Радио Слободна Европа По објавувањето на резултатите од пописот на населението, просрпските партии го обновија своето барање српскиот јазик да биде официјален во Црна Гора. Резултатите од пописот во Црна Гора покажаа дека српскиот е мајчин јазик за 43 отсто од населението, а црногорскиот за нешто повеќе од 34 отсто. Истиот ден кога беа објавени резултатите на 15 октомври, просрпските партии го повторија барањето за измена на Уставот за официјализирање на српскиот јазик. Во Уставот на Црна Гора, црногорскиот јазик е дефиниран како „официјален“, а српскиот јазик е „во службена употреба“ заедно со босанскиот, хрватскиот и албанскиот јазик. Промена на статусот на српскиот јазик побараа некои од владејачките партии, вклучително и прорускиот Демократски фронт (ДФ), просрпската Социјалистичка народна партија (СНП) и други помали партии. Тие како основен аргумент го наведоа фактот дека пописот покажал дека мнозинството од населението зборува српски. Во декември минатата година во Црна Гора беше одржан попис на населението, чии резултати за националното, верското изјаснување и јазикот беа објавени дури на 15 октомври. Повеќе од една деценија, просрпските партии бараат изедначување на уставниот статус на српскиот и црногорскиот јазик. Актуелниот претседател на Собранието Андрија Мандиќ, кој е и лидер на проруската ДФ, во неколку наврати најави иницијатива за промена на статусот на српскиот јазик доколку пописот покаже дека мнозинството од населението го зборува тој јазик. На 15 октомври, во парламентот тоа го повтори неговиот сопартиец Дејан Ѓуровиќ, велејќи дека српскиот јазик треба да се стандардизира како службен јазик во Уставот: „Мораме да признаеме дека српскиот јазик треба да биде службен, бидејќи тој е мнозински јазик во Црна Гора. Истото го очекувам и од опозицијата. Истото барање го упати и Драгослав Шќекиќ, функционер на просрпската СНП и министер за спорт во Владата на Милојко Спајиќ, кој рече дека очекува властите да постапат во согласност со „реалната структура на населението“. „И почитувајте го фактот дека Србите сочинуваат значаен сегмент од ова општество. Најмалку што очекуваат луѓето што зборуваат српски е правото да зборуваат и да се образуваат на нивниот јазик насекаде“, рече Шќекиќ. Останатите владејачки партии не се огласија за темата. Претседателот на Српскиот национален совет Момчило Вуксановиќ изјави дека Србите во Црна Гора се соочени со „жестока борба за зачувување на својот идентитет преку воведување на српскиот јазик како службен јазик во сите државни институции и афирмација на кирилицата“. На овие најави прва реагираше најголемата опозициска Демократска партија на социјалистите (ДПС). Пратеникот на ДПС Андрија Николиќ ја потсети владејачката партија на нивните претходни изјави: „Рековте дека српскиот јазик треба да надмине 50 проценти за потоа да се смени Уставот. Имавте различни очекувања. А резултатите се исти како и на пописот во 2011 година. Црногорскиот јазик е дефиниран со Уставот како службен за време на владеењето на ДПС. Црногорскиот и српскиот јазик низ последните три пописи на населението Бројот на граѓани чиј мајчин јазик е српскиот е зголемен за 0,3 отсто меѓу двата пописи – 2011 и 2023 година, додека бројот на оние што зборуваат црногорски е намален за 2,4 отсто. На пописот одржан во 2003 година, во времето кога Црна Гора беше во државна заедница со Србија, 63,4 отсто од населението својот јазик го нарекувале српски, а 21,9 отсто црногорски. Уставот на Црна Гора, во кој црногорскиот е пропишан како службен јазик, беше усвоен во 2007 година, една година по референдумот за независност. Црна Гора, како и другите земји кои произлегоа од поранешна Југославија каде официјален јазик беше српско-хрватскиот, по прогласувањето на државната независност својот официјален јазик го именуваше по името на државата. Промените на Уставот во 2011 година беа причина тогашната просрпска опозиција, предводена од Андрија Мандиќ, да побара промени во областа на идентитетските прашања и државните симболи. Беше побарано да се стандардизира српскиот јазик како службен, да се воведе таканареченото тробојно национално знаме и да се скрати државната химна. Владата предводена од ДПС на Мило Ѓукановиќ ги одби овие барања. Просрпските партии ја обвинија владата на Мило Ѓукановиќ за „протерување на српскиот јазик и кирилицата од Црна Гора“, иако во Уставот српскиот е дефиниран како јазик во службена употртеба, а латиницата и кирилицата се рамноправни азбуки. Промената на власта се случи во 2020 година на изборите, на кои претходната просрпска опозиција стана дел од парламентарното мнозинство, а во 2024 година добија и дел од ресорите во владата на Милојко Спајиќ. По смената на власта се забележува зголемување на употребата на кирилицата во институциите. Постапка за измена на Уставот на Црна Гора Заедно со партиите на поранешната ДФ и СНП, во парламентарното мнозинство се и Движењето Европа сега на Спајиќ, Демократите, албанските национални партии и Бошњачката партија. Тие имаат вкупно 54 од вкупно 81 пратеник, што е двотретинско мнозинство во Парламентот на Црна Гора. Според Уставот, за промена на кој било член од Уставот, потребно е двотретинско мнозинство во парламентот, а за промена на државните симболи и службениот јазик, потребно е и организирање референдум. На референдумот тие измени треба да ги поддржат три петини од запишаните во избирачкиот список, што е околу 325.000 граѓани. На последниот попис, нешто помалку од 270.000 изјавиле дека зборуваат српски јазик. Лидерите на просрпската ДФ претходно најавија дека ќе го воведат српскиот јазик како службен јазик „со минимален ангажман во парламентот“, но не објаснија како. Коментирајќи ги најавите на просрпските партии, Дигиталниот форензички центар од Подгорица оцени дека „кампањата што веднаш ја почнаа полномошниците на српското влијание е насочена кон поларизација и дестабилизација на црногорското општество“. „Отворањето на овие теми директно го загрозува европскиот пат на Црна Гора“, заклучува ДФЦ. На пописот му претходеше кампања на просрпските и проруските сили и медиумите, кои ги повикаа граѓаните да се изјаснат како Срби. Во кампањата се вклучи и патријархот на СПЦ (СПЦ) Порфирије, кој ги повика граѓаните да се идентификуваат како припадници на српскиот народ и верници на СПЦ кои зборуваат на српски јазик. Претседателот на Србија, Александар Вучиќ, постојано ја истакнува важноста на пописот за да се утврди бројот на Србите во Црна Гора. Два дена по објавувањето, Вучиќ изнесе констатација дека резултатите од пописот се добра порака „за оние кои мислеа дека со брутални обиди можат да го оспорат правото на српскиот народ на идентитет и јазик“. Резултатите покажаа и дека 6,9 отсто од жителите го сметаат босанскиот јазик за свој мајчин јазик, албанскиот 5,2 отсто, рускиот 2,3 отсто, српско-хрватскиот два отсто и хрватскиот 0,3 отсто.© Vecer.mk, правата за текстот се на редакцијата„Порака“ на Рама за апсењата на СПАК? „Оние што имаат валкани раце се кријат, политиката се обновува““Симболиката на СПАК? На 21.10.2023 беа преземени мерки против Бериша, на 21 октомври 2024 година ИЛИР МЕТА Е УАПСЕН...

Радио Слободна Европа По објавувањето на резултатите од пописот на населението, просрпските партии го обновија своето барање српскиот јазик да биде официјален во Црна Гора. Резултатите од пописот во Црна Гора покажаа дека српскиот е мајчин јазик за 43 отсто од населението, а црногорскиот за нешто повеќе од 34 отсто. Истиот ден кога беа објавени резултатите на 15 октомври, просрпските партии го повторија барањето за измена на Уставот за официјализирање на српскиот јазик. Во Уставот на Црна Гора, црногорскиот јазик е дефиниран како „официјален“, а српскиот јазик е „во службена употреба“ заедно со босанскиот, хрватскиот и албанскиот јазик. Промена на статусот на српскиот јазик побараа некои од владејачките партии, вклучително и прорускиот Демократски фронт (ДФ), просрпската Социјалистичка народна партија (СНП) и други помали партии. Тие како основен аргумент го наведоа фактот дека пописот покажал дека мнозинството од населението зборува српски. Во декември минатата година во Црна Гора беше одржан попис на населението, чии резултати за националното, верското изјаснување и јазикот беа објавени дури на 15 октомври. Повеќе од една деценија, просрпските партии бараат изедначување на уставниот статус на српскиот и црногорскиот јазик. Актуелниот претседател на Собранието Андрија Мандиќ, кој е и лидер на проруската ДФ, во неколку наврати најави иницијатива за промена на статусот на српскиот јазик доколку пописот покаже дека мнозинството од населението го зборува тој јазик. На 15 октомври, во парламентот тоа го повтори неговиот сопартиец Дејан Ѓуровиќ, велејќи дека српскиот јазик треба да се стандардизира како службен јазик во Уставот: „Мораме да признаеме дека српскиот јазик треба да биде службен, бидејќи тој е мнозински јазик во Црна Гора. Истото го очекувам и од опозицијата. Истото барање го упати и Драгослав Шќекиќ, функционер на просрпската СНП и министер за спорт во Владата на Милојко Спајиќ, кој рече дека очекува властите да постапат во согласност со „реалната структура на населението“. „И почитувајте го фактот дека Србите сочинуваат значаен сегмент од ова општество. Најмалку што очекуваат луѓето што зборуваат српски е правото да зборуваат и да се образуваат на нивниот јазик насекаде“, рече Шќекиќ. Останатите владејачки партии не се огласија за темата. Претседателот на Српскиот национален совет Момчило Вуксановиќ изјави дека Србите во Црна Гора се соочени со „жестока борба за зачувување на својот идентитет преку воведување на српскиот јазик како службен јазик во сите државни институции и афирмација на кирилицата“. На овие најави прва реагираше најголемата опозициска Демократска партија на социјалистите (ДПС). Пратеникот на ДПС Андрија Николиќ ја потсети владејачката партија на нивните претходни изјави: „Рековте дека српскиот јазик треба да надмине 50 проценти за потоа да се смени Уставот. Имавте различни очекувања. А резултатите се исти како и на пописот во 2011 година. Црногорскиот јазик е дефиниран со Уставот како службен за време на владеењето на ДПС. Црногорскиот и српскиот јазик низ последните три пописи на населението Бројот на граѓани чиј мајчин јазик е српскиот е зголемен за 0,3 отсто меѓу двата пописи – 2011 и 2023 година, додека бројот на оние што зборуваат црногорски е намален за 2,4 отсто. На пописот одржан во 2003 година, во времето кога Црна Гора беше во државна заедница со Србија, 63,4 отсто од населението својот јазик го нарекувале српски, а 21,9 отсто црногорски. Уставот на Црна Гора, во кој црногорскиот е пропишан како службен јазик, беше усвоен во 2007 година, една година по референдумот за независност. Црна Гора, како и другите земји кои произлегоа од поранешна Југославија каде официјален јазик беше српско-хрватскиот, по прогласувањето на државната независност својот официјален јазик го именуваше по името на државата. Промените на Уставот во 2011 година беа причина тогашната просрпска опозиција, предводена од Андрија Мандиќ, да побара промени во областа на идентитетските прашања и државните симболи. Беше побарано да се стандардизира српскиот јазик како службен, да се воведе таканареченото тробојно национално знаме и да се скрати државната химна. Владата предводена од ДПС на Мило Ѓукановиќ ги одби овие барања. Просрпските партии ја обвинија владата на Мило Ѓукановиќ за „протерување на српскиот јазик и кирилицата од Црна Гора“, иако во Уставот српскиот е дефиниран како јазик во службена употртеба, а латиницата и кирилицата се рамноправни азбуки. Промената на власта се случи во 2020 година на изборите, на кои претходната просрпска опозиција стана дел од парламентарното мнозинство, а во 2024 година добија и дел од ресорите во владата на Милојко Спајиќ. По смената на власта се забележува зголемување на употребата на кирилицата во институциите. Постапка за измена на Уставот на Црна Гора Заедно со партиите на поранешната ДФ и СНП, во парламентарното мнозинство се и Движењето Европа сега на Спајиќ, Демократите, албанските национални партии и Бошњачката партија. Тие имаат вкупно 54 од вкупно 81 пратеник, што е двотретинско мнозинство во Парламентот на Црна Гора. Според Уставот, за промена на кој било член од Уставот, потребно е двотретинско мнозинство во парламентот, а за промена на државните симболи и службениот јазик, потребно е и организирање референдум. На референдумот тие измени треба да ги поддржат три петини од запишаните во избирачкиот список, што е околу 325.000 граѓани. На последниот попис, нешто помалку од 270.000 изјавиле дека зборуваат српски јазик. Лидерите на просрпската ДФ претходно најавија дека ќе го воведат српскиот јазик како службен јазик „со минимален ангажман во парламентот“, но не објаснија како. Коментирајќи ги најавите на просрпските партии, Дигиталниот форензички центар од Подгорица оцени дека „кампањата што веднаш ја почнаа полномошниците на српското влијание е насочена кон поларизација и дестабилизација на црногорското општество“. „Отворањето на овие теми директно го загрозува европскиот пат на Црна Гора“, заклучува ДФЦ. На пописот му претходеше кампања на просрпските и проруските сили и медиумите, кои ги повикаа граѓаните да се изјаснат како Срби. Во кампањата се вклучи и патријархот на СПЦ (СПЦ) Порфирије, кој ги повика граѓаните да се идентификуваат како припадници на српскиот народ и верници на СПЦ кои зборуваат на српски јазик. Претседателот на Србија, Александар Вучиќ, постојано ја истакнува важноста на пописот за да се утврди бројот на Србите во Црна Гора. Два дена по објавувањето, Вучиќ изнесе констатација дека резултатите од пописот се добра порака „за оние кои мислеа дека со брутални обиди можат да го оспорат правото на српскиот народ на идентитет и јазик“. Резултатите покажаа и дека 6,9 отсто од жителите го сметаат босанскиот јазик за свој мајчин јазик, албанскиот 5,2 отсто, рускиот 2,3 отсто, српско-хрватскиот два отсто и хрватскиот 0,3 отсто.„Порака“ на Рама за апсењата на СПАК? „Оние што имаат валкани раце се кријат, политиката се обновува““Симболиката на СПАК? На 21.10.2023 беа преземени мерки против Бериша, на 21 октомври 2024 година ИЛИР МЕТА Е УАПСЕН...

