и оградичка од братучед ми, а подоцна добивме и „кенгур“ за носење, како и онаа количка која најдолго ја користевме, чадор-количка, од сестра ми. Се разбира, зборувам за користени работи во кои израснало најмалку едно бебе. И тогаш имаше луѓе кои даваа куп пари за нови работи за своите деца. Сеедно, тогаш дефинитивно немаше толку различни модели како денес. Овие што ги има сега, речиси сите се како малечки скапи болиди, не знае човек дали се толку во функција на удобноста на бебето или пак за покажување. Како да се натпреваруваат која ќе има полуксузна и побрендирана опрема. Дури и кога ги шетаат во нив своите мали наследници, се облекуваат во тон со опремата за бебето, да не биде дека се распар. Како и да е, колку што гледам, цените за колички денес се движат од нешто помалку од 500 евра па до 1.000. Којзнае, веројатно има и поскапи. Но не можат сите да си ги дозволат. Иако е прашање дали, дури и кога би можеле, има потреба да се вложуваат толку пари во една количка кое бебето ќе ја користи отприлика една година. Впрочем, во тоа време кога син ми беше бебе никогаш не почувствував осуда поради тоа што сум зела веќе користена количка. Мислам и дека повеќето го правевме истото, а и немаше голема разлика помеѓу количките. Не постоеја вакви болиди како денес, или пак онакви елегантни тркалезни колички во кои кога ќе ѕирнеш очекуваш да видиш бебе со круна. Ама тоа е, времињата се менуваат и се чини дека станува сѐ потешко за оние на кои овие работи им се важни. Оние кои имаат многу постојано се натпреваруваат со другите кои имаат многу, а оние кои немаат, се жалат себеси и своите деца затоа што немаат. Нормалните луѓе, верувам дека не се занимаваат со вакви нешта како што е тоа брендот на бебешката количка, на облеката и слично. На пример, неодамна се појави едно видео на Тик-Ток во кое мајка од Њујорк се пожали дека поради обичната количка за нејзиното бебе за време на семејниот излет во зоолошката градина, чувствувала осуда од страна на другите родители кои, сите до еден, туркале пред себе луксузни колички. Кога децата беа мали ние најмногу се грижевме за тоа дали добиваат доволно млеко и дали дишат додека спијат. Се грижевме и ако не спиеја ноќе со часови па трчавме по лекари за да ни кажат во што е проблемот. Се грижевме да бидат суви и среќни бевме затоа што се појавија пелени за еднократна употреба. Денес повторно им се враќа модата на оние платнените, ама тоа е веќе прашање на висока свест за заштита на природата. Искрено, кога би имала сега бебе, после искуството и со едните и со другите, не верувам дека би им се вратила на платнените. Мислам, некои работи, колку и да се грижите за природата, се навистина толку добри! Но, денес има една работа за која повеќето од нас не очекуваат дека ќе се грижат кога ќе станат родители, а тоа е осудата на другите родители поради бебешката опрема. Токму за тоа зборува оваа мајка во видеото подолу. @brookesobasic I didn’t realize my stroller would enable classist side eyes 🤨 #mamatok #stroller #graco #vista #uppa #nuna #wonderfold #richmom #poormom #parenting #babygear ♬ original sound – Brooke „За време на семејниот излет во зоолошката градина, чувствував како другите ме осудуваат затоа што туркав количка која не беше меѓу поскапите. Секоја количка беше луксузна, освен мојата обична”, изјавила оваа жена по име Брук. Нејзиното искуство очигледно не е единственото, бидејќи многумина во коментарите изразиле дека доживеале слично чувство на срам. Танај Хауард пишува за списанието Parents дека не осудува никого за изборот на опрема за нивното дете. „Знам колку пари имам и се грижам за својот џеб. Никогаш не би се задолжила за да се вклопам со мајките во паркот или само за да бидам дел од бандата која има луксузна опрема за бебиња”, објаснува таа наведувајќи дека живее во Њујорк, каде киријата е превисока. „Не можев да замислам да платам сума која е месечна кирија за еднособен стан за да купам количка. Моите деца и онака не ја користеа многу. Но, на многу семејства им треба количка, а тоа колку е скапа или ексклузивна треба да биде последното нешто што ви е на ум. На долгата листа на работи за кои другите луѓе ќе ни судат во текот на родителството, цената на туѓите бебешки работи не треба да има никакво влијание врз вас. Кога сакате да купите каква било опрема за бебиња, ги советувам родителите да бараат безбедност, едноставна употреба и издржливост“, вели Хауард. 1 Сподели FacebookTwitterGoogle+ReddItWhatsAppPinterestEmail...

Скриншот: Тик-Ток НовостиСлајдер Кога децата се плашат од нешто, верувајте им и проверете! Дете се плашело од чудовиште, во ѕидот нашле огромна кошница со пчели Упорноста на едно мало дете довело до неверојатно откритие во семејна куќа стара сто години. Во ѕидот имало илјадници пчели, кога удриле по него, потекол мед Мајка и Дете Апр 29, 2024 1.655 Сподели Детето на Ешли Мејсис Клас почнало да се жали дека во собата има чудовиште. Мајката го поврзала ова со типични детски стравови. „Го гледавме цртаниот филм „Чудовишта“, а мојата најстара ќерка малку доцнеше со говорот, па го поврзав со тоа. Со сопругот ѝ кажавме дека нема чудовишта, се пошегувавме и ја уверувавме дека нема никој во плакарот“, изјавила Ешли за People. Детето почнало да има ноќни кошмари, а Ешли и нејзиниот сопруг по неколку недели забележале неколку пчели на нивното поткровје. Тие повикале компанија за контрола на штетници. „Ни рекоа дека пчелите се медоносни и дека ќе мора да контактираме со пчелар“, се сеќава мајката. Еден пчелар пристигнал со термална камера за да ја процени ситуацијата, но никој не можел да предвиди што ќе открие. Удрил со чекан во ѕидот во детската соба, а потоа сите останале шокирани. Пчеларот ја пронашол најголемата кошница што ја видел дотогаш „Се чинеше како поток од пчели, а од ѕидот што го удри течеше мед“, вели таа.Пчеларот ја затворил вратата од собата и ја известил Ешли дека ќе мора да отвори голем дел од ѕидот за да ја разгледа ситуацијата одблизу. „Тој го отвори ѕидот и рече дека тоа е најголемата кошница што ја видел во неговата кариера. Имаше 50.000 пчели кои ја преполнија собата на мојата ќерка“, продолжува Ешли. @classashley What nighthmares are made of #bees #toddlersoftiktok #toddlers ♬ Oh No – Kreepa Првиот ден пчеларот успеал да отстрани 20.000 пчели и парче саќе тешко 50 килограми, а следниот ден отстранил уште 20.000 пчели. Постојано доаѓаат нови пчели, па пчеларот се враќа и очекува да отстрани уште 20.000. Штетата надминува 18 илјади евра„Ѝ кажавме на ќерката дека беше во право и дека го најдовме „чудовиштето“. Ја запознавме со пчеларот кого го нарече ловец на чудовишта“, вели мајката. @classashley Replying to @cantthinkofaUsername How did they get in?/Why we didn’t notice them #savethebees #bees #charlotte #honeycomb ♬ original sound – Ashley Штетата во куќата надминува 18 илјади евра. Покрај околу 50 илјади пчели, пчеларот ја нашол и матицата. Тој успеал да ги пресели преживеаните пчели во живеалиште за пчели. 1.655 Сподели FacebookTwitterGoogle+ReddItWhatsAppPinterestEmail...

Фото: Pexels ДецаСлајдер Ова се знаци по кои можеме да препознаеме дислексија кај децата „Раното препознавање на знаците на дислексија може значително да влијае на образованието на детето. Ако состојбата се препознае на време, децата на крајот ќе постигнат способност да читаат на ниво на другите врсници”, вели Бенџамин Пауерс од Фондацијата за дислексија. Мајка и Дете Апр 29, 2024 1.284 Сподели Најчеста заблуда за дислексијата е дека луѓето само ги менуваат буквите додека читаат. Иако ова е делумно точно, оваа заблуда често води до тоа дислексијата погрешно да се замени со други потешкотии во учењето или да остане незабележана. За децата со дислексија, раната интервенција е исклучително важна. „Раното препознавање на знаците на дислексија може значително да влијае на образованието на детето. Ако состојбата се препознае на време, децата на крајот ќе постигнат способност да читаат на ниво на другите врсници”, вели Бенџамин Пауерс од Фондацијата за дислексија. Дислексијата е нарушување на учењето кое погодува приближно едно од пет деца. Во раното детство, знаците на дислексија вклучуваат грешки во изразувањето, како што е на пример „печето Меро“ наместо „мечето Перо“. Детето може да се мачи со именување познати предмети, може да има потешкотии со римување и со низи и може да има проблем да ги следи насоките со повеќе чекори. Во пониските одделенија, децата со дислексија може да имаат проблем да ги запомнат имињата на буквите и нивните звуци. Тие се збунети од буквите кои изгледаат или звучат слично, имаат проблем со читањето познати зборови, менуваат зборови кога читаат на глас, имаат потешкотии во правописот и им е тешко да одвојат поединечни звуци во зборовите или не можат да комбинираат букви во збор. Во повисоките одделенија може да дојде до забуна или прескокнување на пократки зборови, има потешкотии во стекнувањето нови зборови. Детето може да има проблеми со препознавањето на вообичаените зборови, да се мачи да објасни што се случило во приказната. Карактеристиките на дислексијата вклучуваат слаб правопис и избегнување на читање секогаш кога е можно, или фрустрација и вознемиреност во текот на читањето. Едукаторите и психолозите се обучени да препознаваат дислексија. Родителите, исто така, треба тесно да соработуваат со наставниците, педијатрите и, доколку е потребно, со други медицински професионалци, вклучително и невропсихолози и логопеди, доколку се сомневаат дека нивното дете има дислексија. дислексијазнаци на дислексијачитање 1.284 Сподели FacebookTwitterGoogle+ReddItWhatsAppPinterestEmail...

