Тој е секогаш во недела, но која недела и на кој датум? Денот не го менува, а датумот го менува. Може да биде во април, а и во мај. Зошто е така и како се определува тоа? Временското растојание, од кога до кога може да се падне Велигден е определено и тоа се движи од 4 април до 8 мај, односно, најрано: три дена пред Благовец, а најдоцна: два дена по Ѓурѓовден. Тоа значи дека Велигден може да се падне на 35 различни датуми. Велигден е Празник над празниците. Тој не се вбројува во ниедна група на празници, бидејќи му нема рамен на него – тој е над сите. Но, со Велигден се поврзани најмногу празници во годината. Тие произлегуваат од него – или му претходат, како подготовка за празникот. Тие постојат од неговото постоење. И едните и другите се датираат според Велигден. На пример, најконкретно и неиздвоиво се поврзани со Велигден празниците 50 дена пред него и 50 дена по него. Секогаш, педесеттиот ден пред Велигден е Прочка и секогаш педесеттиот ден по Велигден е Дуовден (Педесетница). Потоа, празниците по Дуовден се нарекуваат недели по Дуовден, од првата до триесет и првата – втората, но зар не е и тоа поврзано со Велигден, кога Дуовден се определува според Велигден? Тој му ги отстапил тие недели на Дуовден. А и Спасовден е секогаш на 40 ден по Велигден, Цветници е неделата пред Велигден, а саботата е Лазарева сабота итн. Е сега, замислете, сите тие празници – толкав број на празнувања, зависат од определената дата за Велигден. Тие постојат за него и ќе се празнуваат кога ќе каже тој. А кој кажува кога ќе биде Велигден и како тоа го определува? Светата Црква кажува кога ќе биде Велигден и тоа го определила за сите и за секогаш, на два Вселенски собора: на Првиот и на Шестиот. Во почетокот на христијанството, уште веднаш почнало да се празнува Велигден. Тоа е првиот празник на христијаните. Најстариот празник. Почетниот празник. Но, во првите векови, немало ускладеност и еднообразност во празнувањето. Не го празнувале Велигден сите во исто време. Така било цели три века. Христијаните на Исток, во Азија: Ерусалимската, Антиохиската и Александриската црква го празнувале Велигден во исто време и на ист датум, но другите не. Тоа бил датумот на Старозаветната Пасха. Велигден се празнувал секогаш на 14 ден од првиот пролетен месец, без разлика во кој ден од седмицата ќе се падне тој датум. Значи, Велигден можело да падне и во петок и во вторник… А, уште повеќе што тоа било истовремено празнување на Велигден со Јудејската Пасха. Христијаните, пак, во Европа велеле дека е неприлично да го славиме нашиот најголем празник Велигден, заедно со најголемиот празник на Евреите – Пасха. Затоа, се определиле да го слават Велигден секогаш во неделниот ден по првата пролетна полна месечина. Тоа значело дека Велигден ќе биде секогаш во недела. Зошто во недела? Затоа што во тој ден Христос воскреснал. Воскреснал во недела и треба да се празнува во недела. Поделбата започнала. Настанале спорови, расправии, кавги, непријателства и прекари, именувања едни кон други: едните ги викале „кватродецими“, на латински, што значи „четиринаестодневници“, другите „доминикани“ – „неделници“. Значи, календарското неединство е од дамнина. Не е нешто ново и нешто што ни се случува нам, сега, туку постоело со векови. Овие две различни празнувања на Велигден постоеле во првите три века, па дури на Првиот вселенски собор, во 325 година, било поставено и решавано прашањето за едно и заедничко празнување на Велигден за сите христијани. Соборот донел одлука: Велигден да се празнува насекаде во првата недела по Пасхалната полна месечина. Тоа, веднаш значело дека Велигден ќе биде секогаш по јудејската Пасха. Не треба да биде заедно со неа. Значи, Соборот ги определил: Денот – недела; периодот – пролет; денски, сонцев знак – пролетната рамнодневница; ноќен, месечев знак – полна месечина, првата полна месечина во пролетта, по пролетната рамнодневница; споредбен празник – Пасха јудејска, секогаш во неделата по неа, но никогаш со неа, ни пред неа. Таа е старозаветна, а Велигден новозаветен. Таа претходи, а Велигден следи. Тој е Новата Пасха. Ова правило од Соборот важи и до ден денес. Тоа не се темели на ничија мудрост или било каква поврзаност со нешто и со некого, освен со законите на вселената. Богомудро решиле светите отци и го поврзале Христовото воскресение со вселената, што значи дека тоа е од вселенско значење – за сите луѓе и за цел свет. Велигден е дел од космосот и тој е неодвоиво поврзан со космичките движења, од дневното вртење на Земјата околу Сонцето. Тоа движење е непрестајно и ни ја претставува вечноста, и најголемиот христијански празник Велигден е слика на вечноста. Воскресението Христово и Распнувањето е со значење за целата вселена, за сето време и за вечноста. Тоа се решило така и започнале сите да празнуваат на ист ден. Настанало единство во сето христијанство – единство за Празникот над празниците. Но, не за долго. Всушност, уште веднаш се појавиле разлики по прашањето за часот и времето од денот. Спореле: Кога да почне празникот? Во недела, ама кога во недела? Имено, западните христијани – Римската црква рекла дека на полноќ се објавува Воскресението Христово и започнува Велигден. Буквално, на почетокот од денот недела. Христијаните на Исток, пак, започнувале еден час по полноќ, а некои, пред зори – во 4 часот наутро, по европско време. Оваа различност продолжила нови три и пол века. Дури на Шестиот вселенски собор, во 680/81 година, повторно било поставено за решавање разногласието за почетокот на Велигден. Соборот одлучил: Велигденскиот пост престанува на полноќ на Велика сабота и започнува Велигден на полноќ, веднаш, штом влегува во недела (89 Правило на Соборот). Оттогаш настанала истовременост на празнувањето. Започнала секаде еднообразност за Велигден. Христијанскиот свет имал ист празник, во исто време и час. Големината на Најголемиот празник се зголемила и со единството во празнувањето на празникот. На полноќ, Црквата ги собира христијаните во едно празнување на Празникот над празниците. Зошто така одлучил Соборот? Зошто на полноќ веднаш, а не дента? Светите отци сакале да биде празникот, колку е можно, најблиску до времето на Христовото воскресение. Но, нам не ни е кажано точно времето и часот кога Христос воскреснал. Тоа не го пишува во Библијата. Евангелијата ја премолчиле оваа точност. Тогаш, како определувале на Соборот? Какво е објаснувањето? Точно е дека во евангелските текстови не се спомнува часот на Христовото воскресение, но се даваат одредени временски ориентири. На пример, за жените мироносици се вели дека „во првиот ден од седмицата, дојдоа на гробот многу рано, кога изгреваше сонцето“ (Марко 16,2). Во Евангелието според Матеј пишува: „Кога измина саботата, на осамнување“ (Матеј 28,1). А Лука запишал: „Многу рано тие дојдоа на гробот“ (Лука 24,1). И најпосле, Јован, којшто последен го напишал Евангелието и ги прочитал претходните, запишал: „уште дури беше темно“ (Јован 20,1). Но, никој не вели: на полноќ. Можно е целото време од полноќ до 3-4 часот наутро, пред да зазори. Така е. Временска точност нема. Тогаш што нè води кон полноќта? Еве што. Прво, сигурно е дека тоа не се случило денски. Ова е јасно, бидејќи жените мироносици пошле „уште во темно“, а Христовото тело веќе не било во гробот и ангелот Божји што стоел кај влезниот камен рекол: Христос воскресе. За моментот на Христовото воскресение не е напишано, но за доаѓањето на ангелот Божји, којшто ги пречекал жените мироносици кај празниот гроб, се вели: „Стана голем потрес: ангел Господов слезе од небото…, а стражарите, уплашени од него, трепереа и беа како мртви “ (Матеј 28,2-4). Ним им е допуштено да го видат само ангелот и тоа во неопислив страв и трепет, а не и воскресението. Тоа и не можеле да го видат, не само тие, туку и никој со човечко око. Дури и најизбраните тројца апостоли: Петар, Јаков и Јован, кои ги зел Христос со Себе на Преображението, биле заслепени од Божјата светлина и ничкосани до земја, не можеле да видат ништо, а не стражарите. И, сепак, тоа било само Неговото преображение, а не Воскресението. Кој можел да ја поднесе таа светлина? Стражарите одвај го издржале јавувањето на ангелот Божји, а не… Потоа, во страв избегале и право отрчале кај првосвештениците да им кажат. Кога дошле жените, нив веќе ги немало таму. Сето ова траело некое време. Изминале неколку часа. В зори веќе било сè готово. Значи, настанот се случил порано, а можело и на полноќ, но сигурно не пред полноќ, вели светата Црква. Не пред полноќ, затоа што рекол Христос дека ќе остане во срцето на земјата, како што беше Јона во утробата на китот три дни (Матеј 12,40; Јона 3,5 сп. Матеј 26,61; 27,40; Јован 2,19). Бројот три има симболика на потполност, целина и довршеност. Народите на Исток, па и Евреите, верувале дека душата на покојниот два дена останува во близина на телото, а во третиот ден заминува. Тоа е уште еден доказ дека Он бил мртов и душата си заминала од кај телото. Не било тоа клиничка смрт или времена несвесност, туку вистинска смрт и умирање, вистинско погребение на мртвото тело и висинско воскресение. А зошто воскреснал во почетокот на третиот ден? Воскресението во почетокот на означеното време значи сила и моќ – дека немало што да чека, туку ја имал Божјата сила и можел да воскресне; а тоа, ако се случело на крајот од денот, ќе значело немоќ – како да чекал да собере сила, како едвај воскресна. Затоа е земен терминот веднаш по полноќ, само што почнува неделата. Затоа тогаш се објавува Воскресението и гласно се вели: – Христос воскресе! Ова значи објавување на една голема вистина – му се објавува на целиот свет дека нашиот Бог и Спасител не е мртов, туку е жив и не е во гробот, туку воскресна. Тоа се кажува гласно и сеопшто, од сите и за сите во светот. Тоа значи одеднаш, јавно и најмасовно исповедање на верата на сиот свет дека Христос воскресе! На тоа се одговара: – Вистина воскресе! А отпоздравот значи потврдување на вистината за Христовото воскресение и потврдување на својата вера во тоа. Велигден е денот на најмасовното и најсилното јавно исповедање на верата христијанска, од сите христијани во светот: дека Христос воскресе. Но, тоа не е само меѓусебно кажување на христијаните, туку и нивно најголемо заедничко кажување на светот дека Христос воскресе. Тоа му го објавуваат на целиот свет и на сите луѓе во светот. Велигденските таблици за пресметување на датумот на Велигден се нарекуваат и Пасхални таблици или Пасхалии. Оваа пресметка не е едноставна и има своја долга историја. На почетокот, тоа право ѝ го дале на Александриската црква, затоа што таа имало најмногу учени луѓе. Првите пресметувања ги направил свети Теофил Александриски во 385 г. и ја дал првата Пасхална таблица за 40 години. Тоа го дооформил свети Кирил Александриски и било дадено за целиот христијански свет, скоро два века. Во 526 година, пак, римскиот монах Дионисиј Мали ги зел новите пресметки од учениот александриски монах Анијан, ги преработил, ги прилагодил со јулијанскиот календар и ги направил конечните Велигденски таблици, со сите правила и редослед – точно и неизменливо. Тоа важи и до денес, и за секогаш. Формиран е Велигденски круг, Пасхален круг или Пасхалија која никогаш не завршува и е наречен Голем индикт (а станува збор за целосниот круг на Сонцето и Месечината, од еден до нов почеток, кога нивните кругови започнуваат заедно). Оваа вечна Пасхалија опфаќа циклус од 532 години. А кога ќе заврши овој круг, пак се повторува по истиот ред. Следат нови 532 години со истите дати за Велигден како во претходниот. Зошто се определени 532 години во кругот и како тие остануваат неизменети до бесконечност? Тоа е чиста астрономија и математика. Направено е според поставените закони во вселената. Монасите пресметале дека по 532 години, Сонцето и Месечината почнуваат заедно, а Велигден паѓа во ист ден како пред 532 години и сè се повторува од тој петвековен круг. Како е добиен бројот 532? Со множење на кругот на Сонцето и на Месечината. Сончевиот круг има 28 години и потоа, пак во истите денови се паѓа недела. Кругот на Месечината трае 19 години и потоа исто се повторуваaт месечевите мени во следните 19 години итн. Помножени се овие години и добиен е Велигденскиот круг (28х19=532). Ние сега сме во 15 индикт – 15 Велигденски круг. Тој започнал 1941 година, а ќе заврши 2472 година. Зошто дури 15 круг? Па нема толку години и кругови од Христовото раѓање наваму. Да, нема. Но, пресметката на круговите е започната не од Христа наваму, туку од создавањето на светот, затоа сега е 15 круг. Почетна година е земена 5508 пред Христа. Најрано, пролетната рамнодневница може да дојде до 4 април, а најкасно до 8 мај. А и Месечината може да биде полна, најрано на 4 април. Па, ако тој ден е недела – тогаш ќе биде најраниот Велигден. Кога на небото ќе се сретнат и Сонцето и Месечината полна, во недела – таа недела е Велигден. Но, ако тоа се падне пред Пасха јудејска или заедно со неа, тогаш се одлага Велигден за првата недела по следната полна месечина, ама не подоцна од 8 мај. Во еден Велигденски круг од 532 години, може да се падне најраниот Велигден – на 4 април, петпати (во сегашниов круг во: 2010, 2105, 2200, 2213, 2447), а најдоцниот Велигден – на 8 мај, четирипати (1983, 2078, 2173, 2268). Откако е направена формулата, започнале да се прават и повеќегодишни таблици. Објавуван е датумот за Велигден за целиот последен Велигденски круг, во којшто сме и ние сега. Сега, откако е пронајдено компјутерското пресметување, има можност брзо да се задоволат љубопитствата и да се добие точниот датум за Велигден, за било која година и век. * * * Православните цркви го слават Велигден сите на ист датум. За среќа, овде не се направи поделба и Велигден остана заеднички празник, а тоа значи и сите празници поврзани со Велигден, иако црквите се раководат според два различни календари: јулијанскиот и грегоријанскиот. Празниците со одредените дати ги празнуваме различно, а Велигден и велигденските празници – заедно. Со новиот календар започнаа први Грците, од 1924 година и во почетокот го прифатија сите цркви кои имаат Грци поглавари, освен Ерусалимската патријаршија и Света Гора. Потоа, го прифатија и други цркви, но не сите, туку пола-пола, останувајќи поделени и до денес. Но, Велигден е во заеднички датум за сите православни цркви. И добро е што е така. Слава на Бога! Во Македонија, на ист датум со православните, го слават Велигден и протестантите од Евангелско-методистичката црква и католиците од источен обред. * * * Христос воскресе! – Вистина воскресе!...

Кошаркарите на МЗТ Скопје вечерва на гости против Спартак Суботица (19 часот) ќе го одиграат најважниот јадрански меч сезонава, бидејќи е за пласман во големото финале за што на аеродромци ќе им треба да направат мало чудо за да дојдат до целта. Српскиот тим славеше во Аеродром пред една недела со 78-73, што значи дека вечерашниот дуел ќе го почне со стартна предност, што и не е нешто голема за да не може да биде надополнета. Македонскиот првак признава дека противникот е поблиску до последната фаза од АБА2, но најавува борба до последниот атом енергија за да се направи некое големо изненадување. „Нема предавање, без разлика што мечот ќе го почнеме со негатива. Наша цел е да се бориме до последниот атом енергија, да дадеме се од себе и да пробаме да вратиме на идентичен начин. Нема да биде лесно, Спартак Суботица е квалитетен тим со голем буџет и големи амбиции, но тоа нема да значи дека нема да ги примораме сериозно да се испотат ако сакаат да дојдат до финалето“, вели тренерот на составот од „Јане Сандански“, Васко Атанасов. Средбата од Суботица ќе биде директно пренесувана на каналите на МТВ-3 и на регионалната Арена спорт....