Радио Слободна Европа По објавувањето на резултатите од пописот на населението, просрпските партии го обновија своето барање српскиот јазик да биде официјален во Црна Гора. Резултатите од пописот во Црна Гора покажаа дека српскиот е мајчин јазик за 43 отсто од населението, а црногорскиот за нешто повеќе од 34 отсто. Истиот ден кога беа објавени резултатите на 15 октомври, просрпските партии го повторија барањето за измена на Уставот за официјализирање на српскиот јазик. Во Уставот на Црна Гора, црногорскиот јазик е дефиниран како „официјален“, а српскиот јазик е „во службена употреба“ заедно со босанскиот, хрватскиот и албанскиот јазик. Промена на статусот на српскиот јазик побараа некои од владејачките партии, вклучително и прорускиот Демократски фронт (ДФ), просрпската Социјалистичка народна партија (СНП) и други помали партии. Тие како основен аргумент го наведоа фактот дека пописот покажал дека мнозинството од населението зборува српски. Во декември минатата година во Црна Гора беше одржан попис на населението, чии резултати за националното, верското изјаснување и јазикот беа објавени дури на 15 октомври. Повеќе од една деценија, просрпските партии бараат изедначување на уставниот статус на српскиот и црногорскиот јазик. Актуелниот претседател на Собранието Андрија Мандиќ, кој е и лидер на проруската ДФ, во неколку наврати најави иницијатива за промена на статусот на српскиот јазик доколку пописот покаже дека мнозинството од населението го зборува тој јазик. На 15 октомври, во парламентот тоа го повтори неговиот сопартиец Дејан Ѓуровиќ, велејќи дека српскиот јазик треба да се стандардизира како службен јазик во Уставот: „Мораме да признаеме дека српскиот јазик треба да биде службен, бидејќи тој е мнозински јазик во Црна Гора. Истото го очекувам и од опозицијата. Истото барање го упати и Драгослав Шќекиќ, функционер на просрпската СНП и министер за спорт во Владата на Милојко Спајиќ, кој рече дека очекува властите да постапат во согласност со „реалната структура на населението“. „И почитувајте го фактот дека Србите сочинуваат значаен сегмент од ова општество. Најмалку што очекуваат луѓето што зборуваат српски е правото да зборуваат и да се образуваат на нивниот јазик насекаде“, рече Шќекиќ. Останатите владејачки партии не се огласија за темата. Претседателот на Српскиот национален совет Момчило Вуксановиќ изјави дека Србите во Црна Гора се соочени со „жестока борба за зачувување на својот идентитет преку воведување на српскиот јазик како службен јазик во сите државни институции и афирмација на кирилицата“. На овие најави прва реагираше најголемата опозициска Демократска партија на социјалистите (ДПС). Пратеникот на ДПС Андрија Николиќ ја потсети владејачката партија на нивните претходни изјави: „Рековте дека српскиот јазик треба да надмине 50 проценти за потоа да се смени Уставот. Имавте различни очекувања. А резултатите се исти како и на пописот во 2011 година. Црногорскиот јазик е дефиниран со Уставот како службен за време на владеењето на ДПС. Црногорскиот и српскиот јазик низ последните три пописи на населението Бројот на граѓани чиј мајчин јазик е српскиот е зголемен за 0,3 отсто меѓу двата пописи – 2011 и 2023 година, додека бројот на оние што зборуваат црногорски е намален за 2,4 отсто. На пописот одржан во 2003 година, во времето кога Црна Гора беше во државна заедница со Србија, 63,4 отсто од населението својот јазик го нарекувале српски, а 21,9 отсто црногорски. Уставот на Црна Гора, во кој црногорскиот е пропишан како службен јазик, беше усвоен во 2007 година, една година по референдумот за независност. Црна Гора, како и другите земји кои произлегоа од поранешна Југославија каде официјален јазик беше српско-хрватскиот, по прогласувањето на државната независност својот официјален јазик го именуваше по името на државата. Промените на Уставот во 2011 година беа причина тогашната просрпска опозиција, предводена од Андрија Мандиќ, да побара промени во областа на идентитетските прашања и државните симболи. Беше побарано да се стандардизира српскиот јазик како службен, да се воведе таканареченото тробојно национално знаме и да се скрати државната химна. Владата предводена од ДПС на Мило Ѓукановиќ ги одби овие барања. Просрпските партии ја обвинија владата на Мило Ѓукановиќ за „протерување на српскиот јазик и кирилицата од Црна Гора“, иако во Уставот српскиот е дефиниран како јазик во службена употртеба, а латиницата и кирилицата се рамноправни азбуки. Промената на власта се случи во 2020 година на изборите, на кои претходната просрпска опозиција стана дел од парламентарното мнозинство, а во 2024 година добија и дел од ресорите во владата на Милојко Спајиќ. По смената на власта се забележува зголемување на употребата на кирилицата во институциите. Постапка за измена на Уставот на Црна Гора Заедно со партиите на поранешната ДФ и СНП, во парламентарното мнозинство се и Движењето Европа сега на Спајиќ, Демократите, албанските национални партии и Бошњачката партија. Тие имаат вкупно 54 од вкупно 81 пратеник, што е двотретинско мнозинство во Парламентот на Црна Гора. Според Уставот, за промена на кој било член од Уставот, потребно е двотретинско мнозинство во парламентот, а за промена на државните симболи и службениот јазик, потребно е и организирање референдум. На референдумот тие измени треба да ги поддржат три петини од запишаните во избирачкиот список, што е околу 325.000 граѓани. На последниот попис, нешто помалку од 270.000 изјавиле дека зборуваат српски јазик. Лидерите на просрпската ДФ претходно најавија дека ќе го воведат српскиот јазик како службен јазик „со минимален ангажман во парламентот“, но не објаснија како. Коментирајќи ги најавите на просрпските партии, Дигиталниот форензички центар од Подгорица оцени дека „кампањата што веднаш ја почнаа полномошниците на српското влијание е насочена кон поларизација и дестабилизација на црногорското општество“. „Отворањето на овие теми директно го загрозува европскиот пат на Црна Гора“, заклучува ДФЦ. На пописот му претходеше кампања на просрпските и проруските сили и медиумите, кои ги повикаа граѓаните да се изјаснат како Срби. Во кампањата се вклучи и патријархот на СПЦ (СПЦ) Порфирије, кој ги повика граѓаните да се идентификуваат како припадници на српскиот народ и верници на СПЦ кои зборуваат на српски јазик. Претседателот на Србија, Александар Вучиќ, постојано ја истакнува важноста на пописот за да се утврди бројот на Србите во Црна Гора. Два дена по објавувањето, Вучиќ изнесе констатација дека резултатите од пописот се добра порака „за оние кои мислеа дека со брутални обиди можат да го оспорат правото на српскиот народ на идентитет и јазик“. Резултатите покажаа и дека 6,9 отсто од жителите го сметаат босанскиот јазик за свој мајчин јазик, албанскиот 5,2 отсто, рускиот 2,3 отсто, српско-хрватскиот два отсто и хрватскиот 0,3 отсто.„Порака“ на Рама за апсењата на СПАК? „Оние што имаат валкани раце се кријат, политиката се обновува““Симболиката на СПАК? На 21.10.2023 беа преземени мерки против Бериша, на 21 октомври 2024 година ИЛИР МЕТА Е УАПСЕН...

Српскиот премиер Милош Вучевиќ денес по средбата со претседателот на Парламентот на Црна Гора Андрија Мандиќ во Белград изјави дека пописот на населението во Црна Гора е внатрешно прашање, но дека е важно да се истакне како Србите го зачувале својот национален идентитет, јави дописникот на МИА од Белград. -Горд сум на српскиот народ во Црна Гора, изјави Вучевиќ, се наведува во соопштението на Владата на Србија. Како што се наведува, Вучевиќ истакнал дека Србија секогаш ќе инсистира на почитување на правата на српскиот народ во согласност со европските стандарди, како што тоа го прави во комуникацијата и со другите земји. -Црна Гора е земја која низ историјата немала никој поблизок од Србија. Зад нас се годините на вештачки создадени поделби, а пред нас се деновите на ново поглавје во односите меѓу двете земји, додаде тој. Премиерот посочи дека Србија и Црна Гора имаат добри економски односи и размена на стоки и услуги и изрази подготвеност да работи на подобрување на односите меѓу „двете братски и пријателски земји“. Вучевиќ истакна дека се надева дека наскоро во Белград ќе го види црногорскиот амбасадор, што ќе промовира подобри односи и соработка. Соговорниците се согласија за важноста на големите инфраструктурни проекти како што се завршување на автопатот и реконструкција на пругата Белград-Бар, како и искористување на целосниот потенцијал на пристаништето Бар. Според соопштението на српската влада, првиот спикер на црногорското собрание, Андрија Мандиќ оцени дека е од голем интерес Црна Гора да има најдобри односи и соработка со Србија. На последниот попис во Црна Гора, 41,1 отсто од граѓаните се изјасниле како Црногорци, а 32,9 отсто Срби, српскиот бил мајчин јазик за 43,2 отсто од населението, а црногорскиот за 34,5 отсто./МИА© Vecer.mk, правата за текстот се на редакцијатаНад 100 производи во грчките маркети со намалени цени од шест до 15 отстоПретседателот Вучиќ и премиерите Орбан и Фицо разговараат во Комарно за илегалната миграција...