Фото: Pexels Животни приказниСлајдер Млад си, ќе имаш други деца! Чудни утехи за татковците што не можат да си ги гледаат децата Нема отуѓување, децата само не сакаат кај вас затоа што не ве гледаат, сѐ е нормално. Тука нема отуѓување, оставете ги тие празни приказни. Млад сте, ќе имате уште жени, уште деца… Ова е дел од збирката приказни на Ана Рајковиќ, психолог и психотерапевтка која работи со деца и родители – жртви на отуѓување како форма на семејно насилство. Мајка и Дете Апр 26, 2024 785 Сподели Гледав во него, преку таа зелена маса, ги знаете оние маси што стоеја во канцелариите на лекарите сто години, малку излупени по рабовите, широки и толку ужасно зелени, со неколку папки и кутија преполна со моливи.Неговиот раскопчан бел мантил беше во страшна спротивност со она што го зборуваше. Претпоставувам дека белиот мантил значи дека му помагате на некого, дека се обидувате да го направите подобар, а тој го направи токму спротивното. Со секој негов збор, ми се чинеше дека тонам, дека ми се врти во главата и дека се се губи во некоја магла. Страшно ми пречеше неговиот бел мантил, раскопчан и стуткан по реверите и ракавите, но постојано се потсетував дека тој е лекар, психијатар и дека ова е неговото работно место, некоја клиника, и дека сега е сосема случајно некој кој уништува животи наместо да ги спасува. Сега, сосема случајно, тој е судски експерт, а јас којзнае како се најдов карши него и мојот живот е во негови раце. И мојот и сите наши животи.Имаш три деца – ми рече. Да – одговорив. И не сте ги виделе од разводот? Колку време помина, две години? Да – реков повторно.Ех, знаете како, тоа се многу комплицирани работи. Сега да се натегате со поранешната сопруга е залудно. Децата се со мајката, таму не им е толку лошо, мајка си е мајка. Ги гледам тие проблеми постојано, верувајте ми, вие не сте единствените.Молчев. Длабоко верував дека ќе биде некој што ќе каже нешто друго. И потонав некаде длабоко во мене.Ќе ти кажам нешто – продолжи тој, ти си нормална, ментално здрава личност, тоа можеш веднаш да се види. И сте претрпеле неправда, тоа е сигурно, ви пишувале претходно во извештаите дека сте нестабилни и дистанцирани. Тоа е грешка, неправда кон тебе. Сега можам да ви ветам дека во овој извештај ќе ја поправиме таа неправда, сигурно ќе напишеме дека сте стабилни и нормални, какви што сте. Дефинитивно ќе го потврдиме тоа, не грижете се за тоа.Се уште молчев и зјапав во него, а тој ми возвраќаше по малку, гледајќи незаинтересирано кон мене, онака самоуверено мавтајќи со раката во која се наоѓаше неговото пенкало.Но, знаете, децата, тие веќе се навикнати да не ве гледаат и би било потресно сега да го менуваат тоа. Подобро е да се остане како што е. Ќе пораснат, еве го веќе најстариот – колку има? 14 години?Грлото ми се исуши. Кога зборував, тоа не беше мој глас, тоа беше некое напукнато полу-стенкање.Но, што е со оттуѓувањето? Би требало да го процените тоа, така пишува во судскиот налог. Со отуѓувањето?Ме погледна зачудено, а јас бев сигурен дека не го ни прочитал она што е напишано во судската наредба.Отуѓување – повтори тој. Мислите она, како кај Маркс, отуѓување од луѓе?Сега неговиот поглед како да заискри, како да се обидува да се сети за што се работи.Не, мислам на отуѓување од родителите.Аааааа, тоа. Да.И направи кратка пауза и продолжи. – Нема отуѓување, децата само не сакаат кај вас затоа што не ве гледаат, се е нормално. Тука нема отуѓување, оставете ги тие празни приказни.Туку… И се насмеа шеретски, речиси ми намигнуваше.Вие сте убав и млад човек, целиот живот е се уште пред вас. Треба да одите понатаму, ќе има уште жени и ќе има уште деца.Дали имате проблем да бидете со друга жена сега, и во сексуална смисла, да се пошегувам како маж со маж, рече тој и повторно намигна – знаете што мислам, да имате секс со друга жена?Не, немам таков проблем – одговорив потполно изненаден од пресвртот на ситуацијата.Е тоа би било проблем да го имавте! Вака е се во ред, можете да продолжите по својот пат. А ова, ова треба да биде затворено поглавје. Вашите деца ќе пораснат, ќе разберат и на крајот сe ќе биде во ред.Не ви треба ова натегање, тоа само ве труе во животот и не е добро ниту за децата.Затворете го тоа поглавје – повтори уште еднаш, како да открил решение.Излегов на улица и не знаев каде да тргнам. Ниту по која улица, ниту каде сам со себе. Од паричникот фотографиите на моите деца неподносливо ме печеа. Ана Рајковиќ, психолог и психотерапевт Текстот е од ТУКА. отуѓувањеразвод 785 Сподели FacebookTwitterGoogle+ReddItWhatsAppPinterestEmail...

Фото: Freepik СлајдерСовети Како бабите и дедовците ги саботираат родителите? Огромната љубов на бабите и дедовците кон своите внуци понекогаш води до „мали“ проблеми за родителите! Еве како бабите и дедовците често несвесно ги саботираат родителите … Мајка и Дете Апр 26, 2024 399 Сподели Нема подобра улога во животот од онаа на бабите и дедовците. За децата, бабите и дедовците се вистински благослов и обратно. Една неодамнешна студија покажала дека бабите и дедовците кои повеќе се грижат за своите внуци и поминуваат повеќе време со нив, живеат дури пет години подолго. Меѓутоа, понекогаш бабите и дедовците можат да им создадат малку проблеми на младите родители. Велат дека да се биде баба и дедо е вистински подарок затоа што можете да се опуштите со вашите внуци и никој нема вас да ве обвини за грешки во воспитувањето. Експертите пишуваат за начините на кои бабите и дедовците можат несвесно да ја „саботираат“ напорната работа на родителите и како треба да постапат родителите во тие моменти. Им даваат премногу слатки Бабите и дедовците едноставно уживаат во детството на вашето дете и повеќе не мора да ја извршуваат тешката улога на родител и да бидат строги. Затоа тие се многу благи кон своите внуци. Понекогаш може да се налутите или да се разбеснете кога ќе дознаете дека дедото му дал на внучето непосредно пред вечера крофна, само затоа што тоа посакало. Пред да полудите целосно, сетете се дека ним им е забавно да разгалуваат некого што го сакаат без да имаат никаква одговорност за тоа. Дедото сигурно не ја разбира сериозноста на проблемот и не гледа проблем да му даде на детето крофна пред вечера. Се прашувате што можете да направите како родител? Ако знаете дека бабите и дедовците не можат да одолеат без да му угодат на внучето, пред да го оставите детето кај нив, оставете им и работи што му се дозволени на детето. Друга опција е да им објасните дека детето со слатки ќе си го расипе апетитот и дека нема да може да вечера нормално и дека најверојатно ќе гладува во текот на ноќта. Им дозволуваат работи кои инаку не им се дозволени! Бабите и дедовците едноставно не можат да бидат строги со своите внуци и не го очекувајте тоа од нив. Немојте да се изненадите кога ќе ги видите како се смеат на белјите на внуците. Всушност, бабите и дедовците едноставно не сакаат да бидат строги. Но, ако вашето дете поминува многу време со нив, сигурно сте се запрашале што можете да направите, за вашите методи на воспитување да не паднат во вода? Едноставно е, ако бабите и дедовците не можат да го дисциплинираат детето и да ги почитуваат вашите правила, побарајте од нив да ги предупредат децата дека сите белји што ќе ги направат во текот на денот ќе им бидат пренесени на родителите, па децата ќе знаат дека последици заради лошото однесување сепак ќе има. Им кажуваат непријатни работи за вас За да го направат престојот на децата во нивниот дом што е можно позабавен, бабите и дедовците понекогаш им кажуваат на децата што правеле нивните деца кога биле помали. Приказните за вашето растење честопати можат да бидат засрамувачки, особено ако бабите и дедовците зборуваат за белјите што сте ги направиле, за кои не сакате некој друг да дознае, особено не вашите деца. Можеби се прашувате зошто имаат потреба да го прават ова? Едноставно кажано, бабите и дедовците или сметаат дека овие приказни се смешни или едноставно сакаат да се вратат во времето кога сте биле деца. Што и да е причината најверојатно не е злонамерна и не треба да ве загрижува! 399 Сподели FacebookTwitterGoogle+ReddItWhatsAppPinterestEmail...

Фото: Pexels СлајдерСовети Дали ги учите своите ќерки да не бидат оние „пакосни девојчиња“? Зошто да не се обидеме да ја излечиме културата на „пакосни девојчиња“, која колку и да се обидуваме да ги разубавиме работите и да ги завиткаме со панделка – стана реалност. Да, има девојчиња кои сакаат да ги повредат своите другарки. Тоа го прават многу свесно, намерно, уживајќи во резултатите од нивниот „напор“. А ги има сѐ повеќе и се сѐ погласни. Мајка и Дете Апр 26, 2024 96 Сподели Да, постојат девојчиња кои сакаат да ги повредат своите другарки. Тоа го прават свесно, намерно, уживајќи во резултатите од нивниот „напор“. Јас моите ќерки ги учам да не прават така. И тоа не онака патем, преку критикување и карање. Се сеќавам на денот кога влегов во дворот на моето ново училиште, како некој да ме удри во стомакот. Бев шесто одделение и штотуку се преселивме. На почеток одев во друго училиште и два месеца ги молев моите родители да ме префрлат затоа што девојчињата беа многу злобни. И сега, кога се навраќам на тој период, неверојатно е колку беа сурови. Почувствував олеснување кога моите родители се согласија. Но, набрзо сфатив дека не е важно во кое училиште одиш, злобните девојчиња се насекаде! Веднаш ме прифати една група на девојки. Ме поканија да седнам на нивната клупа. Не знаев дека ја избркале другата девојка за да седам до нив. Бев благодарна што имав пријатели. Но, и малку наивна. Можеби затоа што пораснав во куќа во која се подржувавме, па претпоставував дека така ќе биде и кога „ќе излезам во светот“. Но, еден ден кога пристигнав во училишниот двор и погледнав кон клупата каде што седев изминатата недела, таа беше зафатена. Двете девојки кои беа „лидери“ ме погледнаа, си шепнаа нешто и сите ми се смееја. Срцето ми се стегна. Отидов до клупата и прашав: „Има место за мене?“ Имав чувство дека срцето ќе ми скокне од градите. Не се сеќавам што рекоа, но разбрав бидејќи се свртив и барав друга клупа. Видов клупа каде што немаше никој и седнав. Сакав да плачам. Но, не се расплакав. На одморите седев сама. Сите ние сме имале вакви искуства кога другите девојки биле злобни кон нас. Еднаш, откако колегата му шепна нешто, еден наставник дојде кај мене со сочувствителен поглед на лицето и ме праша нешто на кое сега не можам да се сетам. Но, сметав дека не можам да му се обратам за поддршка и помош. Не можев на ниеден наставник. Знам дека со текот на времето се приклучив на друга група деца. Во следните две години колку што живеевме овде, имав и убави искуства. Всушност, стекнав и пријатели, а со некои од нив и денес сум во контакт. Но, тие две девојки продолжија да ме малтретираат и да бидат насилници. Да, сега можам да го наречам тоа врсничко насилство, бидејќи како возрасна разбирам што навистина се случувало. Тие беа вид на „пријатели“ кои ќе ве поканат кај себе за да си помислите: „О, добро! Повторно сме пријатели!“ И тогаш ќе сфатите дека сте поканети само за да зборуваат за вас или да ве понижат на некој начин. Кога некој ги повредува другите, тоа е затоа што и самиот е повреденПред некој ден, една моја пријателка ми кажа дека им мавнала на две мајки што разговарале, а тие ја гледале и ѝ се смееле. Тоа се случува во детството. А може да се случи и меѓу возрасни жени. Знам дека кога некој ги повредува другите, тоа е затоа што и самиот е повреден. И, исто така, знам од праксата на советувалиштето за родители, дека кога животот на нашите деца ќе го помрачат нашиот, всушност ние (свесно или несвесно) се сеќаваме на сопствените искуства – кога сме биле повредени, отфрлени или сме се чувствувале предадени. Сите тие стари искуства, иако излечени, се враќаат и не прават нежни и чувствителни. Што произлегло од моето искуство со „злобните девојки“? Кога ќе погледнам наназад и кога ќе видам каква личност станав, можам да кажам дека сум личност која ги вклучува другите. Станав некој што го гледа аутсајдерот и сака да го прифати и да го вклучи во групата. Станав некој кој е добар во тоа некој нов и несигурен да се чувствува како дел од тимот. Ја применив истата особина и способност за вклучување и на својот внатрешен свет на чувства и искуства. Станав личност која „вклучува“ и во своето семејство Како родители, мојот сопруг и јас се обидуваме да моделираме сочувство и емпатија кај нашите деца. Се трудиме да создадеме „постојан простор“ за нашите деца свесно да именуваат и да изразуваат сѐ што се случува во нив. Во добрите денови можам да кажам: „Ќе останам покрај тебе“. Јас ќе бидам со тебе во ова“. И, се разбира, има денови кога сум лошо, но успевам да протуркам. И потоа почнуваме повторно. Се враќаме заедно, па дури и го вградуваме тоа искуство во нашиот човечки и несовршен начин да бидеме семејство. И нашето семејство стана група на луѓе кои „вклучуваат“Се грижиме за заедницата и за создавање простор за луѓето – во нашиот дом, во нашите животи, во нашите срца – за возрасните и децата да се чувствуваат сакани, вклучени и прифатени такви какви што се. И… овие искуства сè уште ме прават чувствителна. И тоа е добро, дури и свето, затоа што се отворам за да ги видам раните кај другите и да бидам нежна со нив. Ме прави навистина нежна кога се моите ќерки во прашање. Тоа ме предизвикува, ме воздигнува и нуди можност да ја продлабочам мојата практика на внимателност и сочувство – да го отворам моето срце уште пошироко. Се надевам дека сите девојки еден ден ќе споделат приказни како: „Мајка ми ме слушаше додека ме галеше по косата, додека седеше со мене, а јас споделував што се случува и како се чувствувам“. Мајка ми не паничеше поради сопствените стравови и болки. Таа седеше со мене и ме прашуваше за моите идеи и што ми треба. Таа чекаше и слушаше слушајќи го она што е кажано и некажано, создавајќи безбеден простор за мене“. „Моите родители ќе застанат зад мене и ќе бидат тука за мене во ситуации во кои треба да се вклучат и возрасните. Тие не би дејствувале од страв или гнев“. „Научив да кажам: ТОА НЕ Е ВО РЕД!„Научив како да гледам јасно. Научив да не мислам дека нешто не е во ред со МЕНЕ. Научив да не си вртам грб на себе, туку да се грижам за себе“. „Научив со сочувство да именувам – за себе и за другите – што се случува. „Научив да зборувам. Научив да зборувам за себе, но и за другите наспроти неправдата – на игралиштето, во ходниците на средното училиште или на меѓународните мировни преговори“. Ова е она што јас им го моделирам на моите ќерки, ова е просторот што го создавам за нив. Не е совршено, но го правам најдоброто што можам. Затоа што вака ја лечиме културата на „злобните девојки“ – ги поддржуваме, вклучуваме, сакаме, ги зајакнуваме и почитуваме нашите девојки. И тоа го покажуваме со начинот на кој се однесуваме кон другите жени. Текстот е од ТУКА. 96 Сподели FacebookTwitterGoogle+ReddItWhatsAppPinterestEmail...