Предводниците на Европската фудбалска федерација (УЕФА) прифатија да им излезат во пресрет на селекторите и да им дозволи да однесат по 26 фудбалери на претстојното Европското првенство (ЕП) во Германија. Претходната пракса беше во конечните списоци да има 23 фудбалери, а на претходниот шампионат, кој беше во екот на корона вирусот, таа бројка се искачи на 26 играчи, со тоа што тројца мораа да бидат надвор од протоколот за игрите. Овојпат ќе биде поинаку, бидејќи сите, освен стартните 11, ќе бидат на резервната клупа и ќе ја чекаат шансата да влезат во игра како што беше претходно случај на Светското првенство во Катар. Репрезентациите што ќе настапат на ЕП 2024 имаат рок до 7 јуни, седум дена пред првиот меч, да го објават конечниот список на патници за Германија. 🏆 The maximum squad size for #EURO2024 teams has been increased from the original quota of 23 to 26 players. 🗓️ Teams must provide a squad list containing between 23 and 26 players by 7 June. pic.twitter.com/htXBffbNjX — UEFA (@UEFA) May 3, 2024...

ОВЕНМоже да постигнете успех и покрај тешкотиите со кои ќе се соочите. Победничката позиција е резервирана за оние од вас кои развиваат сопствен бизнис. Советите од вашите деловни партнери ви носат полза. Денот ви дава нови можности за професионално изразување, доколку не ги потрошите залудно. Ве советуваме да бидете внимателни во однос на сопствената комотност за да не изгубите приход. БИКОчекувајте финансиски приходи. Гаранцијата дека ќе пожнеете успех на професионално поле ве исполнува со душевен мир. Проценете ја вистинската состојба на вашиот приход за да не останете без средства. Ве искушува понуда за патување во странство. Прифатете го доколку нема да потфрлите во извршувањето на вашите деловни планови, од кои зависи вашата иднина. БЛИЗНАЦИНеочекуваните промени ќе ве изненадат. Не се лутете, дури и доколку треба да ги промените вашите планови. Задлабочете се во вашите задачи, бидејќи ризикувате да ја пропуштите високата надокнада за напорна работа. Заборавете на напнатоста што ви ја предизвикаа вашите колеги. Вашата работа ве преокупира, а резултатите ќе ви донесат признание кое долго време не ве следеше. РАКСо својата работа ќе заслужите да се искачите на следното професионално скалило кое води кон нов врв. Не потпирајте се на вашата среќа доколку сте решиле да изберете нов компјутер, фрижидер, телевизор, туку консултирајте се. Не учествувајте во ризични потфати и хазардни игри. Успехот ќе ги следи сите од вас коишто се занимаваат со трговија. ЛАВИмате можност лесно да комуницирате и да остварите полезни деловни познанства, но бидете многу внимателни кога дозволувате појава на нови луѓе во ваша близина. Уживате во очекуваните успеси на работното место. Организирајте ја работата на нов начин за успешно да ги спроведете планираните инвестиции во следната седмица и да си гарантирате добри приходи. ДЕВИЦАОчекувајте промени кои ќе влијаат на вашиот живот не само денеска. Тие се поврзани со вашата работа, но нужно имаат позитивно влијание и на вашиот личен живот. Сите се импресионирани од вашето стабилно однесување на работното место. Денеска започнете со реализација на вашите планови, но без брзање и самодоверба дека сте непогрешливи. ВАГАОтстранете ги сопствените грешки, а доколу тоа не е возможно, обидете се да ги споделите и побарајте помош. Бидете внимателни, бидејќи вашите постапки на работното место се импулсивни и непредвидливи. Среќата не е на ваша страна ако сте мрзеливи и чекате некој друг да ви ја заврши работата а вие да добивате незаслужени пофалби. ШКОРПИЈАОчекувајте познанства и корисни деловни состаноци. Полни сте со сила и успевате со своето знаење, но и со помош на вашиот шарм. Вашата активност на работното место ги нервира вашите колеги. Појавата на влијателни луѓе е гаранција за претстојната помош во зафатите. Ќе вложите повеќе труд, но ги запоставувате работните обврски. СТРЕЛЕЦДенеска е подобро да не им се препуштате на емоциите. Внимавајте кога давате ветувања, особено доколку се поврзани со вашата работа и претстојното потпишување на долгорочни договори, бидејќи е добро да ги исполните. Денот е поволен за решавање на вашите задачи. Немојте премногу да им верувате на луѓето кои ви ласкаат. ЈАРЕЦДенот е поволен за активна професионална дејност, иако можеби имате други планови. Не го трошете залудно. Имате можност да преземете успешни трговски операции и да обезбедите добри приходи во наредната седмица. Бизнисмените ќе жнеат успех доколу нудат стоки од сопствено производство. ВОДОЛИЈАДенеска сте полни со желба за работа, но не сте свесни за плановите за овој ден, кои треба да се направат однапред. Од вас зависи дали ќе бидете доволно трпеливи за да се справите со сите ваши работни задачи. Внимавајте! Избегнувајте импулсивни дејства. Не се расправајте со колегите. Ќе запознаете деловни партнери кои се подготвени да соработуваат со вас. РИБИОд утрото сте зафатени со нови задачи. И покрај напнатоста, ви претстојат средби со непознати луѓе кои инсистираат да се видат со вас по секоја цена. Разговорот за деловните проблеми одложете го за попладне. Поради недостиг од желба за работа, имате тенденција да им создавате проблеми на колегите, за да го истурите вашиот гнев затоа што не можете да избегате од обврските и да се препуштите на попријатни работи....

Велигден е празник со непостојана дата за празнување. Празник неврзан за датум. Тој е секогаш во недела, но која недела и на кој датум? Денот не го менува, а датумот го менува. Може да биде во април, а и во мај. Зошто е така и како се определува тоа? Временското растојание, од кога до кога може да се падне Велигден е определено и тоа се движи од 4 април до 8 мај, односно, најрано: три дена пред Благовец, а најдоцна: два дена по Ѓурѓовден. Тоа значи дека Велигден може да се падне на 35 различни датуми. Велигден е Празник над празниците. Тој не се вбројува во ниедна група на празници, бидејќи му нема рамен на него – тој е над сите. Но, со Велигден се поврзани најмногу празници во годината. Тие произлегуваат од него – или му претходат, како подготовка за празникот. Тие постојат од неговото постоење. И едните и другите се датираат според Велигден. На пример, најконкретно и неиздвоиво се поврзани со Велигден празниците 50 дена пред него и 50 дена по него. Секогаш, педесеттиот ден пред Велигден е Прочка и секогаш педесеттиот ден по Велигден е Дуовден (Педесетница). Потоа, празниците по Дуовден се нарекуваат недели по Дуовден, од првата до триесет и првата – втората, но зар не е и тоа поврзано со Велигден, кога Дуовден се определува според Велигден? Тој му ги отстапил тие недели на Дуовден. А и Спасовден е секогаш на 40 ден по Велигден, Цветници е неделата пред Велигден, а саботата е Лазарева сабота итн. Е сега, замислете, сите тие празници – толкав број на празнувања, зависат од определената дата за Велигден. Тие постојат за него и ќе се празнуваат кога ќе каже тој. А кој кажува кога ќе биде Велигден и како тоа го определува? Светата Црква кажува кога ќе биде Велигден и тоа го определила за сите и за секогаш, на два Вселенски собора: на Првиот и на Шестиот. Во почетокот на христијанството, уште веднаш почнало да се празнува Велигден. Тоа е првиот празник на христијаните. Најстариот празник. Почетниот празник. Но, во првите векови, немало ускладеност и еднообразност во празнувањето. Не го празнувале Велигден сите во исто време. Така било цели три века. Христијаните на Исток, во Азија: Ерусалимската, Антиохиската и Александриската црква го празнувале Велигден во исто време и на ист датум, но другите не. Тоа бил датумот на Старозаветната Пасха. Велигден се празнувал секогаш на 14 ден од првиот пролетен месец, без разлика во кој ден од седмицата ќе се падне тој датум. Значи, Велигден можело да падне и во петок и во вторник… А, уште повеќе што тоа било истовремено празнување на Велигден со Јудејската Пасха. Христијаните, пак, во Европа велеле дека е неприлично да го славиме нашиот најголем празник Велигден, заедно со најголемиот празник на Евреите – Пасха. Затоа, се определиле да го слават Велигден секогаш во неделниот ден по првата пролетна полна месечина. Тоа значело дека Велигден ќе биде секогаш во недела. Зошто во недела? Затоа што во тој ден Христос воскреснал. Воскреснал во недела и треба да се празнува во недела. Поделбата започнала. Настанале спорови, расправии, кавги, непријателства и прекари, именувања едни кон други: едните ги викале „кватродецими“, на латински, што значи „четиринаестодневници“, другите „доминикани“ – „неделници“. Значи, календарското неединство е од дамнина. Не е нешто ново и нешто што ни се случува нам, сега, туку постоело со векови. Овие две различни празнувања на Велигден постоеле во првите три века, па дури на Првиот вселенски собор, во 325 година, било поставено и решавано прашањето за едно и заедничко празнување на Велигден за сите христијани. Соборот донел одлука: Велигден да се празнува насекаде во првата недела по Пасхалната полна месечина. Тоа, веднаш значело дека Велигден ќе биде секогаш по јудејската Пасха. Не треба да биде заедно со неа. Значи, Соборот ги определил: Денот – недела; периодот – пролет; денски, сонцев знак – пролетната рамнодневница; ноќен, месечев знак – полна месечина, првата полна месечина во пролетта, по пролетната рамнодневница; споредбен празник – Пасха јудејска, секогаш во неделата по неа, но никогаш со неа, ни пред неа. Таа е старозаветна, а Велигден новозаветен. Таа претходи, а Велигден следи. Тој е Новата Пасха. Ова правило од Соборот важи и до ден денес. Тоа не се темели на ничија мудрост или било каква поврзаност со нешто и со некого, освен со законите на вселената. Богомудро решиле светите отци и го поврзале Христовото воскресение со вселената, што значи дека тоа е од вселенско значење – за сите луѓе и за цел свет. Велигден е дел од космосот и тој е неодвоиво поврзан со космичките движења, од дневното вртење на Земјата околу Сонцето. Тоа движење е непрестајно и ни ја претставува вечноста, и најголемиот христијански празник Велигден е слика на вечноста. Воскресението Христово и Распнувањето е со значење за целата вселена, за сето време и за вечноста. Тоа се решило така и започнале сите да празнуваат на ист ден. Настанало единство во сето христијанство – единство за Празникот над празниците. Но, не за долго. Всушност, уште веднаш се појавиле разлики по прашањето за часот и времето од денот. Спореле: Кога да почне празникот? Во недела, ама кога во недела? Имено, западните христијани – Римската црква рекла дека на полноќ се објавува Воскресението Христово и започнува Велигден. Буквално, на почетокот од денот недела. Христијаните на Исток, пак, започнувале еден час по полноќ, а некои, пред зори – во 4 часот наутро, по европско време. Оваа различност продолжила нови три и пол века. Дури на Шестиот вселенски собор, во 680/81 година, повторно било поставено за решавање разногласието за почетокот на Велигден. Соборот одлучил: Велигденскиот пост престанува на полноќ на Велика сабота и започнува Велигден на полноќ, веднаш, штом влегува во недела (89 Правило на Соборот). Оттогаш настанала истовременост на празнувањето. Започнала секаде еднообразност за Велигден. Христијанскиот свет имал ист празник, во исто време и час. Големината на Најголемиот празник се зголемила и со единството во празнувањето на празникот. На полноќ, Црквата ги собира христијаните во едно празнување на Празникот над празниците. Зошто така одлучил Соборот? Зошто на полноќ веднаш, а не дента? Светите отци сакале да биде празникот, колку е можно, најблиску до времето на Христовото воскресение. Но, нам не ни е кажано точно времето и часот кога Христос воскреснал. Тоа не го пишува во Библијата. Евангелијата ја премолчиле оваа точност. Тогаш, како определувале на Соборот? Какво е објаснувањето? Точно е дека во евангелските текстови не се спомнува часот на Христовото воскресение, но се даваат одредени временски ориентири. На пример, за жените мироносици се вели дека „во првиот ден од седмицата, дојдоа на гробот многу рано, кога изгреваше сонцето“ (Марко 16,2). Во Евангелието според Матеј пишува: „Кога измина саботата, на осамнување“ (Матеј 28,1). А Лука запишал: „Многу рано тие дојдоа на гробот“ (Лука 24,1). И најпосле, Јован, којшто последен го напишал Евангелието и ги прочитал претходните, запишал: „уште дури беше темно“ (Јован 20,1). Но, никој не вели: на полноќ. Можно е целото време од полноќ до 3-4 часот наутро, пред да зазори. Така е. Временска точност нема. Тогаш што нè води кон полноќта? Еве што. Прво, сигурно е дека тоа не се случило денски. Ова е јасно, бидејќи жените мироносици пошле „уште во темно“, а Христовото тело веќе не било во гробот и ангелот Божји што стоел кај влезниот камен рекол: Христос воскресе. За моментот на Христовото воскресение не е напишано, но за доаѓањето на ангелот Божји, којшто ги пречекал жените мироносици кај празниот гроб, се вели: „Стана голем потрес: ангел Господов слезе од небото…, а стражарите, уплашени од него, трепереа и беа како мртви “ (Матеј 28,2-4). Ним им е допуштено да го видат само ангелот и тоа во неопислив страв и трепет, а не и воскресението. Тоа и не можеле да го видат, не само тие, туку и никој со човечко око. Дури и најизбраните тројца апостоли: Петар, Јаков и Јован, кои ги зел Христос со Себе на Преображението, биле заслепени од Божјата светлина и ничкосани до земја, не можеле да видат ништо, а не стражарите. И, сепак, тоа било само Неговото преображение, а не Воскресението. Кој можел да ја поднесе таа светлина? Стражарите одвај го издржале јавувањето на ангелот Божји, а не… Потоа, во страв избегале и право отрчале кај првосвештениците да им кажат. Кога дошле жените, нив веќе ги немало таму. Сето ова траело некое време. Изминале неколку часа. В зори веќе било сè готово. Значи, настанот се случил порано, а можело и на полноќ, но сигурно не пред полноќ, вели светата Црква. Не пред полноќ, затоа што рекол Христос дека ќе остане во срцето на земјата, како што беше Јона во утробата на китот три дни (Матеј 12,40; Јона 3,5 сп. Матеј 26,61; 27,40; Јован 2,19). Бројот три има симболика на потполност, целина и довршеност. Народите на Исток, па и Евреите, верувале дека душата на покојниот два дена останува во близина на телото, а во третиот ден заминува. Тоа е уште еден доказ дека Он бил мртов и душата си заминала од кај телото. Не било тоа клиничка смрт или времена несвесност, туку вистинска смрт и умирање, вистинско погребение на мртвото тело и висинско воскресение. А зошто воскреснал во почетокот на третиот ден? Воскресението во почетокот на означеното време значи сила и моќ – дека немало што да чека, туку ја имал Божјата сила и можел да воскресне; а тоа, ако се случело на крајот од денот, ќе значело немоќ – како да чекал да собере сила, како едвај воскресна. Затоа е земен терминот веднаш по полноќ, само што почнува неделата. Затоа тогаш се објавува Воскресението и гласно се вели: – Христос воскресе! Ова значи објавување на една голема вистина – му се објавува на целиот свет дека нашиот Бог и Спасител не е мртов, туку е жив и не е во гробот, туку воскресна. Тоа се кажува гласно и сеопшто, од сите и за сите во светот. Тоа значи одеднаш, јавно и најмасовно исповедање на верата на сиот свет дека Христос воскресе! На тоа се одговара: – Вистина воскресе! А отпоздравот значи потврдување на вистината за Христовото воскресение и потврдување на својата вера во тоа. Велигден е денот на најмасовното и најсилното јавно исповедање на верата христијанска, од сите христијани во светот: дека Христос воскресе. Но, тоа не е само меѓусебно кажување на христијаните, туку и нивно најголемо заедничко кажување на светот дека Христос воскресе. Тоа му го објавуваат на целиот свет и на сите луѓе во светот. Велигденските таблици за пресметување на датумот на Велигден се нарекуваат и Пасхални таблици или Пасхалии. Оваа пресметка не е едноставна и има своја долга историја. На почетокот, тоа право ѝ го дале на Александриската црква, затоа што таа имало најмногу учени луѓе. Првите пресметувања ги направил свети Теофил Александриски во 385 г. и ја дал првата Пасхална таблица за 40 години. Тоа го дооформил свети Кирил Александриски и било дадено за целиот христијански свет, скоро два века. Во 526 година, пак, римскиот монах Дионисиј Мали ги зел новите пресметки од учениот александриски монах Анијан, ги преработил, ги прилагодил со јулијанскиот календар и ги направил конечните Велигденски таблици, со сите правила и редослед – точно и неизменливо. Тоа важи и до денес, и за секогаш. Формиран е Велигденски круг, Пасхален круг или Пасхалија која никогаш не завршува и е наречен Голем индикт (а станува збор за целосниот круг на Сонцето и Месечината, од еден до нов почеток, кога нивните кругови започнуваат заедно). Оваа вечна Пасхалија опфаќа циклус од 532 години. А кога ќе заврши овој круг, пак се повторува по истиот ред. Следат нови 532 години со истите дати за Велигден како во претходниот. Зошто се определени 532 години во кругот и како тие остануваат неизменети до бесконечност? Тоа е чиста астрономија и математика. Направено е според поставените закони во вселената. Монасите пресметале дека по 532 години, Сонцето и Месечината почнуваат заедно, а Велигден паѓа во ист ден како пред 532 години и сè се повторува од тој петвековен круг. Како е добиен бројот 532? Со множење на кругот на Сонцето и на Месечината. Сончевиот круг има 28 години и потоа, пак во истите денови се паѓа недела. Кругот на Месечината трае 19 години и потоа исто се повторуваaт месечевите мени во следните 19 години итн. Помножени се овие години и добиен е Велигденскиот круг (28х19=532). Ние сега сме во 15 индикт – 15 Велигденски круг. Тој започнал 1941 година, а ќе заврши 2472 година. Зошто дури 15 круг? Па нема толку години и кругови од Христовото раѓање наваму. Да, нема. Но, пресметката на круговите е започната не од Христа наваму, туку од создавањето на светот, затоа сега е 15 круг. Почетна година е земена 5508 пред Христа. Најрано, пролетната рамнодневница може да дојде до 4 април, а најкасно до 8 мај. А и Месечината може да биде полна, најрано на 4 април. Па, ако тој ден е недела – тогаш ќе биде најраниот Велигден. Кога на небото ќе се сретнат и Сонцето и Месечината полна, во недела – таа недела е Велигден. Но, ако тоа се падне пред Пасха јудејска или заедно со неа, тогаш се одлага Велигден за првата недела по следната полна месечина, ама не подоцна од 8 мај. Во еден Велигденски круг од 532 години, може да се падне најраниот Велигден – на 4 април, петпати (во сегашниов круг во: 2010, 2105, 2200, 2213, 2447), а најдоцниот Велигден – на 8 мај, четирипати (1983, 2078, 2173, 2268). Откако е направена формулата, започнале да се прават и повеќегодишни таблици. Објавуван е датумот за Велигден за целиот последен Велигденски круг, во којшто сме и ние сега. Сега, откако е пронајдено компјутерското пресметување, има можност брзо да се задоволат љубопитствата и да се добие точниот датум за Велигден, за било која година и век. * * * Православните цркви го слават Велигден сите на ист датум. За среќа, овде не се направи поделба и Велигден остана заеднички празник, а тоа значи и сите празници поврзани со Велигден, иако црквите се раководат според два различни календари: јулијанскиот и грегоријанскиот. Празниците со одредените дати ги празнуваме различно, а Велигден и велигденските празници – заедно. Со новиот календар започнаа први Грците, од 1924 година и во почетокот го прифатија сите цркви кои имаат Грци поглавари, освен Ерусалимската патријаршија и Света Гора. Потоа, го прифатија и други цркви, но не сите, туку пола-пола, останувајќи поделени и до денес. Но, Велигден е во заеднички датум за сите православни цркви. И добро е што е така. Слава на Бога! Во Македонија, на ист датум со православните, го слават Велигден и протестантите од Евангелско-методистичката црква и католиците од источен обред. * * * Христос воскресе! – Вистина воскресе! (За МИА подготви Проф. д-р Ратомир Грозданоски)...