Српскиот премиер Милош Вучевиќ денес по средбата со претседателот на Парламентот на Црна Гора Андрија Мандиќ во Белград изјави дека пописот на населението во Црна Гора е внатрешно прашање, но дека е важно да се истакне како Србите го зачувале својот национален идентитет, јави дописникот на МИА од Белград. -Горд сум на српскиот народ во Црна Гора, изјави Вучевиќ, се наведува во соопштението на Владата на Србија. Како што се наведува, Вучевиќ истакнал дека Србија секогаш ќе инсистира на почитување на правата на српскиот народ во согласност со европските стандарди, како што тоа го прави во комуникацијата и со другите земји. -Црна Гора е земја која низ историјата немала никој поблизок од Србија. Зад нас се годините на вештачки создадени поделби, а пред нас се деновите на ново поглавје во односите меѓу двете земји, додаде тој. Премиерот посочи дека Србија и Црна Гора имаат добри економски односи и размена на стоки и услуги и изрази подготвеност да работи на подобрување на односите меѓу „двете братски и пријателски земји“. Вучевиќ истакна дека се надева дека наскоро во Белград ќе го види црногорскиот амбасадор, што ќе промовира подобри односи и соработка. Соговорниците се согласија за важноста на големите инфраструктурни проекти како што се завршување на автопатот и реконструкција на пругата Белград-Бар, како и искористување на целосниот потенцијал на пристаништето Бар. Според соопштението на српската влада, првиот спикер на црногорското собрание, Андрија Мандиќ оцени дека е од голем интерес Црна Гора да има најдобри односи и соработка со Србија. На последниот попис во Црна Гора, 41,1 отсто од граѓаните се изјасниле како Црногорци, а 32,9 отсто Срби, српскиот бил мајчин јазик за 43,2 отсто од населението, а црногорскиот за 34,5 отсто./МИАНад 100 производи во грчките маркети со намалени цени од шест до 15 отстоПретседателот Вучиќ и премиерите Орбан и Фицо разговараат во Комарно за илегалната миграција...

Српскиот премиер Милош Вучевиќ денес по средбата со претседателот на Парламентот на Црна Гора Андрија Мандиќ во Белград изјави дека пописот на населението во Црна Гора е внатрешно прашање, но дека е важно да се истакне како Србите го зачувале својот национален идентитет, јави дописникот на МИА од Белград. -Горд сум на српскиот народ во Црна Гора, изјави Вучевиќ, се наведува во соопштението на Владата на Србија. Како што се наведува, Вучевиќ истакнал дека Србија секогаш ќе инсистира на почитување на правата на српскиот народ во согласност со европските стандарди, како што тоа го прави во комуникацијата и со другите земји. -Црна Гора е земја која низ историјата немала никој поблизок од Србија. Зад нас се годините на вештачки создадени поделби, а пред нас се деновите на ново поглавје во односите меѓу двете земји, додаде тој. Премиерот посочи дека Србија и Црна Гора имаат добри економски односи и размена на стоки и услуги и изрази подготвеност да работи на подобрување на односите меѓу „двете братски и пријателски земји“. Вучевиќ истакна дека се надева дека наскоро во Белград ќе го види црногорскиот амбасадор, што ќе промовира подобри односи и соработка. Соговорниците се согласија за важноста на големите инфраструктурни проекти како што се завршување на автопатот и реконструкција на пругата Белград-Бар, како и искористување на целосниот потенцијал на пристаништето Бар. Според соопштението на српската влада, првиот спикер на црногорското собрание, Андрија Мандиќ оцени дека е од голем интерес Црна Гора да има најдобри односи и соработка со Србија. На последниот попис во Црна Гора, 41,1 отсто од граѓаните се изјасниле како Црногорци, а 32,9 отсто Срби, српскиот бил мајчин јазик за 43,2 отсто од населението, а црногорскиот за 34,5 отсто./МИАНад 100 производи во грчките маркети со намалени цени од шест до 15 отстоПретседателот Вучиќ и премиерите Орбан и Фицо разговараат во Комарно за илегалната миграција...

По објавувањето на резултатите од пописот на населението, просрпските партии го обновија своето барање српскиот јазик да биде официјален во Црна Гора. Резултатите од пописот во Црна Гора покажаа дека српскиот е мајчин јазик за 43 отсто од населението, а црногорскиот за нешто повеќе од 34 отсто. Истиот ден кога беа објавени резултатите на 15 октомври, просрпските партии го повторија барањето за измена на Уставот за официјализирање на српскиот јазик. Во Уставот на Црна Гора, црногорскиот јазик е дефиниран како „официјален“, а српскиот јазик е „во службена употреба“ заедно со босанскиот, хрватскиот и албанскиот јазик. Промена на статусот на српскиот јазик побараа некои од владејачките партии, вклучително и прорускиот Демократски фронт (ДФ), просрпската Социјалистичка народна партија (СНП) и други помали партии. Тие како основен аргумент го наведоа фактот дека пописот покажал дека мнозинството од населението зборува српски. Во декември минатата година во Црна Гора беше одржан попис на населението, чии резултати за националното, верското изјаснување и јазикот беа објавени дури на 15 октомври. Повеќе од една деценија, просрпските партии бараат изедначување на уставниот статус на српскиот и црногорскиот јазик. Актуелниот претседател на Собранието Андрија Мандиќ, кој е и лидер на проруската ДФ, во неколку наврати најави иницијатива за промена на статусот на српскиот јазик доколку пописот покаже дека мнозинството од населението го зборува тој јазик. На 15 октомври, во парламентот тоа го повтори неговиот сопартиец Дејан Ѓуровиќ, велејќи дека српскиот јазик треба да се стандардизира како службен јазик во Уставот: „Мораме да признаеме дека српскиот јазик треба да биде службен, бидејќи тој е мнозински јазик во Црна Гора. Истото го очекувам и од опозицијата. Истото барање го упати и Драгослав Шќекиќ, функционер на просрпската СНП и министер за спорт во Владата на Милојко Спајиќ, кој рече дека очекува властите да постапат во согласност со „реалната структура на населението“. „И почитувајте го фактот дека Србите сочинуваат значаен сегмент од ова општество. Најмалку што очекуваат луѓето што зборуваат српски е правото да зборуваат и да се образуваат на нивниот јазик насекаде“, рече Шќекиќ. Останатите владејачки партии не се огласија за темата. Претседателот на Српскиот национален совет Момчило Вуксановиќ изјави дека Србите во Црна Гора се соочени со „жестока борба за зачувување на својот идентитет преку воведување на српскиот јазик како службен јазик во сите државни институции и афирмација на кирилицата“. На овие најави прва реагираше најголемата опозициска Демократска партија на социјалистите (ДПС). Пратеникот на ДПС Андрија Николиќ ја потсети владејачката партија на нивните претходни изјави: „Рековте дека српскиот јазик треба да надмине 50 проценти за потоа да се смени Уставот. Имавте различни очекувања. А резултатите се исти како и на пописот во 2011 година. Црногорскиот јазик е дефиниран со Уставот како службен за време на владеењето на ДПС. Црногорскиот и српскиот јазик низ последните три пописи на населението Бројот на граѓани чиј мајчин јазик е српскиот е зголемен за 0,3 отсто меѓу двата пописи – 2011 и 2023 година, додека бројот на оние што зборуваат црногорски е намален за 2,4 отсто. На пописот одржан во 2003 година, во времето кога Црна Гора беше во државна заедница со Србија, 63,4 отсто од населението својот јазик го нарекувале српски, а 21,9 отсто црногорски. Уставот на Црна Гора, во кој црногорскиот е пропишан како службен јазик, беше усвоен во 2007 година, една година по референдумот за независност. Црна Гора, како и другите земји кои произлегоа од поранешна Југославија каде официјален јазик беше српско-хрватскиот, по прогласувањето на државната независност својот официјален јазик го именуваше по името на државата. Промените на Уставот во 2011 година беа причина тогашната просрпска опозиција, предводена од Андрија Мандиќ, да побара промени во областа на идентитетските прашања и државните симболи. Беше побарано да се стандардизира српскиот јазик како службен, да се воведе таканареченото тробојно национално знаме и да се скрати државната химна. Владата предводена од ДПС на Мило Ѓукановиќ ги одби овие барања. Просрпските партии ја обвинија владата на Мило Ѓукановиќ за „протерување на српскиот јазик и кирилицата од Црна Гора“, иако во Уставот српскиот е дефиниран како јазик во службена употртеба, а латиницата и кирилицата се рамноправни азбуки. Промената на власта се случи во 2020 година на изборите, на кои претходната просрпска опозиција стана дел од парламентарното мнозинство, а во 2024 година добија и дел од ресорите во владата на Милојко Спајиќ. По смената на власта се забележува зголемување на употребата на кирилицата во институциите. Постапка за измена на Уставот на Црна Гора Заедно со партиите на поранешната ДФ и СНП, во парламентарното мнозинство се и Движењето Европа сега на Спајиќ, Демократите, албанските национални партии и Бошњачката партија. Тие имаат вкупно 54 од вкупно 81 пратеник, што е двотретинско мнозинство во Парламентот на Црна Гора. Според Уставот, за промена на кој било член од Уставот, потребно е двотретинско мнозинство во парламентот, а за промена на државните симболи и службениот јазик, потребно е и организирање референдум. На референдумот тие измени треба да ги поддржат три петини од запишаните во избирачкиот список, што е околу 325.000 граѓани. На последниот попис, нешто помалку од 270.000 изјавиле дека зборуваат српски јазик. Лидерите на просрпската ДФ претходно најавија дека ќе го воведат српскиот јазик како службен јазик „со минимален ангажман во парламентот“, но не објаснија како. Коментирајќи ги најавите на просрпските партии, Дигиталниот форензички центар од Подгорица оцени дека „кампањата што веднаш ја почнаа полномошниците на српското влијание е насочена кон поларизација и дестабилизација на црногорското општество“. „Отворањето на овие теми директно го загрозува европскиот пат на Црна Гора“, заклучува ДФЦ. На пописот му претходеше кампања на просрпските и проруските сили и медиумите, кои ги повикаа граѓаните да се изјаснат како Срби. Во кампањата се вклучи и патријархот на СПЦ (СПЦ) Порфирије, кој ги повика граѓаните да се идентификуваат како припадници на српскиот народ и верници на СПЦ кои зборуваат на српски јазик. Претседателот на Србија, Александар Вучиќ, постојано ја истакнува важноста на пописот за да се утврди бројот на Србите во Црна Гора. Два дена по објавувањето, Вучиќ изнесе констатација дека резултатите од пописот се добра порака „за оние кои мислеа дека со брутални обиди можат да го оспорат правото на српскиот народ на идентитет и јазик“. Резултатите покажаа и дека 6,9 отсто од жителите го сметаат босанскиот јазик за свој мајчин јазик, албанскиот 5,2 отсто, рускиот 2,3 отсто, српско-хрватскиот два отсто и хрватскиот 0,3 отсто Republika.mk - содржините, графичките и техничките решенија се заштитени со издавачки и авторски права (copyright). Крадењето на авторски текстови е казниво со закон. Дозволено е делумно превземање на авторски содржини (текст и фотографии) со ставање хиперлинк до содржината што се цитира....