Фото: Pexels СлајдерСовети Пет знаци дека сте подобар родител отколку што мислите Вината е доминантната емоција што ја доживуваат многу родители. Иако велиме дека ако ги ставите децата на прво место тоа ве прави добар родител, тоа не значи да ги игнорирате вашите сопствени потреби. Мајка и Дете Апр 25, 2024 2.142 Сподели Повеќето родители го даваат максимумот кога станува збор за воспитувањето на нивните деца. Сепак, понекогаш може да се чувствуваме како ништо што правиме да не е доволно добро. Лесно е да се посомневаме дека можеби не ја работиме нашата работа најдобро што можеме, но семејната и брачната советничка Тина Феј открива пет знаци дека всушност сме подобри родители отколку што мислиме. Ги сакате своите деца без оглед на сѐ Целта на повеќето родители е да одгледаат успешни и среќни деца, но понекогаш можеме да ги закомплицираме работите во процесот. „Можеби се чувствувате виновни ако не можете да си дозволите приватни училишта, најнови мобилни телефони или безброј хобија и активности за кои се надевате дека ќе им го збогатат животот. Но, децениските истражувања откриваат дека најважниот фактор во доброто родителство е можеби и оној најскромниот: љубов“ – ”, вели Феј.Подготвени сте да ги ставите на прво место Ништо не нѐ учи на несебичност како родителството, вели советничката. Таа тврди дека ако сме подготвени да се откажеме од одредени работи за да ги ставиме своите деца на прво место, тоа докажува дека веројатно сме подобри родители отколку што мислиме. Не ги решавате сите нивни проблеми„Интересно е што ова може да биде една од работите што нè прават да се чувствуваме како да ги изневеруваме нашите деца, но тоа е токму спротивното. Кога нашите деца имаат проблем, ние често сакаме веднаш да најдеме решение за нивните грижи. Спротивно на она што може да го чувствувате понекогаш, навистина не е ваша работа да ги заштитите вашите деца од апсолутно сите потешкотии“, вели советничката. Тука сте за децата кога сте им потребни„Ако сте тука за вашите деца на крајот од денот, без оглед на сѐ, тогаш сте одличен родител – забележува таа. Меѓутоа, основната работа што го прави некого доверлив не е совршено однесување цело време. Доследноста е клучна. Истражување спроведено од експерти од Универзитетот во Волонгонг покажува дека на децата им е потребна доследност од нивните родители. Тоа се работи како стабилност и рутина во домот, но и доследна дисциплина и поставување граници“, додава таа. Сакате да одвоите време за себе и понекогаш сакате малку одмор од децата„Вината е доминантната емоција што ја доживуваат многу родители. Претходно споменавме дека ако ги ставите децата на прво место тоа ве прави добар родител, но тоа не значи да ги игнорирате вашите сопствени потреби. Важно е да одвоиме време за себе без разлика колку ги сакаме нашите деца. Тоа е всушност позитивен знак бидејќи се работи за проактивна грижа за вашето ментално здравје“, заклучува Феј. 2.142 Сподели FacebookTwitterGoogle+ReddItWhatsAppPinterestEmail...

Фото: Pexels НовостиСлајдер Дали и вие типкате наместо да се јавите? Во кој момент почнавме да се плашиме од контакт со другите? Некогаш, не толку одамна, со часови висевме на телефон за да му прераскажеме некому нешто. Денес стискаш порака, осумстотини емотикони и GIF-ови и работата е решена? Мајка и Дете Апр 25, 2024 183 Сподели Веќе некое време забележувам еден тренд кој дури и како шега се прошири на социјалните мрежи, а тоа е одбивноста кон телефонските повици. Денес е многу непопуларен феномен, некој да ви се јави на телефон покрај сите чуда од пораки, мејлови и чет. Сѐ може да се реши така, тоа е објаснувањето. Добро, некои од деловните работи, ако не и сите, најчесто и се решаваат преку пишани трагови, но што е со оние кои негуваат други односи, понекогаш дури и на далечина во истиот град? Зошто телефонските повици одеднаш станаа трагедија, а типкањето пораки со часови, не? Налудничаво типкање Некогаш, не така одамна, со часови висевме на телефон за некому нешто да му кажеме или конечно да го слушнеме, да му честитаме родендени, раѓања, бракови, нови работни места и селење. Денес стискаш порака, осумстотини емотикони и GIF-ови и работата е решена? Сакам да слушнам нечиј глас, се разбира не секогаш и не од сите луѓе што ги познавам, но сакам да ги слушам најблиските луѓе. Сакам да разговараме како сме на кафе без мобилен или како порано на клупа во парк. Тие неколку минути, половина час, час да си ги посветиме еден на друг, а не да праќаме пораки за додека другиот да одговори, да испратиме уште десет на други адреси, скроламе малку на Инстаграм, купуваме чевли, праќаме деловен мејл. а потоа се враќаме на тој ладен разговор со пораки, целосно нефокусирани на разговорот и личноста со која се допишуваме. Уште полошо е ако ситуацијата или темата на разговор е сериозна, а често истите тие пораки, и покрај емотиконите, се извор на недоразбирање. Пораките си дале душа за недоразбирања, погрешни реакции и толкувања затоа што не сме посветени или сме премногу, па се анализира она што речиси никогаш не би се случило со обичен повик и боја на гласот. Како и да е, модерното време и светот избираат бескрајно лудо типкање до недоглед, она seen е веќе прифатливо дури и кога тоа ти го сервира сопствениот родител затоа што, ете, работи и има други обврски или едноставно не чита пораки. Неколку луѓе со кои си праќам гласовни пораки ми даваат малку утеха во последно време бидејќи се пократки и повторно се слуша нечиј глас и сѐ станува појасно. Меѓутоа, кога ќе видам дека некој мој ми се јавува, ако можам да одговорам, одговарам и навистина уживам во таа близина, дури и ако муабетот е за тоа што има во некоја продавница на акција или што треба да се направи утре на лекар или во банка. Губење на контактитеПоследниве месеци поминував часови на телефон со некои од моите најблиски луѓе и тие часови беа и секогаш ќе бидат пред секоја порака. Кога, на пример, мојот 83-годишен дедо (кој праќа пораки и на WhatsApp) ми се јавува среде работа, одговарам од неколку причини. Ја прекинувам мојата работа и сѐ друго, затоа што не знам дали нешто се случило или тој само сака да ме слушне, од почит кон него и неговите години и едноставно затоа што, додека е тука со нас, сакам да го слушнам дури и ако сака да ми каже истата приказна што веќе сум ја слушнала. Верувам дека телефонските разговори денес се избегнуваат не поради губење време (бидејќи типкањето може да биде многу долго, а понекогаш се доволни две минути разговор) туку поради губење на контакт и со другите и со самите нас. Не сум експерт, не ни барав конкретни податоци за ваква теза, но прилично сум сигурна дека луѓето не се во контакт со себе и затоа бегаат. Сигурна сум дека се полниме со непотребни работи, материјални и дигитални, за да не работиме на она што е важно, а тоа сме ние самите и како се чувствуваме во општеството. Човекот е општествено суштество, дури и кога е најголемиот интроверт и ксенофоб, тој не може да опстане без другите. Да се ​​биде сам и без контакт со други, дури и со само еден човек покрај себе, не е здраво ниту психички ниту физички, а за тоа може да се најдат бројни студии, а отуѓувањето што се случи со корона вирусот само го потврди тоа. Повторно, по короната сè уште се оддалечуваме, иако за момент се приближивме по олеснувањето на мерките. Дури и да сме сосема сами, нема никој до нас, ни случајно, ни по избор, контактот што никогаш не смееме да го изгубиме е оној со нас самите, бидејќи токму тој контакт не принудува на контакт со другите и ни отвора пат до други можности. Секогаш сум за повик, а не за бесцелна и поврзана со недоразбирања преписка, дури и кога станува збор за работа. Вие одлучувате што преферирате, но бидете свесни дека понекогаш повик е токму тоа, телефонски повик кој може да ви го направи денот многу подобар. До следниот пат, повикајте некој ваш, разговарајте, слушнете се и себеси и другиот и уживајте во контактот. Текстот е од ТУКА. 183 Сподели FacebookTwitterGoogle+ReddItWhatsAppPinterestEmail...

Фото: Pexels ДецаСлајдер Дали мора да се покани на роденден цело одделение? Дали ги паметите своите родендени додека сте оделе во основно? Дали сте го канеле целото одделение на роденден или само најблиските другари? Мајка и Дете Апр 25, 2024 188 Сподели Родендените се исклучително важни за децата. И тоа, не оние што ни се важни нам. Првиот роденден кој родителите обично го организираат со задоволство, децата ниту го паметат ниту нешто разбираат. Исто така и следните неколку, до предучилишна возраст, кога тоа им станува навистина важно. И тогаш почнуваме да се прашуваме – дали навистина треба да го поканиме цело одделение на роденденската забава? Во поголемите градови класовите имаат 25 или повеќе ученици, а кога на таа бројка ќе се додадат браќата и сестрите, братучедите, другарите од маало, излегува дека се одржува роденденска забава за најмалку 30 деца. Дали е тоа навистина разумно? И дали е потребно? И навистина, дали вие ги паметите своите родендени додека сте оделе во основно? Дали сте го канеле целото одделение на роденден или само најблиските другари? Се сеќавам дека сите носевме во школо нешто за да почестиме, најчесто некои чоколадни бонбони, а родендените ги славевме дома и на нив, освен две-три деца од одделение, обично викавме и неколку од маало. Толку. За син ми веќе работите се сменија. Почна да оди на речиси сите родендени, па така и ние моравме да го викаме цело одделение. Со таа разлика што тогаш веќе беа во тренд игротеките па и прославите веќе не беа дома. Но точно е, јас имам само едно дете, па тоа не беше толкав проблем. Што е со оние родители кои имаат повеќе деца? Една мајка на Scarymommy.com го постави токму ова прашање и ги повика родителите да престанат со оваа практика. „Можеме ли да престанеме да го покануваме целото одделение на роденденски забави?! Пред да ме наречете бесчувствителна, дозволете ми да ве уверам дека разбирам зошто постои овој феномен“, започнала да го образложува својот став на оваа тема мајката Сем Дејвидсон, а потоа продолжила: „Додека децата се мали, важно е да се чувствуваат како дел од заедницата. дека не се изоставени. Ја разбирам важноста да се биде инклузивен и да се избегнуваат ситуации кои потенцијално би можеле да доведат до повреда на некои деца затоа што не биле вклучени“. Но, оваа мајка поставила и логично прашање – што е со родителите кои имаат три или повеќе деца? Дали треба да ги носат децата на сите тие роденденски забави и да прават исто толку големи забави за сите нивни деца? „За мене, тоа се околу 40 потенцијални роденденски забави – плус неколку за моето дете од предучилишна возраст и за моето дете-средношколец. Потенцијално 40 ознаки на календарот, 40 развозувања и превезувања, 40 можни барања да останам и да се дружам со родители што не ги познавам, 40 подароци за купување. Не можам да ги постигнам ниту сите училишни, спортски и домашни активности“, вели оваа мајка. Дали сето тоа воопшто има смисла? Дали детето треба да оди на повеќе од 20 родендени годишно? И дали на детето што слави роденден му се потребни пријатели со кои ретко или никогаш не игра? И во ред, ќе одите на родендените на кои можете, но што е кога ќе дојде роденденот на вашето дете? Можеби некој едноставно не може да си дозволи да покани повеќе од 20 деца на роденденска забава. И сосема е во ред да не поканите, но ако сите ги канат сите (или скоро сите) а вашето дете не, тогаш што? Практиката да се покани цела група на роденден е понова и сосема бесмислена. Дефинитивно треба да ги научиме децата на емпатија, а ако има некој во класот кој поради која било причина е избегнуван, повикајте го, заедно со децата со кои се дружи вашето дете. Но, невозможно е на кое било дете да му требаат 25 пријатели на неговиот роденден. Тоа се прослави кои губат смисла, ги исцрпуваат родителите, го оптоваруваат буџетот и поставуваат нереални стандарди. До десет навистина добри пријатели заедно со блиските роднини се повеќе од доволни за прослава во која детето ќе ужива. децапрославиродендени 188 Сподели FacebookTwitterGoogle+ReddItWhatsAppPinterestEmail...