Сабота, значи покој. Велика Сабота е ден на покојот, ден на Покојникот, ден на Најголемиот покој и на Најголемиот Покојник. Велика Сабота е денот меѓу смртта и воскресението, меѓу Петок и Велигден, денот што ги спојува распнувањето и радоста. Денот на Големиот Покој е времето кога Христовото тело е во гробот. Покојникот е внатре од вчера. Овој е втор ден на нашата жалост, тага и молк. Ден на длабоко молчание, созерцание и покој. Овој е денот на оплакувањето на Покојникот. Тогаш, Мајка Му – Пресветата Богородица и жените мироносици, по погребението, Го оплакувале Господа Исуса Христа. Денес се изразува болката, тагата и жалоста на Пресвета Богородица. За нас, па, ова е ден за сози на љубовта и благодарноста. Велика Сабота е определена како Ден за чување на гробот. Денес сите сме крај Христовиот гроб. Се поклонуваме пред Плаштаницата, на која е претставено телото Господово при погребението, и положено во гробот. Тоа е украсениот гроб Христов, на сред црква, пред кој стоиме и молчешкум се молиме. Се протнуваме под неа на колена, со понизност. Го чекаме Воскресението. Ова е ден за прославување на неискажливата љубов од Богочовекот кон луѓето. Велика Сабота е ден на исчекување, ден на свештен трепет пред Христовото Воскресение. Смртта не може да Го задржи самиот Живот – Животодателот. Саботата е денот кога, во почетокот, Бог, откако го завршил создавањето на светот и човекот, видел дека е сè добро и се успокоил, се одморил, отпочинал и овој ден станал ден на покојот. Исто така и Христос го завршил Своето богоспасително дело до Петокот попладне и во Саботата, успокоен, во божествен покој лежел во гробот, заспан во смртен сон. Велиме заспан, затоа што и Он така рече за умрената девојка која ја воскресна од мртвите, а на луѓето што плачеа им рече: „Девојката не е умрена, туку спие“ (Матеј 9, 24; Марко 5,39; Лука 8,52). Велика Сабота е крајот на празничноста на саботата, оттогаш престанува саботата да биде основниот празник, бидејќи потоа ќе се празнува неделата – денот на Воскресението и спасението, денот на христијанството и на новата ера, денот по Христа. Денес одбележуваме три вашни настани: упокоението и престојот на Христа во гробот, чувањето на гробот со стража и Христовото слегување во адот (пеколот) и отворање на рајот. Богослужбата е поврзана со содржините од Библијата. Најпрво, пред плаштаницата, се читаат текстови од пророкот Језекиил: пророштвото за воскресението од мртвите (Језек. 37,1-14), а по нив, Апостолот ни кажува за тоа дека треба да го отфрлиме стариот квас, „оти Христос, Пасхата наша, се закла за нас“ – „Христос нè искупи од клетвата на Законот“ (1. Кор. 5,6-8; Гал. 3,13-14) и најпосле, Евангелието говори за запечатувањето на гробот и поставувањето стража (Матеј 27,62-66). На Литургијата, пак, се чита Евангелието за Христовото воскресение (Матеј 28,1-20) и богослужбено оттогаш започнува Воскресението. Сабота, значи покој. Велика Сабота е ден на покојот, ден на Покојникот, ден на Најголемиот покој и на Најголемиот Покојник. Велика Сабота е денот меѓу смртта и воскресението, меѓу Петок и Ве Само на Велика Сабота, и на утрената и на Литургијата, Евангелието не се чита од вообичаеното место: од амвонот или од дверите, затоа што овојпат се чита на Христовиот гроб, пред Плаштаницата. Зошто? – Затоа што ангелот Божји бил на гробот Христов и оттаму им ја објавил веста за Христовото воскресение на жените мироносици. Се служи Василиева литургија, која започнува со Вечерна и свештеникот ја служи Литургијата во црни одежди, сѐ до читањето на паримиите и Апостолот (Рим. 6,3-11), по „Свети тихиј...“, а потоа, започнува празнувањето на Христовото воскресение. Се пее: „Воскресни Боже, суди и на земјата, зашто Ти владеш над сите народи“. Притоа, свештеникот ги соблекува црните одежди и облекува бели, светли одежди, затоа што токму на оваа Литургија завршува огласувањето на огласените, односно, завршува подготовката за оние што чекале да се крстат и веднаш следи нивното крштение. Додека се читале 15 паримии, свештеникот крштевал. Се пее: „Елици во Христа креститесја...= Вие кои во Христа се крстивте...“ Истовремено, кога свештеникот ги преоблекува одеждите од црни во бели, тогаш и на престолот во олтарот и во храмот се заменуваат црните покривалки со бели, светли. Престолот го претставува гробот Христов, а светлите облеки се праслика на Ангелот којшто бил на гробот, со светли облеки и им ја соопштил веста за најголемата светлина – светлината на Христовото воскресение. Затоа и ѓаконот, во светла одежда како ангелот, од средината на храмот, пред Плаштаницата го чита Евангелието и им соопштува на луѓето за Христовото воскресение. Место херувимската песна, денес се вели: „Да молчи секое човечко тело, и со страв и трепет да стои...“, а за причестувањето се пее, велејќи: „Стана како да спиеше, Оној што нас нè спасува: Алилуја“. На Велика Сабота, пред полноќ, се внесува Плаштаницата од сред црква во олтар, молчејќи, со кадење и се поставива на Престолот, каде што останува до Спасовден, во спомен на 40-дневниот престој на Христа на земјава по Неговото воскресение. На Спасовден Господ се вознесе на небо. Во Ерусалим, на Велика Сабота, во гробот Господов, катагодина се случува чудо: Бог го дава Светиот благодатен оган на Ерусалимскиот патријарх и преку него, на сите луѓе. Од гробот Христов, верниците го разнесуваат огнот до сите домови во Светата Земја, а поклониците (аџиите кои биле таму) го носат низ целиот свет. Цел свет се осветлува со светлината на Христовото воскресение и светлината на Христа – Сонцето на правдата и радоста. На трпезата строг пост. Велика Сабота е единствената сабота во годината, кога постот е строг и не се јаде зејтин. Но, за поткрепа на оние што се на целодневната молитва, допуштено е и вино. Упокоението и престојот на Христа во гробот Господ Исус Христос бил погребан во нов гроб, во гробницата на Јосиф од Ариматеја. „Бесмртниот како смртен во гроб се полага“, вели црковната песна (кондакот). Зошто бил поставен во нов гроб? Јосиф откако добил дозвола од Пилат, го симнал телото од крстот и го зел како скапоценост. Го обвил во чиста плаштаница и Го подготвил Христа за погребение. Сето тоа морал да го прави во брзање, бидејќи немало многу време. Плаштаницата претставувала погребно платно, кое се помазувало со скапоцени мириси. Така обвитканото тело со плаштаница, според еврејскиот обичај, било положено во нов гроб, издлабен во карпа. Овој гроб бил семејна гробница на Јосиф од Ариматеја (Матеј 27,60), и се наоѓал блиску до Голгота, до местото на распнувањето. Според местото каде што бил погребан Господ Исус Христос и достоинството што притоа Му Го оддале двајцата видни синедрионци Јосиф и Никодим, ако се исклучи само брзањето, затоа што се немало време оти настапувала саботата, Христовото погребение имало достоинство на царско погребение, погребение на висок достоинственик. Така беше пророкувал Исаија: „Му определијаа гроб со злодејци, но Он беше погребан кај богатиот, зашто не беше направил грев и во устата Негова немаше лага“ (Иса. 53,9). На тој начин биле погребувани царевите во Јудеја, тие биле обвивани во плаштаници со скапоцени мириси и смеси, а биле полагани во нови гробови издлабени во карпа (4. Цар. 21,26). Погребението, пак, го извршил сопственикот на гробницата – лично Јосиф со својот пријател Никодим. Луѓе значајни и видни – членови на Парламентот – синедрионци. Постапиле како што е редот и направиле сè како што треба. На крајот, поставиле на гробот огромен камен. Зошто камен на гробот? Навалениот камен на гробната врата претставува заштита и затворање на гробницата. Гробот бил хоризонтално издлабен во карпа, како влез во пештера, а не вертикално надолу, како што се гробовите кај нас. Затоа и бил поставен камен на вратата од гробот. Во ваквите гробови можеле да влезат и диви животни и да ги разнесат мртвите тела. А, во овие гробови живееле и бесомачни луѓе. За тоа ни сведочи и Евангелието, бидејќи некои такви бесни Христос ги излекувал. Се вели: „Го сретнаа двајца бесни, излегле од гробиштата“ (Матеј 8,28) и „ еден човек од градот, кој имаше бесови од многу години, и не облекуваше алишта, и не живееше дома, туку по гробовите“ (Лука 8,27; сп. Марко 5,3). Освен бесните, во таквите гробови живееле и разбојници – таму се криеле и делеле плен. Но, сето ова било одбегнато, бидејќи гробницата имала голем камен на вратата и не можеле да влезат ни диви ѕверови, ни бесни луѓе, ни разбојници. Таа се наоѓала и близу до градот и во најдобрата алеа во гробиштата, а ја чувала стража. Чувањето на гробот со стража Во Евангелието е запишано следново: Христовиот гроб бил запечатен и чуван со стража. Зошто? Така побарале првосвештениците и фарисеите. Тие се сетиле на Христовите зборови дека по три дни ќе воскресне и се исплашиле. Време нема, утре е третиот ден. Омразата, нечистата совест и стравот биле посилни од саботниот закон за мирување. Лошите луѓе никогаш немаат спокој. Тие се плашат и се штитат и кога не треба. Затоа, го прекршиле и празнувањето на саботата и тоа Големата Сабота, Пасхална Сабота, како што ја викале саботата по Пасха, иако не смееле, го нарушиле покојот и отишле кај Пилата да побараат: да постави стража на гробот. Побарале да „нареди да се причува гробот до третиот ден, за да не отидат учениците Негови ноќе и да Го украдат, па да му речат на народот: ,Воскресна од мртвите!‘ Та последната измама ќе биде полоша од првата.‘ Пилат им рече: ,Имате стража; одете и направете како што знаете.‘ Тие отидоа и со стража го осигураа гробот, и каменот го запечатија“ (Матеј 27,64-66). Мислеле со стража ќе го спречат Христовото воскресение. Истовремено, провериле дали е телото тука од претходната ноќ и ја поставиле стражата да го чува. Несвесно постанале орудие на Божјата промисла: – Ако не поставеа стража, ќе можеа да речат дека се случило нешто друго, но сега немаат друг изговор, освен да се потврди вистината на Христовото воскресение. Тие, пак, задоволно си велеле: Денес го нарушивме празнувањето на саботата, ама завршивме голема работа! Гробот бил запечатен. Кој го запечатил и зошто? Го запечатиле првосвештениците, а им помогнале војниците од стражата. Го провериле гробот. Виделе дека е телото внатре. Го поставиле тешкиот камен. Прегледале дека нема друг отвор за излез и ги презеле сите мерки на претпазливост и безбедност. Потоа, со врвца го обмотале гробот и каменот и ставиле печат, како шо се запечатува секоја врата или отвор. Каков печат бил поставен? Запечатиле со печат на Синедрионот (со пешатот на Собранието – Парламентот), печатот на највисоката власт и суд. Безумство! Зошто го правеле тоа? Целта им била да се спречи воскресението на Христа, а се случило обратно: тоа било и најсигурниот доказ дека Христос воскреснал, а не го украле и не излегол од гробот, бидејќи бил запечатен. На Христовиот гроб била поставена стража, а за тоа незнаеле ни Јосиф, ни Никодим, ниту жените мироносици, бидејќи тоа го договарале првосвештениците и Пилат. Стражата била испратена откако Јосиф и Никодим, а и жените, го напуштиле местото на Христовото погребение. Оваа вистина била и често повторувана меѓу Евреите во Ерусалим, кои знаеле за поствената стража на гробот Христов. Жените мироносици, ако знаеле за стражата крај Христовиот гроб, немало да се загрижуваат кој ќе го оттргне каменот од гробот за да Го помазаат Христовото тело со мириси. Сè било по Божја промисла. Стражата била поставена за да чува, но и да посведочи. Сведоци на Христовото воскресение биле „и стражарите“ кои го чувале гробот (Матеј 28,4). Најверојатно токму тие – стражарите, кои биле крај гробот Христов, кога Он воскреснал, биле првите известувачи за Христовото воскресение меѓу ерусалимјаните, иако првосвештениците дури им понудиле и пари за да велат дека Христовото тело Го украле учениците Негови кога тие спиеле (Матеј 28,13). Смешна лага. Прво, како можеле учениците да го направат тоа кога имало стража и тоа од римската гарда што била кај Пилат и што го чувала храмот. Второ, тие Христови ученици се исплашиле и разбегале уште во Гетсиманија, а не сега. Трето, истите Го оставиле Господа кога бил уште жив, а што ќе им е сега мртов? Кому му треба мртов? И четврто, зар не е бесмислица: – Како можеле стражарите да видат дека некој Го украл телото, ако спиеле?! Петто: Најпосле, зар можело да останат неказнети римските гардисти за спиење на стража? Очигледна е лагата. Сепак, останува јасно дека веста за воскресението на Христа, тие ја разнеле низ Ерусалим, бидејќи жените мироносици, се вели дека ги опфатил страв и ужас и никому ништо не рекле, оти се боеле (Марко 16,8), а само на апостолите им ја соопштиле веста што ја чуле од ангелот Господов – дека Христос воскреснал. Стражарите се првовесници за Христовото воскресние. Христовото слегување во адот и отворање на рајот Христос по погребението е во гробот. Неговото тело е внатре. Он е присутен во гробот и е безбедно чуван. Кога умре на крстот, Христос ја испушти Својата душа. Настапи смрт. Душата се одвои од телото, како и при секоја телесна смрт. Тоа не беше привидно, туку вистинито. Он навистина умре. Телото и душата се одвоија. Тоа го проверија и војниците и видоа, и посведочија дека е умрен. Затоа и Го симнаа од крстот и Го погребаа. Но, додека е во гробот со телото, Он со душата отиде во адот. Господ Исус Христос претрпе смрт, одвојување на душата од телото, но не претрпе распаѓање. Душата го напушти телото кога Христос умре, но смртта не можеше да го разруши телото, бидејќи го немаше во него квасот на распадливоста – гревот, затоа што Христос беше без грев – во сè еднаков со нас, освен во гревот. Вистински човек, но безгрешен, бидејќи беше и вистински Бог – Богочовек. Освен нераспадливоста на телото, затоа што Христос беше без грев, исто така и душата Негова, не можеше да ја задржи адот, затоа што беше без грев. Во адот беа сите дотогаш упокоени луѓе, а со нив и многу праведници и светии, но тие не беа безгрешни – ја имаа клетката на првородниот грев. Христос, пак, не, и затоа немаа власт над Него ни гревот ни адот. Немоќни беа и адот и гробот – и земјата и подземјето. Да, Он беше човек, но без направен грев и безгрешно роден, а истовремено беше од Бога, но и Самиот беше Бог. Ни, смртта, ни адот, ни гревот, ни ѓаволот не можеа да го држат подвластен Седржителот. Зошто слезе во адот? За проповедтта на Евангелието на земјава – меѓу живите луѓе со тело и душа, Му беа потребни на Христа три години, а за проповедта на душите упокоени во адот, беа доволни три дена. Ете колку е помоќна душата. Времето од смртта до воскресението Христос го мина во спасителна проповед кај душите на умрените. Престојот на Спасителот на Велика Сабота во адот, означува победа над адот и смртта. Обиколката со Плаштаницата околу црква трипати, освен што го претставува погребението, ја означува и Христовата обиколка низ пеколот. Тоа го претставува и Неговото проповедање на Евангелието низ целиот ад и на сите души, порано упокоени. До крстната смрт на Христа во пеколот беа затворени душите на сите порано упокоени луѓе. До тогаш, таму, ѓаволот владеел со сите и тиранисувал. Таму биле и старозаветните праведници: Авраам, Исак, Јаков, Давид. Кога Христос влегол кај нив, засветлела Божјата светлина, се појавил Седжителот и Спасителот. Тогаш ѓаволот бил обессилен и поразен. Оттаму биле изведени сите што верувале во Господа Исуса Христа како Спасител на светот и умреле како верници со таа вера. Тие се израдувале кога Го виделе и весело тргнале по Него, излегувајќи од адот, одејќи од темнината на пеколот во светлината и блаженството на царството небесно. Ова Христово слегување е преведување од пеколот во рајот на душите на сите порано упокоени праведници. Отворен е рајот. Во Саботата, од пеколот Христос отишол во рајот, заедно со разбојникот, кого го внел таму и постанал прв граѓанин на рајот. Така беше му рекол на крстот: „Вистина ти велам: денес ќе бидеш со Мене во рајот“ (Лука 23,43). По слегувањето на Христа во адот, оттогаш, душите на праведните христијани, по телесната смрт, веќе не одат во пеколот, туку ангелите ги носат на небото, во блажените живеалишта. Затоа ова е наречено победосносно слегување во пеколот. После тоа, влијанието на ѓаволот врз луѓето ослабело и во адот и во светот. Ние и понатаму сме искушувани од ѓаволот со разни искушенија, но ја имаме помошта од Божјата благодат и можеме да се противставиме, ако сакаме. Христовата помош е со нас. Он рекол: „Со Моето име ќе истеруваат бесови“ (Марко 16,17). А Библиската порака вели: „Противете се на ѓаволот, и тој ќе побегне од вас!“ (Јаков 4,7). Спомнувањето на името Христово, крстот и прекрстувањето со вера, темјанот, кандилото и иконата, како и читањето на Библијата, претставуваат силно оружје против ѓаволот од кое тој бега. Денес, по причестувањето пееме: Спомни си за нас, Господи, како што си спомна за разбојникот...“ Христовото одење во рајот означува отворање на вратите од рајот. На Велика Сабота, отворен е рајот, а поразен пеколот. Влегувањето со Плаштаницата в црква, низ отворените врати, го претставува влегувањето во рајот. Вратите се отворени за цело време додека се оди со Плаштаницата трипати околу храмот, а тоа значи дека Господ Исус Христос и додека е во обиколка на пеколот, Он е во непрестајно единство со Отецот и Светиот Дух. Во исто време, Господ Исус Христос бил и на престолот, заедно со Отецот и Светиот Дух, како Бог, со Својата Божја природа. Така вели и црковната молитва: „Во гробот телесно, а во адот со душата како Бог; во рајот, пак, со разбојникот, и на Престолот си бил со Отецот и Духот, Христе неопислив, Кој сè исполнуваш“. Он е секогаш со Отецот и Духот – неразделна и едносушна Троица. * * * На Велика Сабота ноќта – на полноќ, се објавива најрадосната вест – веста за Христовото воскресение. Тоа е најсветлата ноќ – ноќ посветла од ден. Велигденската радост е најголемата и најсветлата радост на христијаните. Таа е радост за најголемиот празник, за најголемиот Ден – Велигден – радост за Воскресението на нашиот Господ и Спасител Исус Христос. Таа радост е света радост и не е споредлива со никоја друга радост. Таква радост нема и не може да има. Таа радост е вечна како радоста на блаженството – а блаженството е постојана радост на душата. (За МИА подготви Проф. д-р Ратомир Грозданоски)...