Радио Слободна Европа По објавувањето на резултатите од пописот на населението, просрпските партии го обновија своето барање српскиот јазик да биде официјален во Црна Гора. Резултатите од пописот во Црна Гора покажаа дека српскиот е мајчин јазик за 43 отсто од населението, а црногорскиот за нешто повеќе од 34 отсто. Истиот ден кога беа објавени резултатите на 15 октомври, просрпските партии го повторија барањето за измена на Уставот за официјализирање на српскиот јазик. Во Уставот на Црна Гора, црногорскиот јазик е дефиниран како „официјален“, а српскиот јазик е „во службена употреба“ заедно со босанскиот, хрватскиот и албанскиот јазик. Промена на статусот на српскиот јазик побараа некои од владејачките партии, вклучително и прорускиот Демократски фронт (ДФ), просрпската Социјалистичка народна партија (СНП) и други помали партии. Тие како основен аргумент го наведоа фактот дека пописот покажал дека мнозинството од населението зборува српски. Во декември минатата година во Црна Гора беше одржан попис на населението, чии резултати за националното, верското изјаснување и јазикот беа објавени дури на 15 октомври. Повеќе од една деценија, просрпските партии бараат изедначување на уставниот статус на српскиот и црногорскиот јазик. Актуелниот претседател на Собранието Андрија Мандиќ, кој е и лидер на проруската ДФ, во неколку наврати најави иницијатива за промена на статусот на српскиот јазик доколку пописот покаже дека мнозинството од населението го зборува тој јазик. На 15 октомври, во парламентот тоа го повтори неговиот сопартиец Дејан Ѓуровиќ, велејќи дека српскиот јазик треба да се стандардизира како службен јазик во Уставот: „Мораме да признаеме дека српскиот јазик треба да биде службен, бидејќи тој е мнозински јазик во Црна Гора. Истото го очекувам и од опозицијата. Истото барање го упати и Драгослав Шќекиќ, функционер на просрпската СНП и министер за спорт во Владата на Милојко Спајиќ, кој рече дека очекува властите да постапат во согласност со „реалната структура на населението“. „И почитувајте го фактот дека Србите сочинуваат значаен сегмент од ова општество. Најмалку што очекуваат луѓето што зборуваат српски е правото да зборуваат и да се образуваат на нивниот јазик насекаде“, рече Шќекиќ. Останатите владејачки партии не се огласија за темата. Претседателот на Српскиот национален совет Момчило Вуксановиќ изјави дека Србите во Црна Гора се соочени со „жестока борба за зачувување на својот идентитет преку воведување на српскиот јазик како службен јазик во сите државни институции и афирмација на кирилицата“. На овие најави прва реагираше најголемата опозициска Демократска партија на социјалистите (ДПС). Пратеникот на ДПС Андрија Николиќ ја потсети владејачката партија на нивните претходни изјави: „Рековте дека српскиот јазик треба да надмине 50 проценти за потоа да се смени Уставот. Имавте различни очекувања. А резултатите се исти како и на пописот во 2011 година. Црногорскиот јазик е дефиниран со Уставот како службен за време на владеењето на ДПС. Црногорскиот и српскиот јазик низ последните три пописи на населениетоБројот на граѓани чиј мајчин јазик е српскиот е зголемен за 0,3 отсто меѓу двата пописи – 2011 и 2023 година, додека бројот на оние што зборуваат црногорски е намален за 2,4 отсто. На пописот одржан во 2003 година, во времето кога Црна Гора беше во државна заедница со Србија, 63,4 отсто од населението својот јазик го нарекувале српски, а 21,9 отсто црногорски. Уставот на Црна Гора, во кој црногорскиот е пропишан како службен јазик, беше усвоен во 2007 година, една година по референдумот за независност. Црна Гора, како и другите земји кои произлегоа од поранешна Југославија каде официјален јазик беше српско-хрватскиот, по прогласувањето на државната независност својот официјален јазик го именуваше по името на државата. Промените на Уставот во 2011 година беа причина тогашната просрпска опозиција, предводена од Андрија Мандиќ, да побара промени во областа на идентитетските прашања и државните симболи. Беше побарано да се стандардизира српскиот јазик како службен, да се воведе таканареченото тробојно национално знаме и да се скрати државната химна. Владата предводена од ДПС на Мило Ѓукановиќ ги одби овие барања. Просрпските партии ја обвинија владата на Мило Ѓукановиќ за „протерување на српскиот јазик и кирилицата од Црна Гора“, иако во Уставот српскиот е дефиниран како јазик во службена употртеба, а латиницата и кирилицата се рамноправни азбуки. Промената на власта се случи во 2020 година на изборите, на кои претходната просрпска опозиција стана дел од парламентарното мнозинство, а во 2024 година добија и дел од ресорите во владата на Милојко Спајиќ. По смената на власта се забележува зголемување на употребата на кирилицата во институциите. Постапка за измена на Уставот на Црна Гора Заедно со партиите на поранешната ДФ и СНП, во парламентарното мнозинство се и Движењето Европа сега на Спајиќ, Демократите, албанските национални партии и Бошњачката партија. Тие имаат вкупно 54 од вкупно 81 пратеник, што е двотретинско мнозинство во Парламентот на Црна Гора. Според Уставот, за промена на кој било член од Уставот, потребно е двотретинско мнозинство во парламентот, а за промена на државните симболи и службениот јазик, потребно е и организирање референдум. На референдумот тие измени треба да ги поддржат три петини од запишаните во избирачкиот список, што е околу 325.000 граѓани. На последниот попис, нешто помалку од 270.000 изјавиле дека зборуваат српски јазик. Лидерите на просрпската ДФ претходно најавија дека ќе го воведат српскиот јазик како службен јазик „со минимален ангажман во парламентот“, но не објаснија како. Коментирајќи ги најавите на просрпските партии, Дигиталниот форензички центар од Подгорица оцени дека „кампањата што веднаш ја почнаа полномошниците на српското влијание е насочена кон поларизација и дестабилизација на црногорското општество“. „Отворањето на овие теми директно го загрозува европскиот пат на Црна Гора“, заклучува ДФЦ. На пописот му претходеше кампања на просрпските и проруските сили и медиумите, кои ги повикаа граѓаните да се изјаснат како Срби. Во кампањата се вклучи и патријархот на СПЦ (СПЦ) Порфирије, кој ги повика граѓаните да се идентификуваат како припадници на српскиот народ и верници на СПЦ кои зборуваат на српски јазик. Претседателот на Србија, Александар Вучиќ, постојано ја истакнува важноста на пописот за да се утврди бројот на Србите во Црна Гора. Два дена по објавувањето, Вучиќ изнесе констатација дека резултатите од пописот се добра порака „за оние кои мислеа дека со брутални обиди можат да го оспорат правото на српскиот народ на идентитет и јазик“. Резултатите покажаа и дека 6,9 отсто од жителите го сметаат босанскиот јазик за свој мајчин јазик, албанскиот 5,2 отсто, рускиот 2,3 отсто, српско-хрватскиот два отсто и хрватскиот 0,3 отсто....

ПолитикаЦрна ГораЦрна Гора и пописот: граѓанска држава или „мала Босна“?Александра Мудреша21.10.202421 октомври 2024Има повеќе Срби и луѓе кои го зборуваат српскиот јазик, но резултатите од пописот во Црна Гора секој ги толкува како што му одговара. Се поставува прашањето дали тоа ќе доведе до продлабочување на поделбите. https://p.dw.com/p/4m28iПарламентот на Црна Гора, ПодгорицаФотографија: Risto Bozovic/AP Photo/picture alliance РекламаСпоред резултатите од пописот што го спроведе црногорската Управа за статистика (МОНСТАТ) во декември минатата година, во Црна Гора мнозинството се Црногорци со удел од 41,12 отсто (256.436 граѓани), Срби со 32,93 отсто (205.370), а Бошњаци со 9,45 отсто (58.956) од населението. Најмногу граѓани зборуваат српски јазик - 43,18 отсто (269.307), а црногорски со 34,52 отсто (215.299) е на второ место. Ова е прв попис на населението по смената на тридецениското владеење на Демократската партија на социјалистот Мило Ѓукановиќ и прв откако се на власт просрпските партии од поранешниот Демократски фронт. На резултатите од пописот се чекаше десет месеци, но во делот за јазикот, верата и нацијата нема драстични промени во однос на пописот од 2011 година. Меѓу двете пребројувања бројот на Црногорците се намалил за 22.429, а бројот на Србите се зголемил за 27.260. Српски јазик зборуваат 0,3 отсто повеќе граѓани од пред 12 години, а во истиот период бројот на граѓани чиј мајчин јазик е црногорскиот е намален за два и пол отсто. Стабилни идентитети „Резултатите од пописот укажуваат на стабилност на утврдените идентитети, но и на тоа дека поделбите во црногорското општество се останати исти“, вели за ДВ аналитичарот Сергеј Секуловиќ. Премиерот и лидер на Движењето „Европа сега“, Милојко СпајиќФотографија: Montenegro Gouvernmen Премиерот и лидер на Движењето „Европа сега“, Милојко Спајиќ, на платформата Х изјави дека „единствениот вистински победник на пописот е европска, граѓанска Црна Гора, која е доволно голема за сите“. Претседателот на Собранието, Андрија Мандиќ, коалиционен партнер на Спајиќ, рече дека „како припадник на српскиот народ“ е задоволен бидејќи бројот на Срби во Црна Гора е зголемен во однос на последниот попис. Задоволни се и во најсилната опозициска Демократска партија на социјалистите бидејќи, како што наведуваат, и покрај „обидите да се спроведе етнички инженеринг со помош на властите во Србија, граѓанскиот карактер на државата е зачуван“. Повторно отворање на прашањето за српскиот јазик И покрај тоа што по обновувањето на независноста во 2006 година, црногорскиот беше прогласен за официјален јазик во Црна Гора - фактот што српскиот јазик го зборуваат мнозинството граѓани, за претставниците на српските партии кои се дел од власта, е причина да се иницираат измени на Уставот за и српскиот да стане официјален јазик. „Секој трет жител на Црна Гора е Србин, а српскиот јазик е мнозински јазик во Црна Гора. Очекувам да кажете дека мнозинскиот јазик е српскиот и дека треба да стане и официјален јазик“, вели пратеникот на Нова српска демократија, Дејан Ѓуровиќ. Функционерите на поранешниот Демократски фронт првично најавуваа дека ќе поднесат иницијатива за официјализирање на српскиот јазик, доколку тој е мајчин јазик на повеќе од 50 отсто од граѓаните, што, се чини, и беа нивните очекувања. Од друга страна, пратеникот на ДПС, Никола Миловиќ, за ДВ вели дека со овој попис се стави крај на полемиката за тоа што би можела да донесе иницијатива за измена на Уставот заради промената на статусот на српскиот јазик. „Доколку иницијативата дојде на дневен ред, секако дека ќе бидеме против. Ако треба да се поднесе, јас би сакал тоа да се случи сега, до крај да се разобличат некои работи, да се види што прават партиите на власт. Црна Гора е граѓанска држава и со овој попис таа приказна е завршена“, додава Миловиќ. Иницијативата за измена на Уставот во делот за јазикот е легитимна, но според аналитичарот Секуловиќ основното прашање е за што таа треба да послужи - зајакнување на граѓанската држава или зајакнување на идентитетска политика? „Претставените резултати можат да донесат дополнително разидување, но и интеграција. Остануваат сите дилеми од порано, само што сега се изострува, или поточно забрзува процесот, во кој секој ќе треба јасно и отворено да излезе со својата политика и да каже дали е за ЕУ, ​​или за внатрешни конфликти, дали се за тоа Црна Гора да биде граѓанска држава или мала Босна“, анализира Секуловиќ. Со оглед на тоа дека во тој правец не чувме „ништо ново“, поделбите остануваат и сега, според Секуловиќ, се поставува прашањето што ќе прават политичките елити и како ќе реагира општеството. Русите дојдоа и останаа Најголемата новост што ја донесе пописот е дека Русите сега, со над два отсто, се петта најбројна етничка група во Црна Гора, по традиционалните Црногорци, Срби, Бошњаци и Албанци. Станува збор претежно за луѓе кои порано дошле да живеат во Црна Гора, претежно во крајбрежните места, но има и такви кои дошле по почетокот на руската инвазија врз Украина. Иако податоците од минатата година покажуваа и значителен број на украински бегалци во Црна Гора, Украинците според пописот изнесуваат 0,5 отсто од населението. КоментарВаш коментарРеклама...