Фото: Unsplash ДецаСлајдер Градинарство во училиштата во Холандија – Ние ги имаме училишните градини на Слоу фуд Учењето за природата и земјоделството преку практични активности е задолжителен дел од наставата во училиштата во Холандија. Кај нас, веќе 10 години се одвива проект на Слоу фуд, за создавање што повеќе училишни градини низ Македонија. Мајка и Дете Апр 25, 2024 112 Сподели Предноста на учењето преку пракса и вистинските, применливи примери се секако најдобриот начин децата да стекнат вистинско знаење. Со примена на стекнатото знаење и учење преку пракса, децата полесно ќе го совладаат материјалот, но и ќе научат како навистина да го користат сето она што ќе го научат. Градинарството во училиштата како повод за физичка активностУчењето за природата и земјоделството, односно за растенијата и целиот процес на растење има повеќекратни предности. Со тоа што времето го поминуваат во градината – децата се физички активни и редовно се на отворено и на чист воздух. Ова придонесува за подобро здравје на децата, физичка сила, но и го подобрува имунолошкиот систем и овозможува подобра концентрација. Зошто спонтаното скокање е добро за здравјето на децата Освен физичка активност, децата во Холандија на „часови по градинарство“ учат сè за растенијата – како се садат, каков е процесот на развој, како да се одржуваат растенијата, но и како да се берат и користат плодовите… На овој начин , децата го запознаваат целиот процес на одгледување растенија, но и дел од производството на храна. Учење за природата и човечките односиПреку негување и одгледување растенија, децата лесно ќе совладаат некои вештини кои ќе им бидат важни во другите сфери од животот. Градинарството придонесува за развој на одговорност кај децата, но и трпение и соработка кога тие работат заедно со иста цел – да произведат нешто здраво. На овој начин децата развиваат подлабоко разбирање за грижата за околината и природата, но и за меѓучовечките односи и емпатијата. Одгледувањето овошје и зеленчук придонесува за поздрави навики во исхранатаЕнтузијазмот за одгледување овошје и зеленчук што тие подоцна можат да ги јадат е тоа што може многу да придонесе за воспоставување на здрави навики во исхраната кај децата. Ова е секако еден од најважните аспекти на ваквата работа со децата – затоа што децата се поврзуваат со природата, со растенијата и на крајот со храната што ја јадат, а која самите тие, со свои раце, ја создале! Кога децата ќе знаат повеќе за овошјето и зеленчукот што го јадат, како се одгледуваат и подготвуваат, што содржат и како влијаат на нашето здравје – сигурно е дека ќе имаат поголема желба да се хранат на тој начин. Здравите навики во исхраната се нешто што се учи, нешто со кое никој не се раѓа – но секој има можност да го усвои, а еден од најдобрите начини е токму овој – преку интересни активности во колективот. Затоа и кај нас веќе десет години успешно опстојува и постепено се развива проектот за создавање што повеќе училишни градини низ Македонија, во организација на Слоу фуд. градинарстводецаучилишни градини 112 Сподели FacebookTwitterGoogle+ReddItWhatsAppPinterestEmail...

Фото: Pexels Женски приказниСлајдер Зошто 10-годишните девојчиња купуваат крем со ретинол? Се чини дека границата помеѓу детството и зрелоста се намалува, а потоа повторно некако нејасно се преклопува, бидејќи додека 10-годишните купуваат производи со ретинол, за тоа време возрасните жени се обидуваат да ги вратат годините назад и да бидат девојчиња. Мајка и Дете Апр 24, 2024 221 Сподели Не знам колку сте активни на Тик-Ток, но вашите девојчиња се. И има големи шанси да гледаат рецензии за производи за нега на лице кои воопшто не им се потребни, но ќе побрзаат до блиската аптека барајќи го новиот популарен производ затоа што некојаси таму инфлуенсерка им рекла дека е одличен за кожата. Сè почеста е глетката на групи девојчиња кои прегледуваат и пробуваат шминки во продавниците. Погодете која е мајката, а која е детето, врескаше насловот од неодамнешното вирално видео. Го гледате видеото и навистина немате поим која е мајка, а која ќерка. И во ред, некои раѓаат многу млади, на некои им помагаат гените, па не е нешто што е незамисливо. Но, она што е незамисливо во нашата генерација е дека девојчињата се шминкаат уште во пониските одделенија во основно. Првите меѓу нас почнаа да се шминкаат во средно, можеби некои ставија малку маскара и лошо моливче за очи за полуматура, но мислам дека не се купуваа серуми или креми за лице наменети за возрасни. Што да кажам, немавме Тик-Ток и Инстаграм, па не бевме под влијание на брендови или инфлуенсери. Нашите идоли не ни продаваа производи, само музика и лоши фризури. Но, минатиот Божиќ, девојчињата на нивните листи со посакувани подароци ставаа шминка – и тоа онаа на онаа од еден вирален бренд на Тик-Ток. Генерацијата Алфа – оние родени помеѓу 2010 и 2023 година – се првата генерација што порасна во дигиталниот свет. И брендовите знаеја како да ја искористат ранливоста на младите девојчиња за да профитираат, баш исто како и инфлуенсерите. Оти ​​зошто инаку 10-годишно девојче би барало крем со ретинол во продавница кој чини 55 евра? Благодарение на Тик-Ток, брендот Drunk Elephant стана најбараниот бренд меѓу девојчињата на возраст од осум и нагоре. Според Форбс, брендот остварил нето профит од 1.000 милиони долари во 2018 година, кога биле прогласени за „најбрзо растечка компанија во индустријата за нега на лице во историјата“. Веќе има хаштагови #sephorakids и #kidsatsephora, па погледнете што се крие под тоа. Ние го немаме тој бренд, но има и други кои исто така доста добро ги користат социјалните мрежи и инфлуенсерите за да им кажат на вашите деца дека не се доволно убави и млади и дека им требаат скапи производи. Никој нема поим колку години имаат децата денесДенес не можете да знаете колку години имаат девојчињата: 12 или 17. Тие се нашминкани како ниес кога излегувавме за викенд за време на студии, па некои од нас ниту тогаш. Денешните мајки на тинејџери велат дека денес сите се шминкале во седмо одделение. И дека ставаат гел на ноктите. Искрено, не можам ни да сфатам колку години имаат ниту повозрасните што си го менуваат личниот опис ставајќи разни ботокси и филери на лицата и усните, ги издаваат само рацете и во лето опуштената кожа на долната страна на надлактицата – тој дел наводно прв ја покажува возраста затоа што не може да се затегне и со најсилниот тренинг. Но, да се вратиме на девојчињата. Сѐ ни се случи пребрзо и не се снајдовмеПовеќето девојчиња отсекогаш сакале да се шминкаат. Како деца, повеќето ги имитираат мајките, им го крадат карминот и се шминкаат како кловнови. Учиме со имитација и сосема е нормално девојчињата да гледаат што прават постарите девојки. Но, денес ние постарите им ја туркаме шминката во рацете. Децата не се криви што сакаат побрзо да пораснат и да бидат поубави ако ги земеме да им ја средат косата на пет години (добро прочитавте, некои мајки тоа го бараат, фризерката ми кажа дека сѐ повеќе и повеќе го прават тоа.) Децата не се виновни што мислат дека треба да бидат поубави отколку што се затоа што нивните мајки ги фотошопирале кога биле бебиња (некои мајки – инфлуенсерки го прават и тоа!). Децата не се виновни ако побараат ботокс на 18 години. Имате и регионални инфлуенсерки кои јавно промовираат примена на бебешки ботокс на 25 години и порано со цел да се спречи создавањето на брчки. Затоа што стареењето денес е најлошата казна. Децата не се виновни што мислат дека не се доволно убави. Виновни се возрасните. Има такви брендови и инфлуенсери кои ги интересираат само парите и не им е гајле што им продаваат креми на вашите и на нашите деца, со или без ретинол. Имаме родители кои не го ограничуваат или контролираат пристапот на своите деца до социјалните мрежи, кои не разговараат со нив за она што го гледаат, кои сакаат да ги направат своите деца ѕвезди на социјалните мрежи… Сѐ ни се случи пребрзо и не се снајдовме. Ниту нашите деца не се справуваат. А тие се толку природно убави, без никакви креми. Штета е што сè помалку деца навистина мислат така за себе. Ви благодариме инфлуенсери. 221 Сподели FacebookTwitterGoogle+ReddItWhatsAppPinterestEmail...