ВремеОблачно со повремени врнежи од дожд, утре сонцеВремето во Македонија денеска ќе биде променливо облачно, наместа со повремени врнежи од дожд. Ќе дува умерен, а долж Повардарието и во источните делови повремено засилен ветер од северен правец. Објавено на4.05.2024 7:21часотСподелиСподелиFacebookTwitterWhatsAppEmailПринтViber Во Скопје променливо облачно со повремени врнежи од дожд. Ќе дува умерен ветер од северен правец.Утре времето ќе биде сончево и потопло со мала до умерена локална облачност. Ќе дува слаб ветер од променлив правец.Во Скопје претежно сончево и тивко.Дневните температури ќе се движат од 12 до 25 Целзиусови степени. ТОП ВЕСТИКовачевски: СДСМ учи од грешките 3.05.2024 23:36 Куче падна во шахта и изгриза кабли за интернет на Телеком (ВИДЕО) 3.05.2024 20:42 Лицата со попреченост да бидат дефинирани во Уставот, бара коалицијата „Менуваме“ 3.05.2024 20:17 81 болно и изнемоштено лице ќе гласаат во општините Дебар и Центар Жупа 3.05.2024 18:48 Агелер порача дека медиумите имаат клучна улога особено во изборниот процес 3.05.2024 18:37 Сончево и потопло време за Велигден 3.05.2024 16:54 ПОСЛЕДНИ ВЕСТИКовачевски: СДСМ учи од грешкитеКуче падна во шахта и изгриза кабли за интернет на Телеком (ВИДЕО)Лицата со попреченост да бидат дефинирани во Уставот, бара коалицијата „Менуваме“Двајца возачи загинаа на магистралниот пат Штип-РадовишТоксичен облак чад над Берлин: Пожар избувна во фабрика (ВИДЕО)...

Во предвечерието на еден од најголемите христијански празници Велигден обично се прашуваме што да подариме на блиските. Ако сте решиле да одите на гости кај пријатели и роднини, добро е да ги изненадите со мали подароци. Можете да им купите: 1. Саксии со убави цвеќиња Речиси и да нема луѓе кои не ги сакаат цвеќињата. Оваа сезона имате широк избор – врбинки, јаглика, рози, нарциси и многу други. Вие најдобро ги знаете преференциите на примачот. 2. Убаво вино За време на празниците најубавото вино никогаш не е излишно. 3. Слика или икона Ова е прекрасен подарок!. 4. Скапоцен камен Ако примачот е дама, можете да ја израдувате со прекрасно скапоцен камен со елементи на велигденски симболи. Колку и многу накит да има една жена, секогаш ќе се израдува на уште едни обетки или ѓердан. 5. Декорација за дом Понежниот пол би оценил соодветно и декорацијата за дома. И тука имате широк избор – тематските салфетки, керамички фигурини на кокошки, нова покривка за маса, мало дрво со јајца и многу други....

Вчера попладне во сообраќајка на патот Штип-Радовиш загинаа две лица, а едно е повредено. ПОВРЗАНИ ВЕСТИ Двајца загинати и еден повреден во сообраќајна несреќа на патот Радовиш-Штип Во сообраќајната несреќа се судрија два автомобила, „опел“ и „пасат“, чии возачи загинаа, а сопатничката во едното возило е пренесена во штипската болница. Повеќе детали се најавени за денеска. Видео: ТВ Стар Преземањето на оваа содржина или на делови од неа без непосреден договор со редакцијата на еМагазин значи експлицитно прифаќање на условите за преземање, кои се објавени ОВДЕ....

Скопје, 4. мај 2024 (ОХРИДПРЕС) – Денес се одбележуваат 121 години од смртта на македонскиот револуционер Гоце Делчев.Големиот македонски револуционер и национален херој е роден на 4-ти февруари 1872 година, во селото Кукуш како син на Никола и Султана Делчеви. Основното образование го завршува во Кукуш по што заминува да учи во Солун каде науката и литературата ги усовршува во воената школа. Има активна улога во многу политички клубови во Солун и Софија. Сепак „Лозарите“ имаат најголем удел во формирањето на неговиот револуционерен профил. Годините помеѓу 1894 и 1903 се најплодни во неговиот краток револуционерен живот. Тогаш како учител во штипско Ново Село и Банско значително придонесува во подготовките за вооруженото востание.Од историско значење е и средбата со Даме Груев во Штип во ноември 1894 година кога го договараат организирањето на мрежа низ цела Македонија за активирање на населението. Сепак тој и неговите следбеници предупредуваа на предвременото кревање на востанието, затоа што тврдеше дека сеуште не е дојдено вистинското време и не се направени потребните подготовки за кревање на востанието.На пат за Конгресот во Сер, во 1903 година Делчев преноќил во селото Баница. Предаден и опколен, тој беше убиен на 4-ти мај. Неговата смрт значеше откажување за многу визии на овој револуционерен херој.Револуционерното движење во Македонија за време на Илинденското востание, пред и по него, постојано беше во фокусот на вниманието на странскиот печат, како на европскиот, така и на американскиот. Во редовните рубрики „Македонија“, „Македонското прашање“, „Народно востание во Македонија“ и други најде одраз борбата на македонскиот народ за слобода и сопствена држава. Широко одекна во печатот и загинувањето на организаторот и раководител на сеопштата борба, Гоце Делчев. Тој се опишува како „еден од најдобрите популарни мажи во Македонија“.Македонскиот народ му оддава должна почит и се сеќава на еден од своите најголеми синови. Неговите идеи се нераскинлив дел од Македонската колективна свест и историја. (Крај)извор: ОхридПрес фото: архива @OhridPress - Преземањето на оваа содржина или на делови од неа без непосреден договор со редакцијата на OhridPress значи дека се согласувате со условите за преземање, кои се објавени тука Навигација на напис Претходно Previous post: Велика Сабота: Ден пред Христовото воскресениеСледно Next post: Охриѓанката Јустинијана (Јанка) Каневчева била најголемата љубов на Гоце Делчев...