Според резултатите од пописот што го спроведе црногорската Управа за статистика (МОНСТАТ) во декември минатата година, во Црна Гора мнозинството се Црногорци со удел од 41,12 отсто (256.436 граѓани), Срби со 32,93 отсто (205.370), а Бошњаци со 9,45 отсто (58.956) од населението. Најмногу граѓани зборуваат српски јазик – 43,18 отсто (269.307), а црногорски со 34,52 отсто (215.299) е на второ место. Добиј ги најважните вести, бесплатно на Viber Ова е прв попис на населението по смената на тридецениското владеење на Демократската партија на социјалистот Мило Ѓукановиќ и прв откако се на власт просрпските партии од поранешниот Демократски фронт. На резултатите од пописот се чекаше десет месеци, но во делот за јазикот, верата и нацијата нема драстични промени во однос на пописот од 2011 година. Меѓу двете пребројувања бројот на Црногорците се намалил за 22.429, а бројот на Србите се зголемил за 27.260. Српски јазик зборуваат 0,3 отсто повеќе граѓани од пред 12 години, а во истиот период бројот на граѓани чиј мајчин јазик е црногорскиот е намален за два и пол отсто. Стабилни идентитети „Резултатите од пописот укажуваат на стабилност на утврдените идентитети, но и на тоа дека поделбите во црногорското општество се останати исти“, вели за ДВ аналитичарот Сергеј Секуловиќ. Премиерот и лидер на Движењето „Европа сега“, Милојко Спајиќ, на платформата Х изјави дека „единствениот вистински победник на пописот е европска, граѓанска Црна Гора, која е доволно голема за сите“. Претседателот на Собранието, Андрија Мандиќ, коалиционен партнер на Спајиќ, рече дека „како припадник на српскиот народ“ е задоволен бидејќи бројот на Срби во Црна Гора е зголемен во однос на последниот попис. Задоволни се и во најсилната опозициска Демократска партија на социјалистите бидејќи, како што наведуваат, и покрај „обидите да се спроведе етнички инженеринг со помош на властите во Србија, граѓанскиот карактер на државата е зачуван“. Повторно отворање на прашањето за српскиот јазик И покрај тоа што по обновувањето на независноста во 2006 година, црногорскиот беше прогласен за официјален јазик во Црна Гора – фактот што српскиот јазик го зборуваат мнозинството граѓани, за претставниците на српските партии кои се дел од власта, е причина да се иницираат измени на Уставот за и српскиот да стане официјален јазик. „Секој трет жител на Црна Гора е Србин, а српскиот јазик е мнозински јазик во Црна Гора. Очекувам да кажете дека мнозинскиот јазик е српскиот и дека треба да стане и официјален јазик“, вели пратеникот на Нова српска демократија, Дејан Ѓуровиќ. Функционерите на поранешниот Демократски фронт првично најавуваа дека ќе поднесат иницијатива за официјализирање на српскиот јазик, доколку тој е мајчин јазик на повеќе од 50 отсто од граѓаните, што, се чини, и беа нивните очекувања. Од друга страна, пратеникот на ДПС, Никола Миловиќ, за ДВ вели дека со овој попис се стави крај на полемиката за тоа што би можела да донесе иницијатива за измена на Уставот заради промената на статусот на српскиот јазик. „Доколку иницијативата дојде на дневен ред, секако дека ќе бидеме против. Ако треба да се поднесе, јас би сакал тоа да се случи сега, до крај да се разобличат некои работи, да се види што прават партиите на власт. Црна Гора е граѓанска држава и со овој попис таа приказна е завршена“, додава Миловиќ. Иницијативата за измена на Уставот во делот за јазикот е легитимна, но според аналитичарот Секуловиќ основното прашање е за што таа треба да послужи – зајакнување на граѓанската држава или зајакнување на идентитетска политика? „Претставените резултати можат да донесат дополнително разидување, но и интеграција. Остануваат сите дилеми од порано, само што сега се изострува, или поточно забрзува процесот, во кој секој ќе треба јасно и отворено да излезе со својата политика и да каже дали е за ЕУ, ​​или за внатрешни конфликти, дали се за тоа Црна Гора да биде граѓанска држава или мала Босна“, анализира Секуловиќ. Со оглед на тоа дека во тој правец не чувме „ништо ново“, поделбите остануваат и сега, според Секуловиќ, се поставува прашањето што ќе прават политичките елити и како ќе реагира општеството. Русите дојдоа и останаа Најголемата новост што ја донесе пописот е дека Русите сега, со над два отсто, се петта најбројна етничка група во Црна Гора, по традиционалните Црногорци, Срби, Бошњаци и Албанци. Станува збор претежно за луѓе кои порано дошле да живеат во Црна Гора, претежно во крајбрежните места, но има и такви кои дошле по почетокот на руската инвазија врз Украина. Иако податоците од минатата година покажуваа и значителен број на украински бегалци во Црна Гора, Украинците според пописот изнесуваат 0,5 отсто од населението. Извор: Дојче веле/ Автор: Александра Мудреша...

22 Октомври 2024 Радио Слободна Европа По објавувањето на резултатите од пописот на населението, просрпските партии го обновија своето барање српскиот јазик да биде официјален во Црна Гора. Резултатите од пописот во Црна Гора покажаа дека српскиот е мајчин јазик за 43 отсто од населението, а црногорскиот за нешто повеќе од 34 отсто. Истиот ден кога беа објавени резултатите на 15 октомври, просрпските партии го повторија барањето за измена на Уставот за официјализирање на српскиот јазик. Во Уставот на Црна Гора, црногорскиот јазик е дефиниран како „официјален“, а српскиот јазик е „во службена употреба“ заедно со босанскиот, хрватскиот и албанскиот јазик. Промена на статусот на српскиот јазик побараа некои од владејачките партии, вклучително и прорускиот Демократски фронт (ДФ), просрпската Социјалистичка народна партија (СНП) и други помали партии. Тие како основен аргумент го наведоа фактот дека пописот покажал дека мнозинството од населението зборува српски. Во декември минатата година во Црна Гора беше одржан попис на населението, чии резултати за националното, верското изјаснување и јазикот беа објавени дури на 15 октомври. Повеќе од една деценија, просрпските партии бараат изедначување на уставниот статус на српскиот и црногорскиот јазик. Актуелниот претседател на Собранието Андрија Мандиќ, кој е и лидер на проруската ДФ, во неколку наврати најави иницијатива за промена на статусот на српскиот јазик доколку пописот покаже дека мнозинството од населението го зборува тој јазик. На 15 октомври, во парламентот тоа го повтори неговиот сопартиец Дејан Ѓуровиќ, велејќи дека српскиот јазик треба да се стандардизира како службен јазик во Уставот: „Мораме да признаеме дека српскиот јазик треба да биде службен, бидејќи тој е мнозински јазик во Црна Гора. Истото го очекувам и од опозицијата. Истото барање го упати и Драгослав Шќекиќ, функционер на просрпската СНП и министер за спорт во Владата на Милојко Спајиќ, кој рече дека очекува властите да постапат во согласност со „реалната структура на населението“. „И почитувајте го фактот дека Србите сочинуваат значаен сегмент од ова општество. Најмалку што очекуваат луѓето што зборуваат српски е правото да зборуваат и да се образуваат на нивниот јазик насекаде“, рече Шќекиќ. Останатите владејачки партии не се огласија за темата. Претседателот на Српскиот национален совет Момчило Вуксановиќ изјави дека Србите во Црна Гора се соочени со „жестока борба за зачувување на својот идентитет преку воведување на српскиот јазик како службен јазик во сите државни институции и афирмација на кирилицата“. На овие најави прва реагираше најголемата опозициска Демократска партија на социјалистите (ДПС). Пратеникот на ДПС Андрија Николиќ ја потсети владејачката партија на нивните претходни изјави: „Рековте дека српскиот јазик треба да надмине 50 проценти за потоа да се смени Уставот. Имавте различни очекувања. А резултатите се исти како и на пописот во 2011 година. Црногорскиот јазик е дефиниран со Уставот како службен за време на владеењето на ДПС. Црногорскиот и српскиот јазик низ последните три пописи на населението Бројот на граѓани чиј мајчин јазик е српскиот е зголемен за 0,3 отсто меѓу двата пописи – 2011 и 2023 година, додека бројот на оние што зборуваат црногорски е намален за 2,4 отсто. На пописот одржан во 2003 година, во времето кога Црна Гора беше во државна заедница со Србија, 63,4 отсто од населението својот јазик го нарекувале српски, а 21,9 отсто црногорски. Уставот на Црна Гора, во кој црногорскиот е пропишан како службен јазик, беше усвоен во 2007 година, една година по референдумот за независност. Црна Гора, како и другите земји кои произлегоа од поранешна Југославија каде официјален јазик беше српско-хрватскиот, по прогласувањето на државната независност својот официјален јазик го именуваше по името на државата. Промените на Уставот во 2011 година беа причина тогашната просрпска опозиција, предводена од Андрија Мандиќ, да побара промени во областа на идентитетските прашања и државните симболи. Беше побарано да се стандардизира српскиот јазик како службен, да се воведе таканареченото тробојно национално знаме и да се скрати државната химна. Владата предводена од ДПС на Мило Ѓукановиќ ги одби овие барања. Просрпските партии ја обвинија владата на Мило Ѓукановиќ за „протерување на српскиот јазик и кирилицата од Црна Гора“, иако во Уставот српскиот е дефиниран како јазик во службена употртеба, а латиницата и кирилицата се рамноправни азбуки. Промената на власта се случи во 2020 година на изборите, на кои претходната просрпска опозиција стана дел од парламентарното мнозинство, а во 2024 година добија и дел од ресорите во владата на Милојко Спајиќ. По смената на власта се забележува зголемување на употребата на кирилицата во институциите. Постапка за измена на Уставот на Црна Гора Заедно со партиите на поранешната ДФ и СНП, во парламентарното мнозинство се и Движењето Европа сега на Спајиќ, Демократите, албанските национални партии и Бошњачката партија. Тие имаат вкупно 54 од вкупно 81 пратеник, што е двотретинско мнозинство во Парламентот на Црна Гора. Според Уставот, за промена на кој било член од Уставот, потребно е двотретинско мнозинство во парламентот, а за промена на државните симболи и службениот јазик, потребно е и организирање референдум. На референдумот тие измени треба да ги поддржат три петини од запишаните во избирачкиот список, што е околу 325.000 граѓани. На последниот попис, нешто помалку од 270.000 изјавиле дека зборуваат српски јазик. Лидерите на просрпската ДФ претходно најавија дека ќе го воведат српскиот јазик како службен јазик „со минимален ангажман во парламентот“, но не објаснија како. Коментирајќи ги најавите на просрпските партии, Дигиталниот форензички центар од Подгорица оцени дека „кампањата што веднаш ја почнаа полномошниците на српското влијание е насочена кон поларизација и дестабилизација на црногорското општество“. „Отворањето на овие теми директно го загрозува европскиот пат на Црна Гора“, заклучува ДФЦ. На пописот му претходеше кампања на просрпските и проруските сили и медиумите, кои ги повикаа граѓаните да се изјаснат како Срби. Во кампањата се вклучи и патријархот на СПЦ (СПЦ) Порфирије, кој ги повика граѓаните да се идентификуваат како припадници на српскиот народ и верници на СПЦ кои зборуваат на српски јазик. Претседателот на Србија, Александар Вучиќ, постојано ја истакнува важноста на пописот за да се утврди бројот на Србите во Црна Гора. Два дена по објавувањето, Вучиќ изнесе констатација дека резултатите од пописот се добра порака „за оние кои мислеа дека со брутални обиди можат да го оспорат правото на српскиот народ на идентитет и јазик“. Резултатите покажаа и дека 6,9 отсто од жителите го сметаат босанскиот јазик за свој мајчин јазик, албанскиот 5,2 отсто, рускиот 2,3 отсто, српско-хрватскиот два отсто и хрватскиот 0,3 отсто. - Реклама -...