Животни приказниСлајдер Исповед на тинејџер-коцкар: Инфлуенсерите ме навлекоа на обложување Еден од инфлуенсерите кој го спомнал речиси секој од зависниците е моментално најпознатиот српски инфлуенсер, кој речиси во секое видео ги покажува автомобилите, својот скап стан или покажува торби полни со пари, пишува хрватски „Јутарњи лист“. Мајка и Дете Апр 24, 2024 141 Сподели Законот за игри на среќа е целосно несоодветен за новите трендови и социјалните мрежи, вели психијатарот д-р Давор Бодор за хрватски „Јутарњи лист“. „Се започна со првите излегувања во клубовите. Тие работеа до околу еден часот по полноќ, па јас и моите пријатели потоа ќе решевме да се забавуваме на поинаков начин. Тогаш имав 13 години. Бевме придружувани од лице кое имаше 18 години и со негова помош влеговме. Ми го даде клучот од колата и откако му ја проверија личната карта, дојдов на ред. Му мавнав со клучот на обезбедувачот и сум ја заборавил во кола. Така влегов првиот, вториот, третиот и стотиот пат без никој ништо да ме праша. Таа вечер започна сѐ“, вака млад човек, лекуван зависник од коцка, ја опишува својата прва посета на казино. Според доц. д-р. Давор Бодор, специјалист психијатар, супспецијалист за алкохолизам и други зависности од Клиниката за психијатрија Свети Иван во Загреб, која е дел од единствената дневна болница за лекување на зависност од коцкање во Хрватска, речиси 20 отсто од вкупното население се коцка на месечно ниво, од 1,5 до 2 отсто од луѓето се зависници од коцкање, а бројките само растат. „Овие проценти можеби не изгледаат големи, но апсолутните бројки се поразителни бидејќи тоа значи дека околу 40.000 до 50.000 луѓе се зависници од коцкање. Уште полош е фактот што околу 10 до 13 проценти од нашите средношколци имаат сериозни психосоцијални проблеми поврзани со коцкањето. Адолесценцијата е многу чувствителна возраст во која младите имаат желба да се забавуваат и да ризикуваат. „Тие немаат перцепција колку навистина се опасни игрите на среќа и колкава штета можат да предизвикаат“, забележува докторот. Лицето од приказната на „Јутарњи лист“ е совршен пример кој го потврдува тврдењето на овој психијатар. Како што вели, неговата зависност се развила многу брзо, а всушност започнала со спортско обложување кога имал десет години, а продолжила преку обложување на коњски трки на машини за обложување во кафулињата и на крајот го одвела во болница.„Вториот пат кога влегов во казино добив 500 евра. Можеби сега некому му изгледа малку, но кога имаш 13 години, тоа е како да освоиш 500 илјади евра. Морав некако да ги скријам тие пари или да ги потрошам, но не го сторив ниту едното ниту другото, туку ги прокоцкав истиот ден. Од таа сума почна и моето коцкарско патување“, вели младиот човек. Коцкањето не влијае само на зависникотКако што истакнува д-р Бодор, коцкањето е зависност што го погодува не само зависникот, туку и неговата околина, најчесто се тоа пријателите, семејството или колегите на работа. Од последиците од коцкање страдаат уште околу шест лица во непосредна близина на зависникот. „Луѓето полека почнаа да забележуваат дека нешто не е во ред со мене. Постојано бев нервозен, раздразлив, работев по 12 часа на ден, а никогаш немав пари“, опишува младиот човек. Како што вели, имал финансиски проблеми поради коцкањето, но набрзо го зафатиле и социјалните проблеми. Полека се одвоил од сите луѓе во неговиот живот и останал сам со својата зависност. Тоа влијаело на сите аспекти од неговиот живот, а луѓето со кои бил во контакт мислеле дека тој е патолошки лажго, бидејќи на тој начин се обидувал да го реши својот проблем. „Првите долгови ги имав уште на 15 години, но повеќето ги решавав сам бидејќи работев на две работни места во угостителството. Ја хранев својата зависност создавајќи им проблеми на другите луѓе. Ги зголемував нивните грешки и неправилности за да ги оправдам своите и така долго функционирав“, вели тој и додава дека коцкањето отсекогаш било присутно во неговото семејство и не е табу тема. Како што вели, речиси и да нема пријатели, но свесен е дека за тоа е сам крив. Тој, исто така, имал слаб успех во училиште и верува дека неговата зависност е исто така тесно поврзана со ова.„Им продавав секакви приказни, ги лажев, ги вовлекував во матни работи за да добијам пари. Тие работни места беа обични измами дизајнирани од мојот мозок“, објаснува тој. Се менува начинот на коцкањеСпортски обложувалници, слот клубови и казина денеска се наоѓаат на речиси секој агол, но со доаѓањето на пандемијата и неможноста за обложување во живо се појави нова опасност. Станува збор за онлајн коцкањето кое станува е сѐ попопуларно. „Во минатото, обложувалниците и машините за обложување во кафулињата беа доминантна форма на иницијација за влез на децата и младите во светот на обложувањето. Денес е малку поинаку. Многу пациенти ни пријавуваат дека нивниот прв контакт со игрите на среќа, освен со автоматите, бил токму благодарение на инфлуенсерите кои своето коцкање го пренесувале во живо преку социјалните мрежи“, вели д-р Бодор и додава дека тоа е исклучително опасно бидејќи меѓу нивните следбеници има голем број на деца и малолетници. Според зависникот од приказната и тој на многу млада возраст се сретнал со оваа форма на коцкање, а со школските другари со нетрпение ги очекувал виртуелните преноси од коцкањето на неговите омилени инфлуенсери. „Приказната започнува некаде во шесто одделение во основно училиште, кога дознав за еден познат инфлуенсер кој ги емитува различните игри што ги играл, а ние како деца постојано го гледавме. Тој пренос во живо секогаш почнуваше околу 18 часот, а околу 20 часот тој пренос се претвораше во коцкање“, опишува тој.Наведува дека инфлуенсерот имал потпишан договор со сајт за коцкање кој тој им го промовирал на своите малолетни следбеници во преносите во живо. „Никогаш нема да заборавам како сите со нетрпение чекавме да дојде 20 часот за да видиме како се коцка. Искрено, дотогаш не ни знаев дека тоа постои, но откако ги видов сумите што се вртеа во тие онлајн обложувалници, ми стана интересно“, открива младиот човек. Како што вели, неговата зависност се развила подоцна, но освен што одел во казино, практикувал и онлајн казино. Немало посебна заштита на страниците на кои одел, а за регистрација била потребна лична карта на возрасен и кредитна картичка. „Прв пат се коцкав на интернет кога имав 15 или 16 години и отворив сметка на име на мајка ми. Ја украдов нејзината лична карта и банкарска картичка, се регистрирав, ја овластив сметката и редовно се коцкав секој ден“, опишал тој. Кога се коцкал, користел и промо кодови на инфлуенсери. Инфлуенсерите склучуваат договори со казинатаА како всушност функционира соработката на инфлуенсерите со обложувалниците и целиот онлајн свет на коцкањето открива уште еден млад човек, кој исто така се лекува во таа дневна болница во Загреб. Трендот во кој коцкањето се емитува во живо, како што посочува, најпрво почнал да се развива во Америка, но брзо станал популарен на Балканот бидејќи тука коцкањето веќе беше широко распространето. Инфлуенсерите соработувале со обложувалници кои имаат свои лиценци во Куракао, а соговорникот објаснува дека е тоа сива, но често и нелегална област. „Балканските инфлуенсери почнаа да се коцкаат и да пренесуваат во живо, но не се коцкаа со свои пари, туку склучуваа посебни договори со организаторите што ги промовираа, што секако е незаконски, а нивните плаќања најчесто доаѓаа во форма на криптовалути“. Како што објаснува тој, овие преноси најчесто привлекуваат млада публика, а коцкањето е главно наместено за да се привлечат што повеќе нови играчи. За популарноста на овој метод сведочи фактот што на Тик-Ток можете да гледате преноси во живо на коцкање или лотарија. „Тие добиваат зголемени добивки, односно добиваат поголеми суми отколку што би добиле ние кога би креирале сметка сега. Нивните проценти на добивки се зголемуваат и сè е всушност лажно“, открива тој. Еден од инфлуенсерите кои ги спомнува речиси секој зависник е моментално најпознатиот српски инфлуенсер, кој речиси во секое видео ги покажува автомобилите, својот скап стан или покажува торби полни со пари. Неодамна беше вмешан во скандал во кој се тврдеше дека прокоцкал сѐ, но тој ја демантираше приказната. Ваквите видеа, како што вели психијатарот, имаат силно влијание врз младите кои исто така сакаат да заработат на тој начин. View this post on Instagram A post shared by Bogdan Ilic (@bakaprase) „Овие инфлуенсери секогаш имаат некакви линкови или промо кодови со кои ја повикуваат публиката да си ги креира сметките и на тој начин добиваат бонуси. Вака повеќето млади луѓе влегуваат во светот на онлајн коцкањето, а речиси ништо од тоа не е регулирано поради лажни лиценци“, вели младиот соговорник. Тој забележува дека казината знаат како функционираат зависностите, па затоа првите онлајн облози се наместени за повеќето нови корисници. „Тие ја програмираат играта, односно ја поставуваат така што на почетокот се добива одредена сума која го привлекува корисникот да се врати. Kick е најпознатата американска платформа за онлајн коцкање која одлучила дека не се грижи за регулативите воопшто, а кај нас најчесто се пренесува преку Јутјуб“, заклучува соговорникот.Како што вели д-р Бодор, Закон за игри на среќа постои, но е целосно неадекватен за времето во кое живееме и не е доволно добро имплементиран во пракса и треба да се измени имајќи го предвид овој нов тренд и социјалните мрежи. . „Поради сето ова кај младите се развива позитивен став кон коцкањето и кај нас полека се нормализира коцкањето, што е многу лошо. Во светло на предложените измени на Законот за игрите на среќа кои во моментов се разгледуваат, нагласувам дека ова е многу важен проблем кој не смее да помине под радар“, вели докторот и посочува дека несреќниот аспект на новиот закон (се мисли на хрватскиот) се однесува на регулирањето на рекламирањето на коцкањето, што исто така е голем проблем. Искушенијата се на секој аголПрвиот соговорник на „Јутарњи лист“, благодарение на семејството решил да побара помош за својата зависност на Клиниката за психијатрија „Свети Иван“. Неговото лекување на почетокот било добро, но на крајот тој подлегнал. Посочува дека рекламите и тоа што речиси на секоја улица има казина многу му го отежнале закрепнувањето. „Кога почнав да се лекувам, не се коцкав скоро девет месеци, но таа апстиненција не беше успешна поради мојата несериозност. Моето последно одење во казино изгледаше такашто бев четири дена без сон бидејќи се обидував да извадам што е можно повеќе пари и да се спасам од долгови. По девет часа непрекинато коцкање, излегов од казиното, повратив, се вратив внатре и седнав на машината. Тогаш сфатив дека вака веќе не може, но ништо не направив, туку мајка ми ме откри“, вели младиот човек, додавајќи дека веќе седум месеци не се коцка и редовно ја посетува дневната болница. Сите апелираат државата да го заостри и измени законот со цел регулирање на онлајн коцкањето. Посочуваат дека построго треба да се применуваат постојните одредби, а докторот нагласува дека најважно во закрепнувањето е семејството и желбата на зависникот да оздрави. „Им велам на сите кои страдаат од оваа болест дека третманот на зависност од коцкање е безбеден и ефикасен и дава резултати. Дозволете да ви помогнеме и да бидеме со вас на патот кон закрепнувањето“, апелира д-р Бодор. Текстот е од ТУКА. 141 Сподели FacebookTwitterGoogle+ReddItWhatsAppPinterestEmail...

Фото: Pexels ИсхранаСлајдер Имаме рецепт и видео за поздрава верзија на смоки: Потребни ви се три состојки и десет минути Ние не сме ги пробале овие грицки, но не е тешко да се направат, а со оглед на состојките, нема зошто да не се вкусни. Следниот пат кога децата ќе ви побараат смоки, пробајте да ги направите Мајка и Дете Апр 24, 2024 147 Сподели Тренерката Марија Ковач објави рецепт за поздрава верзија на смоки. Идејата е идеална за оние кои сакаат да ослабат, а повремено сакаат да се почестат со некоја грицка, како и за родителите кои сакаат да им понудат на своите деца здрава ужина. Состојки:снег од две белкиедна лажичка путер од кикиритки40 грама кикиритки (идеално бланширани, несолени, но може и да се пропржат на суво и без сол) Приготвување:Соединете ги состојките и посолете по желба. Формирајте смокви. Печете ги 30 минути во рерна загреана на 160°C. За популарноста на рецептот говори и фактот што за еден ден има 113.000 прегледи на Инстаграм и 192.000 на Фејсбук. View this post on Instagram A post shared by Ivan i Marija Kovač (@ivan.i.marija.kovac) 147 Сподели FacebookTwitterGoogle+ReddItWhatsAppPinterestEmail...