Белград, 4. мај 2024 (ОХРИДПРЕС) – На денешен ден пред 44 години почина доживотниот претседател на Социјалистичка Федеративна Република Југославија (СФРЈ) Јосип Броз Тито.Тој беше водач во борбата против окупаторот од 1941 до 1945 година. Беше долгогодишен лидер на Комунистичката партија на Југославија и командант на нејзините вооружени сили од крајот на Втората светска војна до смртта во 1980 година. Беше еден од основачите на Движењето на неврзаните, во кое беа обединети земји од неколку континенти кои не припаѓаа на некој од двата доминантни во тоа време, западен и источен блок – НАТО и Варшавскиот договор.Повеќе од четири децении по смртта на Тито, се’ уште има спротивни мислења за неговата улога и дело. За едни тој е симбол на социјална правда, подобар и посигурен живот, голем надворешно-политички углед, а за други диктатор со огромна политичка моќ кој се пресметувал со политичките неистомисленици.Јосип Броз Тито почина на 4. мај 1980 година во Клиничкиот центар во Љубљана. Погребан е на Дедиње во Белград во Куќата на цвеќето. Неговиот гроб на кој нема верски ниту комунистички симболи досега го посетиле над 20 милиони луѓе.Во Охрид е активно Здружението „Титоисти“, кое го чува споменот на ликот и делото на поранешниот претседател на СФРЈ. (Крај)извор: ОхридПрес фото: архива @OhridPress - Преземањето на оваа содржина или на делови од неа без непосреден договор со редакцијата на OhridPress значи дека се согласувате со условите за преземање, кои се објавени тука Навигација на напис Претходно Previous post: Охриѓанката Јустинијана (Јанка) Каневчева била најголемата љубов на Гоце Делчев...

Охрид, 4. мај 2024 (ОХРИДПРЕС) – Охриѓанката Јустинијана (Јанка) Каневчева била тајна вереница на Гоце Делчев, жената која тој неизмерно ја сакал.Според нејзиното писмо, убиството на нејзиниот Гоце „медиумски“ се подготвувало цела година однапред. Загрижена, учителка Јанка на 8-ми февруари 1902 година пишува писмо, кое следниот ден го испраќа до редакцијата на софискиот весник „Дело“, барајќи да се демантираат гласините за наводното убиство на Делчев.Во тоа кратко и досега непознато писмо, Охриѓанката Јанка Каневчева, жената која Гоце неизмерно ја сакал, пишува: Почитуван редакторе; Ви испраќам во поштенски марки претплата за три месеци на Вашиот весник „Дело“. Ве молам, ако е возможно, да објавите еден демант на распространетите лажни гласови дека господинот Гоце Делчев бил убиен. Ако е можно тоа да се објави веднаш и весникот да ми се испрати на адреса: Пловдив, Петар Мутавчиев, учител. Докажете, ве молам, дека е жив и здрав, иако мнозина веруваат дека господинот Гоце Делчев е убиен. Докажете им дека е жив! Ако не сакате, тогаш не ми испраќајте на наведената адреса ништо. И сето ова, ве молам, да не се знае од кого е и кој го испраќа.Потоа, на крајот од писмото, Јанка пишува дека писмото го пишува во Софија на 8. февруари, и „останува со вера“ дека демантот ќе се објави. А таа добро знаела, бидејќи постојано била во контакт со својот сакан, дека Гоце Делчев токму во тоа време, значи токму кога наводно е убиен, бил во обиколка на четите.Неговата Јанка знаела дека веста е лажна затоа што Гоце, секогаш, кога имал и најмала можност, преку куририте испраќал абер до неа дека е здрав и жив. Таа знаела се’: знаела каде е и кога ќе дојде. Кон крајот на истата 1902 година, кога којзнае по кој пат се проширил глас дека е убиен, Јанка со растреперено срце го пречекува во својот дом. Тогаш не демантира, зашто лагата е очигледна, а Гоце е до неа. Пресреќна е што може да го прегрне; што може да му се порадува, што можат да бидат барем за кратко заедно, вљубени и среќни.Но, за жал, нивните заеднички среќни мигови, траеле само неколку дена. По Божиќните празници таа 1902 година, Гоце Делчев, пред да замине повторно во Македонија, доаѓа на проштална вечера кај неа. Неговата Јанка му подготвува убава вечера, но му предава и црвено востаничко знаме со лав и фигура на девојка. Јанка на шега му вели дека лавот е тој, а девојката е таа. Гоце гласно се смее, земајќи го знамето што таа самата го извезла и бродирала.По вечерата Јанка го изненадува со убав Божиќен подарок – срмен џемпер што ќе го чува од студот по македонските планини. За да не и го расипе расположението, Делчев не и кажува дека тој е против востанието за кое веќе речиси јавно се зборува. Заминува од домот на својата вереница облечен во нејзиниот џемпер.Истата ноќ се сретнува и со својот драг пријател и соборец, Михаил Герџиков, кој, на секаков начин, упорно се обидува да го убеди да го одложи своето итно заминување во Македонија. Герџиков предлага заедно да заминат по неколку недели. Според неговите спомени, Гоце воопшто не сакал да разговара за никакво одлагање; бил многу растревожен и потиштен од одлуката токму таа пролет да се крене општонародно востание во Македонија.На Герџиков му признал дека ќе стори се да се одложи востанието, затоа што народот не е вооружен и не е подготвен за такво нешто. Во такви услови, тоа нема да биде востание туку кланица. Михаил Герџиков, неговиот верен другар и соборец, подоцна ќе запише дека никогаш не го видел Гоце толку тажен и загрижен. Пред да замине го прегрнал и со солза во окото, му рекол: Ако се случи нешто со мене, ако ме убијат, има две нешта за кои милеам – татковината и Јанка. Чувај ги и двете. Ако некогаш, подоцна, се родат некакви чувства меѓу тебе и Јанка, бидете благословени.Што се случува потоа со Гоце, Јанка и Михаил?Убиството на Гоце:Куршумот го беше пронижал и џемперот што за Божик му го подарила Јанка Каневчева. Војводата Михаил Чаков во своите спомени, меѓу другото, пишува: Гоце лежеше ничкум. По заповед на командирот, војниците ги превртиле убиените. При превртувањето на Гоце, командирот Тефиков, Кукушанец, пријател на Делчев од детството, веднаш го познал, рекол: Ете, тое е Делчев! Еден војник, кој бил до трупот, нервозно скокнал и замавнал со бајонетот кон главата на Гоце. Тефиков бесно го турнал и наредил веднаш да се казни.Вереницата на Делчев, охриѓанката Јустинијана (Јанка) Каневчева за неговата смрт дознава неколку дена подоцна. Следните неколку години таа ќе ги помине во црнина, иако била девојка; тој и таа си имале дадено збор само меѓу себе, без обврски и без сведоци.Пет години подоцна, откако се родиле чувства меѓу нив, Михаил Герџиков и предлага брак. Следната година им се раѓа ќерката Магда. До пред неколку години Магда, која тогаш имаше 96 години, живееше во Софија. Војводата Михаил Герџиков, еден од најблиските и најверните соработници на Гоце Делчев, докрај го исполнил заветот на својот другар: Се грижел за Јанка до нејзината прерана смрт и се борел за Македонија до својата смрт. Вереницата на Гоце ја зел за сопруга, а Македонија, иако само на еден дел, по неколку децении станала независна држава. До крајот на својот живот останал верен на Гоцевата македонска револуционерна организација и на Јанка Каневчева, единствената голема љубов на Гоце Делчев.Но, за жал, семејството на Гоце ја доживува судбината на неговата Македонија: тој е во Скопје, гробот на неговата мајка Султана е во Кукуш, татко му Никола почива во Благоевград (Горна Џумаја), брат му Христо е погребан во Софија, а на брат му Милан не му се знае гробот… Нема ниту една фотографија на Гоце со браќата, сестрите или со роднините. (Крај)извор: МИА фото: архива @OhridPress - Преземањето на оваа содржина или на делови од неа без непосреден договор со редакцијата на OhridPress значи дека се согласувате со условите за преземање, кои се објавени тука Навигација на напис Претходно Previous post: Годишнина од смртта на големиот македонски револуционер и национален херој Гоце ДелчевСледно Next post: Четириесет и четири години од смртта на Јосип Броз Тито...

Формула 1 Верстапен: И за 250 милиони нема да го напуштам Ред Бул...

Кошаркарите на Далас се пласираа во втората рунда од плејофот, откако ноќеска со доминантна игра во сите 48 минути го растурија тимот на ЛА Клиперс (114-101) за вкупни 4-2 во серијата. „Телињата“ од првиот до последниот момент ја контролираа играта и резултатот, а за нивната доминација најдобро говори фактот што противникот само еднаш беше во водство. Највиското водство на составот од Тексас беше плус 24 (106-82) како доказ дека триумфот е како солза заслужен. Лука Дончиќ кој знае по кој пат одигра магично и средбата ја заврши со 28 поени, седум скока и 13 асистенции, а идентично добра партија прикажа и Кајри Ирвинг со 30 поени. Далас во полуфиналето од Западната конференција ќе ги одмери силите со Оклахома сити тандерс, тимот со најдобар скор во оваа конкуренција во регуларниот дел од сезоната. Во серијата помеѓу Орландо меџик и Кливленд кавалирс продолжи доминацијата на домашните екипи, па „магичните“ со третата победа пред своите навивачи (103-96) се изборија за „мајсторка“ која ќе го даде патникот во следната рунда. Досега секоја од екипите ја задржа предноста на домашниот терен, поради што за очекување е „коњаниците“ да бидат во улога на фаворит за пласман понатаму. Тоа беше меч со неколку пресврти, кој Орландо го „заклучи“ со серијата 9-2 кон средината на последниот период (98-91), кога од егал дојде до опиплива предност која ја задржа до крајот. Банкеро со 28 и Вагнер со 27 поени беа најпрецизни во победничкиот состав, додека на Кливленд не му помогна ниту фантастичната партија на Донован Мичел, кој постигна 50 поени....

ПолитикаСеверна МакедонијаМакедонија и „Биг Бенг“: историски лекцииЉупчо ПоповскиКолумна4.05.20244 мај 2024Децата родени во 2004 во новите земји членки на ЕУ сега се студенти, млади бизнисмени или работници. Ние уште упорно стоиме во место. Веројатно со тоа стоење најубаво се топлиме. Пишува Љупчо Поповскиhttps://p.dw.com/p/4fTqWРекламаЗа Северна Македонија, како никогаш досега прашањето за влез во ЕУ е егзистенцијално Фотографија: picture-alliance/AP Photo/B. GrdanoskiОсвен неколкумина кои напиша или кажаа важни зборови за настанот од 1 мај 2004 година кој ја промени географијата на Европа, нејзиното политичко устројство, надежите на милиони луѓе, кој ги испреплете и поттикна економиите до невидени размери, во Македонија беше премолчено она што се случи пред 20 години и неповратно го промени стариот континент. Тој ден на Европската унија ѝ се приклучија десет земји, од кои седум од поранешниот источноевропски лагер (Чешка, Полска, Словачка, Унгарија, Летонија, Естонија и Литванија), една која беше дел од Југославија (Словенија) и Кипар и Малта. Уште две (Романија и Бугарија) влегоа во клубот малку подоцна, во 2007 и Хрватска во 2013. Оттогаш портите на ЕУ останаа затворени за земјите од овој регион наречен Западен Балкан. Доколку малку повеќе загребете по сеќавањата (архивите на трите клучни весници од тоа време, брутално затворени 13 години подоцна, ги нема веќе) можеби ќе се присетите дека тогаш, како и сега, на овие тектонски промени во Европа гледавме со една рамнодушна амбивалентност. Штом нѐ нема во тој клуб тој и не е толку интересен за нас. Барем вербално, но суштински екстремно важен кога треба да се бара работа во него со македонски или туѓ пасош. Откако пропуштивме да влеземе во клучниот европски проект Агенда 2000, па го конципиравме новото устројство на државата по конфликтот во 2001 и потоа ги лечевме раните од него, во 2004 немаше ни желба, ни енергија да гледаме каде се движат другите, а ние стоиме ли стоиме на спореден колосек изгубен во тревите. И кога изработениот кандидатски статус дојде во 2005 тоа беше како вистинска револуција. Ситуацијата денес е поразлична, но во основа е иста. Уморни од децениската блокада на Грција, а сега и од Бугарија, истрошени од неисполнетите ветувања и лажни надежи од страна на Европската унија, самозаглавени во својата небиднина, Македонија ги очекува резултатите од изборите на 8 мај, не за да тргне, туку да остане на место. На мнозинството од населението, на поголемиот дел од политичките партии, на важен дел од бизнисот, на сите оние што тропаа на вратите на бугарските институции за да го добијат тој „европски пасош“, како да не им пречи ова стоење во место. Веројатно така најдобро можеш да се стоплиш. Прегратките на странците Разбирливо е што кампањата за двојните избори прекри речиси сѐ што е надвор од ветувањата, нападите, обвинувањата и што уште не во една навидум епска изборна битка. Но, за жал, епските настани се некаде на друго место, како и речиси секогаш. А ние тоа одбиваме да го видиме. Ако ние тоа не го видиме, да погледнеме кон оние што тоа го гледаат. Аналена Бербок, министерката за надворешни работи на Германија, напиша еден инспиративен текст за 20-годишнината од историскиот „Биг Бенг“, кој беше објавен во повеќе важни европски медиуми. Во него таа, меѓу другото, напиша: „Европската химна во твоите уши, туш од златни искри на небото. Потполни странци беа едни со други во прегратка. И јас го прославив овој посебен европски момент со стотици луѓе на 1 мај 2004 година, на мостот на Одра помеѓу Франкфурт во Источна Германија и Слубице во Западна Полска: Истокот и Западот конечно беа обединети во Европската унија. За мене како германски министер за надворешни работи, 1 мај јасно кажува: секоја генерација има своја задача. По Втората светска војна, генерациите на нашите родители и баби и дедовци сфатија дека помирувањето е основа за европска заедница на мир. Ние Германците никогаш не смееме да заборавиме дека ние, самите луѓе кои донесоа војна и уништување на толку многу, можевме да го најдеме патот до мирот и пријателството. Генерациите пред нас создадоа Европска унија на слобода - да се живее, работи и работи - од Атлантикот до границата со Русија“, вели таа. И после, зборувајќи за политичката храброст цитира една извонредна мисла на поранешниот германски претседател Валтер Шел: „Генерацијата на големата рунда за проширување мораше да собере храброст да не биде спречена од спротивставени ветрови и популистички слогани. Како во Германија, каде што стравот од ‘полскиот водоводџија’ се разгоре во време на висока невработеност. Задачата на политиката, сепак, е, како што еднаш рече поранешниот претседател Валтер Шел, ‘да ја направи вистинската работа и да ја направи популарна’. Наместо да се препуштите на расположенијата и да дозволите да бидете понесени од нив. Ако тогаш постоеја социјалните медиуми, би се прашале дали дебатата можеби ќе испадне поинаку. Но, ништо надежно не може да расте од омраза, популизам и сомнеж“. Бербок е сосема во право – никаква надеж не може да расне ако е одгледувана со омраза, популизам и сомнеж. Уште повеќе во следните нејзини зборови: „Европската унија се залага за слобода, демократија и владеење на правото. Исто како и пред 20 години, милиони Европејци денес повторно гледаат можност и ветување да станат граѓани на ЕУ. И не можеме да си дозволиме повторно да помине цела генерација во чекалната на ЕУ, како во земјите од Западен Балкан. Не смееме да ја губиме можноста да ја направиме нашата Унија поголема и посилна – а со тоа и побезбедна. Нашата Унија за мир и слобода е отворена за нови членови. Северна Македонија уште е во чекалницата на ЕУФотографија: picture-alliance/AP Photo/B. Grdanoski Но, со цел приемот на понатамошни држави во Унијата да биде успешен, ние мора да обезбедиме ЕУ да остане способна да дејствува и внатрешно и надворешно. За таа цел, ние постојано ќе ја развиваме нашата ЕУ понатаму. Дури и ако секогаш жестоко се бориме за ‘како’ – како што е вообичаено во големо семејство. За да може нашата Унија на слобода да ја постигне оваа генерациска задача, ние мора да ја реформираме. За мене, ова вклучува и помалку опции за вето во Советот. Дури и во Унија со потенцијално над 35 членки, ние мора да останеме способни да дејствуваме. Ова значи и почесто одлучување со големо мнозинство наместо едногласно. Дури и ако тоа значи дека Германија – како и секоја друга земја-членка – може да биде надгласана. Ние мора одлучно да се справиме со проширувањето и реформите заедно. Да се покаже храбра одговорност денес значи да се подготви нашата Европска унија да прифати нови земји оваа деценија. За да можат луѓето повторно да се прегрнат, со европската химна во ушите, обединети во нашето растечко европско семејство“. Економските лекции За такво „прегрнување“ зборуваше и во своето официјално обраќање по повод оваа 20-годишнина и претседателот на Европскиот совет, Шарл Мишел. „Проширувањето е камен-темелник на нашиот стратешки суверенитет. Земјите кандидати и институциите на ЕУ имаат многу работа. Го повторувам моето цврсто уверување дека мора да бидеме подготвени за проширување, од двете страни, до 2030 година. За земјите кандидати тоа значи да се направат потребните реформи и да се решат сите билатерални спорови. За ЕУ тоа значи реформирање на нашите програми и буџети, како и на нашето одлучување. Работиме напорно со 27-те земји-членки за да ја подготвиме стратешката агенда. Ќе служи како основа во следните пет години“, рече тој. Можеби за наша жал и прекор за оние кои мислат со лесно ветени зборови да ја добијат изборната наклоност, Мишел вели дека покрај реформите треба да се „решат сите билатерални спорови“. Но и тој и Бербок ја повторуваат временската рамка – 2030 година за да „можат луѓето повторно да се прегрнат“. Ова се историските политички лекции за приближување на луѓето. Економските лекции се еднакво големи. Немаа само тие 10 нови членки на Унијата корист од влегувањето во клубот, туку и самата ЕУ. За овие 20 години европската економија порасна за 27 отсто со влегувањето на новите земји. А новодојдените беа сведоци на економски раст над просечните европски стапки. Помеѓу 1994 и 2004 година, трговијата меѓу старите и новите земји-членки порасна речиси три пати, а меѓу новите членки петкратно. Во двете децении од пристапувањето, економиите на Полска и Малта се зголемија за повеќе од двојно, додека во Словачка дури за 80%. Додека тековната дебата за проширување на ЕУ предизвикува загриженост за економското влијание што може да го има уште еден круг на пристапување, официјалните претставници на ЕУ инсистираат дека за сегашните земји-кандидати постои економскиот случај кој е без грешка. „Погледнете ги оние земји што се приклучија (во 2004 година), видовме многу мали проблеми со економскиот просперитет, некои од тие земји се на добар пат да бидат економски моќници, како Полска“, рече еден претставник на ЕУ. Сликата, се разбира не е блескаво розова. Работите во самиот европски дом не се средени. Некои влади (како онаа на Виктор Орбан ја уценуваат целата Унија поради себични цели, а со слични методи се служи и Бугарија во однос на Македонија) повремено ја напуштаат „менталната интеграција“. Но економските придобивки за граѓаните не можат да ги запрат. Сега од клучно значење е Унијата да го зајакне своето внатрешно демократско одлучување засновано на правила и проверки и рамнотежи. Едното не оди без другото. Затоа, процесот на проширување паралелно ќе ја обврзе ЕУ да си го среди својот дом. Тогаш би требало сите да бидат победници. За Македонија, како никогаш досега прашањето е егзистенцијално, не за опстанокот на државата туку за нејзиниот напредок. Дали во 2034 повторно ќе се навраќаме на историските лекции од 30-годишнината од историското проширување (заедно со можеби нови 100 илјади иматели на туѓи пасоши) или ќе бидеме во групата што ќе ги запознава правилата на клубот во кој штотуку станавме членка. Тоа во најголема мерка зависи од нас, а и од тоа како ЕУ ќе ги среди своите домашни работи. Оваа колумна го изразува личното мислење на авторот и може да не се совпаѓа со редакцискиот став на македонската редакција на Дојче Веле или со ДВ во целина. Љупчо Поповски Уредник, новинар и политички аналитичарКоментарВаш коментарРеклама...