Српските партии бараат српскиот јазик да биде официјален во Црна Гора По објавувањето на резултатите од пописот на населението, просрпските партии го обновија своето барање српскиот јазик да биде официјален во Црна Гора. Резултатите од пописот во Црна Гора покажаа дека српскиот е мајчин јазик за 43 отсто од населението, а црногорскиот за нешто повеќе од 34 отсто. Истиот ден кога беа објавени резултатите на 15 октомври, просрпските партии го повторија барањето за измена на Уставот за официјализирање на српскиот јазик. Во Уставот на Црна Гора, црногорскиот јазик е дефиниран како „официјален“, а српскиот јазик е „во службена употреба“ заедно со босанскиот, хрватскиот и албанскиот јазик. Промена на статусот на српскиот јазик побараа некои од владејачките партии, вклучително и прорускиот Демократски фронт (ДФ), просрпската Социјалистичка народна партија (СНП) и други помали партии. Тие како основен аргумент го наведоа фактот дека пописот покажал дека мнозинството од населението зборува српски. Во декември минатата година во Црна Гора беше одржан попис на населението, чии резултати за националното, верското изјаснување и јазикот беа објавени дури на 15 октомври. Повеќе од една деценија, просрпските партии бараат изедначување на уставниот статус на српскиот и црногорскиот јазик. Актуелниот претседател на Собранието Андрија Мандиќ, кој е и лидер на проруската ДФ, во неколку наврати најави иницијатива за промена на статусот на српскиот јазик доколку пописот покаже дека мнозинството од населението го зборува тој јазик. На 15 октомври, во парламентот тоа го повтори неговиот сопартиец Дејан Ѓуровиќ, велејќи дека српскиот јазик треба да се стандардизира како службен јазик во Уставот: „Мораме да признаеме дека српскиот јазик треба да биде службен, бидејќи тој е мнозински јазик во Црна Гора. Истото го очекувам и од опозицијата. Истото барање го упати и Драгослав Шќекиќ, функционер на просрпската СНП и министер за спорт во Владата на Милојко Спајиќ, кој рече дека очекува властите да постапат во согласност со „реалната структура на населението“. „И почитувајте го фактот дека Србите сочинуваат значаен сегмент од ова општество. Најмалку што очекуваат луѓето што зборуваат српски е правото да зборуваат и да се образуваат на нивниот јазик насекаде“, рече Шќекиќ. Останатите владејачки партии не се огласија за темата. Претседателот на Српскиот национален совет Момчило Вуксановиќ изјави дека Србите во Црна Гора се соочени со „жестока борба за зачувување на својот идентитет преку воведување на српскиот јазик како службен јазик во сите државни институции и афирмација на кирилицата“. На овие најави прва реагираше најголемата опозициска Демократска партија на социјалистите (ДПС). Пратеникот на ДПС Андрија Николиќ ја потсети владејачката партија на нивните претходни изјави: „Рековте дека српскиот јазик треба да надмине 50 проценти за потоа да се смени Уставот. Имавте различни очекувања. А резултатите се исти како и на пописот во 2011 година. Црногорскиот јазик е дефиниран со Уставот како службен за време на владеењето на ДПС. Црногорскиот и српскиот јазик низ последните три пописи на населението Бројот на граѓани чиј мајчин јазик е српскиот е зголемен за 0,3 отсто меѓу двата пописи – 2011 и 2023 година, додека бројот на оние што зборуваат црногорски е намален за 2,4 отсто. На пописот одржан во 2003 година, во времето кога Црна Гора беше во државна заедница со Србија, 63,4 отсто од населението својот јазик го нарекувале српски, а 21,9 отсто црногорски. Уставот на Црна Гора, во кој црногорскиот е пропишан како службен јазик, беше усвоен во 2007 година, една година по референдумот за независност. Црна Гора, како и другите земји кои произлегоа од поранешна Југославија каде официјален јазик беше српско-хрватскиот, по прогласувањето на државната независност својот официјален јазик го именуваше по името на државата. Промените на Уставот во 2011 година беа причина тогашната просрпска опозиција, предводена од Андрија Мандиќ, да побара промени во областа на идентитетските прашања и државните симболи. Беше побарано да се стандардизира српскиот јазик како службен, да се воведе таканареченото тробојно национално знаме и да се скрати државната химна. Владата предводена од ДПС на Мило Ѓукановиќ ги одби овие барања. Просрпските партии ја обвинија владата на Мило Ѓукановиќ за „протерување на српскиот јазик и кирилицата од Црна Гора“, иако во Уставот српскиот е дефиниран како јазик во службена употртеба, а латиницата и кирилицата се рамноправни азбуки. Промената на власта се случи во 2020 година на изборите, на кои претходната просрпска опозиција стана дел од парламентарното мнозинство, а во 2024 година добија и дел од ресорите во владата на Милојко Спајиќ. По смената на власта се забележува зголемување на употребата на кирилицата во институциите. Постапка за измена на Уставот на Црна Гора Заедно со партиите на поранешната ДФ и СНП, во парламентарното мнозинство се и Движењето Европа сега на Спајиќ, Демократите, албанските национални партии и Бошњачката партија. Тие имаат вкупно 54 од вкупно 81 пратеник, што е двотретинско мнозинство во Парламентот на Црна Гора. Според Уставот, за промена на кој било член од Уставот, потребно е двотретинско мнозинство во парламентот, а за промена на државните симболи и службениот јазик, потребно е и организирање референдум. На референдумот тие измени треба да ги поддржат три петини од запишаните во избирачкиот список, што е околу 325.000 граѓани. На последниот попис, нешто помалку од 270.000 изјавиле дека зборуваат српски јазик. Лидерите на просрпската ДФ претходно најавија дека ќе го воведат српскиот јазик како службен јазик „со минимален ангажман во парламентот“, но не објаснија како. Коментирајќи ги најавите на просрпските партии, Дигиталниот форензички центар од Подгорица оцени дека „кампањата што веднаш ја почнаа полномошниците на српското влијание е насочена кон поларизација и дестабилизација на црногорското општество“. „Отворањето на овие теми директно го загрозува европскиот пат на Црна Гора“, заклучува ДФЦ. На пописот му претходеше кампања на просрпските и проруските сили и медиумите, кои ги повикаа граѓаните да се изјаснат како Срби. Во кампањата се вклучи и патријархот на СПЦ (СПЦ) Порфирије, кој ги повика граѓаните да се идентификуваат како припадници на српскиот народ и верници на СПЦ кои зборуваат на српски јазик. Претседателот на Србија, Александар Вучиќ, постојано ја истакнува важноста на пописот за да се утврди бројот на Србите во Црна Гора. Два дена по објавувањето, Вучиќ изнесе констатација дека резултатите од пописот се добра порака „за оние кои мислеа дека со брутални обиди можат да го оспорат правото на српскиот народ на идентитет и јазик“. Резултатите покажаа и дека 6,9 отсто од жителите го сметаат босанскиот јазик за свој мајчин јазик, албанскиот 5,2 отсто, рускиот 2,3 отсто, српско-хрватскиот два отсто и хрватскиот 0,3 отсто Advertisement Post Views: 96 попис Црна Гора 2024-10-22 Весник Илинден...

По објавувањето на резултатите од пописот на населението, просрпските партии го обновија своето барање српскиот јазик да биде официјален во Црна Гора. Резултатите од пописот во Црна Гора покажаа дека српскиот е мајчин јазик за 43 отсто од населението, а црногорскиот за нешто повеќе од 34 отсто. Истиот ден кога беа објавени резултатите на 15 октомври, просрпските партии го повторија барањето за измена на Уставот за официјализирање на српскиот јазик. Во Уставот на Црна Гора, црногорскиот јазик е дефиниран како „официјален“, а српскиот јазик е „во службена употреба“ заедно со босанскиот, хрватскиот и албанскиот јазик. Промена на статусот на српскиот јазик побараа некои од владејачките партии, вклучително и прорускиот Демократски фронт (ДФ), просрпската Социјалистичка народна партија (СНП) и други помали партии. Тие како основен аргумент го наведоа фактот дека пописот покажал дека мнозинството од населението зборува српски. Во декември минатата година во Црна Гора беше одржан попис на населението, чии резултати за националното, верското изјаснување и јазикот беа објавени дури на 15 октомври. Повеќе од една деценија, просрпските партии бараат изедначување на уставниот статус на српскиот и црногорскиот јазик. Актуелниот претседател на Собранието Андрија Мандиќ, кој е и лидер на проруската ДФ, во неколку наврати најави иницијатива за промена на статусот на српскиот јазик доколку пописот покаже дека мнозинството од населението го зборува тој јазик. На 15 октомври, во парламентот тоа го повтори неговиот сопартиец Дејан Ѓуровиќ, велејќи дека српскиот јазик треба да се стандардизира како службен јазик во Уставот: „Мораме да признаеме дека српскиот јазик треба да биде службен, бидејќи тој е мнозински јазик во Црна Гора. Истото го очекувам и од опозицијата. Истото барање го упати и Драгослав Шќекиќ, функционер на просрпската СНП и министер за спорт во Владата на Милојко Спајиќ, кој рече дека очекува властите да постапат во согласност со „реалната структура на населението“. „И почитувајте го фактот дека Србите сочинуваат значаен сегмент од ова општество. Најмалку што очекуваат луѓето што зборуваат српски е правото да зборуваат и да се образуваат на нивниот јазик насекаде“, рече Шќекиќ. Останатите владејачки партии не се огласија за темата. Претседателот на Српскиот национален совет Момчило Вуксановиќ изјави дека Србите во Црна Гора се соочени со „жестока борба за зачувување на својот идентитет преку воведување на српскиот јазик како службен јазик во сите државни институции и афирмација на кирилицата“. На овие најави прва реагираше најголемата опозициска Демократска партија на социјалистите (ДПС). Пратеникот на ДПС Андрија Николиќ ја потсети владејачката партија на нивните претходни изјави: „Рековте дека српскиот јазик треба да надмине 50 проценти за потоа да се смени Уставот. Имавте различни очекувања. А резултатите се исти како и на пописот во 2011 година. Црногорскиот јазик е дефиниран со Уставот како службен за време на владеењето на ДПС. Црногорскиот и српскиот јазик низ последните три пописи на населението Бројот на граѓани чиј мајчин јазик е српскиот е зголемен за 0,3 отсто меѓу двата пописи – 2011 и 2023 година, додека бројот на оние што зборуваат црногорски е намален за 2,4 отсто. На пописот одржан во 2003 година, во времето кога Црна Гора беше во државна заедница со Србија, 63,4 отсто од населението својот јазик го нарекувале српски, а 21,9 отсто црногорски. Уставот на Црна Гора, во кој црногорскиот е пропишан како службен јазик, беше усвоен во 2007 година, една година по референдумот за независност. Црна Гора, како и другите земји кои произлегоа од поранешна Југославија каде официјален јазик беше српско-хрватскиот, по прогласувањето на државната независност својот официјален јазик го именуваше по името на државата. Промените на Уставот во 2011 година беа причина тогашната просрпска опозиција, предводена од Андрија Мандиќ, да побара промени во областа на идентитетските прашања и државните симболи. Беше побарано да се стандардизира српскиот јазик како службен, да се воведе таканареченото тробојно национално знаме и да се скрати државната химна. Владата предводена од ДПС на Мило Ѓукановиќ ги одби овие барања. Просрпските партии ја обвинија владата на Мило Ѓукановиќ за „протерување на српскиот јазик и кирилицата од Црна Гора“, иако во Уставот српскиот е дефиниран како јазик во службена употртеба, а латиницата и кирилицата се рамноправни азбуки. Промената на власта се случи во 2020 година на изборите, на кои претходната просрпска опозиција стана дел од парламентарното мнозинство, а во 2024 година добија и дел од ресорите во владата на Милојко Спајиќ. По смената на власта се забележува зголемување на употребата на кирилицата во институциите. Постапка за измена на Уставот на Црна Гора Заедно со партиите на поранешната ДФ и СНП, во парламентарното мнозинство се и Движењето Европа сега на Спајиќ, Демократите, албанските национални партии и Бошњачката партија. Тие имаат вкупно 54 од вкупно 81 пратеник, што е двотретинско мнозинство во Парламентот на Црна Гора. Според Уставот, за промена на кој било член од Уставот, потребно е двотретинско мнозинство во парламентот, а за промена на државните симболи и службениот јазик, потребно е и организирање референдум. На референдумот тие измени треба да ги поддржат три петини од запишаните во избирачкиот список, што е околу 325.000 граѓани. На последниот попис, нешто помалку од 270.000 изјавиле дека зборуваат српски јазик. Лидерите на просрпската ДФ претходно најавија дека ќе го воведат српскиот јазик како службен јазик „со минимален ангажман во парламентот“, но не објаснија како. Коментирајќи ги најавите на просрпските партии, Дигиталниот форензички центар од Подгорица оцени дека „кампањата што веднаш ја почнаа полномошниците на српското влијание е насочена кон поларизација и дестабилизација на црногорското општество“. „Отворањето на овие теми директно го загрозува европскиот пат на Црна Гора“, заклучува ДФЦ. На пописот му претходеше кампања на просрпските и проруските сили и медиумите, кои ги повикаа граѓаните да се изјаснат како Срби. Во кампањата се вклучи и патријархот на СПЦ (СПЦ) Порфирије, кој ги повика граѓаните да се идентификуваат како припадници на српскиот народ и верници на СПЦ кои зборуваат на српски јазик. Претседателот на Србија, Александар Вучиќ, постојано ја истакнува важноста на пописот за да се утврди бројот на Србите во Црна Гора. Два дена по објавувањето, Вучиќ изнесе констатација дека резултатите од пописот се добра порака „за оние кои мислеа дека со брутални обиди можат да го оспорат правото на српскиот народ на идентитет и јазик“. Резултатите покажаа и дека 6,9 отсто од жителите го сметаат босанскиот јазик за свој мајчин јазик, албанскиот 5,2 отсто, рускиот 2,3 отсто, српско-хрватскиот два отсто и хрватскиот 0,3 отсто. Радио Слободна Европа...