Фото: Freepik СлајдерСовети Ова се 6 работи кои не треба да бидат одговорност на детето, бидејќи не е добро предвреме да се порасне Родителите понекогаш поставуваат преголеми очекувања пред своите деца, односно бараат од нив да бидат повозрасни отколку што се – не сфаќајќи дека им прават лошо, па дури и зло на децата. Мајка и Дете Апр 23, 2024 2.841 Сподели Кога едно семејство ќе се најде во тешка ситуација, кога нешто е многу потешко и полошо отколку што треба да биде, често се забележува дека децата растат, или созреваат порано отколку што треба. Животот понекогаш не тера да пораснеме прерано. Децата треба да бидат – деца. И тоа е сѐ. Меѓутоа, освен што понекогаш самиот живот не тера да пораснеме, понекогаш таа улога ја играат и родителите – свесно или несвесно. И ова може да има долгорочни последици врз животот на таа личност подоцна. Британскиот експерт за ментално здравје Аби Раулинсон неодамна сподели некои знаци дека ова можеби ви се случило – но и како тоа може да влијае на вашите деца ако им го правите тоа. Патем, ова на англиски се нарекува „parentification“, а кај нас може да се означи како „прерано пораснато дете“. Експертите го користат овој термин за да го опишат воспитувањето во кое немало доволно граници меѓу детето и старателот. Ова често вклучува дете кое презема одговорности за своите браќа и сестри или дури и за своите родители, кои се, од очигледни причини, целосно несоодветни задачи за дете. Во една неодамнешна објава на Инстаграм, Раулинсон го опиша феноменот како „менување на улогите“, каде што децата „наместо да добиваат грижа и поддршка, тие самите ја обезбедуваат“ со преземање домашни работи, на пример, или дури и нудејќи емоционална поддршка на нивните родители. Ова пак води до проблеми со менталното здравје во зрелоста – од анксиозност и зависности до нарушувања во исхраната и перфекционизам. Но, и покрај огромното влијание, Раулинсон вели дека овој феномен често останува незабележан.Психотерапевтката сподели 6 работи за кои детето никогаш не треба да биде одговорно. Да се ​​биде посредник во семејните кавги Ако децата мора да бидат сведоци на постојани расправии меѓу нивните родители, тоа може да биде штетно само по себе – норвешка студија покажала дека таквите деца имаат 46% поголема веројатност да искусат симптоми на посттрауматски стрес. Кога родителите ги користат децата како посредници, овие ефекти се зголемуваат. Да даваат совети за проблемите на родителите Се подразбира дека децата не се опремени за да помогнат во решавањето на проблемите на родителите. Така, кога тие се ставени во позиција да го прават тоа, тоа предизвикува непотребен стрес и го одвлекува вниманието од нивниот сопствен ментален развој во процесот. Давање емоционална поддршка на тажен, лут или депресивен родител Ова е нешто што детето сè уште не знае како да го направи ниту за себе, а камоли за возрасни луѓе. Кога децата се ставени во оваа позиција, тие се научени да ги игнорираат сопствените емоционални потреби и проблеми за да направат простор за својот родител. Ова може да доведе до доживотна неспособност да ги препознаат сопствените емоции, што го нарушува не само нивниот сопствен развој, туку и нивните односи – особено затоа што ги прави особено зависни. Да се ​​биде чувар на родителските тајни Ова може да биде навистина страшно за детето – и често го остава без решение или без некого кому би се обратиле за сопствените проблеми. Децата кои прерано растат често се гледаат како „напредни“ или „зрели за нивната возраст“, ​​бидејќи уште од мали нозе им биле наметнати проблеми. Задоволување на потребата на родителите за љубов или дружење Се подразбира дека ова не е детска работа – треба да биде обратно. Многу такви деца на крајот даваат премногу и како резултат на тоа имаат лоши граници во врската, потиснувајќи ги сопствените потреби за да ги задоволат и смират своите партнери или пријатели. Криење на чувствата за да го заштитат родителот Ако некогаш сте биле во неволја да ги изразите вашите сопствени потреби или емоции кога вашиот родител ги изразувал своите, веројатно го носите овој проблем во себе. Потребата да ги проголтаме чувствата нè става во режим на борба или бегство, што е лошо за вашиот мозок и тело, бидејќи го преплавува вашето тело со стресни хемикалии кои, со текот на времето, може да резултираат со сè, од проблеми со менталното здравје како сложен ПТСН до проблеми со функционирањето на органите и мускулно-скелетни проблеми. 2.841 Сподели FacebookTwitterGoogle+ReddItWhatsAppPinterestEmail...

Фото: Freepik СлајдерСовети Ова се 6 работи кои не треба да бидат одговорност на детето, бидејќи – прераното растење не е добро Родителите понекогаш поставуваат преголеми очекувања пред своите деца, односно бараат од нив да бидат повозрасни отколку што се – не сфаќајќи дека им прават лошо, па дури и зло на децата. Мајка и Дете Апр 23, 2024 0 Сподели Кога едно семејство ќе се најде во тешка ситуација, кога нешто е многу потешко и полошо отколку што треба да биде, често се забележува дека децата растат, или созреваат порано отколку што треба. Животот понекогаш не тера да пораснеме прерано. Децата треба да бидат – деца. И тоа е сѐ. Меѓутоа, освен што понекогаш самиот живот не тера да пораснеме, понекогаш таа улога ја играат и родителите – свесно или несвесно. И ова може да има долгорочни последици врз животот на таа личност подоцна. Британскиот експерт за ментално здравје Аби Раулинсон неодамна сподели некои знаци дека ова можеби ви се случило – но и како тоа може да влијае на вашите деца ако им го правите тоа. Патем, ова на англиски се нарекува „parentification“, а кај нас може да се означи како „прерано пораснато дете“. Експертите го користат овој термин за да го опишат воспитувањето во кое немало доволно граници меѓу детето и старателот. Ова често вклучува дете кое презема одговорности за своите браќа и сестри или дури и за своите родители, кои се, од очигледни причини, целосно несоодветни задачи за дете. Во една неодамнешна објава на Инстаграм, Раулинсон го опиша феноменот како „менување на улогите“, каде што децата „наместо да добиваат грижа и поддршка, тие самите ја обезбедуваат“ со преземање домашни работи, на пример, или дури и нудејќи емоционална поддршка на нивните родители. Ова пак води до проблеми со менталното здравје во зрелоста – од анксиозност и зависности до нарушувања во исхраната и перфекционизам. Но, и покрај огромното влијание, Раулинсон вели дека овој феномен често останува незабележан.Психотерапевтката сподели 6 работи за кои детето никогаш не треба да биде одговорно. Да се ​​биде посредник во семејните кавги Ако децата мора да бидат сведоци на постојани расправии меѓу нивните родители, тоа може да биде штетно само по себе – норвешка студија покажала дека таквите деца имаат 46% поголема веројатност да искусат симптоми на посттрауматски стрес. Кога родителите ги користат децата како посредници, овие ефекти се зголемуваат. Да даваат совети за проблемите на родителите Се подразбира дека децата не се опремени за да помогнат во решавањето на проблемите на родителите. Така, кога тие се ставени во позиција да го прават тоа, тоа предизвикува непотребен стрес и го одвлекува вниманието од нивниот сопствен ментален развој во процесот. Давање емоционална поддршка на тажен, лут или депресивен родител Ова е нешто што детето сè уште не знае како да го направи ниту за себе, а камоли за возрасни луѓе. Кога децата се ставени во оваа позиција, тие се научени да ги игнорираат сопствените емоционални потреби и проблеми за да направат простор за својот родител. Ова може да доведе до доживотна неспособност да ги препознаат сопствените емоции, што го нарушува не само нивниот сопствен развој, туку и нивните односи – особено затоа што ги прави особено зависни. Да се ​​биде чувар на родителските тајни Ова може да биде навистина страшно за детето – и често го остава без решение или без некого кому би се обратиле за сопствените проблеми. Децата кои прерано растат често се гледаат како „напредни“ или „зрели за нивната возраст“, ​​бидејќи уште од мали нозе им биле наметнати проблеми. Задоволување на потребата на родителите за љубов или дружење Се подразбира дека ова не е детска работа – треба да биде обратно. Многу такви деца на крајот даваат премногу и како резултат на тоа имаат лоши граници во врската, потиснувајќи ги сопствените потреби за да ги задоволат и смират своите партнери или пријатели. Криење на чувствата за да го заштитат родителот Ако некогаш сте биле во неволја да ги изразите вашите сопствени потреби или емоции кога вашиот родител ги изразувал своите, веројатно го носите овој проблем во себе. Потребата да ги проголтаме чувствата нè става во режим на борба или бегство, што е лошо за вашиот мозок и тело, бидејќи го преплавува вашето тело со стресни хемикалии кои, со текот на времето, може да резултираат со сè, од проблеми со менталното здравје како сложен ПТСН до проблеми со функционирањето на органите и мускулно-скелетни проблеми. 0 Сподели FacebookTwitterGoogle+ReddItWhatsAppPinterestEmail...

Фото: Freepik НовостиСлајдер Деца на инфлуенсери: Како детството стана најскапата содржина Денес родителите на социјалните мрежи споделуваат многу повеќе од успесите и неуспесите на нивните деца… Многу често на социјалните мрежи може да се најдат многу интимни детали од семејниот живот и детството на многу деца… Мајка и Дете Апр 23, 2024 60 Сподели Комерцијализацијата на децата на Интернет стана вообичаена појава, од Америка до Русија. Правните регулативи ширум светот заостануваат зад овој социјален феномен, па многу родители ја преминуваат границата со разоткривање на своите деца на социјалните мрежи. „Комерцијализацијата е меч со две острици, затоа што додека јавноста официјално ги осудува родителите – инфлуенсери, публиката е всушност гладна за таква содржина“, вели за српскиот портал „Време“, Катарина Јонев, едукатор за безбедност на децата на интернет. Денес е вообичаено младите да ги документираат своите успеси и неуспеси на Интернет, оставајќи дигитална трага што ги следи од платформа до платформа низ годините. Но, родителите на некои деца споделуваат повеќе од пофалби за медал освоен на училишен турнир или фотографии од одење на училиште. Наместо тоа, на Интернет се пренесуваат интимните детали од нивните животи. Родителите како продуценти на нивното лично „Труман шоу“ ги бележат сите човечки слабости, од првите изливи на емоциите на нивните деца, до тоа како ги дисциплинираат. Таа содржина се споделува, а понекогаш и се монетизира без нивна согласност. Некои деца на инфлуенсери кои се снимани од раѓање не го познаваат животот без камера, а понекогаш обезбедуваат приходи за целото семејство. Пример се седумгодишните идентични близначки кои се заслужни за успехот на нивните родители на YouTube, чиј канал „Kyler and Med“ има околу три милиони претплатници. Рекламирањето на семеен канал на YouTube чини помеѓу 25.000 и 50.000 долари. Близначките Тејтум и Окли веќе рекламираа автомобилски седишта на Инстаграм на двегодишна возраст. Кајлер Фишер, таткото на близначките, тогаш изјави дека спонзорирана објава на профилот на девојчињата чини помеѓу 10.000 и 20.000 долари. Родителите често ја преминуваат границатаЕдукаторката за безбедност на децата на Интернет, Катарина Јонев, вели дека комерцијализацијата на децата на Интернет е забележлива во последните години. Во нашиот регион, вели, почесто е надоместокот да биде во производ или услугата што децата ја рекламираат. Фото: Freepik „Често се случува, поради потребата од што повеќе споделувања и лајкови, да не се води сметка ниту за безбедноста и приватноста, ниту за угледот и достоинството на детето. „Одредени фотографии би морале да останат само во мобилниот телефон, а некои ни таму, туку само можеби во семејниот албум“, вели Јонев. Меѓутоа, од короната, се случи удар на онлајн присуството, а родителите често ја преминуваат границата. „Споделуваат слики од деца со растечени носеви, на нокшир, во када. Имаше и серија предизвици на Тик-Ток каде родителите ги заплашуваа, па дури и ги повредуваа своите деца. Духот во огледалото, експлозијата на машината за перење, зомби…И тој застрашувачки тренд каде мајките ги кршат јајцата од главите на децата“, се присетува Јонев. Таа додава дека манијата за погледи и лајкови лачи допамин и дека поради тоа понекогаш родителите се спремни да одат толку далеку. Изложеноста и комерцијализацијата на децата – меч со две острициЗа разлика од Америка или Русија, инфлуенсерите во нашата област се помалку екстремни во разоткривањето на нивните деца. „Таков вид на комерцијализација е меч со две острици. Јавноста го осудува ваквото однесување, а потоа масовно ја одобрува ваквата содржина на социјалните мрежи. Бројот на коментари, лајкови, споделувања е огромен, така што веќе не станува збор само за тоа дека некој човек го користи своето дете, туку имаме и публика која е гладна за ваква содржина“, објаснува Јонев. Таа вели дека навистина треба да внимаваме како се однесуваме со фотографиите на нашите деца кои никој ништо не ги прашал. „И потоа ќе им кажеме да внимаваат што прават на Интернет. А јас не внимавам што ти правам тебе“, додава таа. Јонев посочува и дека во сè важна улога имаат и медиумите. „Често се пишува за малолетни инфлуенсери кои заработуваат милиони евра годишно, што потоа многу лесно ги наведува родителите да се обидат на тој начин да заработат пари. Останува прашањето дали оваа добивка треба да остане кај детето кога ќе порасне или дали (ако воопшто) се користи за детето на дневна основа. Мислам дека тоа треба да биде регулирано со законски норми во секоја држава“, вели Јонев. Какви последици ги очекуваат децата на инфлуенсерите во зрелоста?Драгана Станковиќ, психолог и психотерапевт и уредничка на порталот „Психологија онлајн“, за „Време“ вели дека истражувањата покажуваат дека просечниот родител на интернет објавува речиси 1.500 фотографии од своето дете до петтиот роденден на детето. „Некои од најзначајните проблеми кои произлегуваат од нерегулираната употреба на социјалните медиуми во детството и адолесценцијата се депресија, проблеми со исхраната, психолошки проблеми, нарушувања на спиењето, зависност, намалена физичка активност, онлајн дотерување, предатори. Јасно е дека социјалните мрежи можат да имаат негативни последици за детето. Најдобра заштита е да не се објавуваат слики од деца, а ако тоа е веќе направено, тогаш нека бидат видливи само за проверените пријатели или лицата на децата нека бидат заматени“, вели Станковиќ. Таа истакнува дека дигиталните отпечатоци на многу деца се создаваат уште пред да се родат. „Многу новопечени родители споделуваат ултразвучни слики. Нивната потреба редовно да споделуваат моменти со своето дете може да продолжи во текот на нивниот живот. Ако сте родител- инфлуенсер, добро е да се информирате пред да се впуштите во овој вид на заработка. Ако вашето дете не се чувствува добро поради тоа, не објавувајте. Ако е премало за да ви одговори, треба да процените дали правите добро за вашето дете“, вели Станковиќ. Таа“ додава дека дури и ако детето се согласува со тоа што го објавувате за него, може да побара во иднина да ја избришете фотографијата или коментарот, па почитувајте го тоа барање. „Но, никогаш не можете целосно да ги отстраните фотографиите од Интернет, особено ако други луѓе ги споделиле понатаму. И не заборавајте дека еден ден потенцијалните работодавци, претставници за прием на факултетите ќе ги пребаруваат платформите на социјалните мрежи за да ги испитаат како кандидати“, вели Станковиќ. Во изминатите десет години, од подемот на комерцијализацијата, беа снимени бројни документарни филмови во кои децата отворено зборуваат за тоа како се бореле со анксиозност, промени во расположението или се соочиле со насилство на училиште бидејќи растеле под будното око на голем број непознати луѓе. Кои закони за децата инфлуенсери се донесени и каде?Илиноис е првата држава во САД која обезбедува компензација за работата на децата инфлуенсери на социјалните мрежи, а законот треба да стапи на сила на 1 јули оваа година. Според новиот закон, детските инфлуенсери од Илиноис ќе имаат право на процент од заработката врз основа на тоа колку често се појавуваат на блогови или онлајн содржини што генерираат најмалку 10 центи по преглед. Содржината мора да биде создадена во Илиноис, а децата треба да бидат прикажани во најмалку 30 проценти од содржината во период од 30 дена. Видео блогерите мора да ја распределат бруто заработката за детето на сметка од која ќе може да подигне средства кога ќе наполни 18 години, а доколку не го сторат тоа, детето има право да го тужи. Во Франција е усвоен закон со кој се регулира работата и приходите на инфлуенсерите помлади од 16 години. Кога станува збор за нашиот регион, во Словенија, родители – инфлуенсери за првпат беа казнети пред две години затоа што ги користеле децата за промоција на производи и затоа што не добиле дозвола да го снимаат детето од надлежната инспекција. децазаконродители-инфлуенсери 60 Сподели FacebookTwitterGoogle+ReddItWhatsAppPinterestEmail...