Ракомет Суспензија за Никола Портнер...

Православните верници денеска, на Велика Сабота, ги прават последните подготовки пред прославување на најголемиот христијански празник – Велигден. Велика Сабота, денот што му претходи на Велигден, според христијанската традиција, го симболизира преминот од жалост во славење. Велика сабота е денот на оплакувањето на покојникот. Тогаш, Мајка Му – Пресветата Богородица и жените мироносици, по погребението, го оплакувале Господа Исуса Христа. Се изразува болката, тагата и жалоста на Пресвета Богородица. Велика Сабота е определена како ден за чување на гробот. Вечерва се оди во црква каде на полноќ, се објавува прогласот „Христос воскресе!“, со што се одбележува почетокот на Велигденските прослави. Празникот на Христовото воскресение Велигден е празник на љубовта и мирот. За христијаните, Велигден е триумф на животот над смртта и доброто над злото, ден кога Исус Христос воскреснал од мртвите по неговата смрт со распнување, и ја докажал божествената моќ. На Велигден верниците си подаруваат едни со други рака на помирување, со традиционалниот поздрав „Христос воскресе” и „Вистина воскресе....

Во саботата во Македонија ќе преовладува променливо облачно време, наместа ќе има повремени врнежи од дожд. Ќе дува умерен, а долж Повардарието и во источните делови повремено засилен ветер од северен правец. Утринските температури се движат од 1 до 11, додека највисоките во текот на денот соодветно ќе бидат во интервалот меѓу 9 и 21 Целзиусови степени. Во Скопје и околината денеска, исто така, ќе биде променливо облачно со повремени врнежи од дожд. Ќе дува умерен ветер од северен правец. Температурата ќе достигне до 19 степени....

Кошарка Олимпијакос ја доби Барселона и се избори за мајсторка...

Христовото воскресение е смислата на нашето севкупно постоење! Тоа е стожерот околу којшто се одвива сиот наш живот и камен-темелникот врз којшто се гради сиот наш подвиг на верата, на надежта и на љубовта во Бога, се вели во посланието на г.г Стефан за Велигден. „Тајната на Христовото воскресение го преобразува и го вообличува севкупниот наш поглед кон светот и човекот, кон времето и вечноста. Зашто, токму ова спасоносно собитие е најголемата вистина којашто му беше објавена на човековиот род и токму оваа Тајна над тајните е најрадосното благовестие со коешто велегласно беше возвестена конечната победа на животот над смртта, на доброто над злото и на љубовта над омразата. Господ Исус Христос, со Своето воскресение од мртвите, ни го осмисли нашиот живот, и не само овој – земниот, туку и небесниот, односно ни го дари вечниот живот во Неговото Царство. Токму преку Христовото воскресение се одгатнаа сите загатки со коишто, уште од паѓањето во грев, се соочуваше немоќното и безутешно човештво, а коишто завршуваа со суровоста на смртта. Ете, токму преку тоа Чудо над чудата, ние, луѓето, од смртни станавме бесмртни и ни беше овозможено трајно да се ослободиме од прангите на смртта и да се упатиме кон Оној Kojшто и самиот е Живот – кон Христа Животодавецот. Радоста, којашто извира од тајната на Христовото воскресение и којашто, еве, сите ние, како христијани, ја сведочиме повеќе од две илјади лета, е неизмерна. Но, оваа неискажлива и преславна радост не треба да биде минливо чувство, коешто ќе нѐ обземе само во овие празнични дни, туку, напротив, треба да ни постане начин на живеење и на постоење. Впрочем, и самото христијанство е вера на радоста! Ако не постои радост, тогаш не постои ни вистинско христијанство; ако немаме радост во нас и помеѓу нас, тогаш не сме ни вистински христијани, ни вистински учесници во Христовото воскресение, ниту, пак, вистински следбеници на Христа. Според тоа, доколку сакаме да бидеме доследни подражатели на Христа и да врвиме по Неговите стапки, тогаш ќе мора да си ги земеме врз себе нашите животни крстови и, минувајќи низ сопствените голготи, истите да ги поднесеме докрај, и тоа со радост. Само на тој начин, во нашите души – и покрај сите животни премрежја, искушенија и предизвици – ќе ја почувствуваме бескрајната радост од Неговото воскресение и ќе заживееме со несфатливата и непреодна радост на вечниот живот,“ се вели во посланието. Во него се додава дека тајната на Христовото воскресение најмногу се открива во дарот на простувањето. „Та, можно ли е вистински да го празнуваме Велигден – Празникот над празниците – ако не простуваме и ако не бараме да ни простат!? Можно ли е да водиме христијански живот и да се нарекуваме христијани ако во нашите срца се вгнездени злопамтивоста и одмаздољубивоста или, пак, ако во нашите души се всадени гневот и лутината!? Тоа е – невозможно! Да се живее вистински христијански живот – живот според Евангелието – значи да се постане обновен човек во Христа и да се чекори по патот на богољубието и човекољубието – по патот којшто води кон Царството небесно. Затоа, што е можно поскоро, да се угледаме кон сите оние коишто низ вековите Го возљубија Бога, а го возљубија и својот ближен, да се угледаме на нивниот богоугоден живот, во којшто особено се истакнува подвигот на човекољубието и на простувањето, па – со силата на Христовото воскресение – и сите ние, коишто се именуваме со Неговото име, да го возљубиме својот ближен и секому сѐ да простиме за, на тој начин, да станеме наследници на вечниот живот,“ се додава во посланието. Фото: Игор Бансколиев Преземањето на оваа содржина или на делови од неа без непосреден договор со редакцијата на еМагазин значи експлицитно прифаќање на условите за преземање, кои се објавени ОВДЕ....

Охрид, 4. мај 2024 (ОХРИДПРЕС) – Во Охрид денес променливо облачно време со услови за локален дожд. Ќе дува умерен ветер од северен правец Максималната температура ќе се искачи до 15. степени.– Утре и во понеделник времето ќе биде претежно сончево и потопло. Во вторник локално ќе има изолирана појава на пороен дожд и ретки грмежи. Под влијание на нов влажен бран во среда и четврток на повеќе места ќе биде нестабилно со пороен дожд и грмежи, локално во форма на невреме, информираат од УХМР. (Крај)извор: УХМР фото: ОхридПрес @OhridPress - Преземањето на оваа содржина или на делови од неа без непосреден договор со редакцијата на OhridPress значи дека се согласувате со условите за преземање, кои се објавени тука Навигација на напис Претходно Previous post: ООУ „Ванчо Николески“ од Лескоец следната недела ќе го одбележи Патрониот празникСледно Next post: Календар на МПЦ: Свети свештеномаченик Јануариј...

Охрид, 4. мај 2024 (ОХРИДПРЕС) – Православните верници денеска го одбележуваат денот посветен на Свети свештеномаченик Јануариј.Овој светител беше епископ во Камбанија Италијанска. Во времето на гонењето на Максимијан беше изведен на суд и мачен на разни начини, а тој поднесе сè трпеливо. Кога го фрлија во оган, огнот се разлади со невидлива роса и маченикот стоеше неповреден сред огнот и Му пееше пофалба на Бога. Тогаш му го стружеа телото со железни четки дури коските не му побелеа, но маченикот поднесуваше незлобливо и трпеливо.Неговиот ѓакон, Фауст и отецот Дисидериј, коишто ги гледаа неговите маки, плачеа по својот духовен отец, но и нив ги врзаа и заедно со епископот ги поведоа во градот Путеол и ги фрлија во затвор. Во истиот затвор беа затворени за Христа и путеолските ѓакони Прокул и Сосиј и двајца лаици христијани Евтихиј и Акутион. Сите седуммина ги фрлија пред ѕверовите. Но, ѕверовите не ги ни допреа.Тогаш ги убија со меч, а неаполските христијани тајно го пренесоа телото на свети Јануариј во својот град и чесно го положија в црква. На гробот на овој светител до денешен ден се пројавуваат многубројни чуда.Меѓу бројните чуда запаметено е и тоа дека една бедна вдовица, на којашто ѝ беше умрел синот единец, ја зела од црквата иконата на свети Јануариј и ја положила на својот мртов син плачејќи и молејќи го светителот, по што нејзиниот син оживеал. Свети Јануариј пострада чесно во 305 година.ТропарСо благодатта Христова го изгасна огнот на страстите, о Јануаре епископе, така подвигот твој пример стана за твоите сострадалници: Фауст, Прокул, Сосиј, Дизидериј, Евтихиј и Акутион, со кои низ оган помина. Ти кој ѕверови скроти, мртви воскресна со силата Христова, моли се за нас да добиеме спасение по твоите свети молитви. (Крај)извор: mpc.org.mk фото: архива @OhridPress - Преземањето на оваа содржина или на делови од неа без непосреден договор со редакцијата на OhridPress значи дека се согласувате со условите за преземање, кои се објавени тука Навигација на напис Претходно Previous post: Во Охрид денес променливо облачно време со услови за локален дожд и температура до 15. степениСледно Next post: Велика Сабота: Ден пред Христовото воскресение...

Охрид, 4. мај 2024 (ОХРИДПРЕС) – Од времето на страдањето на Господ Христос на крст на Голгота, секоја Велика сабота е исполнета со исчекување на благодатта на Неговото Воскресение.Смртта на Господ веќе ги воскреснала упокоените праведници во Ерусалим кои им се јавиле на мнозина, а први што трепереле пред можноста да се објави како воскреснат биле непријателите Негови (првосвештениците и фарисеите што побарале да биде убиен). Побарана е стража од римски војници да Му го чува телото. Сепак, Он како оној што невино и неправедно, а Божествен претрпел понижувања, страдања и смрт на крст, незадржливо воскреснал. Смртта и пеколот (демоните) не нашле начин да воспостават власт над Таквиот.Воскреснатиот Господ им се јавил на Своите ученици онака како што сведочат Неговите апостоли и евангелисти. Долгиот богослужбен ден на Велика Сабота завршува длабоко во ноќта со бдението пред Пасха. А на живоносниот Гроб Господов во Ерусалим се празнува Светиот оган. Овој оган од Светиот гроб се пренесува по Светата Земја и ги осветлува сите домови. На денот на великата новозаветна жртва Сонцето на правдата – Христос, го разгорува Светиот оган.Овој празник е востановен со чудото во времето на патријархот Наркисос, кога во недостиг од масло кандилата биле налеани со вода и запалени од оган кој чудесно слегол од небото и за време на пасхалната служба горел како под масло. Древните христијански сведоштва говорат дека незгасливиот оган се чува на Светиот гроб од раните времиња на христијанството. На бдението пред Пасха (Воскресение) во Црквите ширум Православието Епископот, бидејќи е на местото и во образот Христов, самиот ги благословува и ги пали кандилата, а сите други земаат светлина од неговата свеќа. (Крај)извор: МПЦ-ОА фото: архива @OhridPress - Преземањето на оваа содржина или на делови од неа без непосреден договор со редакцијата на OhridPress значи дека се согласувате со условите за преземање, кои се објавени тука Навигација на напис Претходно Previous post: Календар на МПЦ: Свети свештеномаченик ЈануаријСледно Next post: Годишнина од смртта на големиот македонски револуционер и национален херој Гоце Делчев...

Се закашлав, а жена ми не се разбуди. Кивнав, а жена ми не се разбуди. Отварам чоколадо и слушам: – Дај и на мене два реда! Добиј ги најважните вести, бесплатно на Viber...