Балкан По пописот, просрпските партии во Црна Гора бараат српскиот јазик да биде официјален Published 11 hours ago on October 22, 2024 By Арлингтон Share Tweet По објавувањето на резултатите од пописот на населението, просрпските партии го обновија своето барање српскиот јазик да биде официјален во Црна Гора. По објавувањето на резултатите од пописот на населението, просрпските партии го обновија своето барање српскиот јазик да биде официјален во Црна Гора. Резултатите од пописот во Црна Гора покажаа дека српскиот е мајчин јазик за 43 отсто од населението, а црногорскиот за нешто повеќе од 34 отсто. Истиот ден кога беа објавени резултатите на 15 октомври, просрпските партии го повторија барањето за измена на Уставот за официјализирање на српскиот јазик. Во Уставот на Црна Гора, црногорскиот јазик е дефиниран како „официјален“, а српскиот јазик е „во службена употреба“ заедно со босанскиот, хрватскиот и албанскиот јазик. Промена на статусот на српскиот јазик побараа некои од владејачките партии, вклучително и прорускиот Демократски фронт (ДФ), просрпската Социјалистичка народна партија (СНП) и други помали партии. Тие како основен аргумент го наведоа фактот дека пописот покажал дека мнозинството од населението зборува српски. Во декември минатата година во Црна Гора беше одржан попис на населението, чии резултати за националното, верското изјаснување и јазикот беа објавени дури на 15 октомври. Повеќе од една деценија, просрпските партии бараат изедначување на уставниот статус на српскиот и црногорскиот јазик. Актуелниот претседател на Собранието Андрија Мандиќ, кој е и лидер на проруската ДФ, во неколку наврати најави иницијатива за промена на статусот на српскиот јазик доколку пописот покаже дека мнозинството од населението го зборува тој јазик. На 15 октомври, во парламентот тоа го повтори неговиот сопартиец Дејан Ѓуровиќ, велејќи дека српскиот јазик треба да се стандардизира како службен јазик во Уставот: „Мораме да признаеме дека српскиот јазик треба да биде службен, бидејќи тој е мнозински јазик во Црна Гора. Истото го очекувам и од опозицијата. Истото барање го упати и Драгослав Шќекиќ, функционер на просрпската СНП и министер за спорт во Владата на Милојко Спајиќ, кој рече дека очекува властите да постапат во согласност со „реалната структура на населението“. „И почитувајте го фактот дека Србите сочинуваат значаен сегмент од ова општество. Најмалку што очекуваат луѓето што зборуваат српски е правото да зборуваат и да се образуваат на нивниот јазик насекаде“, рече Шќекиќ. Останатите владејачки партии не се огласија за темата. Претседателот на Српскиот национален совет Момчило Вуксановиќ изјави дека Србите во Црна Гора се соочени со „жестока борба за зачувување на својот идентитет преку воведување на српскиот јазик како службен јазик во сите државни институции и афирмација на кирилицата“. На овие најави прва реагираше најголемата опозициска Демократска партија на социјалистите (ДПС). Пратеникот на ДПС Андрија Николиќ ја потсети владејачката партија на нивните претходни изјави: „Рековте дека српскиот јазик треба да надмине 50 проценти за потоа да се смени Уставот. Имавте различни очекувања. А резултатите се исти како и на пописот во 2011 година. Црногорскиот јазик е дефиниран со Уставот како службен за време на владеењето на ДПС. Црногорскиот и српскиот јазик низ последните три пописи на населението Бројот на граѓани чиј мајчин јазик е српскиот е зголемен за 0,3 отсто меѓу двата пописи – 2011 и 2023 година, додека бројот на оние што зборуваат црногорски е намален за 2,4 отсто. На пописот одржан во 2003 година, во времето кога Црна Гора беше во државна заедница со Србија, 63,4 отсто од населението својот јазик го нарекувале српски, а 21,9 отсто црногорски. Уставот на Црна Гора, во кој црногорскиот е пропишан како службен јазик, беше усвоен во 2007 година, една година по референдумот за независност. Црна Гора, како и другите земји кои произлегоа од поранешна Југославија каде официјален јазик беше српско-хрватскиот, по прогласувањето на државната независност својот официјален јазик го именуваше по името на државата. Промените на Уставот во 2011 година беа причина тогашната просрпска опозиција, предводена од Андрија Мандиќ, да побара промени во областа на идентитетските прашања и државните симболи. Беше побарано да се стандардизира српскиот јазик како службен, да се воведе таканареченото тробојно национално знаме и да се скрати државната химна. Владата предводена од ДПС на Мило Ѓукановиќ ги одби овие барања. Просрпските партии ја обвинија владата на Мило Ѓукановиќ за „протерување на српскиот јазик и кирилицата од Црна Гора“, иако во Уставот српскиот е дефиниран како јазик во службена употртеба, а латиницата и кирилицата се рамноправни азбуки. Промената на власта се случи во 2020 година на изборите, на кои претходната просрпска опозиција стана дел од парламентарното мнозинство, а во 2024 година добија и дел од ресорите во владата на Милојко Спајиќ. По смената на власта се забележува зголемување на употребата на кирилицата во институциите. Постапка за измена на Уставот на Црна Гора Заедно со партиите на поранешната ДФ и СНП, во парламентарното мнозинство се и Движењето Европа сега на Спајиќ, Демократите, албанските национални партии и Бошњачката партија. Тие имаат вкупно 54 од вкупно 81 пратеник, што е двотретинско мнозинство во Парламентот на Црна Гора. Според Уставот, за промена на кој било член од Уставот, потребно е двотретинско мнозинство во парламентот, а за промена на државните симболи и службениот јазик, потребно е и организирање референдум. На референдумот тие измени треба да ги поддржат три петини од запишаните во избирачкиот список, што е околу 325.000 граѓани. На последниот попис, нешто помалку од 270.000 изјавиле дека зборуваат српски јазик. Лидерите на просрпската ДФ претходно најавија дека ќе го воведат српскиот јазик како службен јазик „со минимален ангажман во парламентот“, но не објаснија како. Коментирајќи ги најавите на просрпските партии, Дигиталниот форензички центар од Подгорица оцени дека „кампањата што веднаш ја почнаа полномошниците на српското влијание е насочена кон поларизација и дестабилизација на црногорското општество“. „Отворањето на овие теми директно го загрозува европскиот пат на Црна Гора“, заклучува ДФЦ. На пописот му претходеше кампања на просрпските и проруските сили и медиумите, кои ги повикаа граѓаните да се изјаснат како Срби. Во кампањата се вклучи и патријархот на СПЦ (СПЦ) Порфирије, кој ги повика граѓаните да се идентификуваат како припадници на српскиот народ и верници на СПЦ кои зборуваат на српски јазик. Претседателот на Србија, Александар Вучиќ, постојано ја истакнува важноста на пописот за да се утврди бројот на Србите во Црна Гора. Два дена по објавувањето, Вучиќ изнесе констатација дека резултатите од пописот се добра порака „за оние кои мислеа дека со брутални обиди можат да го оспорат правото на српскиот народ на идентитет и јазик“. Резултатите покажаа и дека 6,9 отсто од жителите го сметаат босанскиот јазик за свој мајчин јазик, албанскиот 5,2 отсто, рускиот 2,3 отсто, српско-хрватскиот два отсто и хрватскиот 0,3 отсто. Извор: Канал5 Related Topics: Don't Miss Претседателот на Партијата на слободата Илир Мета е уапсен You may like Балкан Претседателот на Партијата на слободата Илир Мета е уапсен Published 1 day ago on October 21, 2024 By Арлингтон Претседателот на Партијата на слободата Илир Мета е уапсен, потврдуваат извори од СПАК. Лир Мета беше претседател на Република Албанија од 24 јули 2017 до 24 јули 202 година. Претходно беше премиер од 1999 до 2002 година. Тој беше претседател на Парламентот на Албанија од 2013 до 2017 година. , министер за Европа и надворешни работи и министер за економија, трговија и енергетика. Пред тоа тој претседаваше со собраниската Комисија за евроинтеграции. Мета го основа Социјалистичкото движење за интеграција (ЛСИ) во 2004 година, денес Партијата на слободата која ја предводи тој. Continue Reading Балкан Денес, во воденско, душа полна. Published 2 days ago on October 20, 2024 By Арлингтон Звучи прекрасно! Македонското оро и песните се вистински симбол на радоста и традицијата. Има нешто посебно во тие моменти кога срцето е полно и сите се обединети во ритамот на македонските народни песни и ора. Continue Reading Балкан Александра Јоаниду: Дека Македонија е грчка, претставува фантазија што ја толерираме во Грција Published 2 days ago on October 20, 2024 By Арлингтон Универзитетската професорка и преведувачка од Грција, Александра Јоаниду ја возбуди и разбранува грчката јавност со јавно искажаниот став, дека грчкиот карактер на Македонија е само грчка фантазија, спротивна на вистината која ја кажуваат научниците. Во репортажата на една грчка телевизија се вели дека професорката Јоаниду својот став го изнела пред членовите на комисијата формирана според Преспанскиот договор за историски, образовни и археолошки прашања, односно заедничката македонско – грчка комисија, практично наменета за проверка и измена на содржините во учебниците во Македонија и Грција. „Толерираме илјадници работи во името на нашата страшна татковина, меѓу кои и една таканаречена фантазија која вели дека Егејска Македонија отсекогаш била грчка и дека ќе остане грчка. Фантазијата која е наметната во јавноста, изолацијата што се чувствува, наспроти вистината што ја кажуваат научниците, навистина е неприфатлива“ , изјавила професорката Александра Јоаниду. Во репортажата на грчката телевиија се наведува дека Александра Јоаниду е една од седумте члена во комисијата составена од грчката влада „за да ги проверат македонските учебници ( „учебниците во Скопје“) за можни територијални претензии спрема Грција. Но тоа што таа и самата се сомнева во грцизмот во Егејска Македонија и тоа и јавно го истакнува, во Грција предизвикува реакции дека со тоа „ им дава значење на тврдењата на Скопје, кои во учебниците пишуваат дека Македонците се посебен народ, со свој јазик“. Александра Јоаниду е една од седумте члена во грчкиот дел на заедничката образовно-историска комисија, меѓу Македонија и Грција, формирана како обврска од Преспанскиот договор, наводно за усогласување на историските содржини во македонските и во грчките учебници. За разлика од работата на соодветната комисија што Македонија ја има и со Бугарија, која преку