Фото: Pexels СлајдерСовети Три знаци дека вашиот партнер не е „оној вистинскиот“ Романтичните врски се слични на пријателствата по тоа што не мора секогаш да бидат исполнувачки, но не треба ни да не исцрпуваат. Мајка и Дете Апр 23, 2024 69 Сподели Во врска, често сакаме да веруваме дека нашиот партнер е „оној вистинскиот“ или „онаа вистинската“. Но, понекогаш работите не се како што изгледаат. Затоа, брачната советничка Тина Феј, открива три знаци кои можат да укажат дека можеби не сме со вистинската личност. Не можете да ја замислите иднината со нивПовеќето парови би сакале да го поминат остатокот од животот заедно. Иако секој пар може да има различна цел – од брак до основање семејство или заедничко вселување, заедничката нишка е дека тие би сакале да живеат заедно со своите партнери во иднина. „Доколку сега размислувате за вашиот партнер, дали би сакале да го поминете остатокот од животот со него? Ако вашиот одговор е негативен или ако имате многу дилеми, големи се шансите дека вашиот партнер/ка не ви одговара“, вели консултантката за Hack Spirit. Мора да криете одредени нивни однесувања од пријателите и семејствотоФеј објаснува дека ако нашиот партнер има лоши навики или негативни особини за кои не сакаме луѓето околу нас да знаат, може да се срамиме од партнерот или од фактот дека треба да се преправаме дека сѐ е во ред во врската. „Обично, ако треба да го прикриете или да барате изговори за однесувањето на вашиот партнер, тоа е силен знак дека не го добивате она што го заслужувате. Може да се најдете во ситуација кога треба да им дадете поинаква слика за вашиот партнер на луѓето околу вас затоа што длабоко во себе имате идеја за тоа што го сакате од него или од неа, а што тие моментално не се“, објаснува таа. Ако е така, веројатно е дека вашиот партнер не е вистинската личност за вас. Ве исцрпува наместо да ви дава енергијаРомантичните врски се слични на пријателствата по тоа што не мора секогаш да бидат исполнувачки, но не треба ни да не исцрпуваат. „Партнерите треба да уживаат во поминувањето време заедно. Меѓутоа, ако вашиот партнер или вие сакате да се оттргнете од нив и да избегнете комуникација, тоа може да биде знак дека тој партнер не ви одговара и дека врската не оди во добра насока“, заклучува Феј. енергијапарсовети 69 Сподели FacebookTwitterGoogle+ReddItWhatsAppPinterestEmail...

Фото: Pexels СемејствоСлајдер Терапевтка откри осум знаци кои укажуваат дека имате „синдром на најстара ќерка“ Семејната терапевтка Кети Мортон открила осум знаци кои укажуваат на „синдром на најстарата ќерка“ во неодамнешното вирално видео на Тик-Ток. Мајка и Дете Апр 22, 2024 172 Сподели Интернетот беше разбрануван во текот на изминатите неколку месеци бидејќи најстарите ќерки колективно сфатија дека имаат многу заеднички работи. Така, семејната терапевтка Кети Мортон се надоврзала на темата и открила осум знаци кои укажуваат на „синдром на најстарата ќерка“ во неодамнешното вирално видео на Тик-Ток. @katimorton The 8 signs you have eldest daughter syndrome… #eldestdaughter #siblings #siblingcheck ♬ original sound – Kati Morton, LMFT Според Мортон, осумте знаци кои укажуваат на „синдром на најстарата ќерка“ се следниве: Имате интензивно чувство на одговорност.Многу сте мотивирани.Многу се грижите и веројатно е дека имате анксиозност.Се борите со претерано задоволување на луѓето.Тешко ви е да поставите и да одржувате граници.Им замерувате на своите браќа и сестри и на семејството.Се борите со чувството на вина.Тешко ви е да одржувате односи во зрелоста. Сепак, терапевтката предупредила дека „синдромот на најстарата ќерка“ не е официјална дијагноза за ментално здравје. Наместо тоа, Мортон заклучува дека е тоа „единствен притисок и одговорности што се ставаат врз најстарата ќерка во семејството“. 172 Сподели FacebookTwitterGoogle+ReddItWhatsAppPinterestEmail...

Фото: Јутјуб НовостиСлајдер Ако некој ве убеди дека сте болни и дека ќе умрете, тоа навистина може да се случи! Биолог го шокираше светот: Имаме природни лекови во нас, еве како да ги активираме Американскиот биолог и научник Брус Липтон верува дека умот е посилен од гените, дека многу повеќе влијаеме врз сопственото здравје и врз околината со нашите мисли и верувања отколку со генетското наследство. Мајка и Дете Апр 22, 2024 396 Сподели Д-р Брус Липтон, американски биолог и научник верува дека умот е посилен од гените и дека многу повеќе влијаеме врз сопственото здравје и врз околината со нашите мисли и верувања отколку со генетското наследство. Во својата работа, Липтон ги поврзува биологијата, психологијата и духовноста. За ова зборувал на семинар во Загреб во септември 2019 година, а гостувал и во емисијата „На работ на науката“. Липтон предавал на Медицинскиот факултет на Универзитетот во Висконсин, а подоцна спровел револуционерно истражување за матични клетки на Медицинскиот факултет на Универзитетот Стенфорд. Неговото пионерско истражување на клонирани човечки матични клетки го навести денешното ново, револуционерно поле на епигенетиката. Денешната наука покажува дека нашите гени се всушност контролирани од нашата околина и од начинот на кој ја перципираме нашата околина. Нашето тело е составено од билиони клетки и секоја од овие поединечни клетки е уникатен дел од целото ваше битие што прима наредби од вашиот повисок ум, мисли, верувања и перцепции, истакнува Липтон во својата книга Биологија на верувањето. Човечките клетки се под силно влијание на околината Инаку, Липтон е молекуларен биолог и истражувач, пионер на епигенетиката кој најголемиот дел од својот живот го посветил на проучување на матичните клетки. Токму благодарение на нив, тврди тој, ја открил тајната на здравјето и животот. Науката и медицината отсекогаш не учеле дека секој од нас е само одраз на сопствената ДНК, односно, на гените. Следи дека сме целосно немоќни да промениме било што, но тоа е далеку од вистината, вели д-р Липтон. Во своето истражување забележал нешто многу интересно – на човечките клетки силно влијае околината, како и нашите мисли и верувања. Во една од неговите бројни студии, тој го набљудувал однесувањето на идентични матични клетки во Петриев сад, во три различни хемиски средини. Секоја од овие групи на матични клетки, иако се генетски идентични, се развила во нешто друго – во зависност од околината, па така во една средина матичните клетки се претвориле во коскени клетки, во друга се формирале масни клетки, а во третата мускули. Тој заклучил дека гените не одлучуваат како ќе се развие една клетка и дали ќе биде болна или здрава. Околината е важна. Нашиот организам се состои од огромна група од 30 трилиони клетки кои работат во хармонија. Д-р Липтон тврди дека однесувањето на секоја од овие клетки е значително под влијание на нашиот ум и перцепција, односно нашето доживување на светот. На пример, ако го гледаме светот како пријателско место, нашите клетки ќе добијат сигнали кои поттикнуваат отвореност, раст и развој. „Ако некој ве уверува во тоа дека сте болни, вие ќе поверувате“ Ако го перцепираме истиот свет како непријателска средина во која мора постојано да се браниме и да внимаваме, нашите ќелии ќе добијат сигнали за исклучување. Наместо да ги извршуваат своите вообичаени функции, тие ќе преземат нова улога – одбрана од стрес и непријатели. Многу луѓе денес живеат под постојан стрес. Стресот го стимулира лачењето на хормонот кортизол, кој ги стеснува вашите крвни садови. Тогаш енергијата од стомакот, кој е центар на вашата виталност, имунитет и здравје, се пренасочува кон екстремитетите, кои добиваат целосен приоритет во ситуацијата „бори се или бегај“. Бидејќи клетките под стрес трошат многу енергија за одбрана, веќе нема доволно енергија за работата на дигестивниот систем, имунолошкиот систем итн. Како резултат на тоа, организмот со текот на времето слабее, создавајќи поволна средина за разни нарушувања и болести. Имено, на медицината ѝ е познато дека „семето на болеста“ се сади во првите шест години од животот на детето, кога семејните верувања се пренесуваат во потсвеста на детето. Во текот на тие рани години, мозокот на детето првенствено се наоѓа во тета бранови што создава хипнагогична состојба на умот. Оваа состојба на транс објаснува зошто децата лесно ја замаглуваат границата помеѓу фантазијата и формата. „Ако некој ве убеди дека сте болни и дека од таа болест веројатно многу брзо ќе умрете, а вие во тоа навистина и поверувате, тоа навистина може да ви се случи! Ако можете да му помогнете на човек да ги излечи својот ум и верувања, можете да му помогнете да го излечи своето тело. Можеме да произведеме природни лекови во себе менувајќи ја состојбата на нашат американски биолог и научникбиологД-р Брус Липтон 396 Сподели FacebookTwitterGoogle+ReddItWhatsAppPinterestEmail...