„Земјата не е добиена во наследство од претходните генерации, туку е само позајмена од идните“. Несомнено предизвикувачка порака за значењето на основниот ресурс во земјоделството - земјата. Дали само земјата е единствениот ресурс за организација на земјоделското производство!? Се разбира дека многу важна улога за успешно земјоделско производство има квалитетот на земјоделското земјиште и неговата консолидираност. Р.Македонија располага со околу 660 илјади хектари земјоделска површина. Просечниот земјоделски посед во индивидуална сопственост што го обработува едно земјоделско домаќинство е околу 0,6 хектари. Ажурираните податоци од последните години упатуваат на фактот дека се обработуваат околу 360 илјади хектари ораници, овоштарници и лозја. Меѓутоа, за обработка на земјата потребни се уште и луѓе кои ќе го организираат процесот на работа. Работна сила која има стекнато традиција, соодветен степен на знаење и умеење, управувачки и организациски вештини. Сето тоа подразбира силно и демографски потентно земјоделско население. За жал, бројот на земјоделските домаќинства од година на година се намалува! На пописот во 2002 г. беа регистрирани над 90 илјади земјоделски домаќинства. После дваесет години егзистираат едвај 60 илјади од нив! Младите земјоделци може да се избројат на прсти. Состојбата со земјоделската механизација е катастрофална. Безмалку сите трактори и комбајни (со чесни исклучоци) нужни за агро-техничките операции за обработка на земјоделските површини се од минатиот век?! Без работна сила и недостиг на земјоделска механизација, со раситнети земјоделски површини не може да се тргне напред. Ако кон тоа се додаде фактот дека легално се наводнуваат само 18 илјади хектари од севкупно расположливата земјоделска површина, ситуацијата е уште позагрижувачка. Нешто како да недостасува во владините политики за успешен развој на земјоделството во Р.Македонија. КАПИТАЛНИОТ РЕСУРС НЕДОСТАПЕН ЗА ЗЕМЈОДЕЛЦИТЕ Тоа што недостасува во македонското земјоделство се нарекува „недостиг од капитал“. Што се луѓето без средства? Ништо! Само неми свидетели за судбинскиот момент дека без пари во денешниот свет не можеш да бидеш ниту пролетер!? Во еден друг систем тоа беше гордост. Денес без пари си ништожник и лузер. Сеирџија и првак во сиромаштија. Нашите земјоделци денес се прваци во сиромаштија. Да, имаме нови односи во земјоделството-развој на претприемништво, имаме меѓународни експерти за поддршка на одржливиот развој на нашиот аграр, проектни единици, Платежна Агенција за подршка на гро-комплексот, Федерација на земјоделците.... Ја хармонизираме нашата легислатива согласно со законите на Европската унија. Вршиме институционално зајакнување на административниот сектор. Мораме да работиме по европски терк,з атоа што од Мај 2004г. нашиот Агро-код е дел од Европскиот Агро-код. Минуваат години а ние со неколку срочени папагалски реченици само го констататираме нашиот од кон Европа. Се имаме-европски регулативи, директиви, бесконечна листа од мерки, алатки и пилари?! Само земјоделците ги немаме. Не се со нас. Некаде исчезнаа. Во сите тие „лабораториски“ експерименти колку е издржливоста на нашиот земјоделец, се вртеше муабет°за се и сешто, само не за живеачката на тој едноставен и скромен земјоделец од Пелагонија, Полог, Овче Поле, Тиквешијата, Малешевијата.... Нашето испитување колку можеме ниско да паднеме (тоа модерно се нарекува - допирање на дното) конечно заврши. Времето на капиталот е сурово време. Вредносниот систем е друг. И дно не постои. Бесконечната растегливост на долната граница на издржливост на земјоделската работна сила и категоријата цени е тајната на успехот на капиталот во земјоделскиот сектор. Долната граница се стреми кон бесконечен лимес! Се залажуваме самите себе дека со нашето економско назадување и паѓање на индексите во земјоделското производство, на крај ќе застанеме на цврсти нозе. Не, почитувани читатели. На крајот ќе бидеме стожери и урнеци за најдолгата евидентирана криза на земјоделското производство на Европската почва. Што да се прави да се надмине кризната состојба?! Нашиот проблем во организација на земјоделското производство е огромен. Декларативно, сите го поддржуваме земјоделството. Насекаде симпатии за земјоделците. Тапкање по рамото. Статистичката евиденција секоја година потврдува и истовремено не залажува дека земјоделството е еден од виталните делови на Македонскиот реален сектор. Воопшто не е така! Пред триесет години земјоделството учествуваше со околу 11 отсто во Македонскиот БОП. Денес,едвај некаде околу 7,4 отсто! А земјоделците осиромашуваат. Младите луѓе си заминуваат од селските населби. Нашето село повеќе личи на времепловска секвенца од некој нов филм на маестрото Милчо Манчевски, отколку на пристојно место за живеење и задоволување на најегзистенцијални потреби на луѓето. Од некаде над 1.600 селски населби, околу 250 се веќе напуштени, а за уште 200 села се наѕира испустувањето, односно се регистрираат како селски населби без активно население. Изгледа дека ако луѓето безусловно сакаат да останат земјоделски производители, фармери, лозари, овоштари, треба да го прифатат умниот совет на американската земјоделска организација за самопомош наречена „Прериски огин”. Советот е страотен: За вас драги фармери нема шанси. Затоа, искористете ја шансата! Преселете се во градовите и побарајте некоја работа. Бидејќи ситуацијата ќе биде уште потешка. Одлучете се?! Ќе продолжите да страдате на вашите фарми и ќе биете битка за опстанок, или ќе ја искористите шансата што ја немате”?! Апсурдно, но вистинито!! Советот се дава во земја којашто обезбедува една третина од севкупниот банкарски капитал (алоциран во над 2.500 банки во САД) да биде пласиран во земјоделското производство и капацитети. Земја којашто е светски гигант во производство на храна и најголем извозник на земјоделски производи, семиња, заштитни средства и механизација! СТРАОТНИ СТАТИСТИЧКИ ПОКАЗАТЕЛИ ЗА СОСТОЈБАТА ВО ЗЕМЈОДЕЛСТВОТО Споредбените податоци во сточарството како една од најтрадиционалните гранки во земјоделството упатуваат на огромна загриженост. Бројот на овците во Р.Македонија во 2022г. изнесувал 646.388 додека во 2000г. имало 1.250.686 овци. Опаѓањето изнесува безмалку 50 отсто?! Бројот на крупен добиток во 2022г. изнесувал 164.751 грла додека во 2000г. крупниот добиток бил застапен со 264.968 грла. Крупниот добиточен фонд е намален за повеќе од 40 отсто?! Истиот тренд се пренесува и на живината. Во 2022г. во Р.Македонија имало 1.561.933 живина додека во 2000г. живинарското јато изнесувало 3.713.369 броја! Намалувањето на живината е за повеќе од 50 отсто?! Консекветно со опаѓањето на сточниот фонд е и опаѓањето на производството на месо. Пример, ако во 2022г. се произведувало 4.415 тони говедско месо во 2000г. производството на говедско месо изнесувало 7.287 тони! Проиводството на говедско месо е намалено за 40 отсто за дваесет и две години. Се разбира дека последици од овој негативен тренд има и праработувачката индустрија на месо што резултирало со затварање на поголем број претпријатија од оваа стопанска гранка. Ако во 2022г. се произведувало 3.992 тони јагнешко месо, во 2000г. производството изнесувало 4.919 тони. Негативната разлика е околу 1.000 тони јагнешко месо. Треба да се напомене дека Р.Македонија по сукцесијата ја наследи Југословенска квота за извоз на јагнешко месо од 3.000 тони во Унијата а веќе во 2000г. извезуваше над 4.000 тони јагнешко месо во ЕУ. Можностите за пласман на јагнешко месо во Унијата се огромни, но исто така треба да се посвети внимание и на пазарите на Блискиот Исток. Трендовите на намалување на производството се забележливи и во делот на производството на пченица. Во 2023 г. се произведени 215.165 илјади тони пченица, додека во 2000г. се произведувало 299.356 илјади тони пченица. Намалувањето изнесува над 80.000 тони лебно жито. Опаѓање се забележува и кај лозовите и овошните насади. Ако во 2023г. се произвело 149.006 илјади тони грозје, во 2000г. се произведувало 264.856 илјади тони грозје. Особено е загрижувачко опаѓањето на лозовите насади со вински сорти што резултира со намалено производство на вино и ракија а тоа значи и помал приход од акцизите на алкохол во Буџетот на Р.Македонија. Овошните насади со праски, јаболки, круши..,исто така бележат опаѓање на производниот потенцијал а тоа има рефлексија во работењето на капацитетите од конзервната индустрија. Единствено градинарските производи-конзумни и индустриски домати, пиперки, морков, модар патлиџан, компир и кромид задржуваат континуитет во производството и оддреден незначителен раст. ШТО НИ ПРЕОСТАНУВА НАМ КАКО ЗАДАЧА ВО ИДНИНА Ни преостанува одговорот на прашањето - какво земјоделство сакаме да имаме?! Дали посакуваме согласно со новиот просторен план на Република Македонија да имаме многубројна земјоделска популација со консолидирани земјоделски и фармерски површини? Тој концепт ќе овозможи развој на многубројни мали гратчиња во Македонија со локални дисперзирани основни училишта, примарна медицинска заштита, развиен локален транспорт и јавен сервис, достап до интернет услуги, што ќе значи преобразба на руралните населби во мали урбани центри. За да се реализира таквиот начин на организација на земјоделско производство, што де факто ќе овозможи и развој на руралните подрачја во државата, потребен е нов концепт во земјоделството. Новиот концепт бара и нови институции. Впрочем, тие институции и беа формирани во периодот кога по потпишувањето на Спогодбата за стабилизација иа асоцијација Р.Македонија со ЕУ во 2001г. отпочнаа и преговорите со Унијата. Да подвлечам, преговаравме успешно и се изборивме за европски третман на нашето земјоделство. Тие институции беа Фондот за земјоделство и Фондот за вино. Беше изработена и студија за Македонска Агро-берза. Се стигна до таму да се направи договор со државната берза во Варшава, којашто требаше да откупи малцински пакет од капиталот на нашата Агро-берза. Варшавската берза ги снабдува со земјоделски производи не само граѓаните на Полска туку ги снабдува и Балтичките земји, половина Чешка и поранешна Источна Германија! На Агро-берзата ќе се среќаваа производителите, заштитарите, претпријатијата коишто продаваат семиња и саден материјал, претставници од пакувачката индустрија, транспортерите и трговците. Купопродажбата на земјоделските примарни и преработени производи ќе се одвиваше по аукциски пат. На тој начин ќе се елиминираа накупците и прекупците, ќе се разрешеше проблемот со “зелената мафија” и сивата економија во земјоделскиот сектор. Овој концепт очигледно некому сметаше во државата. Се избра принципот - „не се замерувај со зелената мафија” затоа што тоа ќе имаше политички импликации! Со тоа се одлучи да се развива земјоделското производство по суров капиталистички терк и да не се води грижа за социјалната димензија. Производство и само производство. Обрт на капиталот. Профит!! Што беше тоа категоријата луѓе?! За вакви сериозни прашања државата во иднина ќе мора да го вклучи цивилното општество и јавноста. Не преку фаворизираните таканаречени невладини организации од Балкански тип. Туку вистински анкети и едукативни емисии, организирани на национално ниво, платени од Буџетот на државата!! Буџетот не служи само за рекламирање на ликот и делото на одделни министри или политичари, туку и за корисни работи. Резултатите од анкетите ќе бидат инструктивни. Ќе ни покажат дали Македонското население е информирано за кризата во земјоделството. Дали луѓето знаат каква е Европската и Американската аграрна политика. Конечно, до израз ќе дојде и социолошката димензија на општеството. Свеста за потеклото на многу граѓани на Македонија. За многу луѓе овие општествени процеси значат и носталгија. Враќање кон детството и младешките спомени! Со такви постапки ќе се промени општествената мисла за професијата земјоделец. Ќе се постават нови фундаменти за афирмација на моралот, честитоста и цврстината на земјоделската фамилија. Во тој контекст ќе бидат потребни измени во Законот за земјоделско земјиште, во делот на агломерација и консолидација на земјоделското земјиште. Исто така ќе мора да се донесе нов Закон за здружување на земјоделците којшто ќе обезбеди поголема ефикасност, рентабилност и продуктивност во земјоделскиот сектор! Пак се навратувам на основниот проблем на Македонското земјоделство. Паричните средства. Десетина години работев во одделот за кредитирање на земјоделство во една наша банка. Тоа беше во почетокот на осумдесеттите години. Оттогаш поминаа триесет и пет години и ништо не е променето во односот на банкарскиот систем кон Македонскиот агрокомплекс. Се е исто. До кредит можете да дојдете ако сте човек ѓон, со нерви од челик и достоинство рамно на нула. А се промени се во Македонија. Системот се смени. Продукциониот однос е друг. Сопственоста е доминантно приватна. Политиката е навидум поинаква. Ама до пари земјоделецот не може да дојде! Ако се спореди колку земјоделското производство учествува во Бруто општествениот производ (БОП) на државата со инвестираните средства за развој во Агрокомплексот, ќе се забележи огромна дискрепанца во бројките. Земјоделскиот сектор учествува со над 60 (шеесет) милијарди денари во БОП на државата за 2022г. или поточно со 7,4 отсто, а во вкупните инвестиции од над 180 (сто и осумдесет) милијарди денари во Р.Македонија во истата година, инвестициите во земјоделството учествуваат само со околу 4 милијарди денари или околу 0,02 отсто?! Прикажаните финансиски индикатори застрашуваат со својата нерамномерност и јасност до кое дереџе е дојдено земјоделството. ЗАКЛУЧОК Како и да е, пари нема и никогаш немало доволно за земјоделскиот сектор на Македонската економија. Максимата „народ којшто знае да ја почитува и да ја чува земјата има стабилна, сигурна држава и иднина” е само уште една мислечка порака. Се плашам дека не се загрозени само традицијата и облиците на човечка егзистенција со непочитување на луѓето што живеат од земјата. Чинам дека во Македонскиот случај е загрозен и опстанокот на државата! Автор: Марјан Ѓорчев...