анекс-протоколот влезе и во преговарачката рамка на ЕУ за земјава, работата на историско-образовната комисија со Грција се одвива некако молчаливо, без поголеми одгласи и во македонската јавност. Александра Јоаниду е доктор на науки, универзитетска професорка и преведувачка од Грција. Од 1984 до 1992 година студирала славистика (руска и полска литература и бугарска лингвистика) во Хајделберг, Германија. Авторка е, меѓу другото, на публикации за руската и компаративната литература и словенските дијалекти на Балканот. Превела повеќе книги од германски, руски, полски и од македонски на грчки јазик, меѓу кои и „Прашања за поетиката на Достоевски“ на Михаил Бахтин, како и дела од неколку писатели (Владимир Маканин, Виктор Пелевин, Људмила Улицкаја, Павел Кохут, Чеслав Милош). Во 2009 година ја добила Националната награда за нејзината книга „Случајот Кулофакос“. Нејзините најнови истражувања се фокусираат на проблемите на замолкнувањето и самоцензура во академската област. Извор: МКД Continue Reading Advertisement Advertisement Последни Актуелни Видео Скопје56 seconds ago „Дајмонд мол“ ги крена рампите за бесплатно паркирање откако со месеци се наплаќаше без дозвола Скопје4 mins ago Освен кучиња скитници, низ градот има змии, а се шетаат и крави – Скопје станува небезбедно место за живеење Македонија7 mins ago Цените на нафтата пораснаа кон 75 долари Македонија9 mins ago СИЛЈАНОВСКА-ДАВКОВА ГО ПОМИЛУВАЛА ОСУДЕНИОТ ЕКСГРАДОНАЧАЛНИК НА БИТОЛА ВЛАДИМИР ТАЛЕСКИ Бизнис8 hours ago Близу 35 отсто од користената енергија во 2023 година била од домашно производство Инфо +4 years ago Револтиран угостител до Филипче: 15 години сум дел од ова не може да седам на страна без кажан збор! Инфо +3 years ago БОМБА НА МАКЕДОНСКА ДОКТОРКА: Од 10 заболени вчера ревакцинирани со 2 дози се 8 Македонија3 years ago Мехмети: Не прашувајте како изгоре болницата-Таа ја ИЗГОРЕВМЕ СИТЕ! Македонија3 years ago Затвор ли е Идризово, кафана ли е ? (Видео) Инфо +4 years ago „Спремен сум да влезам во инфективна и со заболените БЕЗ МАСКА да седам 24/7 седум дена„“ – Предизвик до Филипче Балкан10 months ago (Видеo) Драма во Албанија: Гори 12-катница, 40 лица се заробени во становитe Македонија10 months ago Мистepиja на гpoбот на Свети Никола: И покрај paзopниот земjoтpec останал целoceн – се останато било yништено (ВИДЕО) Македонија11 months ago ПАЛЧО СО ИСТАТА БАНДА ВО МАЈ БЕШЕ ФАТЕН СО ПИШТОЛ БЕЗ ДОЗВОЛА како бара злато (ФОТО) Македонија11 months ago ВО ЖИВО ОД МВР – ФАТЕН Е И УАПСЕН ПАЛЧО (ВИДЕО) Македонија12 months ago (Видео) Излегов да берам дренки кога пред мене излезе мечката и ме нападна Трендинг Македонија2 days ago Непријатна сцена пред тетовска дискотека: Има приведени Македонија1 day ago ЕВН известува: Повеќе градови и села утре ќе бидат без струја (22.10.2024 вторник) Македонија4 days ago “Наследничка од Тетово открила дека нејзината парцела веќе има друг сопственик Македонија1 day ago Без струја делови од Тетово и тетовско утре од 09:00 до 14:00 часот (22.10.2024 вторник) Македонија7 days ago Над 35 полицајци и цариници се уапсени вечерва Македонија5 days ago „Несреќа во Брвеница: Пешачка тешко повредена од возило со швајцарски ознаки“ Македонија1 day ago Детали од фрлената бомба во Тетово Македонија5 days ago Утре (18.10.2024 петок) дел од Тетово ќе биде без струја Copyright © 2024 Булевар.мк...

Балкан По пописот, просрпските партии во Црна Гора бараат српскиот јазик да биде официјален 22/10/2024 10:22 По објавувањето на резултатите од пописот на населението, просрпските партии го обновија своето барање српскиот јазик да биде официјален во Црна Гора. Резултатите од пописот во Црна Гора покажаа дека српскиот е мајчин јазик за 43 отсто од населението, а црногорскиот за нешто повеќе од 34 отсто. Истиот ден кога беа објавени резултатите на 15 октомври, просрпските партии го повторија барањето за измена на Уставот за официјализирање на српскиот јазик. Во Уставот на Црна Гора, црногорскиот јазик е дефиниран како „официјален“, а српскиот јазик е „во службена употреба“ заедно со босанскиот, хрватскиот и албанскиот јазик. Промена на статусот на српскиот јазик побараа некои од владејачките партии, вклучително и прорускиот Демократски фронт (ДФ), просрпската Социјалистичка народна партија (СНП) и други помали партии. Тие како основен аргумент го наведоа фактот дека пописот покажал дека мнозинството од населението зборува српски. Во декември минатата година во Црна Гора беше одржан попис на населението, чии резултати за националното, верското изјаснување и јазикот беа објавени дури на 15 октомври. Повеќе од една деценија, просрпските партии бараат изедначување на уставниот статус на српскиот и црногорскиот јазик. Актуелниот претседател на Собранието Андрија Мандиќ, кој е и лидер на проруската ДФ, во неколку наврати најави иницијатива за промена на статусот на српскиот јазик доколку пописот покаже дека мнозинството од населението го зборува тој јазик. На 15 октомври, во парламентот тоа го повтори неговиот сопартиец Дејан Ѓуровиќ, велејќи дека српскиот јазик треба да се стандардизира како службен јазик во Уставот: „Мораме да признаеме дека српскиот јазик треба да биде службен, бидејќи тој е мнозински јазик во Црна Гора. Истото го очекувам и од опозицијата. Истото барање го упати и Драгослав Шќекиќ, функционер на просрпската СНП и министер за спорт во Владата на Милојко Спајиќ, кој рече дека очекува властите да постапат во согласност со „реалната структура на населението“. „И почитувајте го фактот дека Србите сочинуваат значаен сегмент од ова општество. Најмалку што очекуваат луѓето што зборуваат српски е правото да зборуваат и да се образуваат на нивниот јазик насекаде“, рече Шќекиќ. Останатите владејачки партии не се огласија за темата. Претседателот на Српскиот национален совет Момчило Вуксановиќ изјави дека Србите во Црна Гора се соочени со „жестока борба за зачувување на својот идентитет преку воведување на српскиот јазик како службен јазик во сите државни институции и афирмација на кирилицата“. На овие најави прва реагираше најголемата опозициска Демократска партија на социјалистите (ДПС). Пратеникот на ДПС Андрија Николиќ ја потсети владејачката партија на нивните претходни изјави: „Рековте дека српскиот јазик треба да надмине 50 проценти за потоа да се смени Уставот. Имавте различни очекувања. А резултатите се исти како и на пописот во 2011 година. Црногорскиот јазик е дефиниран со Уставот како службен за време на владеењето на ДПС. Црногорскиот и српскиот јазик низ последните три пописи на населението Бројот на граѓани чиј мајчин јазик е српскиот е зголемен за 0,3 отсто меѓу двата пописи – 2011 и 2023 година, додека бројот на оние што зборуваат црногорски е намален за 2,4 отсто. На пописот одржан во 2003 година, во времето кога Црна Гора беше во државна заедница со Србија, 63,4 отсто од населението својот јазик го нарекувале српски, а 21,9 отсто црногорски. Уставот на Црна Гора, во кој црногорскиот е пропишан како службен јазик, беше усвоен во 2007 година, една година по референдумот за независност. Црна Гора, како и другите земји кои произлегоа од поранешна Југославија каде официјален јазик беше српско-хрватскиот, по прогласувањето на државната независност својот официјален јазик го именуваше по името на државата. Промените на Уставот во 2011 година беа причина тогашната просрпска опозиција, предводена од Андрија Мандиќ, да побара промени во областа на идентитетските прашања и државните симболи. Беше побарано да се стандардизира српскиот јазик како службен, да се воведе таканареченото тробојно национално знаме и да се скрати државната химна. Владата предводена од ДПС на Мило Ѓукановиќ ги одби овие барања. Просрпските партии ја обвинија владата на Мило Ѓукановиќ за „протерување на српскиот јазик и кирилицата од Црна Гора“, иако во Уставот српскиот е дефиниран како јазик во службена употртеба, а латиницата и кирилицата се рамноправни азбуки. Промената на власта се случи во 2020 година на изборите, на кои претходната просрпска опозиција стана дел од парламентарното мнозинство, а во 2024 година добија и дел од ресорите во владата на Милојко Спајиќ. По смената на власта се забележува зголемување на употребата на кирилицата во институциите. Постапка за измена на Уставот на Црна Гора Заедно со партиите на поранешната ДФ и СНП, во парламентарното мнозинство се и Движењето Европа сега на Спајиќ, Демократите, албанските национални партии и Бошњачката партија. Тие имаат вкупно 54 од вкупно 81 пратеник, што е двотретинско мнозинство во Парламентот на Црна Гора. Според Уставот, за промена на кој било член од Уставот, потребно е двотретинско мнозинство во парламентот, а за промена на државните симболи и службениот јазик, потребно е и организирање референдум. На референдумот тие измени треба да ги поддржат три петини од запишаните во избирачкиот список, што е околу 325.000 граѓани. На последниот попис, нешто помалку од 270.000 изјавиле дека зборуваат српски јазик. Лидерите на просрпската ДФ претходно најавија дека ќе го воведат српскиот јазик како службен јазик „со минимален ангажман во парламентот“, но не објаснија како. Коментирајќи ги најавите на просрпските партии, Дигиталниот форензички центар од Подгорица оцени дека „кампањата што веднаш ја почнаа полномошниците на српското влијание е насочена кон поларизација и дестабилизација на црногорското општество“. „Отворањето на овие теми директно го загрозува европскиот пат на Црна Гора“, заклучува ДФЦ. На пописот му претходеше кампања на просрпските и проруските сили и медиумите, кои ги повикаа граѓаните да се изјаснат како Срби. Во кампањата се вклучи и патријархот на СПЦ (СПЦ) Порфирије, кој ги повика граѓаните да се идентификуваат како припадници на српскиот народ и верници на СПЦ кои зборуваат на српски јазик. Претседателот на Србија, Александар Вучиќ, постојано ја истакнува важноста на пописот за да се утврди бројот на Србите во Црна Гора. Два дена по објавувањето, Вучиќ изнесе констатација дека резултатите од пописот се добра порака „за оние кои мислеа дека со брутални обиди можат да го оспорат правото на српскиот народ на идентитет и јазик“. Резултатите покажаа и дека 6,9 отсто од жителите го сметаат босанскиот јазик за свој мајчин јазик, албанскиот 5,2 отсто, рускиот 2,3 отсто, српско-хрватскиот два отсто и хрватскиот 0,3 отсто. Радио Слободна Европа...