НовостиСлајдер Наместо „Билобил“ земете маче, куче, прасе, коза…Со домашно милениче може да го намалите стареењето на мозокот до 15 години Истражувањата укажуваат на помошната улога на животните за време на лекувањето на многу болести како што се кардиоваскуларни заболувања, рак, фибромијалгија, аутизам и деменција. Но, дали има некое истражување за ефектите на домашните миленици врз човечкиот мозок? Мајка и Дете Апр 22, 2024 172 Сподели Да се има домашно милениче, значи да се има дружење без осудување, безусловна љубов и поддршка. Домашните миленици го намалуваат стресот и анксиозноста, го подобруваат расположението и ни помагаат да бидеме физички поподготвени. Сите овие фактори, исто така, имаат тенденција да го подобрат познанието, бидејќи менталното здравје директно влијае на тоа како функционира мозокот. Истражувањата укажуваат на помошната улога на животните за време на лекувањето на многу болести како што се кардиоваскуларни заболувања, рак, фибромијалгија, аутизам и деменција. Терапијата со помош на животни, исто така, често се користи за лекување на менталното здравје како што се депресија, анксиозност, посттрауматско стресно нарушување и други состојби. Но, дали има некое истражување за ефектите на домашните миленици врз човечкиот мозок? Да, студија од 2022 година ја испитувала поврзаноста помеѓу имањето домашно милениче и когнитивната способност кај постарите возрасни лица. Испитаниците биле возрасни на возраст од 65 и повеќе години, кои имале домашно милениче повеќе од пет години, кои имале домашно милениче помалку од пет години и сопственици кои немале домашно милениче. Резултатите покажале дека испитаниците кои имале миленичиња повеќе од пет години имале подобри резултати во краткорочното и одложено потсетување на зборовите од оние кои немале миленици. Друга студија го истражувала ефектот на поседување домашно милениче врз познанието и здравјето на мозокот. Вклучени биле 95 возрасни субјекти на возраст меѓу 20 и 74 години, од кои 56 биле сопственици на домашни миленици, а 39 не биле. Субјектите завршиле невропсихолошка проценка и МРИ сесија. Резултатите покажале дека поседувањето домашно милениче е поврзано со повисоки нивоа на когниција (подобра брзина на обработка, ориентација на вниманието и меморија за приказни) и поголеми мозочни структури (дорзално внимание, лимбички систем и зададени поставки на мрежи на модалитет). Овие ефекти биле најголеми за сопствениците на кучиња и постарите возрасни лица кои имале повеќе од едно домашно милениче. Истражувачите исто така заклучиле дека поседувањето миленичиња може да ја намали староста на мозокот до 15 години. Истражувачите откриле дека сопствениците на мачки може да имаат помалку психијатриски нарушувања и генерално имаат поповолен став кон нивните миленици. Како заклучок, истражувањата покажуваат дека домашните миленици генерално се добри за здравјето на нашето тело и мозокот. домашни миленициздравјемозок 172 Сподели FacebookTwitterGoogle+ReddItWhatsAppPinterestEmail...

Фото: Инстаграм Деца 1-6Слајдер Вака изгледа еден ден во градинка во Данска: Родителите од другите земји се во шок (ВИДЕО) Од чувството кое калта го создава меѓу прстите, до земјениот мирис што го исполнува воздухот, играта со кал нуди богато сетилно искуство што не може да се повтори во затворен простор. Пуштете ги да го прегрнат нередот и да се нурнат во радоста на играта со кал – нивните сетила ќе им бидат благодарни за тоа, стои во описот на видеото кое кај родителите од други земји предизвика шок Мајка и Дете Апр 22, 2024 561 Сподели Децата во нордиските земји – Исланд, Финска, Норвешка, Шведска и Данска – имаат највисоки стапки на благосостојба на глобално ниво. Можеме многу да научиме од нив. Сепак, видео од една градинка во Данска шокираше многу луѓе од другите земји. Воспитувачката Вини Ен објавила видео од децата во градинка како си играат во калта. Се тркалаат и скокаат во услови кои многумина ги сметаат за несоодветни. View this post on Instagram A post shared by The Danish Way™️ (@thedanishway) „Играњето и скокањето во калта е повеќе од забава – тоа е од суштинско значење за сетилниот развој на децата. Кога децата поминуваат време, тие ги вклучуваат сите свои сетила: допир, вид, мирис, па дури и звук. Од чувството кое калта го создава меѓу прстите до земјениот мирис што го исполнува воздухот, играта со кал нуди богато сетилно искуство што не може да се повтори во затворен простор. Пуштете ги да го прегрнат нередот и да се нурнат во радоста на играта со кал – нивните сетила ќе им бидат благодарни за тоа“, стои во описот на видеото. Откако видеото стана вирално и се прошири на други профили, многу луѓе го коментираа. Некои велат дека не би сакале нивните деца да се вратат од градинка толку валкани. „Во ред е децата да се забавуваат, но сигурен сум дека родителите не се среќни кога децата се враќаат од градинка со калливи алишта“. „Како ги чистите децата после ова? Јас сум воспитувачка во Америка и сигурна сум дека родителите не би биле среќни доколку им предадам валкани деца“, прашуваат тие. Некои луѓе се прашуваат дали оваа практика е безбедна за здравјето. „Вака децата можат да се заразат со глисти“! „Само ме интересира што се случува кога на децата ќе им влезе кал во устата и ќе добијат инфекција“, пишуваат тие. Мајка од Финска објаснила дека во градинките во таа земја има тушеви и кади во кои децата можат да се искапат кога ќе се извалкаат со кал. „Од родителите се бара да чуваат четири комплети чиста облека во шкафовите. Персоналот ги тушира ​​и ги пресоблекува децата дури и по оброците. Претпоставувам дека затоа Финска е рангирана како најсреќна земја во светот седум пати по ред. Оваа практика кога децата се оставаат да си играат надвор е нормално овде во нордиските земји“, открила таа. Една мајка од Шведска вели: „Велиме дека не постои лошо време, туку само лоша облека“. 561 Сподели FacebookTwitterGoogle+ReddItWhatsAppPinterestEmail...

Фото: Инстаграм Деца 1-6Слајдер Вака изгледа еден ден во градинка во Данска: Родителите од други земји се во шок (ВИДЕО) Од чувството кое калта го создава меѓу прстите, до земјениот мирис што го исполнува воздухот, играта со кал нуди богато сетилно искуство што не може да се повтори во затворен простор. Пуштете ги да го прегрнат нередот и да се нурнат во радоста на играта со кал – нивните сетила ќе им бидат благодарни за тоа, стои во описот на видеото кое кај родителите од други земји предизвика шок Мајка и Дете Апр 22, 2024 2 Сподели Децата во нордиските земји – Исланд, Финска, Норвешка, Шведска и Данска – имаат највисоки стапки на благосостојба на глобално ниво. Можеме многу да научиме од нив. Сепак, видео од една градинка во Данска шокираше многу луѓе од другите земји. Воспитувачката Вини Ен објавила видео од децата во градинка како си играат во калта. Се тркалаат и скокаат во услови кои многумина ги сметаат за несоодветни. View this post on Instagram A post shared by The Danish Way™️ (@thedanishway) „Играњето и скокањето во калта е повеќе од забава – тоа е од суштинско значење за сетилниот развој на децата. Кога децата поминуваат време, тие ги вклучуваат сите свои сетила: допир, вид, мирис, па дури и звук. Од чувството кое калта го создава меѓу прстите до земјениот мирис што го исполнува воздухот, играта со кал нуди богато сетилно искуство што не може да се повтори во затворен простор. Пуштете ги да го прегрнат нередот и да се нурнат во радоста на играта со кал – нивните сетила ќе им бидат благодарни за тоа“, стои во описот на видеото. Откако видеото стана вирално и се прошири на други профили, многу луѓе го коментираа. Некои велат дека не би сакале нивните деца да се вратат од градинка толку валкани. „Во ред е децата да се забавуваат, но сигурен сум дека родителите не се среќни кога децата се враќаат од градинка со калливи алишта“. „Како ги чистите децата после ова? Јас сум воспитувачка во Америка и сигурна сум дека родителите не би биле среќни доколку им предадам валкани деца“, прашуваат тие. Некои луѓе се прашуваат дали оваа практика е безбедна за здравјето. „Вака децата можат да се заразат со глисти“! „Само ме интересира што се случува кога на децата ќе им влезе кал во устата и ќе добијат инфекција“, пишуваат тие. Мајка од Финска објаснила дека во градинките во таа земја има тушеви и кади во кои децата можат да се искапат кога ќе се извалкаат со кал. „Од родителите се бара да чуваат четири комплети чиста облека во шкафовите. Персоналот ги тушира ​​и ги пресоблекува децата дури и по оброците. Претпоставувам дека затоа Финска е рангирана како најсреќна земја во светот седум пати по ред. Оваа практика кога децата се оставаат да си играат надвор е нормално овде во нордиските земји“, открила таа. Една мајка од Шведска вели: „Велиме дека не постои лошо време, туку само лоша облека“. 2 Сподели FacebookTwitterGoogle+ReddItWhatsAppPinterestEmail...

Фото: Тик-Ток БебеСлајдер Има ли потреба да се малтретира тримесечно бебе со дупење уши? Погледнете го видеото и кажете што мислите за оваа тема? Американската академија за педијатрија (ААП) препорачува родителите да почекаат додека децата не станат доволно возрасни за да донесат сопствена одлука за пирсинг на увото. Освен тоа, предност на чекањето е тоа што детето ќе може да се погрижи да се исчисти само по пирсот, што ја намалува можноста за инфекција. Мајка и Дете Апр 19, 2024 1.296 Сподели Кога станува збор за дупчење на ушите на бебињата и малите деца, јавноста е поделена. Додека едни го прават тоа поради културолошки причини, а други затоа што им се допаѓа нивните бебиња да носат обетки, има и такви кои се големи противници родителите да им ги дупнат ушите на своите деца додека не станат доволно возрасни сами да кажат дали тоа воопшто го сакаат. На Кејти Шадел кога имала три месеци ѝ ги дупнале ушите, па решила да го стори истото со својата ќерка. Таа на Тик-Ток објави видео во кое нејзината ќерка седи во прегратките на нејзиниот татко. Бебето спие, а штом вработениот во златарницата ќе почне да ѝ боде увото, таа се штрекнува и почнува да плаче. И драмата не завршува тука бидејќи пиштолот за дупење на уши се заглавува во ушната школка. Додека вработениот се обидува да го отстрани, бебето неутешно плаче.Кејти признава дека сцената ѝ го „скршила срцето“, но сепак добила бројни критики. Американската академија за педијатрија (ААП) препорачува родителите да почекаат додека децата не станат доволно возрасни за да донесат сопствена одлука за пирсинг на увото. Препораката на ААП има за цел да им овозможи на децата сами да донесуваат одлуки за своето тело. Друга предност на чекањето е тоа што детето ќе може да се погрижи да се исчисти само по пирсот, што ја намалува можноста за инфекција. Ако сепак сакате да ја донесете таа одлука во име на вашето дете, има неколку клучни фактори кои треба да се земат предвид. Прво, не треба да се дупчат ушите на детето пред да наполни два месеци, кога обично се дава првата доза од вакцината против тетанус. „По пирсингот на ушите, ќе има болка, која ќе исчезне за неколку дена. Колку е помало детето, толку помали се шансите дека ќе посегне кон увото за да ја извади обетката. Постарите бебиња, на возраст од пет или шест месеци , може да ја локализираат болката, а тоа е проблематично“, вели педијатарот Норина Окампо за Fatherly. „Во првиот месец од животот постои поголем ризик локалната инфекција да навлезе во системот и да стане системска. Бактериите како стафилокока живеат на кожата, а доколку навлезат во телото, последиците можат да бидат сериозни“, вели педијатарот Рави Џајарам. „Исто така сакам да напоменам дека родителите мора да имаат предвид дека само обетки од 24-каратно злато се погодни за бебиња. Никогаш нема да имате реакција на чистото злато, додека никелот, дури и 14-каратното и 18-каратното злато може да предизвикаат алергиски реакции“, забележува Окампо. По дупчење на ушите, инфекциите може да се спречат со чистење на областа околу обетката со алкохол и вртење на обетките во ушите двапати дневно. Знаците на инфекција вклучуваат црвенило и осетливост и гноен исцедок. Во овој случај, неопходно е да се побара медицинска помош. @katiebartrum My poor babygirl ❤️‍🩹🥺 You can tell her daddy was on edge, we both were. But she looks so beautiful 🥹 #3monthsold #earspierced #claires #fyp #viral #foryou ♬ I Get to Love You – Acoustic – Mysha Didi 1.296 Сподели FacebookTwitterGoogle+ReddItWhatsAppPinterestEmail...