Добивај вести на Viber Секој пат кога се подготвуваме за патување, ни се советува да се чуваме од крадци и внимателно да внимаваме на нашите работи.Ова особено се однесува на популарните дестинации кои не само што се полни со љубопитни туристи, туку и со искусни џепчии.Новото истражување на британската осигурителна компанија „QuoteZone“ истражува некои од најпосетуваните локации во Европа и ги спореди со бројот на пријави за кражби.Италија е на прво место по џебни кражби, а потоа следат Франција и Шпанија.Ова се места каде што треба да бидете особено внимателни.Земја на туристите, но и на џепчиитеИако многу италијански градови секоја година привлекуваат орди на туристи, Рим сè уште води.На секој милион британски посетители има 478 пријави за џебни кражби, објави QuoteZone.Посебна важност е познатата Фонтана Треви, која секој час ја посетуваат околу 1.000 луѓе. Вообичаено е да се фрли сребрена паричка во неа, но патниците мора да бидат многу внимателни кога ракуваат со пари.Инаку, од фонтаната ди Треви годишно се вадат околу милион евра во монети.Колосеумот и Пантеонот, како и Дуомо ди Милано во Милано и галериите Уфици и Фиренца се мета на разбојниците.Сите патишта водат во ПаризПариз е секако еден од најпосетуваните градови во светот, но тоа значи дека и џепчиите сакаат да престојуваат таму.Треба да бидете внимателни на сите важни локации како што се Ајфеловата кула која се смета за најризична, Триумфалната капија, катедралата Нотр Дам, музејот Лувр...Да потсетиме, летово Олимписките игри се одржуваат во француската престолнина, па секаде ќе има туристи, што значи дека треба да се внимава на чантите, ранците и другите лични работи.Шпанија и ГерманијаИако Германија и Шпанија привлекуваат различни видови туристи, тие се подеднакво ризични кога станува збор за џебни кражби.На врвот на листата е Барселона и познатото шеталиште Лас Рамблас.Внимание се советува и во базиликата Саграда Фамилија во Барселона, Националниот музеј Прадо во Мадрид или Палатата Алхамбра во Гранада.Во Германија најмногу џепчии има на Бранденбуршката порта во Берлин.Се споменува и плоштадот Мариенплац во Минхен бидејќи е многу фреквентен.АмстердамГолем број љубопитни луѓе сакаат да ја посетат улицата Red Light во Амстердам, но често може да се случи и таму да бидат ограбени.Ризични се и локациите како куќата на Ана Франк, Вонделпарк или музејот посветен на Ван Гог.Како можеме да се заштитиме?Основачот на QuoteZone, Грег Вилсон, вели дека иако е штета што толку многу знаменитости привлекуваат потенцијални џепчии, постојат чекори што можеме да ги преземеме за да се заштитиме. За почеток, не носете дизајнерски чанти и други предмети што привлекуваат внимание.„Секогаш треба да бидете внимателни и да оставате скапоцености како накит во сефот на хотелот. Препорачливо е да носите торби на рамо во кои може да се сместат телефони или паричници. Никогаш не оставајте лични предмети без надзор бидејќи патничкото осигурување нема да го покрие ова, бидејќи се подразбира дека корисникот мора да биде одговорен до „разумна мера“.Еуправозато...

Времето денеска ќе биде променливо облачно, наместа со повремени врнежи од дожд. Ќе дува умерен, а долж Повардарието и во источните делови повремено засилен ветер од северен правец. Минималната температура ќе биде во интервал од 4 до 11, а максималната ќе достигне од 14 до 21 степен. Во Скопје ќе биде променливо облачно со повремени врнежи од дожд. Ќе дува умерен ветер од северен правец. Минималната температура ќе се спушти до 8, а максималната ќе достигне 19 степени. Во недела и понеделник времето ќе биде претежно сончево и потопло. Во вторник локално ќе има изолирана појава на пороен дожд и ретки грмежи. Под влијание на нов влажен бран во среда и четврток на повеќе места ќе биде нестабилно со пороен дожд и грмежи, локално во форма на невреме. Tweet ©Makfax.com.mk Доколку преземете содржина од оваа страница, во целост сте се согласиле со нејзините Услови за користење. Поврзани Артикли:времетоп-тема Претходно Утревечер и во петок нестабилно време со пороен дожд и грмежи Би можело да ве интересира и... Сончево со мала до умерена облачност, од пладневните часови со услови за локална нестабилност со краткотраен пороен дожд Преку денот сончево со мала до умерена облачност, утрото претежно ведро и наместа постудено Променливо облачно со повремени врнежи од дожд, а на планините повремен снег Сончево и топло со мала до умерена облачност Сончево и топло со мала до умерена локална облачност Претпладне променливо облачно, во северозападните делови со услови за краткотраен локален дожд...

Фудбал Кјелини: Роналдо сакаше да покаже дека е посилен од цел Реал Мадрид...

Кошарка Анадолу Ефес го продолжи договорот со Томислав Мијатовиќ...

Пред десетина години, подготовките за велигденските празници ми почнуваа месец дена пред самиот празник. Засадував пченица, разнобојно цвеќе во саксии, секоја година купував нов чаршав за трпезариската маса, месев козињак, се консултирав со пријателките која торта да ја направам. Плачев од среќа кога гледав колку мојот сакан и мојот син се среќни за сите тие моменти кога прославуваме. Но, едно зимско утро го промени мојот живот засекогаш! Маж ми замина на работа и веќе не се врати. Го изгуби животот во сообраќајна несреќа. Никогаш повеќе во мојот дом немаше празнична атмосфера. Неколку години по немилиот настан, во борбата за егзистенција и долгите размислувања како да се помине месецот, син ми посака да ја побара среќата надвор од нашата земја. Најпрвин, тоа ми личеше како луда идеја. Но, тој остана на своето и замина. Полека се навикнував на фактот дека тој е преку океанот, дека ретко ќе си доаѓа од дома, но, од друга страна потполно го разбирав бидејќи тој период овде имавме само за леб и маргарин со оглед на мојата мизерна плата и фактот што тој не успеваше да најде работа. Продолжува на следната страна...

Кошаркарите на Монако забележаа злато вредна победа во четвртиот натпревар од четвртфиналната серија на Евролигата и тоа на гостувањето кај Фенербахче (65-62), со што изедначија на 2-2 во серијата и се изборија за „мајсторка“. Гостите во финишот имаа постојана предност, благодарение на потезите на Мајк Џејмс и соиграчите, а ужасно лош кај домашните беше Скоти Вилбекин. Тој промаши од полудистанца на минус еден, а во контрата следуваше обидот на Тарик Биберовиќ да направи прекршок во напад, нешто што судиите не досудија. Донта Хол потоа ја заби топката за плус три, на само неколку десетинки до крајот. Fenerbahçe Beko ve Monaco karşılaşmasınin maç sonunda olaylar meydana geldi!pic.twitter.com/jV6Xw4ALiq — Marcador Sports (@marcadorsports1) May 3, 2024 Откако се огласи сирената, луѓето кои седеа покрај теренот ги нападнаа играчите на Монако кои ја славеа победата, а имаше голема гужва. За среќа, реагираше и клупата на Фенербахче која направи „жив ѕид“ меѓу споменатите лица и членовите на Монако, а во таа прилика ја видовме и реакцијата на Саша Обрадовиќ, кој се обиде да ги смири своите кошаркари. На крајот, гостите брзо отидоа во соблекувалната, при што и беа погодени од бројни предмети кои летаа од трибините. Петтиот, решавачки натпревар во серијата е закажан за среда на 8 мај во Монако....

За шверц со дрога Семејството на Ди Марија доби смртни закани...

Фудбал Начо од следната сезона ќе игра во МЛС лигата...

Тренерот на црногорскиот фудбалскиот клуб Будуќност, Иван Брновиќ, поднел пријава против непознато лице за закани со киднапирање на неговата ќерка, пренесува порталот РТЦГ. Некој му се заканил на Брновиќ дека ќе му ја фрлат ќерката во река ако не донесе 20.000 евра, што за среќа не се случило бидејќи девојчето цело време била на безбеднаа локација. Непознати лица сакале да го заплашат тренерот со закани за да му го направат животот во Будуќност уште понеподнослив. Заканата е испратена до Брновиќ по тренингот во четвртокот, кога тој требаше да се сретне со навивачите односно со водачите на навивачките групи. Состанокот не се случил поради закани, а тоа не е единствениот скандал кој во последните денови го стави Будуќност во центарот на вниманието. Во регионот кружат снимки на кои се гледа како голманот Ѓорѓије Павличиќ по мечот со Сутјеска физички го напаѓа својот соиграч Игор Ивановиќ и го соборува на земја. Павличиќ е суспендиран на три месеци, а суспендиран е и капитенот Петар Грбиќ бидејќи бурно реагирал на одлуката на тренерот да не го вклучи во играта на крајот од споменатиот меч со Сутјеска (2-2). „Варвари“, група навивачи на Будуќност, прво ги прозиваа играчите додека беа на теренот, а подоцна упаднаа во соблекувалните и ја искршија опремата....

Поради одржување на манифестација по повод годишнината од смртта на македонскиот револуционер Гоце Делчев во црквата „Св. Спас“ во Скопје, Единицата за безбедност на патниот сообраќај при СВР Скопје ќе преземе мерки за посебен режим на сообраќајот во овој дел на градот. По потреба, за сообраќај ќе биде затворена ул.„Самоилова“ на потегот од ул.„Иљо Војвода“ (виадукт Самоилова) до крстосница со ул.„Прохор Пчински“. Министерството за внатрешни работи, исто така, ги известува граѓаните на Скопје дека денеска ќе има посебен режим на сообраќај за одредени сообраќајници во централното градско подрачје на Град Скопје, како и во општините Ѓорче Петров и Аеродром. Во периодот од 18.00 часот до завршување на манифестацијата по повод верскиот празник Воскресение Христово Велигден, во центарот на градот по потреба за сообраќај ќе бидат затворени булеварот.„Партизански одреди” од крстосницата со ул.„Франклин Рузвелт” до крстосницата со бул.„ВМРО”. Булеварот.„Св.Климент Охридски” од крстосницата со бул.„Илинден” до крстосницата со ул.„Димитрие Чуповски”. На возилата од јавниот градски превоз, кои поминуваат преку мостот „Гоце Делчев”, по потреба ќе им се менува трасата на движење, при што ќе се движат по бул.„Илинден” и преку ул.„Франклин Рузвелт” ќе се вклучуваат на булеварот „Партизански Одреди”, додека автобусите кои што поминуваат преку Центар ќе се движат по ул.„Митрополит Теодосиј Гологанов”, по што преку ул.„Франклин Рузвелт” ќе се вклучуваат на бул.„Партизански Одреди”. Во спротивна насока автобусите ќе ги користат истите сообраќајници. Исто така, по потреба за сообраќај ќе бидат затворани и други сообраќајници кои гравитираат околу верските објекти во главниот град....

Во светата и Велика Сабота го празнува боготелесното погребение и слегувањето во адот на Господа Бога и Спасителот Исуса Христа, преку Кого нашиот род беше призван и пријде во вечен живот. Сите дни ги надминува Светата Четириесетница, од целата света Четириесетница, најголема е Страстната и Велика седмица, а од Страстната седмица најголема е Великата и Света Сабота. Не се нарекува велика седмица затоа што тие денови се поголеми или часовите подолги, туку заради великите и надприродни чудеса и дела на коишто нашиот Спасител ги изврши во неа, а најмногу во Великата Сабота. Како што во првото создавање на светот, откако го изврши секое дело, а најглавното последно – во шестиот ден го создаде човекот, во седмиот ден Он одмори од сите Свои дела и тој ден го освети нарекувајќи го сабота, што се толкува како „одмор“. Така и сега, откако изврши сè извонредно, а во шестиот ден го пресоздаде изветвениот човек и го обнови со живоносниот Крст и со смртта, во следниот седми ден се упокои од извршените дела, заспивајќи со животворен и спасителен сон. Словото Божјо слегува со телото во гроб, слегува и во адот со Својата нетлена и Божествена душа, разделувајќи се во смртта од телото коешто го предаде во рацете на Отецот, Кому му ја принесе и Својата Крв, што стана избавување за нас. Во адот, Господовата душа не беше задржана како другите свети души, бидејќи Тој не подлежеше на прародителската клетва како тие. Се всели во гроб, нашиот Господ Исус Христос телесно и со Божеството. Беше со разбојникот во рајот и во адот беше со Својата обожена душа. Натприродно и со Отецот и Духот седеше, како Бог неопислив секаде беше истовремено. Божеството не пострада во гробот, како што не пострада ниту на Крстот. И тление, односно разделување на душата од телото, претрпе Телото Господово, но распаѓање на телото – не. Јосиф, пак, откако го зема светото Тело Господово, во погреба во нов гроб близу Јерусалим, во градина, и на влезот стави голем камен. Јудејците, пак, по петокот, пристапија при Пилата и му рекоа: „Господине, помниме дека оној измамник рече, додека беше жив, дека по три дни ќе воскресне, затоа сметаме дека е добро твојата власт да им заповеда на војниците да го запечатат гробот.“ Кога рече Христос „ќе воскреснам“? Можно е ова Јудејците да го заклучија од историјата за Јона. Пилат им одговори: „Ако бил измамник, зошто се грижите за Неговите зборови? Тогаш значи е умрен.“ Безумните велеа: „Ако го осигураш гробот, нема да го украдат.“ Пилат им заповеда сами со војниците да одат и да го запечатат гробот со свој печат, а не со туѓи стражари и туѓ печат, за да не излаже некој за Воскресението Господово. Адот, пак, е избезумен бидејќи чувствува голема сила: заради неправедното примање на Христа, тврдиот и аголен камен, ги изблу и сите мртви кои од памтивек ги држеше во својата утроба и ги имаше за храна. Добиј ги најважните вести, бесплатно на Viber...

Овен Работа: Иако вашите околности може да бидат комплицирани денес, вие сте решени да постигнете деловен успех. Не се откажувајте од вашите идеи, без разлика колку другите ве задржуваат. Љубов: Денес треба да покажете исклучителна флексибилност на полето на љубовните врски и се ќе биде многу подобро. Здравје: Повеќе уживам во физичка активност. Текстот продолжува на следната страна...

tweet Велика Сабота е денот меѓу смртта и воскресението, меѓу петок и Велигден, денот што ги спојува распнувањето и радоста. Великa Сабота е ден на исчекување, ден на свештен трепет пред Христовото Воскресение. Денешниот ден, Велика Сабота, според христијанското учење е ден на свештен трепет пред Христовото воскресение, кое точно на полноќ ќе го означат биењето на камбаните и радосниот восклик „Христос воскресе“. Православните верници ги прават последните подготовки пред вечерашното прославување на најголемиот христијански празник – Велигден. Вечерва се оди во црква каде што секој носи црвено јајце. На полноќ сите присутни со песната „Христос воскресе” трипати ја обиколуваат црквата. Во црквата се останува за големата литургија, а потоа се причестуваат, се кршат со јајцата и се омрсуваат. Празникот на Христовото воскресение Велигден е празник на љубовта и мирот. За христијаните, Велигден е триумф на животот над смртта и доброто над злото, ден кога Исус Христос воскреснал од мртвите по неговата смрт со распнување, и ја докажал божествената моќ. На Велигден верниците си подаруваат едни со други рака на помирување, со традиционалниот поздрав „Христос воскресе” и „Вистина воскресе. Велика Сабота е определена како ден за чување на гробот. Денеска верниците се крај Христовиот гроб, се поклонуваат пред Плаштеницата, на која е претставено телото Господово при погребението и положено во гробот. Сабота, значи покој. Велика Сабота е ден на покојот, ден на Покојникот, ден на Најголемиот покој и на Најголемиот Покојник. Денот на Големиот Покој е времето кога Христовото тело е во гробот. Покојникот е внатре од вчера. Овој е втор ден на нашата жалост, тага и молк. Ден на длабоко молчание, созерцание и покој. Овој е денот на оплакувањето на Покојникот. Тогаш, Мајка Му – Пресветата Богородица и жените мироносици, по погребението, Го оплакувале Господа Исуса Христа. Денес се изразува болката, тагата и жалоста на Пресвета Богородица. За нас, па, ова е ден за сози на љубовта и благодарноста. Велика Сабота е определена како Ден за чување на гробот. Денес сите сме крај Христовиот гроб. Се поклонуваме пред Плаштаницата, на која е претставено телото Господово при погребението, и положено во гробот. Тоа е украсениот гроб Христов, на сред црква, пред кој стоиме и молчешкум се молиме. Се протнуваме под неа на колена, со понизност. Го чекаме Воскресението. Денес одбележуваме три важни настани: упокоението и престојот на Христа во гробот, чувањето на гробот со стража и Христовото слегување во адот (пеколот) и отворање на рајот....

Сообраќајот на магистралниот пат Радовиш – Штип, во близина на „Алкопласт“, од 18:05 часот е во прекин, информира попладнево Авто мото сојузот на Македонија. Причина за прекинот, како што се наведува во соопштението, е сообраќајна незгода...

Embedded video for Годишнина од заседата кај Ваксинце...